فضای مجازی بستری برای توسعه تعاملات جهانی است
تاریخ انتشار: ۱۱ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۳۲۵۷۰۳
ابوالحسن فیروزآبادی افزود: امروز جامعه جهانی بیش از گذشته نیازمند و تشنه پیام و آرمان پیامبران الهی یعنی ایمان به خداوند، عدالتخواهی و صلح طلبی، برادری و مبارزه با ظلم، تبعیض، خودکامگی و جهل است.
اکنون که جهان با بحران ها و چالش های متعدد اخلاقی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی روبروست و عده ای میکوشند با ایجاد تفرقه یا توسل به زور و خشونت، کرامت انسانی را خدشهدار کنند، ما بر این باوریم که فضای مجازی به عنوان زیست بوم جدید برای توسعه روابط و تعاملات در سطح جهانی، نباید محملی برای اینگونه تهدیدات و آسیب ها متوجه جامعه انسانی قرار گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی تاکید کرد: ضرورت دارد کشورهای جهان با همدلی و همکاری، به منظور بهره برداری مفید و عادلانه از فرصت ها و مزیت های آن و پرهیز از تهدیدات و آسیب های آن، و اتخاذ رویکرد خردمندانه در استفاده از این فضا در راستای توسعه صلح، امنیت، پیشرفت و رفاه در سراسر جهان تلاش نمایند.
دبیر شورای عالی فضای مجازی کشور خاطر نشان کرد: ما بر این باوریم که در دنیای به هم متصل شده امروز که پیشرفت فن آوریهای نوظهور، تحولات عمیق و پرشتابی را در حیات و نظم موجود اقتصادی، سیاسی و فرهنگی و اجتماعی جوامع رقم زده است، بازگشت به آموزههای رفیع پیامبران الهی، یگانه راه نیل به سعادت و تعالی انسان است و گسترش صلح مبتنی بر عدالت جز با تلاش جمعی و بهره گیری از آموزه های ادیان ابراهیمی، تلاش برای تعالی و کمال انسان و گام برداشتن در مسیر تحقق آرزوی فطری و ذاتی بشریت برای نیل به آرامش و رفاه، ممکن نخواهد بود.
ما معتقدیم که تقویت و تحکیم همکاری بینالمللی میان ذی نفعان فضای مجازی می تواند در افزایش درک و تفاهم متقابل، ایجاد جهانی بهتر و پیشرفت همه جانبه ملت ها بر مبنای معنویت و عدالت نقش بسزایی ایفا نماید.
او تصریح کرد: امید است با همکاری متقابل بتوانیم به مسؤولیت مشترکمان برای رفع بی عدالتی، تبعیض و ظلم در جهان عمل نمائیم و جامعه جهانی بیش از پیش در مسیر استقرار صلح و عدالت در جهان فیزیکی و و زیست بوم فضای مجازی که در جهان فیزیکی در هم تنیده است، گام بردارد.
امیدواریم بتوانیم گامی بلند در مسیر گسترش صلح، عدالت، اخلاق و برادری و کاهش نابرابری ها در زیست بوم فضای مجازی جهان گستر برداشته و بکوشیم با مساعی مشترک و گفت وگو و تعامل میان صاحب نظران، عالمان و پیروان ادیان الهی در سال ۲۰۲۰ گام های مهمی در جهت تحقق یک فضای مجازی اخلاق مدار، عادلانه، شفاف، صلح آمیز و در خدمت خیر بشریت، در مسیر تعالی و توسعه جامعه انسانی و عاری از تهدیدات و آسیب ها بر داریم. برچسبها سید ابوالحسن فیروز آبادی شورای عالی فضای مجازی کشور
منبع: ایرنا
کلیدواژه: شورای عالی فضای مجازی کشور شورای عالی فضای مجازی کشور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۳۲۵۷۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حکمرانی رسانه را جدی بگیریم
به گزارش همشهری آنلاین، محمدصادق کوشکی؛ استاد دانشگاه تهران در روزنامه همشهری نوشت، یکی از مهمترین و جدیترین ارکان حکمرانی در قرن بیستویکم، حکمرانی در عرصه رسانه است. هرچند اهمیت رسانه در ۵۰سال گذشته همواره مطرح بوده، در قرن حاضر حکمرانی در عرصه رسانه به جدیترین نماد آن بدل شده؛ چراکه بر ذهن، دل و جان شهروندان حکومت کرده و عمیقترین نوع حکمرانی است. از اینرو، آن حکومتی در رسیدن و بهحرکتدرآوردن جامعه برای نیل به اهداف موفقتر است که حکمرانیاش بر دل و جان مردم مسلط باشد؛ و حاکمیت رسانهای، ابزار آن بهشمار میرود.
با این مقدمه و با نگاهی به سازوکارهای داخلی، خواهیم دید که حکمرانی از طریق رسانه چندان جدی گرفته نمیشود؛ به تعبیری، رسانه در ایران همچنان بهعنوان امری حاشیهای و در درجه دوم و سوم قرار دارد. این درحالی است که حکمرانی مطلوب در قرن حاضر با بهکارگیری رسانه محقق میشود. به همینخاطر است که فضای مجازی بهعنوان ابزاری در جهت حکمرانی دشمن بر ذهن، جان و زبان شهروندان ماست. اگرچه مردم ما در ایران زندگی میکنند و تابع جمهوری اسلامی هستند، ذهن و روان برخی از آنها تابعی است از حکمرانی دشمنان ایران.
با ادامه این روند، ما در امر حکمرانی با نواقص فاحشی روبهرو شدهایم. عدمدرک این موضوع که رسانه رکن اساسی و مهم حکمرانی است باعث شده نتیجه اقدامات به ثمر نشانده شده مدیران ما و کارهای مثبت آنان، بین مخاطبان به شکل مناسب و درخور، انعکاس پیدا نکند و در ذهن آنان جا نگیرد؛ چراکه حکمرانی مسلط بر ذهن مردم در اختیار دشمنانمان است.
لذا تلاشهای مسئولان و گشایشهای ایجادشده آنان در زندگی مردم دیده و لمس نمیشود؛ بهعبارت دیگر، مردم از امکانات و ثمرات بهعملآمده استفاده میکنند و بهرهمند میشوند اما باز هم ناراضیاند و احساس یأس میکنند. در نتیجه با اینکه زندگی در ایران با توجه به شاخصههای رفاهی مثل سایر نقاط دنیاست و از آنها پایینتر نیست، مردم خود را در شرایطی پستتر از سایر مردم جهان، حتی مردمان کشورهای همسایه میپندارند و جامعهشان را سیاهترین جامعه تلقی میکنند. اگرچه واقعیت اینچنین نیست، در ذهن آنان این وضعیت و تصویر نقش بسته است. این نتیجه تفکری است که همچنان از دهههای گذشته نشأت گرفته و رسانه را امری حاشیهای میداند. علاوهبر این موضوع، بیان مسئولان ما همچنان به سبک و سیاق دهههای قبلی است. رهبر معظم انقلاب چندی پیش تصریح کردند که موضوع اطلاعرسانی دولت ضعیف است. این موضوع تنها محدود به دولت هم نمیشود و سایر عرصههای اجرایی را نیز دربرمیگیرد؛ چراکه هنوز رسانه به شکلی که باید، درک نشده و وقتی سخن از حکمرانی رسانه میشود گمان این است که باید بهوسیله تبلیغات شهری، ساخت یک سد یا تأسیس یک نیروگاه را مخابره کنند.
افزون بر این، هنوز برخی از مسئولان متوجه نشدهاند که نباید اجازه دهند دشمنان از طریق رسانه بر مردم حکومت کنند؛ لذا شاهدیم که هنوز این موضوع قطعی تلقی نشده که نباید بگذارند فضاهایی چون تلگرام و اینستاگرام و در کل فضای مجازی رایج کشور، به شکلی که دشمنان ما میخواهند کنترل شود!
در کشور هنوز بعضی مسئولان مخالف بسترهای مجازی ایرانی هستند و چشم امیدشان به فضای مجازی برآمده از دشمن است.
کنگره آمریکا برنامه تیکتاک را به سلاخخانه برده؛ چراکه بهخوبی موضوع حکمرانی رسانه را درک کرده است اما در جامعه ما شورایعالی فضای مجازی تصویب میکند که اینستاگرام و هر پلتفرم خارجی دیگری میتواند در پوسته ایرانی به فعالیت خود ادامه دهد. تداوم این وضعیت به این معناست که اگر مسئولان ما برترین خدمات را هم به مردم ارائه دهند باز هم مردم احساس یأس و ناامیدی دارند.