گفت‌وگوی فارس با منتقدان| انصراف از جشنواره، اتفاقی که مبارک است!
تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۵۱۶۰۵۲
جشنواره فیلم فجر انقلاب اسلامی چه شاخصه‌هایی دارد؟ آیا انصراف هنرمندان از حضور در جشنواره فیلم فجر کار درستی است؟ پیامدهای این انصراف چیست؟ 5 منتقد سینما به این پرسش‌ها پاسخ داده‌اند.
خبرگزاری فارس ـ گروه سینما: در روزهای اخیر برخی سینماگران ضمن ادعای همدلی با خانواده‌های شهدای پرواز تهران اوکراین، از حضور در جشنواره فیلم فجر انصراف داده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سعید مستغاثی منتقد سینما معتقد است: غیر از دو ـ سه سینماگر که آنها هم نسبت چندانی با انقلاب و فجر ندارند و هیچوقت هم کنار مردم نبوده‌اند، باقی سینماگران اصلا جایی در فجر ندارند و این اقدامشان موج‌سواری است. نماینده آن دو سه نفر هم در ۴۰ - ۵۰ سال قبل فریز شده و فیلم‌هایش معمولاً فاقد استاندارد سینما بوده است، پس چگونه میتواند کنار مردم باشد؟
وی افزود: هنرمندان ما از برخی هنرمندان غربی ضد سیاست‌های استعماری هم عقب‌تر هستند، بنابراین خروج آنها از جشنواره اتفاقی مبارک است.
* انصراف از جشنواره چه دردی دوا می‌کند؟
در مقابل، اما امیررضا مافی منتقد سینما و دانش‌آموخته فلسفه غرب معتقد است نباید از تحریم بودن جشنواره ملی کشور توسط هنرمندان خوشحال باشیم. باید یاد بگیریم گفتوگو و تعامل کنیم.
وی تأکید کرد: معتقدم هنرمندان باید با سعه صدر بیشتری برخورد می‌کردند، چون حادثه سقوط هواپیما، حادثه تلخی است و بخشی از ابعاد آن هنوز روشن نشده،ضمن اینکه نیروهای نظامی هم بابت این خطای سهوی عذرخواهی کرده‌اند.
مافی افزود: وقتی همه مردم درباره یک واقعه ناراحت هستند و حاکمیت هم بابت آن عذرخواهی کرده است، انصراف از جشنواره چه معنایی می‌خواهد متبادر کند؟ منظورم این است که همه دچار ناراحتی و هیجانات می‌شویم اما نباید سویه ناراحتی و اعتراضمان را گم کنیم. هنرمندان می‌توانند این مطالبه را داشته باشند که همه زوایای موضوع بررسی شود اما انصراف از جشنواره نمی‌دانم با چه هدفی است؟ آیا در جشنواره شرکت نکردن چه دردی از مردم دوا می‌کند؟
این منتقد سینما گفت: جشنواره فیلم فجر علیرغم همه مشکلاتی که دارد، اما هنرمندان را گرد هم جمع می‌کند و هر چقدر بتوانیم همه طیف‌ها و آد‌م‌ها با عقاید مختلف را به گفتوگو دعوت کنیم، جشنواره ملی‌تر برگزار می‌شود. خود سردار شهید سلیمانی هم چنین بود. بنابراین بهتر است هنرمندان ضمن حضور در جشنواره، به اتفاق تلخی که رخ داده است ادای احترام کنند. چون این اتفاق یک سوگ اجتماعی است و قابل مصادره نیست. کشور با دامن‌زدن به دوقطبی‌ها اصلاح نمی‌شود، بجای تحریم کردن جشنواره، باید اتحاد داشته باشیم و یاد بگیریم در ۴۰ سال دوم انقلاب با هم تلاش کنیم.
