ماهواره مهم چین در سال 2021 پرتاب می‌شود
تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۱۱۵۷۱۱
نخستین ماهواره اکتشاف فضایی دانشگاه ماکائو، علوم ماکائو ۱ نامگذاری شد و قراراست در سال 2021 پرتاب شود تا داده‌های جدید و مهمی را جمع‌آوری کند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ نخستین ماهواره اکتشاف فضایی دانشگاه ماکائو، علوم ماکائو ۱ نامگذاری شد.
دبیر امور ویژه اداری (SAR) چین در مراسم افتتاحیه یک نمایشگاه هوافضا با اعلام نام ماهواره مهم ماکائو گفت: قرار است بواسطه این ماهواره پژوهش‌های جدیدی صورت گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این مراسم، معاون ملی فضایی چین گفت: مرکز اکتشافات فضایی و دانشگاه ماکائو این ماهواره را برای کمک به همکاری‌های عمیق اکتشافی فضا بین چین و جامعه بین المللی راه اندازی می‌کنند و به موسسات نظیر آن کمک می‌کنند.
این ماهواره که در سال ۲۰۲۱ پرتاب می‌شود، نخستین ماهواره برای بررسی ناهنجاری آتلانتیک جنوبی (SAA) است، منطقه‌ای با شدت مغناطیسی کاهش یافته که کمربند تابش درونی در کمترین ارتفاع خود قرار دارد.
ژئوفیزیست‌ها معتقدند که مطالعه آتلانتیک جنوبی می‌تواند به آنها کمک کند دلیل ضعف میدان مغناطیسی زمین را پیدا کنند.
برنامه ماهواره‌ای توسط آزمایشگاه علوم کلیدی چین و علوم سیاره این کشور انجام می‌شود؛ این برنامه توسط وزارت علوم و فناوری تصویب شد و در ۸ اکتبر ۲۰۱۸ در دانشگاه علم و فناوری ماکائو (MUST) تأسیس شد.
پروفسور ژانگ کیکه، رئیس آزمایشگاه و فیزیکدان سیاره‌ای در سال ۲۰۱۸ از دانشگاه اکستر، انگلیس به ماکائو آمد؛ وی در مصاحبه اخیر به شینهوا گفت: این برنامه ماهواره‌ای خیلی سریعتر از آنچه انتظار داشتم به جلو پیش می‌رود.
تیم تحقیقاتی ژانگ حدود 40 متخصص و دانشمند، از جمله چهره‌های برجسته و استعدادهای جوان از موسسات مشهور جهانی را دارد و مدت‌ها قبل از شناسایی آزمایشگاه توسط وزارت علوم و فناوری، در پروژه‌های اصلی اکتشافات عمیق چین شرکت کرده‌اند.
چین قرار است کاوشگر مریخ خود را در سال ۲۰۲۰ راه اندازی کند؛ تیم ژانگ همچنین در تحقیقات و توسعه کاشف مریخ شرکت کرده است.
ژانگ کیکه گفته است: «کاوشگر مریخ داده‌های زیادی را از مریخ جمع آوری می‌کند و ما از تجهیزات خود برای تجزیه و تحلیل داده‌های داخلی برای ساختار داخلی مریخ و تاریخ تکامل سیاره‌ای استفاده خواهیم کرد».
علاوه بر اکتشافات عمیق فضا، محققان آزمایشگاه همچنین تحقیقاتی در مورد فیزیک قمری، فیزیک سیاره‌ای، زمین شناسی قمری و شیمی سیاره‌ای انجام می‌دهند.
این آزمایش و نتیجه آن ، دیدگاه جدیدی را در مورد تاریخ اواخر انباشت زمین و ماه فراهم می‌کند، به طور غیر مستقیم تئوری برخورد بزرگ ماه را اثبات می‌کند و پشتیبانی علمی جدیدی را برای تجزیه و تحلیل داده‌های Change 4 ارائه می‌دهد.
منبع: فارس
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۱۱۵۷۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا به کشف حیات بیگانه یک گام نزدیک‌تر شد
ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید می‌شود و با این کشف، دانشمندان را درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج کرده است.
به نقل از دیلی میل، مریخ‌نورد «کنجکاوی» (Curiosity) یک جریان ثابت را از متان شناسایی کرد که از «دهانه گیل» (Gale Crater) در زمان‌های متفاوتی از روز ظاهر می‌شد و به صورت فصلی در نوسان بود. این جریان گاهی اوقات به ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول می‌رسید.
اگرچه ناسا هنوز حیات را در مریخ پیدا نکرده است، اما دانشمندان این آژانس فضایی معتقدند منبع آن از اعماق سیاره می‌آید.
نظر دانشمندان این است که متان می‌تواند زیر نمک جامد قرار بگیرد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد یا این که کنجکاوی روی پوسته مریخ بچرخد و آن را بشکافد. این مولکول ساده که از یک اتم کربن و چهار اتم هیدروژن تشکیل شده است، روی زمین معمولا نشانه حیات است. حیوانات هنگام هضم غذا گاز متان تولید می‌کنند.
مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا از سال ۲۰۱۲ روی سطح مریخ پرسه می‌زند و در همه این مدت، گیج‌کننده‌ترین چیزی که پیدا کرده، جریان ثابت متان بوده است که از دهانه گیل می‌آید.
یک قسمت از دهانه گیل که از آن متان بیرون می‌آمد، تنها نقطه از این سیاره بود که کنجکاوی در آن گاز را شناسایی کرده است، اما کنجکاوی هیچ نشانه مشخصی را از وجود حیات در مریخ ندیده است؛ برای مثال، یک گاو یا افرادی که فقط مقدار زیادی کلم بخورند.
دانشمندان طی بررسی‌های آزمایشگاهی در شرایط مشابه خاک مریخ توانستند آنچه را که ممکن است اتفاق بیفتد، شبیه‌سازی کنند. طی این مدت طولانی، نمک‌ها از اعماق زیر سطح سنگی و غبارآلود سیاره بیرون می‌آیند.
این نمک‌ها که پرکلرات نام دارند، در مریخ به وفور یافت می‌شوند. پرکلرات‌ها سمی هستند و در یخی که زیر سطح سیاره به دام افتاده است، به صورت فراوان وجود دارند.
یخ به تدریج تبخیر می‌شود و با عبور بخار نمک از میان رگولیت، مقداری از آن را به جا می‌گذارد. وقتی مقدار کافی از این نمک‌ها در رگولیت جمع می‌شوند، نوعی پوسته را تشکیل می‌دهند که به شن و ماسه یا دانه‌های قهوه شباهت دارد.
دانشمندان این پژوهش جدید نوشتند: روی مریخ، چنین فرآیندی می‌تواند به طور طبیعی طی یک دوره زمانی طولانی در مناطق کم‌عمق همیشه منجمد اتفاق بیفتد و ممکن است نمک در لایه بالایی جمع شود.
در همان زمان که بخار نمک بیرون می‌آید، متان نیز منتشر می‌شود. منبع این انتشار هنوز ناشناخته است. این منبع می‌تواند ناشی از موجودات زنده یا ناشی از فرآیند‌های زمین‌شناسی زیر سطح سیاره باشد که هنوز برای دانشمندان نامرئی هستند.
در هر حال، این متان از هر کجا که بیاید، زیر پوسته نمک به دام می‌افتد.
دانشمندان با پمپاژ غلظت‌های متفاوتی از پرکلرات به رگولیت شبیه‌سازی‌شده مریخ دریافتند که سه تا ۱۳ روز زمان برای تشکیل شدن این پوسته نفوذناپذیر کافی است. برای ایجاد یک پوسته نمک جامد نیز به غلظت پنج تا ۱۰ درصد پرکلرات نیاز بود.
دانشمندان گاز نئون را به عنوان جایگزین متان به زیر پوسته پمپاژ کردند و دریافتند این لایه آن قدر قوی است که گاز زیر آن به دام بیفتد، اما هنگامی که دمای سیاره در زمان‌های خاصی از روز یا فصول خاصی افزایش می‌یابد، این پوسته می‌شکند و متان را بیرون می‌فرستد.
آن زمان بود که مریخ‌نورد کنجکاوی، متان را در هوا تشخیص داد.
فقط دما نیست که می‌تواند پوسته را بشکند. پژوهشگران نوشتند: پوسته احتمالا حدود دو سانتی‌متر ضخامت دارد که کمی کمتر از یک اینچ است و کنجکاوی به اندازه‌ای سنگین است که بتواند هنگام حرکت کردن آن را بشکند.
این پژوهش در مجله «JGR Planets» به چاپ رسید.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد