مشاهده اختلال عملکرد مغزی در کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱
تاریخ انتشار: ۲۱ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۰۶۹۶۷۸
یک مطالعه انجام شده توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه "استنفورد" نشان داده است که کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱ تفاوتهای ظریف اما مهمی در عملکرد مغز در مقایسه با افرادی که به این بیماری مبتلا نیستند، نشان میدهند.
به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، مطالعه جدید محققان دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد که در مجله PLOS Medicine منتشر شده است، اولین مطالعهای است که مغز کودکان مبتلا به دیابت را با انجام یک کار شناختی ارزیابی میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در اسکنهای fMRI، هنگامی که مغز آنها در حال کار بود، کودکان مبتلا به دیابت مجموعهای از الگوهای فعالیت غیرعادی مغز را به نمایش گذاشتند که در بسیاری از اختلالات دیگر از جمله کاهش شناختی در پیری، صدمه مغزی، اختلال بیش فعالی کمبود توجه و اماس مشاهده شده است.
این مطالعه همچنین گزارش داد که الگوهای غیرطبیعی فعالیت مغزی در کودکانی که مدت بیشتری است به دیابت مبتلا هستند، بیشتر دیده میشود.
"لارا فولند راس" محقق ارشد تحقیقاتی در مرکز تحقیقات علوم مغزی استنفورد گفت: یافتههای ما نشان میدهد در کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱، مغز به اندازه لازم کارآمد نیست.
وی افزود: نتیجهگیری مطالعه ما این است که به رغم توجه بسیاری از متخصصان غدد درون ریز به این گروه از بیماران و پیشرفتهای واقعی در دستورالعملها و درمانهای بالینی، کودکان مبتلا به این نوع دیابت هنوز در یادگیری و مسائل رفتاری مشکل دارند که احتمالاً با بیماری آنها در ارتباط است.
دیابت نوع ۱ هنگامی رخ میدهد که لوزالمعده نتواند انسولین بسازد؛ هورمونی که به تنظیم قند خون کمک میکند. به این بیماران از طریق تزریق یا پمپ انسولین تزریق میشود. اما حتی با این درمان، سطح قند خون آنها بسیار بیشتر از افراد سالم در نوسان است.
"راس" گفت: کودکان مبتلا به دیابت در سطح قند خون خود نوسانات مزمن دارند و از طرفی گلوکز برای رشد مغز مهم است. سلولهای مغزی نیاز به تأمین مداوم گلوکز برای سوخت دارند. مطالعه قبلی نشان داد که تغییرات ساختار مغز و اختلال خفیف در عملکرد در کارهای شناختی در کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱ وجود دارد، اما این مکانیسم هرگز مورد مطالعه قرار نگرفته بود. مهم این بود که آنچه را که در مغز این بچهها اتفاق میافتد را بررسی کنیم.
محققان اسکن مغزی fMRI را بر روی ۹۳ کودک مبتلا به دیابت نوع ۱ در ۵ مکان مختلف انجام دادند. یک گروه ۵۷ نفره از کودکانی که بیماری نداشتند نیز به عنوان گروه کنترل تشکیل شد. همه شرکت کنندگان بین ۷ تا ۱۴ سال سن داشتند و به کلیه کودکان قبل از اسکن مغزی، آزمونهای رفتاری و شناختی استاندارد داده شد.
سپس در اسکنر fMRI، کودکان یک کار شناختی انجام دادند که حروف مختلف الفبا به شکل تصادفی به آنها نشان داده میشد و از آنها خواسته شد که در پاسخ به هر حرف به جز حرف "X" یک دکمه را فشار دهند. این کار اغلب در مطالعات اسکن مغز برای ارزیابی آنچه در مغز هنگام تمرکز اتفاق میافتد، انجام میشود.
این مطالعه نشان داد اگرچه کودکان مبتلا به دیابت این کار را دقیقاً همانند گروه کنترل انجام میدهند، اما مغز آنها رفتار متفاوتی دارد.
این ناهنجاریها در کودکانی که در سنین پایینتر به دیابت مبتلا شده بودند، بیشتر بروز میکند که در نوع خود نشان میدهد که ممکن است این مشکل با گذشت زمان بدتر شود.
"راس" گفت: هر چه میزان مواجهه شما با تغییرات و نوسان در سطح گلوکز خون بیشتر باشد، تغییرات عملکرد مغز بیشتر میشود. مطالعات در بزرگسالان مبتلا به دیابت نشان میدهد که در مراحل بعدی این بیماری، سرانجام مغز توانایی حل این مشکل را از دست میدهد.
در مرحله بعد، دانشمندان میخواهند بررسی کنند که آیا رسیدن به غلظت بهتر گلوکز خون از طریق درمان با لوزالمعده مصنوعی، تاثیر مثبت بر عملکرد مغز کودکان دارد یا خیر. این دستگاهها به صورت الکترونیکی یک سنسور گلوکز خون را با پمپ انسولین تنظیم میکنند که به طور خودکار تحویل انسولین را تنظیم میکند.
"راس" با بیان اینکه با کنترل بهتر قند خون ممکن است مغز کودکان بتواند فعالیت عادی خود را بازیابی کند، گفت: امیدواریم با پیشرفت در دستگاههای درمانی دیابت، این یافتهها از شدت این مشکلات بکاهد یا آن را به کلی از بین ببرد. مغزهای جوان بیشترین پتانسیل را برای ترمیم دارند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: دیابت نوع 1 مغز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۶۹۶۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تاثیر فقر بر رشد مغز کودکان
ایسنا/خراسان رضوی نتایج تحقیقات نشان میدهد که فقر بر رشد مغز کودکان تأثیر میگذارد.
به نقل از ارث، آیا میدانستید که جایگاه شما بر روی نردبان اقتصادی، میتواند به شدت بر آنچه درون ذهن شما میگذرد تأثیر بگذارد؟
نتایج تحقیق جدید این واقعیت نگرانکننده را نشان میدهد که فقر عمیقاً بر مغز تأثیر میگذارد، با اثراتی که میتواند تا آخر عمر باقی بماند.
قبل از این تحقیق، دانشمندان نکاتی در مورد چگونگی تأثیر فقر بر مغز و نتایج زندگی میدانستند و نتایج برخی از تحقیقات نشان میدهد که کودکان فقیر در مدرسه با مشکلات بیشتری مواجه هستند.
تحقیقات بیشتر ارتباط بین فقر و مشکلات سلامت جسمانی را نشان دادند. این مطالعه تمام آن شواهد پراکنده را در بر میگیرد و آنها را در کنار هم قرار میدهد و تصویری واضح ایجاد میکند.
یافتهها نشان میدهد که فقر، افراد را در معرض عوامل منفی مانند استرس، تغذیه نامناسب و سموم محیطی قرار میدهد. این عوامل ساختار فیزیکی و عملکرد مغز را تغییر میدهند، به خصوص زمانی که در دوران رشد کودک اتفاق میافتد.
زندگی در فقر به معنای نگرانی دائمی است. وقتی کودکی همیشه در حالت «جنگ یا گریز» است، مغزش غرق از هورمونهای استرس مانند کورتیزول میشود. با گذشت زمان، کورتیزول بهطور فیزیکی به مناطقی از مغز که مسئول حافظه، یادگیری و تنظیم هیجانی هستند آسیب میرساند. به این فکر کنید که مغز به آرامی تحت تأثیر استرس مداوم فرسوده میشود.
جوامع کم درآمد اغلب به کارخانهها، بزرگراهها یا دیگر منابع آلودگی هوا و آب نزدیکتر هستند. کودکان در این مناطق تنفس میکنند و مواد شیمیایی مضر را میبلعند.
بدترین بخش این است که این تأثیرات معامله یکباره نیستند. آسیب مغزی وارد شده در دوران کودکی میتواند عواقب مادامالعمر داشته باشد. بهعنوان مثال، کودک پر استرس که برای یادگیری در مدرسه تلاش میکند، احتمال بیشتری دارد که ترک تحصیل کند و چرخه فقر را در نسل بعدی تداوم بخشد.
نتایج این تحقیق در مجله Reviews in the Neurosciences منتشر شده است.
انتهای پیام