* هنرمند فعال سیاسی نیست
«جشنواره فیلم فجر جشنواره‌ای نیست که با انصراف چند هنرمند برگزار نشود.» محمدتقی فهیم منتقد پیشکسوت سینما این را می‌گوید و ادامه می‌دهد: طبیعی است هر هنرمندی حق دارد محصولش را در جشنواره‌ای شرکت دهد یا ندهد، اما وقتی کسی در جشنواره اثری ندارد و حتی کارت دعوتی هم به او تعلق نگرفته است، دقیقاً چگونه ادعای تحریم جشنواره را دارد؟!
وی اظهار داشت: جشنواره فیلم فجر راه خودش را می‌رود، اما هنرمندان نباید برخورد سیاسی داشته باشند، باید انسانی با موضوعات مواجه شوند. اگر واقعاً واکنش آنها مبنای انسانی دارد، چرا روز اولی که هواپیما سقوط کرد، اعلام انصراف نکردند؟
به گفته فهیم؛ هنرمند فعال سیاسی نیست که در رویارویی‌های سیاسی از هنرش مایه بگذارد. هنرمندان باید از اینکه خود را به یک فعال سیاسی تبدیل کنند؛ خود را کنار بکشند و حرفه هنر را پیگیری کنند. مخصوصا در این دوره که مرزبندی‌ها شناخته‌تر شده و محور شرارت (آمریکا) مشخص است.
* هنرمندان، اسیر موج رسانه‌های بیگانه
کیوان امجدیان کارشناس رسانه از زاویه دیگری به موضوع انصراف هنرمندان نگاه کرده است. او می‌گوید: آمریکا برای حمله انتقام عین‌الاسد، نه از جبهه نظامی که از جبهه رسانه ورود کرد. رسانه‌ای که حالا دیگر همه می‌دانیم ضعف مفرط‌مان در آن قابل انکار نیست. رسانه‌ای که برای ما هنوز فقط یک معاونت کوچک در وزارت ارشاد است و همین. رسانه‌ای که هنوز برای ما فقط چند خبرگزاری و سایت است. رسانه‌ای که بعضاً با رابطه و رانت و رفاقت اداره می‌شود... غافل از آنکه در همین بخش است که ضربه خواهیم خورد. هر چقدر هم که در جبهه نظامی قوی باشیم تا وقتی بازوی رسانه‌ای‌مان بد عمل کند موفق نمی‌شویم.
وی اضافه کرد: حکایت ما مثل تیم فوتبالی است که ۹ نفر در این تیم، عالی و با تکنیک و کاربلدی بازی می‌کنند اما دروازه‌بان و نوک حمله ما ناتوان است و در این شرایط به سادگی گل می خوریم و به سختی گل می زنیم. با این اوصاف، آمریکا بعد از شکستش به فاصله ۳ روز کاری کرد که ما حتی نتوانیم پیروزیمان را جشن بگیریم.
این منتقد سینما درباره تحریم جشنواره فیلم فجر از سوی برخی هنرمندان افزود: هنرمند متخصص کار خود است؛ او نه علم رسانه را می‌داند و نه سیاست را. طبیعی است که وقتی یک جبهه رسانه‌ای بسیار قوی‌تر از ما ـ هرچند نسبت به ما در موقعیت متضاد یا معاند قرار داشته باشد ـ میتواند کاری کند که بعضی هنرمندان به سادگی اسیر فضای ترسیم شده و موج‌هایی شوند که توسط این رسانه‌ها ایجاد می‌شود. جبهه رسانه‌ای پرقدرت به سادگی میتواند هنرمند را روی موج‌هایش بالا و پایین ببرد.
