آنفولانزا چه بیماری‌های دیگری را در شما تشدید می‌کند؟

آنفلوآنزا یک عفونت ویروسی شایع در فصل زمستان است که می‌تواند حتی به مرگ بیمار نیز منجر شود. آنفلوآنزا غیر قابل پیش بینی است و شدت آن طی فصل بیماری در هر سال متفاوت است.

روش‌های درمان آنفلوآنزا بر تسکین علائم بیماری تا زمان اتمام دوره بیماری متمرکز هستند. برای بیشتر افراد دوره بیماری آنفلوآنزا هفت تا ۱۰ روز طول می‌کشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند! افراد می‌توانند برای تسکین سردرد، سرفه و استفراغ دارو‌های تجویزی و بدون نسخه را مصرف کنند.

عوارض خفیف آنفلوآنزا مانند بدن درد، کم آبی بدن و استفراغ شایع هستند، اما خطرات سلامت جدی‌تری نیز می‌توانند شکل بگیرند. کودکان و افراد پیر در معرض بیشترین خطر قرار دارند، زیرا سیستم ایمنی آن‌ها به طور کامل شکل نگرفته یا ضعیف است. دریافت سالانه واکسن بهترین اقدام برای پیشگیری از ابتلا به آنفلوآنزا است.

آنفلوآنزا می‌تواند حتی افراد سالم را نیز بسیار ناخوش سازد. از این رو، لزوما نباید فردی ضعیف یا مبتلا به بیماری‌های دیگر باشید تا با عوارض شدید آنفلوآنزا مواجه شوید. این بیماری می‌تواند جان افراد سالم را نیز بگیرد. در ادامه با برخی عوارض آنفلوآنزا بیشتر آشنا می‌شویم.

شعله‌ور شدن آسم
شعله‌ور شدن بیماری آسم در افراد مبتلا به آنفلوآنزا بسیار شایع است. افراد مبتلا به آسم با تورم و حساسیت مسیر‌های هوایی مواجه هستند و ویروس آنفلوآنزا می‌تواند التهاب هرچه بیشتر را موجب شود. عفونت آنفلوآنزا می‌تواند موجب یک حمله آسم یا تشدید علائم این بیماری تنفسی شود. افراد مبتلا به آسم در صورت ابتلا به آنفلوآنزا باید با پزشک خود درباره افزایش دوز داروی آسم خود صحبت کنند.

سینه پهلو
سینه پهلو یک عفونت جدی است که به واسطه التهاب کیسه‌های هوایی در ریه‌ها شکل می‌گیرد و این شرایط می‌تواند به واسطه ابتلا به آنفلوآنزا رخ دهد. اگر ویروس منشا سینه پهلو است باید دوره بیماری طی شود.

موارد شدید سینه پهلو می‌توانند مرگبار باشند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، دریافت واکسن سینه پهلو یا پنوموکوک برای کمک به پیشگیری از ابتلا به این بیماری برای تمام بزرگسالان ۶۵ ساله و پیرتر و همچنین دیگر گروه‌های در معرض خطر را توصیه کرده است.

تشنج
همانند عفونت‌های دیگر، آنفلوآنزا می‌تواند به مغز نفوذ کرده و موجب مننژیت یا تشنج شود، اما این شرایط بسیار نادر است. کودکان مبتلا به آنفلوآنزا و با دمای بدن بیش از ۳۸ درجه سلسیوس ممکن است تشنج ناشی از تب را تجربه کنند. تشنج در بزرگسالان شایع نیستند.

زایمان زودرس
زایمان زودرس خطری برای زنان باردار است که نه تنها به واسطه یک ویروس خاص، بلکه به هر دلیل دیگری بیمار شده اند. به طور کلی، سیستم ایمنی زنان باردار ضعیف‌تر است و در مبارزه با بیماری هرچه بیشتر تضعیف می‌شود. واکسیناسیون موثرترین روش برای پیشگیری از بیماری شدید است.

حمله قلبی
اگر به بیماری قلبی مبتلا باشید، سیستم ایمنی شما به طور معمول ضعیف‌تر از افراد سالم بوده و آنفلوآنزا همه چیز را بدتر خواهد کرد. مطالعات نشان داده اند احتمال حملات قلبی در هفته نخست پس از تشخیص آنفلوآنزا افزایش می‌یابد. استرس بیشتر روی قلب به واسطه عفونت به معنای آن است که این اندام باید برای پمپاژ خون سخت‌تر کار کند. همچنین، افزایش التهاب به واسطه آنفلوآنزا می‌تواند احتمال لخته شدن خون را افزایش دهد. افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی و آن‌هایی که یک سکته مغزی را تجربه کرده اند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عوارض جدی ناشی از آنفلوآنزا قرار دارند.

تشدید دیابت
دیابت می‌تواند کارایی سیستم ایمنی را برای مقابله با عفونت‌ها کاهش دهد و آنفلوآنزا می‌تواند کنترل قند خون را هرچه بیشتر دشوار سازد. همچنین، بی اشتهایی ناشی از آنفلوآنزا می‌تواند در فواصل منظم غذا خوردن افراد مبتلا به دیابت اختلال ایجاد کند. غذا نخوردن می‌تواند موجب افت سطوح قند خون شود. هیپوگلیسمی یا افت قند خون می‌تواند موجب سردرد، لرزش پاها، سردرگمی، و حتی تشنج شود و باید فورا درمان شود.

درمان آنفولانزا
میوزیت یا التهاب عضله شرایطی جدی است. التهاب عضله می‌تواند حرکت و لمس هر چیزی با دست‌ها یا پا‌ها را دردناک کند. ایبوپروفن دارویی است که می‌تواند به تسکین این شرایط کمک کند. زمانی که ویروس وارد بافت عضله می‌شود، موادی را ترشح می‌کند که به فیبر‌های عضله آسیب می‌رسانند. میوزیت ویروسی حاد نادر است و طی مرحله ریکاوری یک بیماری، بیشتر آنفلوآنزا، رخ می‌دهد. پژوهش‌ها نشان داده اند که التهاب عضله در کودکان شایع‌تر است.

برونشیت
برونشیت یکی دیگر از بیماری‌هایی است که به واسطه التهاب در لوله‌های برنش یا نایژه‌ها در ریه‌ها رخ می‌دهد. نایژه‌ها امکان انتقال هوا از و به ریه‌ها را فراهم می‌کنند. درمان دارویی خاصی برای برونشیت وجود ندارد و دوره بیماری باید طی شود. گزینه‌های درمان بر تسکین علائم مانند سرفه که می‌تواند برای چند هفته ادامه یابد، متمرکز هستند. برونشیت حاد معمولا به واسطه یک عفونت ویروسی مانند آنفلوآنزا رخ می‌دهد.

استفراغ شدید
استفراغ و اسهال ناشی از آنفلوآنزا در کودکان بیشتر از بزرگسالان شایع هستند. استفراغ شدید و پایدار یک نشانه هشدار دهنده است. بدن بیمار ممکن است در مبارزه با عفونت آنفلوآنزا آب زیادی از دست بدهد و به شدت دهیدارته شود که این شرایط به توجه پزشکی نیاز دارد. اگر همراه با استفراغ، تنگی نفس و ناتوانی در راه رفتن را تجربه می‌کنید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

عفونت‌های سینوس و گوش
عفونت‌های سینوس و گوش شرایطی شایع هستند، اما بسیار جدی نبوده و با یک دوره مصرف آنتی بیوتیک قابل درمان هستند. ترشح اضافی در مسیر هوایی فوقانی بدن می‌تواند موجب مسدود شدن شیپور استاش شود که به تخلیه مایعات کمک می‌کند. همچنین، شیپور استاش گوش میانی را به قسمت بالایی دستگاه تنفسی متصل می‌کند.

