به نقل از «ایران آنلاین»

طنین عدالت خواهی در وجدان تاریخ

تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۴۳۹۰۲۴

به روایتی سیزدهم جمادی الاول مصادف با سالروز شهادت حضرت فاطمه(س) دخت گرامی پیامبراکرم(ص) است. یگانه بانوی جهان اسلام که فریاد عدالت خواهی‌اش هماره در طول اعصار و قرون طنین داشته و بی وفایی سست عهدان را به رخ تاریخ می‌کشد. اغلب مورخان در سال شهادت آن حضرت(س)-یازدهم هجری - اتفاق نظر دارند، لکن در روز شهادت حضرتش که از مبدأ رحلت پیامبر اکرم(ص) به محاسبه درآمده، دچار اختلاف نظر شده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دلیل آن هم ثبت این واقعه به خط کوفی می‌باشد. در خط  کوفی به‌ دلیل عدم استفاده از نقطه و شباهت در نگارش«خمس تسعون» با «خمس سبعون» که بیانگر وقوع شهادت حضرت فاطمه(س) از پی 75 و یا 95 روز بعد از رحلت رسول اکرم(ص) می‌باشد، منشأ اختلاف نظر شده است. نام حضرت فاطمه(س) با حساس‌ترین ایام تاریخ اسلام، یعنی روزهای پس از رحلت پیامبراکرم(ص) و بحران تداوم شریعت محمدی(ص) در مسیر اصالت‌های وحیانی، درآمیخته و از آن حضرت(س) چهره‌ای معترض وحق طلب از جایگاهی رفیع ترسیم می‌کند.مساعی حضرت فاطمه(س) در دفاع از مصداق حق و حقیقت – علی(ع) –حرکت کانونی و گام بلندی درجهت حفاظت از اصالت‌های مکتب اسلام محسوب است. آن حضرت(س) در شرایطی به یاری حقیقت دین برخاست که هنوز فلسفه بعثت خاتم الانبیا از سوی اغلب مسلمانان فهم نشده و خطر بازگشت تبارگرایی و ارزش‌های جاهلی اصل دین را تهدید می‌کرد. آیین اسلام مکتبی آسمانی و الهی است که برای تأمین سعادت بشر و به‌دست دادن شیوه‌های زیست مسالمت‌آمیز و ارائه برنامه زندگی آمده است، اما در این مقطع بیم آن می‌رفت که میراث محمدی(ص) تا حد غنیمتی برای دستیابی به قدرت تنزل یابد. زهرای اطهر(س) به‌ دفاع از فضیلتی برخاست که از کرانه رسالت و از جانب خداوند برای هدایت امت مأموریت داشت و این مهم بارها بر زبان رسول گرامی اسلام(ص) جاری شده و در کنار برکه غدیرخم به وضوح رسیده بود. از این‌رو تنها یادگار پیامبر گرامی اسلام(ص)مکرر در مکرر به در خانه مهاجر و انصار مراجعت نمود و فلسفه دین را یادآور شد و از ضرورت استمرار حقیقت اسلام در مسیر حکمت و فضیلت، همان‌گونه که رسول خدا(ص) تعلیم نموده بود سخن به میان ‌آورد. اما آن هنگام که با ناپایداری اهالی مدینه مواجه شد و از حمایت‌های آنان ناامید گشت، فریادعدالت خواهی برافراشت و وجدان و عاطفه مسلمانان را مخاطب قرار داد و بی‌وفایی‌هایشان را یادآور شد. اما اغلب اهالی مدینه درآن شرایط خطیرمیراث رسول گرامی اسلام را نادیده گرفتند و در برپایی حقیقت دین کوتاهی کردند. این همه، رنج جانکاهی را بر جان سلاله رسول خدا(ص) ریخت و اسطوره صبر و شکیبایی را بی‌شکیب کرد و به تلاطم واداشت. تا آنجا که سست عهدان مدینه را خطاب قرار داده و فرمود؛«وا مدینتا! خربت المدینه» و به سوی مسجد النبی شتافت و از منبر رسول خدا(ص) به گلایه از فروگذارندگان حق پرداخت و یادآور وقایع آشکاری شد که پیش چشمان آنان به‌وقوع پیوسته بود که هریک از آنها می‌توانست راهنمای حق پویی آنان باشد. سرانجام پس‌ از مدت کوتاهی روح بلند حضرت فاطمه(س) به پدرش پیوست و در راه دفاع از اصالت‌های شریعت محمدی(ص) در عین جوانی پذیرای شهادت شد.‌‌

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۴۳۹۰۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امام جعفر صادق (ع)؛ شخصیت مهم در جهان اسلام و مکتب شیعه

حجت‌الاسلام والمسلمین محمد هادی مشیری خراسانی، کارشناس مذهبی درمورد شاگردان امام جعفر صادق (ع) گفت: امام جعفر صادق علیه‌السلام به عنوان یک شخصیت ویژه‌ی اسلامی؛ هم در جهان اسلام و هم در مکتب شیعه مطرح هستند.