وی صریح کرد: جبهه رسانه‌ای ما اگر درست کار می‌کرد و اگر هنرمند را در مسیر درست قرار می‌داد و او را در خود نگه می‌داشت، او هیچوقت با موج رسانه‌ای دیگری همراه و همسو نمی‌شد. البته این را هم بگویم که بسیاری از هنرمندان اعلام کرده‌اند که با قدرت در جشنواره حاضر خواهند بود اما حتی همان‌ها که نمی‌آیند را هم ما باید در مسیر درست قرار می‌دادیم. فکر می‌کنم باید دوباره با تجدید قوای رسانه‌ای و ایجاد تغییرات کلان و بزرگ در جبهه رسانه‌ای کاری کنیم که همین هنرمندان هم با اعتماد به مهندسی رسانه‌ای کشور، از این پس در مقابل تهدیدات خارجی علمدار باشند و در صف مقدم حمایت از مردم خود قرار گیرند نه اینکه اسیر موج رسانه‌های بیگانه شده و مقابل مردمشان صف‌آرایی کنند.
* جشنواره فجر مانیفست مختص خود را ندارد
سیدمحمد حسینی مدیر مرکز تولید متن سازمان سینمایی حوزه هنری درباره انصراف هنرمندان از جشنواره فیلم فجر می‌گوید: آنچه دارد اتفاق می‌افتد، آنارشی هنری است. کار عاقلانه‌ای نیست و کمکی هم به کسی نمی‌کند. آدم‌های ناراحتی که حرف‌های ناراحت‌کننده‌تری می‌زنند و نمک روی زخم می‌پاشند.
وی ادامه داد: با واکنش‌هایی روبه‌رو هستیم که باعث می‌شود پنجه روی صورت خودمان بکشیم و این واکنش جز کمک به دشمنان، دردی دوا نمی‌کند.
این منتقد سینما گفت: جشنواره فیلم فجر از اساس اتفاق عاقلانه‌ای نیست و مدیریت عاقلانه‌ای هم بر آن استوار نیست، چون از هر دری در آن می‌توان سخن گفت؛ در حالی که جشنواره باید مانیفست خود را داشته باشد اما اکنون قصد نقد جشنواره را نداریم، بلکه نقد این رفتار (انصراف هنرمندان از جشنواره) مدنظر است.
حسینی در باره واقعه رخ‌داده اخیر گفت: وظیفه مردم مطالبه‌گری است و باید شفافیت را مطالبه کنند. اما وظیفه مسئولان این است که به سرخط برگردند و مردم را درک کنند و صداقت داشته باشند که دستوری دینی است. همچنین باید درباره عملکرد خود گزارش دهند و همت کنند که چنین اتفاق‌هایی دیگر تکرار نشود.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: سینما هنرمندان تحریم جشنواره فیلم فجر جشنواره فیلم سقوط هواپیما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۵۱۶۰۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بدترین فیلم‌های ترسناک تاریخ سینما!
این آثار، ممکن است به دلایل مختلفی از جمله داستان ضعیف، بازیگری ناکارآمد، جلوه‌های ویژه ناکافی یا کیفیت تولید پایین به عنوان بدترین فیلم‌های ترسناک تاریخ سینما شناخته شوند. علاوه بر این، برخی از این فیلم‌ها ممکن است به دلیل استفاده از تاکتیک‌های کلیشه‌ای و پیش‌پاافتاده، بی‌اصالت به نظر بیایند و توانایی‌هایی که برای ایجاد ترس در بیننده دارند را از دست بدهند.
در تشریح این موضوع، می‌توان به این نکات اشاره کرد که برخی بدترین فیلم‌های ترسناک به دلیل از دست دادن تعادل میان ترس و دنیای رمانتیک، به جای جلب توجه و ترس بیننده، باعث خنده و رنجش از موضوع می‌شوند.
برخی از بدترین فیلم‌های ترسناک جدید نیز از داستان‌های پیچیده و پراز ابهام استفاده می‌کنند که باعث عدم درک و اتصال احساسی با شخصیت‌ها می‌شود و این موضوع به تجربه ترس بیننده ضربه می‌زند.
بدترین فیلم‌های ترسناک تمام دوران در ادامه را مشاهده خواهید کرد.
این لیست بر اساس امتیازات سایت Rotten Tomatoes رتبه‌بندی شده است.
کیفیت تولید پایین، اشتباهات فنی ظاهری و جلوه‌های ویژه ضعیف، میتواند از دیگر عواملی باشد که باعث شناخته شدن برخی فیلم‌ها به عنوان بدترین در این ژانر می‌شود. در کل، بدترین فیلم‌های ترسناک معمولاً توانایی‌های کافی برای جلب توجه و ایجاد ترس در بیننده را ندارند و به دلایل مختلفی از جمله داستان ضعیف، بازیگری ناکارآمد یا کیفیت تولید پایین، به عنوان فیلم‌هایی که نتوانسته‌اند از پتانسیل ژانر ترسناک بهره‌برداری کنند، شناخته می‌شوند.
دیدار‌های مکرر مولی هارتلی (The Haunting of Molly Hartley)
کارگردان: میکی لیدل
بازیگران: هیلی بنت، کیس کرفورد، شنون وود وارد
سال انتشار: ۲۰۰۸
امتیاز: ۲%
برخی از منتقدین، از این فیلم به دلیل عدم داستان جذاب انتقاد کرده‌اند. ایده و موضوعی که این اثر برای ارائه داستان انتخاب کرده است، به نظر برخی از منتقدان پوچ و کلیشه‌ای می‌آید. برخی از انتقادات معطوف به بازیگری در این فیلم است. بازیگران این اثر، توانایی کافی را برای انتقال احساسات و ارتباط با کاراکترهایشان ندارند که این موضوع میتواند تجربه تماشا را کمتر جذاب کند.
یکی از مهم‌ترین عواملی که یک فیلم ترسناک را موفق می‌کند، توانایی آن در ایجاد ترس و اضطراب در بیننده است. برخی از نقد‌ها می‌گویند که The Haunting of Molly Hartley نتوانسته این هدف را به خوبی دنبال کند و به همین دلیل به عنوان بدترین فیلم ترسناک تمام دوران شناخته می‌شود.
وینی پو: خون و عسل (Winnie the Pooh: Blood and Honey)
کارگردان: ریس فریک واترفیلد
بازیگران: ناتاشا توسینی، می‌کلی، کریگ دیوید داوست
سال انتشار: ۲۰۲۳
امتیاز: ۳%
این فیلم، داستان جنایت‌ها و فعالیت‌های غیرقانونی «پو» و «پیگلت» را روایت می‌کند. پس از اینکه «کریستوفر رابین» این دو شرور را رها می‌کند، آنها به شرارت و خباثت مشغول می‌شوند. به گفته برخی از منتقدان، این فیلم اسلشر عناصر اصلی یک اثر در این ژانر را دارد؛ اما فاقد ابتدایی‌ترین اصول اولیه شخصیت‌ها است.
تاریکی (The Darkness) کارگردان: گرگ مک‌لین
بازیگران: کوین بیکون، راجا میشل، لوسی فرای
سال انتشار: ۲۰۱۶
امتیاز: ۳%
فیلم The Darkness، یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک یک دهه اخیر است که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد و توسط برخی منتقدان و مخاطبان به عنوان یک فیلم ضعیف و ناموفق مورد بررسی قرار گرفت.
برخی از منتقدان معتقدند که داستان این اثر نسبت به فیلم‌های ترسناک دیگر کمتر جذاب است. این فیلم داستان یک خانواده را روایت می‌کند که با نیروهای ماورایی مواجه می‌شوند. انتقاداتی به بازیگران و اجرای عمومی در The Darkness وارد شده بود که این فیلم را ضعیف جلوه داد.
برخی از مخاطبان ممکن است این فیلم را به عنوان یک اثر کلیشه‌ای و بدون اصالت معرفی کنند. عدم ارائه ایده‌های جدید و نوآوری در داستان و اجرا میتواند باعث کاهش جذابیت فیلم و ارائه یک تجربه پیش‌بینی‌شده به مخاطبان شود.
ترول ۲ (Troll ۲) کارگردان: کلودیو فراگاسو
بازیگران: مایکل استفنسون، کانی مک فارلند، جورج هاردی
سال انتشار: ۱۹۹۰
امتیاز: ۵%
ترول ۲ معمولاً به عنوان یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک تاریخ سینما شناخته می‌شود و دلایل مختلفی برای آن وجود دارد. بازیگری در این فیلم اغلب به نظر می‌رسد بی‌انرژی و ناطق است و در برخی موارد، به نظر می‌رسند که آنها به طور کامل درکی از نقش‌های خود ندارند.
اغلب از Troll ۲ به عنوان یک اثر کمدی و ترسناک یاد می‌شود؛ اما بسیاری از لحظات وحشتناک فیلم به جای ایجاد ترس یا هیجان، باعث خنده و شوخی شده و عناصر اصلی آن را از بین می‌برد. داستان نیز ناهماهنگ و ضعیف است و برخی از رویداد‌ها و تصمیمات شخصیت‌ها به نظر می‌رسد غیرمنطقی و بی‌ربط هستند. این امر باعث می‌شود که تجربه تماشای فیلم برای بسیاری از مخاطبان غیرقابل قبول به‌نظر برسد.
شیطان درون (The Devil Inside) کارگردان: ویلیام برنت بل
بازیگران: فرناندا آندراده، سایمون کوارترمن، ایوان هلموت
سال انتشار: ۲۰۱۲
امتیاز: ۶%
فیلم شیطان درون ردباره یک زن است که در ایتالیا، در طول ماموریت خود، درگیر یک سری اقدامات غیرقانونی در جستجوی حقیقت درباره اتفاقی که برای مادرش رخ داده است، می‌شود. یکی از اصلی‌ترین دلایلی که باعث می‌شود The Devil Inside به عنوان بدترین فیلم ترسناک تاریخ شناخته شود، اتمام ناقص داستان است. فیلم به طور ناگهانی و بدون پایان مناسب، داستان را تمام می‌کند و برای بسیاری از تماشاگران، این اتمام ناقص باعث تباهی تجربه تماشا می‌شود.
داستان و نوشتار فیلم The Devil Inside نیز به طور کلی ضعیف و ناکارآمد است و برخی از تصمیمات داستانی و رویداد‌ها به نظر می‌رسند که بدون منطق یا توجیه مناسبی اتفاق می‌افتند. بسیاری از تماشاگران و منتقدان اعتقاد دارند که این فیلم اصالتی ندارد و از الگو‌ها و تکنیک‌های کلیشه‌ای استفاده می‌کند.
حلقه‌ها (Rings)
کارگردان: اف. خاویر گوتیرز
بازیگران: ماتیلدا آنا اینگرید لوتز، الکس رو، جانی گالکی
سال انتشار: ۲۰۱۷
امتیاز: ۸%
حلقه‌ها که بر اساس دو فیلم ترسناک Ring محصول سال‌های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۱ ساخته شده، به عنوان یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک جدید شناختنه می‌شود. به نظر می‌رسد که این فیلم ایده‌ها و تم‌های موجود در فیلم‌های ترسناک پیشین را کپی کرده، بدون اینکه موفق به ارائه چیزی جدید و نوآورانه باشد. این امر باعث کاهش اثربخشی و جذابیت فیلم می‌شود. برخی از منتقدان اعتقاد دارند که داستان Rings به طور کلی ناقص و ضعیف است و برخی از رویداد‌ها و تصمیمات داستانی بدون توجیه یا منطق واقعی اتفاق می‌افتند.
روح گمشده (Lost Souls) کارگردان: یانوش کامینسکی
بازیگران: وینونا رایدر، بن چاپلین، سارا وینتر
سال انتشار: ۲۰۰۰
امتیاز: ۸%
یکی دیگر از فیلم‌های ترسناک که نباید ببینید روح گمشده با بازی وینونا رایدر است که سال ۲۰۰۰ منتشر شد و نتوانست توجه مخاطبان ژانر وحشت را به خودش جلب کند. نقد‌ها و بررسی‌های این فیلم منفی بوده و منتقدان آن را به عنوان یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک معرفی کرده‌اند. به طور کلی، روح گمشده به عنوان یک فیلم ناموفق و بد شناخته می‌شود و توانایی جذب و سرگرم کردن تماشاگران را ندارد.
اسلندرمن (Slender Man)
کارگردان: سیلوین وایت
بازیگران: جوی کینگ، جولیا گلدانی تلس، جاز سینکلر
سال انتشار: ۲۰۱۸
امتیاز: ۸%
بسیاری از تماشاگران و منتقدان احساس می‌کنند که فیلم Slender Man، محصول سال ۲۰۱۸ نتوانست پتانسیل خود را به حداکثر برساند و یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک یک دهه اخیر شناخته می‌شود. بسیاری از آنها معتقدند که داستان این اثر نامتعادل و مملو از خلاء است. روند داستان به طور کلی احساسی و ضعیف پیش می‌رود و تعداد زیادی از تصاویر و صحنه‌ها ناقص و ناکام هستند.
شخصیت‌های این فیلم، اغلب از ارتباطات و احساسات معمولی خارج می‌شوند و قادر به جذب و ارتباط با تماشاگران نیستند. بسیاری از تماشاگران معتقدند که فیلم Slender Man نتوانست احساس و وحشت لازم را به تماشاگران منتقل کند.
سقوط تاریکی (Darkness Falls) کارگردان: جاناتان لیبسمن
بازیگران: چانی کلی، اما کالفیلد، لی کورمی
سال انتشار: ۲۰۰۳
امتیاز: ۱۰%
در این فیلم، یک روح کینه‌توز به منظور انتقام‌گیری از شهری که ۱۵۰ سال پیش بدون دادگاه او را اعدام کرده بود، در قالب یک پری ظاهر می‌شود و سعی بر انتقام دارد. بسیاری از منتقدان معتقدند که داستان فیلم Darkness Falls ناکافی و تکراری است.
برخی از منتقدان به شخصیت‌ها و توسعه آنها در فیلم انتقاد کرده‌اند. طراحی کاراکتر‌ها و پیشرفت‌شان در طول داستان، به نظر برخی از منتقدان ناکافی است و باعث ایجاد ارتباط کمتری با تماشاگران می‌شود.
برامز: پسر ۲ (Brahms: The Boy II) کارگردان: ویلیام برنت بل
بازیگران: کیتی هلمز، اوین یومن، کریستوفر کانوری
سال انتشار: ۲۰۲۰
امتیاز: ۱۰%
فیلم Brahms: The Boy II، به دلیل عوامل مختلفی مانند داستان ضعیف و ابتکارات ناکافی، نمرات پایینی دریافت کرد و یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک تاریخ سینما تبدیل شد. به گفته برخی از منتقدان، این اثر بدون ذره‌ای عنصر تخیلی و ترسناک است و حتی داستان وحشتناکی را ارائه نمی‌کند.
بزرگترین مشکلی که برامز: پسر ۲ را به بدترین فیلم ترسناک تاریخ تبدیل می‌کند این است که تقریباً هیچ چیز تازه‌ای در داستان خود ندارد. این فیلم فضای خوبی را در اختیار دارد؛ اما آنها را در میانه راه گم می‌کند و نهایتاً به یکی از بدترین فیلم‌های ترسناک تبدیل می‌شود.
منبع: فیگار
tags # هالیوود ، فیلم ترسناک سایر اخبار
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است