بر همین اساس است که میکروب‌های حاضر در بینی و حفره‌های سینوس می‌توانند به گوش راه یافته و تکثیر شوند. سینوس‌ها با هوا پر شده اند، اما زمانی که با مایع مسدود می‌شوند، باکتری‌ها می‌توانند رشد کرده و موجب یک عفونت شوند.       منبع:سیمرغ

منبع: پارسینه

کلیدواژه: سرماخوردگی آنفولانزا آسم درمان آنفولانزا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۲۷۱۹۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بازگشت شفاف قبل از مرگ!

زوال عقل اغلب به عنوان یک «خداحافظی طولانی» توصیف می‌شود. اگرچه فرد هنوز زنده است، اما زوال عقل به آرامی و به شکل غیر قابل برگشتی خاطرات وی و ویژگی‌های هویتی فرد را از بین می‌برد.

به گزارش ایسنا، زوال عقل یک بیماری است که در نهایت توانایی فرد را برای برقراری ارتباط، خوردن و نوشیدن به تنهایی، درک مکان و شناخت اعضای خانواده از بین می‌برد.

از اوایل قرن نوزدهم، داستان‌هایی از جانب مراقبان و کارکنان بهداشت و سلامت نقل شده است که گفته شده برخی از افراد مبتلا به زوال عقل به طور ناگهانی به حالت عادی برمی‌گردند. آنها فردی را توصیف کرده‌اند که در حال یک گفتگوی معنادار و به اشتراک گذاشتن خاطراتی که فراموش کرده بوده شوخی می‌کند و حتی درخواست غذا می‌کند.

تخمین زده می‌شود که ۴۳ درصد از افرادی که این اصطلاحا «شفافیت» کوتاه را تجربه می‌کنند، ظرف ۲۴ ساعت پس از آن می‌میرند و ۸۴ درصد نیز در عرض یک هفته از دست می‌روند.

اما چرا این اتفاق می‌افتد؟

زوال عقل یا دمانس(Dementia) در پزشکی و روان‌پزشکی، اختلال مزمن و گاهی حاد فرآیندهای روانی و زوال عصبی پیشرونده است که با تغییر شخصیت و موقعیت‌ناشناسی و اختلال در حافظه و داوری و اندیشه همراه است. شایع‌ترین نوع آن، زوال عقل سالخوردگی یا بیماری آلزایمر است. از دیگر عوامل ایجاد زوال عقل می‌توان به سکته مغزی و بیماری‌های غیرشایع ولی معروف مانند جنون گاوی اشاره نمود.

طبق تعریف، زوال عقل عبارت است از تخریب پیش‌رونده کارکردهای شناختی که در زمینه‌ای از هوشیاری کامل بروز می‌کند. زوال عقل مجموعه‌ای از علائم شامل اختلالاتی در حافظه، توجه، زبان‌پریشی، تغییرات روان‌شناختی و مختل شدن فعالیت‌های روزمره تظاهر می‌یابد.

شفافیتی مبهم

دو پژوهشگر به نام‌های مایکل نام(Michael Nahm) و بروس گریسون(Bruce Greyson) در سال ۲۰۰۹ اصطلاح «شفافیت نهایی» را ابداع کردند، چرا که این به یاد آوردن‌های بیماران مبتلا به زوال عقل تنها اندکی پیش از مرگ اتفاق می‌افتد.

البته همه این شفافیت‌های نهایی نشان دهنده مرگ قریب الوقوع نیستند. یک مطالعه نشان داد بسیاری از افراد مبتلا به زوال عقل پیشرفته بیش از شش ماه قبل از مرگشان بخش مختصری از خودِ قدیمی‌شان را بروز می‌دهند.

شفافیت در سایر شرایطی که بر مغز یا مهارت‌های تفکر تأثیر می‌گذارد، مانند مننژیت، اسکیزوفرنی و در افراد مبتلا به تومورهای مغزی یا افرادی که دچار آسیب مغزی شده‌اند نیز گزارش شده است.

لحظات شفافیت که لزوماً نشان دهنده مرگ نیستند، گاهی اوقات «شفافیت متناقض» نامیده می‌شوند. این رویداد از این جهت متناقض نامیده می‌شود که با سیر مورد انتظار بیماری‌های عصبی مانند زوال عقل در تضاد است.

توجه به این نکته مهم است که این دوره‌های شفافیت، موقتی هستند و متأسفانه نشان‌دهنده معکوس شدن روند بیماری‌های عصبی نیستند.

چرا «شفافیت نهایی» اتفاق می‌افتد؟

دانشمندان برای توضیح اینکه چرا شفافیت نهایی رخ می‌دهد، تلاش کرده‌اند. برخی از رویدادهای شفافیت در حضور عزیزان گزارش شده است. برخی دیگر گزارش کرده‌اند که موسیقی گاهی اوقات می‌تواند شفافیت را بهبود بخشد، اما بسیاری از شفافیت‌ها محرک مشخصی ندارند.

یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه نیویورک حدس زدند که تغییرات در فعالیت مغز قبل از مرگ ممکن است موجب پیدایش شفافیت نهایی شود. اما این فرضیه به طور کامل توضیح نمی‌دهد که چرا افراد به طور ناگهانی توانایی‌هایی را که گمان می‌رفت از دست داده بودند، بازیابی می‌کنند.

همچنین مطالعه شفافیت متناقض و نهایی بسیار دشوار است. همه افراد مبتلا به زوال عقل پیشرفته قبل از مرگ، شفافیت را تجربه نمی‌کنند. رخ دادن شفافیت، غیر قابل پیش‌بینی است و معمولاً بدون محرک خاصی رخ می‌دهد.

از آنجایی که شفافیت نهایی می‌تواند برای کسانی که شاهد آن هستند، مسرت‌بخش و خاطره‌انگیز باشد، برای دانشمندان غیراخلاقی است که از آن زمان برای انجام تحقیقات خود استفاده کنند. در زمان مرگ نیز برای دانشمندان دشوار است که با پزشکان و پرستاران در مورد هر لحظه از شفافیتی که ممکن است رخ داده باشد، مصاحبه کنند.

توضیحات برای شفافیت نهایی فراتر از علم است. این لحظات شفافیت ذهنی ممکن است راهی برای فرد در حال مرگ برای خداحافظی نهایی و ارتباط مجدد با خانواده و دوستان باشد. برخی بر این باورند که شفافیت نهایی نشان دهنده ارتباط فرد با زندگی پس از مرگ است.

چرا شناخت شفافیت نهایی مهم است؟

افراد واکنش‌های مختلفی به دیدن شفافیت نهایی در یک فرد مبتلا به زوال عقل پیشرفته دارند. در حالی که برخی آن را تلخ و شیرین توصیف می‌کنند، برخی دیگر آن را گیج کننده و ناراحت کننده می‌دانند. همچنین ممکن است بر اثر آن اصرار برای ادامه فرآیندهای مراقبتی و درخواست اقدامات نجات جان فرد در حال مرگ به وجود بیاید.

آگاهی از شفافیت نهایی می‌تواند به خانواده و دوستان بیمار کمک کند درک کنند که این بخشی از فرآیند مرگ است و به این مسئله اذعان کنند که فرد مبتلا به زوال عقل دیگر بهبود نمی‌یابد تا بتوانند از زمانی که بیمار دچار شفافیت نهایی می‌شود، بهترین استفاده را ببرند.

شفافیت نهایی برای کسانی که شاهد آن هستند، می‌تواند فرصتی گرانبها و نهایی برای ارتباط مجدد با عزیزی که قبل از شروع زوال عقل بوده باشد و برای «خداحافظی نهایی» آماده شوند.

انتهای پیام