وجود مبارک امام صادق علیه‌السلام در دوران خود از عظمتی برخوردار بودند که دانشمندان مطرح زمان نسبت به عظمت علمی حضرت علیه‌السلام همیشه معترف بودند. شخصیت‌هایی مثل ابوحنیفه، مالک و شخصیت‌های دیگری که بعضاً از شاگردان امام جعفر صادق علیهم السلام در میان شیعه محسوب می‌شدند. مثل جناب جابر حیان که دانشمندی اهل طوس بود و برای ادامه تحصیل به ری رفت و سپس، از آن جا عازم مدینه شد و به محضر امام جعفر صادق علیه السلام رسید و دو سالی در محضر حضرت علیه‌السلام شاگردی کرد و علوم فراوانی را فرا گرفت و وقتی برای دستگیری‌اش داخل منزلش رفتند و دستگیرش کردند مقداری از علوم خود را در کتاب‌های خود منتقل کرده بود که این کتاب‌ها توسط دشمنان زمان ازبین رفتند و بخش اندکی از علوم و رساله‌ها و کتاب‌های ایشان در اختیار شیعیان باقی ماندند و همین مقدار اندک از کتاب و رساله‌های ایشان باعث شدند تا این دانشمند بزرگوار به عنوان پدر علم شیمی در دنیا مطرح شود. 

حجت‌الاسلام مشیری خراسانی تصریح کرد: مفضل، یکی دیگر از شاگردان امام جعفر صادق (ع) و از اندیشمندان زمان خود بودند و حضرت علیه السلام عنایت ویژه‌ای به ایشان داشتند که در یک مقطعی هر روز صبح، امام جعفر صادق علیه السلام به ایشان مباحث توحیدی را در قالب معارف زیست محیطی و انسان شناسی و علوم مختلفی از این قبیل آموزش می‌دادند و این شاگرد امام جعفر صادق علیه السلام، کتابی را به نام «توحید مفضل» نوشت که حقیقتاً امروز، یکی از آثار فاخر علمی در جهان به ویژه نزد شیعه و مسلمانان است و وقتی این کتاب‌ها و آثار شاگردان امام جعفر صادق علیه السلام و افرادی که به دست حضرت علیه السلام تربیت شده و رشد پیدا کرده‌اند را نگاه می‌کنیم عظمت کار امام جعفر صادق علیه السلام، خودش را نشان می‌دهد. 

این کارشناس مذهبی مطرح کرد: هشام بن حَکَم از دیگر افرادی بود که از شاگردان و پرورش یافته‌های امام جعفر صادق علیه السلام به شمار می‌آمد که هارون عباسی درمورد ایشان می‌گفت زبان هشام در دل‌های مردم از هزاران شمشیر موثرتر است. 

وجود مبارک امام جعفر صادق علیه السلام علاوه بر تربیت شاگردان نسبت به رسیدگی به امور جامعه خود تلاش و همت ویژه‌ای داشتند؛ به طوری که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام، بخشی از درآمد‌های خود را صرف نیازمندان جامعه کرده و حتی بخشی از آن‌ها را با بردن آذوقه درب منزلشان به صورت گمنام تأمین می‌کردند. به همین دلیل، به دوستان و شاگردان خود تأکید زیادی می‌کردند که اگر نیاز ندارند کار و تلاش کرده و با آن، دیگران را تأمین کنند.

حجت‌الاسلام والمسلمین مشیری خراسانی افزود: یکی از دوستان امام جعفر صادق علیه السلام نقل می‌کند که در مسجد مشغول عبادت بوده است و حضرت امام جعفر صادق علیه السلام وارد مسجد پیامبر (ص) شدند و دیدند که دوست حضرت (ع) مشغول عبادت و دعا هستند. 

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند که این وقت روز، این جا چه می‌کنی؟ آن فرد عرض کرد: آقا. الحمدالله وضع مالی بنده خوب است و دیگر، نیازی به کار کردن ندارم و به اندازه کافی، دارایی دارم و به همین دلیل، می‌خواهم بقیه عمرم را به عبادت صرف کنم. 

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: خیر. برو و کار کن و با انجام کار و بدست آوردن درآمد خود، زندگی دیگران که نیاز دارند را تأمین کن.

 این نشان دهنده نگاه عمیق اسلام به کسب و کار و ایجاد درآمد در سطح جامعه است؛ یعنی به گونه‌ای کسب درآمد کنیم که اگر خودمان به آن نیازی نداریم حداقل، دیگران بهره‌مند شوند. بنابراین، افراد در هر فضای اقتصادی که باشند موظف هستند برای تأمین جامعه و نیاز دیگران کار کنند و از درآمد و ثروت بدست آمده، دیگران را مورد بهره‌مندی قرار دهند.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت