مروری بر مهمترین فعالیتهای خاندان اسلامی؛ از مدرسهسازی تا توسعه منشورات دینی
تاریخ انتشار: ۱۸ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۴۲۶۲۹۵
گروه اندیشه ـ طالعی ضمن تأکید بر اینکه شیخ علی اسلامی روحیه تبلیغی را از پدرش به ارث برد، به برخی فعالیتهای فرهنگی از جمله معرفی آثار شهید مطهری در سایر کشورها اشاره کرد.
عبدالحسین طالعی، عضو هیئت علمی دانشگاه قم، در گفتوگو با ایکنا؛ ضمن تسلیت درگذشت حجتالاسلام علی اسلامی، به توضیح درباره شخصیت اخلاقی و فرهنگی پرداخت و اظهار کرد: مهمتر از شخصیت علمی ایشان، آن روحیه تبلیغی بود که به تبع پدرشان در ایشان وجود داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: مرحوم علی اسلامی خیلی از روحیات پدر را به ارث برده بود. یکی از روحیات پدر این بود که از کمترین فرصتها برای کارهای تبلیغی و تربیتی استفاده میکرد. ایشان یک خطیب قهار و قوی بود. ایشان هر جا منبر میرفت به جای یک خطابه محض، از فضای منبر در جهت تأسیس مدارس جامعه تعلیمات اسلامی استفاده میکرد؛ لذا در طول عمرش 250 مدرسه در سراسر ایران درست کرد. شیخ عباسعلی در کنار خدمات تربیتی، کتابخانه خودش را وقف عام کرد. ایشان کتابخانه بزرگ اسلامی درست کرد و مدیریت آن بر عهده شیخ علی اسلامی قرار گرفت.
وی تصریح کرد: شیخ علی از فرصت این کتابخانه استفاده کرد و یک انتشاراتی کنارش دایر کرد و آثار ارزندهای چاپ کرد. در کنار این انتشارات، ایشان یکسری کلاسهای تابستانه برگزار میکرد که خود بنده در بعضی کلاسهای تابستانی ایشان شرکت داشتم. الان این دورهها آن قدر زیاد شده است که دیگر از چشم افتاده است، ولی در سالهای 54 و 55 این کلاسها مغتنم بود. ایشان دنبال این بود از هر فرصتی برای گسترش خدمات تبلیغی استفاده کند. لذا در سال 58 به جای اینکه برای خودش امکاناتی دست و پا کند، برای تبلیغ دینی امکاناتی فراهم کرد. طبیعتاً با همه مسئولان انقلاب رفاقت داشت و از این طریق بنیاد بعثت را درست کرد. بنده چند سالی با بنیاد بعثت همکاری داشتم و خودم شاهد این معنا بودم که ایشان کوچکترین ارتباط و رفاقت را به یک واحد جدید تبدیل میکرد.
وقتی کاری را شروع کردی فکر دو چیز نباش!
طالعی در ادامه گفت: مرحوم شیخ عباسعلی یک شعاری داشت که خودم از ایشان شنیده بودم. ایشان میگفت که وقتی کاری را شروع کردی فکر دو چیز نباش: یکی امکانات، دیگری مشکلات. این شعار به پسرش هم رسید و ایشان هم میگفت فکر امکانات و مشکلات نباش، فقط شروع کن بقیه کارها خودش درست میشود.
وی افزود: یکی از ویژگیهای اخلاقی ایشان این بود که برایش مهم نبود کار به اسم چه کسی تمام شود؛ لذا خیلی از کتابهایی که چاپ اولش را ایشان منتشر کرد، چاپهای بعدیاش را دیگران منتشر کردند. یکی دیگر از ویژگیهای اخلاقی ایشان این بود که خیلی خصلت جذب داشت و متناقضترین آدمها را در کنار هم جا میداد. در آن زمان از مرحوم شیخ علی دوانی تا جلالالدین فارسی، یک طیف عجیب و وسیع و گسترده همه در صفحه رادار ایشان دیده میشدند.
عضو هیئت علمی دانشگاه قم تأکید کرد: از جمله کارهای ایشان ترجمه آثار شهید مطهری به حدود 20 زبان بود. این مسئله قبل از آن بود که بنیاد مطهری درست بشود و اصلاً آثار ایشان رواج پیدا کند؛ بلکه بیشتر اندیشههای مجاهدین خلق روی بورس بود. در زمانی که فکرهایی مثل فکر مجاهدین خلق روی بورس بود، طبیعتاً اندیشههای شهید مطهری منزوی بود، ولی ایشان وقتی متوجه این آسیب شد، کتابهای شهید مطهری را به 20 کتاب منتشر کرد. ایشان نسبت به چند شخصیت حساسیت داشت که آثارشان منتشر شود؛ از جمله شهید مطهری، شهید سیدمحمدباقر صدر، علامه امینی و علامه سیدمرتضی عسکری.
وی در پایان گفت: نکته دیگر اینکه ایشان هیچوقت رسانهای نشد. خیلی راحت میتوانست کارهایش را رسانهای کند ولی این کار را نکرد. اینکه ایشان کارهایش را رسانهای نکرد از ویژگیهای فوقالعاده او بود. اینکه برایش مهم نبود کار به نام چه کسی انجام شود از خصوصیات ممتاز او بود. مثلاً ایشان به آیتالله خزعلی پیشنهاد کرد که بنیاد غدیر را تأسیس کند. نکته دیگر اینکه ایشان مطلقاً وارد کار اجرایی نشد.
انتهای پیاممنبع: ایکنا
کلیدواژه: ایکنا علی اسلامی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۴۲۶۲۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اگر حکومت دینی برپا نمیشد چه اتفاقی میافتاد؟
پایگاه مرگز ملی پاسخگویی به سوالات دینی، به پرسش و پاسخی پیرامون دلایل ضرورت تشکیل حکومت اسلامی پرداخته که تقدیم علاقهمندان میشود:
پرسش:
اگر حکومت دینی تشکیل نمیشد چه اتفاقی میافتاد؟
پاسخ:
لازمه اقدام به هر عملی، سنجش هزینهها و فواید آن عمل است و باید دید که هزینههای فراوانی که برای برپایی حکومت دینی در ایران ایجاد شده است، خروجی و ثمره خاصی داشته است؟ به عبارت دیگر اگر حکومت دینی برپا نمیشد چه اتفاقی میافتاد و چه ضرورت و تغییری در برپایی حکومت دینی برای ملت ایران ایجاد شده است؟
اگر حکومت دینی برپا نمیشد:
۱. به وظیفه دینی و الهی جامعه عمل نشده بود.
برپایی حکومت اسلامی و بستری که بتواند احکام الهی را جاری کرده و ترقی بخشد، وظیفه مسلمین است. برپایی حکومت در جامعه اسلامی، از امور لازم و وجوب آن قطعی است. برای اثبات ضرورت تشکیل حکومت اسلامی میتوان به ادله قرآنی، روایی و عقلی تمسک کرد. (۱)
۲. اکثر احکام الهی تعطیل، و فساد و اعمال نامشروع فراگیرتر بود.
حکومت نقشی انکارناپذیری در ایجاد بسترها و ضوابط مؤثری در اجرا یا تعطیلی احکام اسلامی و همچنین تربیت دینی و غیردینی جامعه دارد. امام خمینی در لزوم تشکیل حکومت اسلامی بیان داشته است که: «احکام اسلامی اعم از قوانین اقتصادی، سیاسی و حقوق تا روز قیامت باقی و لازمالاجرا است، هیچیک از احکام الهی نسخ نشده، از بین نرفته است.
این بقا و دوام همیشگی احکام، نظامی را ایجاب میکند که اعتبار و سیادت این احکام را تضمین کرده، عهدهدار اجرای آنها شود؛ چه اجرای احکام الهی جز از رهگذر برپایی حکومت اسلامی امکانپذیر نیست. در غیر این صورت، جامعه مسلماً بهسوی هرجومرج رفته، اختلال و بینظمی بر همه امور آن مستولی خواهد شد». (۲) پیش از انقلاب اسلامی، تجربه حکومت غیردینی در ایران، ترویج فساد و فحشا و ایجاد بسترهای فساد زدا و دینزدا بود.
۳. زمینه برپایی و حرکت به سمت تحقق کامل حکومت دینی فراهم نمیشد.
نظام ما دینی است و مرجعیت همهجانبه دین اسلام را در عرصه حکومت و اداره جامعه پذیرفته است. به هر میزان که در اداره جامعه و تدبیر امور کشور به دین مبین عمل گردد، به آن حکومت، دینی گفته میشود.
حکومت دینی ما کامل نیست و ما در مسیر دینی شدن حکومت هستیم نه اینکه حکومت و دولت و جامعه ما کاملاً دینی باشد. چنانچه رهبر انقلاب در این رابطه اعلام کرده است: «ما هنوز به کشور اسلامی نرسیدهایم. هیچکس نمیتواند ادّعا کند که کشور ما اسلامی است. ما یک نظام اسلامی را طرّاحی و پایهریزی کردیم - «ما»، یعنی همانهایی که کردند - و الآن یک نظام اسلامی داریم که اصولش هم مشخص و مبنای حکومت در آنجا معلوم است. مشخص است که مسئولان چگونه باید باشند. قوای سهگانه وظایفشان معیّن است. وظایفی که دولتها دارند، مشخص و معلوم است؛ اما نمیتوانیم ادّعا کنیم که ما یک دولت اسلامی هستیم؛ ما کم داریم. ما باید خودمان را بسازیم و پیش ببریم. ما باید خودمان را تربیت کنیم». (۳)
۴. استبداد و استثماری که بر این ملت سلطه داشت کنار نمیرفت.
تاکنون اثبات شده است که تنها الگویی که در ایران توانسته است در مقابل استبداد و استثمار بهطور کامل تاب بیاورد و تسلیم نشود، الگوی تشکیل حکومت دینی به رهبری فقیه جامعالشرایط است. این حکومت دینی است که به مبارزه و حرکت ملت مشروعیت بخشیده و ایثار آنان برای حفظ ارزشهای دینی و ملی را معنا بخشیده است. این رهبران دینی و ملت دیندار بودهاند که در مواقع حساس و خطرساز، با شدت در راستای حفظ منافع ملی کشور به بذل مال جان خود پرداختهاند.
۵. ترقی جامعه با این شدت نبود.
دین برای سعادت بشر آمده است. به هر میزان که به دین عمل شده است، رشد و ترقی در جامعه حاصل گردیده است. برای نمونه حکومت دینی برای جامعه زنان، نقشی انسانی و غیرجنسی قائل است. این امر موجب شده است که ترقی زنان با کمترین آسیب جنسیتی بهصورت جهشی رخداده و زنان در عرصه تحصیل و تدریس و حضور در عرصهها و مشاغل گوناگون رشدی خیرهکننده را تجربه کنند.
در هشت سال جنگ، ایران با حضور مردم دینمدار برخلاف پیشینه دویستساله خویش، اجازه نداد که هیچ بخشی از کشور از آن جدا گردد؛ اما فساد و فحشا موجب میشود که موانع جدی بر سر راه ترقی کشور ایجاد شود. ضمن اینکه باید توجه داشت که بخش بزرگی از ناکامیهای ما به این دلیل است که دشمنان دین و دولت دینی با تمام توان مشغول ایجاد مانع و سد در مقابل الگو شدن و تقویت یک دولت اسلامی بوده و با ضربات پیدرپی نظامی، امنیتی، فرهنگی و اقتصادی خسارات سنگین و قابلتصوری را در راه تحقق این اهداف ایجاد کردهاند. در واقع تنها این دین نیست که عامل و منشأ شرایط موجود در ایران باشد.
۶. ایرانیان در الگوهای غربی و شرقی هضم میشدند.
حکومت دینی الگویی فارغ از الگوهای حاکم بر عالم بود که نتیجه آن قتل و تجاوز مستکبران و ابرقدرتها به مستضعفان عالم است. الگویی که یاد میدهد که یا باید غارت شوی یا باید با غارتگر همراهی کنی. الگوی حکومت دینی، نفی سلطهجویی و سلطهپذیری است. در الگوی دینی عدم همراهی با مستکبران عالم، یک وظیفه شرعی است.
نتیجه:
حکومت دینی بسترساز ترقی و تمدن است و به هر میزان که به احکام دین مبین عمل گردد ترقی و تمدن حاصل میشود. عدم تشکیل حکومت دینی به معنای ترک تکلیف جامعه ایمانی و تعطیلی احکام اسلامی و انسداد ترقی معنوی و مادی صحیح جامعه و هضم شدن در الگوهای منحرف حاکم برجهان است.
پینوشتها:
۱. ر.ک: همتی، همایون، سنت و سیاست در اسلام، تهران، آوای نور، ۱۳۷۳ ش، ص ۳۸.
۲. خمینی، سید روحالله، کتاب بیع، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۳۸۸ ش، ج ۲، ص ۴۶۱.
۳. خامنهای سید علی، بیانات در دیدار کارگزاران نظام، خامنهای دات آی آر، ۱۲ آذر ۱۳۷۹، https://khl.ink/f/۳۰۳۹