جزییات اختلاف جهانگیری و روحانی بر سر اجرای طرح سهمیه بندی بنزین
تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۰۶۱۱۶۶
خرداد: به دنبال پاسخ به این پرسش که چرا اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور که زمانی فردی موثر در تصمیمات اقتصادی دولت بود امروز؛ نه تنها از طرح جدید قیمت بنزین سخنی به زبان نمی آورد بلکه حاضر نیست به تشریح این تصمیم بپردازد؟
به گزارش خرداد ، این سوال و سوال های مشابه سبب شد تا خبرنگار عصرخبر به اختلاف نظر جهانگیری با حسن روحانی بر سر مدیریت و اجرای طرح سهمیه بندی بنزین بپردازد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بر اساس اطلاعاتی که عصرخبر کسب کرده است می توان گفت؛ ریشه اختلاف به تابستان گذشته باز می گردد.
تابستان گذشته برخی رسانه ها از درگیری لفظی اسحاق جهانگیری و حسن روحانی خبر دادند. این درگیری لفظی شنبه اول تیرماه در شورای عالی اقتصادی رخ داده بود؛ هر چند ادعای رسانه ها بعداً از سوی اطلاع رسانی دولت تکذیب شد اما شنیده ها حکایت از این دارد که اختلاف نظرمیان جهانگیری و روحانی به صورت جدی وجود داشته و اکنون نیز ادامه دارد.
موضوع این اختلاف قیمت گذاری و نحوه اجرای طرح سهمیه بندی قیمت بنزین بوده است.
چرا روحانی با طرح جهانگیری مخالفت کرد؟
بر اساس شنیده ها؛ اسحاق جهانگیری با تعدادی از نخبگان و اساتید دانشگاه شریف روی طرحی درباره سهمیه بندی بنزین کار کرده و آن را در جلسه شورای عالی اقتصادی روحانی ارائه می دهد.
اما حسن روحانی از ارائه طرح استقبال نکرده و همین موضوع سبب نارضایتی معاون اول رئیس جمهور و ترک جلسه توسط وی می شود. هر چند با وساطت علی لاریجانی؛ ظاهراً کدورت ایجاد شده میان معاون اول رئیس جمهور و روحانی برطرف می شود.
جزییات طرح اسحاق جهانگیری بدین ترتیب بوده است :
با مشورت نخبگان و برخی اساتید و دانشجویان دانشگاه شریف طرحی ارائه شده بود که بر این اساس دولت به جای اینکه سهمیه سوخت را به دارندگان خودرو بدهد این سهمیه به هر ایرانی تعلق بگیرد. بدین معنا که هر کس دارای کارت ملی ایرانی است می تواند سهمیه سوخت داشته باشد.
تاثیر طرح ارائه شده این بوده است که هر ایرانی می تواند مصرف سوخت را مدیریت کند. در صورت عدم استفاده از سوخت می تواند آن را به دولت واگذار کرده و دولت مابه تفاوت نرخ آزاد بنزین را به هر فرد پرداخت کند.
با این روش به قشر آسیب پذیر جامعه کمک می شود و نرخ بنزین آزاد هم حدود ۲ هزار تومان قیمت بخورد.
توجیه جهانگیری در جلسه شورای عالی اقتصاد این بوده که دادن سهمیه خودرو به نفع پولدار هاست و اقشار متوسط و ضعیف جامعه بهره ای از سهمیه بندی بنزین و یارانه آن نمی بردند.
به این دلیل که هر کسی؛ خودرو، کارت سوخت و ماشین بیشتری دارد قطعا سهمیه بیشتری دریافت می کند.
چرا موضوع اختلاف پنهان شد ؟
رسانه های نزدیک به دولت، حواشی رخ داده میان رئیس جمهوری و معاون اول او را با عناوین مختلف، به نوعی لاپوشانی کردند اما با دقت در اظهارات علی ربیعی سخنگوی دولت و حسام الدین آشنا مشاور فرهنگی رئیس جمهوری، میتوان به برخی اختلافات پی برد.ربیعی درباره ماجرای پیش آمده میان مردان شماره یک و دو کابینه اظهار داشت: در همه جلسات وجود اختلاف طبیعی است. حسام الدین آشنا نیز در توییتی تصریح کرد: جلسات عالی کشور نه جای بله قربان گویی است و نه جای خطاب و عتاب و نه جای قهر و ناسازگاری.
اما با نگاهی به رخدادهای دو هفته گذشته به خوبی می توان فهمید که موضوع اختلاف نظرها چیست؟
اسحاق جهانگیری از 24 آبان در خصوص هیچ اظهار نظری در باره نحوه اجرای طرح نداشته است. بنابراین می توان نتیجه گرفت، هر چند اسحاق جهانگیری عضو شورای هماهنگی سران قواست اما سکوت او نشان می دهد؛ معاون اول رئیس جمهور با طرح افزایش قیمت بنزین موافقت نکرده است. هر چند اختلاف نظر جهانگیری با روحانی بر مسائل کارشناسی بنزین بوده اما این هیچ کدام از دو طرف تا کنون بدان نپرداخته اند
حال باید این سوال را پرسید طرحی که اکنون اجرا می شود را چه کسی و چه نهادی ارائه کرده است و دلیل مخالفت روحانی با طرح جهانگیری چه بوده است؟ برچسب ها: جهانگیری ، روحانی ، طرح سهمیه بندی بنزین
منبع: خرداد
کلیدواژه: جهانگیری روحانی طرح سهمیه بندی بنزین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۶۱۱۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیژن زنگنه متهم ناترازی بنزین/ احیای پالایشگاهسازی در دولت سیزدهم
ریشه ناترازی بین تولید و مصرف بنزین، بیتوجهی به احداث پالایشگاه و پتروپالایشگاه در دوران هشتساله دولت قبل و وزارت بیژن نامدار زنگنه است.
به گزارش ایسنا، به نقل از ایرنا، طبق اظهار نظر مسئولان، مصرف بنزین در حال حاضر از تولید آن در کشور پیشی گرفته، با این دست فرمان، کشوری که زمانی صادرکننده بنزین بوده در حال تبدیل شدن به واردکننده بنزین است. بررسی عوامل بروز این پدیده یکی از نکاتی است که سیاستگذاران باید به آن توجه داشته و در راستای حل مشکلات این پدیده برنامهریزی کنند.
از طرفی تولید بنزین در کشور نیز با وجود رشد حدود ۲۰ درصدی در سه سال گذشته طبق آمار وزیر نفت، به ۱۱۴ میلیون لیتر در روز رسیده و حتی وزارت نفت توانسته در دوران پیک مصرف نیز تامین بنزین را به بهترین نحو انجام دهد و کشور دچار مشکل نشود.
برای حل مساله بنزین سه سناریوی ساخت پالایشگاه، واردات بنزین و مدیریت مصرف، پیش روی دولت قرار دارد.
اگر دولت بخواهد یک پالایشگاه در مقیاس پالایشگاه اصفهان بسازد، نیازمند به حداقل ۵ سال زمان و ۱۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری بوده که باتوجه به میزان زمان و حجم سرمایه گذاری مورد نظر، رسیدن به این مطلوب راه درازی دارد اما برای کشور این موضوع امری حیاتی است. واردات نیز باعث ارز بری از کشور، کسری بودجه و در نهایت تورم خواهد شد. چنانچه اگر دولت بخواهد ناترازی بنزین را با واردات جبران کند، باید ارز زیادی برای فقط بنزین کنار بگذارد. مورد بعدی، توجه به مدیریت مصرف است که شامل موضوعاتی نظیر اسقاط خودروها، تولید و واردات سالانه یک میلیون خودروی باکیفیت، ارتقای پالایشگاههای موجود، توسعه سوختهای جایگزین CNG و جلوگیری از قاچاق بنزین میشود که در این پرونده به موارد مذکور خواهیم پرداخت.
چرا پالایشگاه سازی در کشور صورت نگرفت؟
پالایشگاه سازی یکی از راهکارهای جلوگیری از ناترازی بنزین است اما این سناریو بلند مدت است. با این حل چه شد که پالایشگاه سازی در کشور صورت نگرفت؟ قطعا یکی از اصلیترین عوامل آن، وزیر سابق نفت بیژن زنگنه است. بیژن زنگنه اساسا پالایشگاه سازی را کثافت کاری می خواند حتی اخیرا نیز به این موضوع اشاره مجدد کرده و آن را غیر اقتصادی خوانده است.
در صورتی که چین با واردات ۱۱.۴ میلیون بشکه در روز نفت خام و پالایش بیش از ۱۷ میلیون بشکه، نمونهای از کشورهای پیشرو در حوزه توسعه زنجیره ارزش نفت خام است. چین طی سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ با سرمایهگذاری بیش از ۵۸ میلیارد دلاری برای ساخت پالایشگاه، حدود ۲.۴ میلیون بشکه در روز به ظرفیت پالایشی خود افزوده است و قصد دارد تا ۲۰۲۵ ظرفیت پالایشی خود را به ۲۰ میلیون بشکه در روز افزایش دهد. پالایشگاههایی همچون ژیجیانگ (فاز اول و دوم) و هنگلی با ظرفیتهای ۲۰ و ۴۰ میلیون تن در سال و حجم سرمایهگذاری ۱۱.۴ و ۲۴ میلیارد دلار نمونههایی از طرحهای به بهرهبرداری رسیده طی سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ هستند.
پالایشگاه سازی در دولت سیزدهم
دولت سیزدهم توجه به تکمیل پروژههای پالایشی را از اولویتهای خود میداند به طوری که جواد اوجی وزیر نفت در این باره گفت: توسعه ظرفیت پالایش و پتروپالایش نفت خام و میعانات گازی کشور قریب به ۳.۲ میلیون بشکه در روز است و نفت و میعانات گازی تولیدی خود را اکنون بهصورت نفت خام صادر میکنیم. این خامفروشی افزون بر اینکه ما را از ایجاد ارزش افزوده بینصیب میکند، در سالهای اخیر پاشنه آشیل کشور و سبب آسیبپذیری کشور در حوزه تحریمها شده است. افزون بر اینها با توجه به شدت مصرف انرژی در کشور، بهمنظور تأمین امنیت انرژی کشور و پوشش کامل نیاز داخلی به فرآوردههای نفتی، احداث پالایشگاههای جدید ضرورتی انکارناپذیر است که مکرر مورد تأکید رهبر انقلاب و ریاست جمهوری نیز بوده است.
۸ طرح پالایشی و پتروپالایشی در حال اجرا
به گفته وزیر نفت، از ابتدای استقرار دولت سیزدهم، توجه ویژهای به این امر شد و خوشبختانه ما اقدامهای متعددی را در طول یک سال و نیم گذشته انجام دادیم. در چهارچوب قانون حمایت از توسعه صنایع پاییندستی نفت خام و میعانات گازی با استفاده از سرمایهگذاری مردمی، ۸ طرح پالایش و پتروپالایش میعانات گازی و نفت خام با ظرفیت ۱۴۶۰ هزار بشکه در روز و سرمایهگذاری ۲۸.۶ میلیارد دلار در دست پیگیری و اجرا است.
انتهای پیام