بیخردی و بیاخلاقی؛ عامل مصیبتهای اجتماعی
تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۵۸۶۴۴۶
گروه معارف ــ عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم گفت: مسائل و مصیبتهای اجتماعی ناشی از بیخردی و بیاخلاقی اعضای جامعه و حاکمان آن است و جامعهای که با عقل و خرد و اخلاق اداره شود، کمتر دچار مصیبتهای اجتماعی میشود.
حجتالاسلام والمسلمین محمدتقی فاضلمیبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم، در گفتوگو با ایکنا اصفهان، با بیان اینکه بلایای طبیعی مثل سیل و زلزله را نمیتوان به حساب گناه مردم گذاشت، اظهار کرد: ممکن است در مناطقی گناه بیشتر باشد، ولی بلایای طبیعی کمتر بروز کند و در مقابل، مردم برخی مناطق بیشتر اهل طاعت و عبادت باشند، ولی وقوع بلایای طبیعی در آن مناطق بیشتر باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: مسائل و مصیبتهای اجتماعی در وهله اول ناشی از بیخردی انسان یا بیخردی جمعی است، یعنی اگر در جامعهای عقل و خرد و اخلاق حاکم باشد، قطعا مصیبتهای اجتماعی آن جامعه هم کمتر خواهد بود. پیامبر(ص) فرمودند:«بدترین آفتها، سوءتدبیر است». مصیبتهای زیادی که در جامعه ما وجود دارد، ناشی از بیخردی و بیاخلاقی افراد یا سوءمدیریت مسئولان است. نمیتوان آنها را به حساب گناه یک فرد گذاشت. فردی که گناه میکند، ممکن است عقوبت هم داشته باشد، ولی اثر وضعی بیعقلی و سوءتدبیر از گناه یک فرد بیشتر است.
عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم بیان کرد: جامعهای که بر اساس خرد جمعی و اخلاق اجتماعی اداره میشود، افراد آن به هم اعتماد دارند، در رسانههای آن جامعه کمتر دروغ گفته میشود و میان حاکمیت و مردمش اعتماد وجود دارد، مصیبتهای اجتماعیاش کمتر است. ولی در جامعهای که دروغ در میان مسئولان زیاد است، در میان مردم نیز دروغ رواج پیدا میکند و اعتماد مردم نسبت به یکدیگر و نسبت به حاکمان سلب میشود. زمانی هم که در جامعهای اعتماد سلب شد، صدها مصیبت به دنبال دارد. بنابراین این مصیبتها ناشی از گناه شخصی نیست. در بسیاری از جوامع دیگر، ممکن است افراد در حریم خصوصیشان مرتکب گناه شوند، مثلا مشروب بخورند که از نظر ما گناه است و از نظر آنها شاید گناه نباشد، ولی مسائل و مصیبتهای اجتماعیشان ممکن است کمتر از جوامعی باشد که در آنها مشروب استفاده نمیشود.
استبداد ناشی از فقدان آزادی است
فاضل میبدی تصریح کرد: در جامعهای که آزادی نیست، استبداد وجود دارد، رسانهها آزاد نیستند تا بدیها را منعکس کنند و در انحصار یک قدرت قرار دارند، قطعا فساد بیشتر خواهد بود.
ظلم در جوامع تک صدایی بیشتر است
وی ادامه داد: خداوند در قرآن میفرماید که ارتکاب پارهای از گناهان مثل کفر، شرک و ظلم، علاوه بر عذاب آخرت در همین دنیا نیز مجازات به دنبال داشته و اثر وضعی دارد، در این شکی نیست؛ ولی برای مثال ظلم زمانی به وجود میآید که در جامعه خرد و آزادی وجود نداشته باشد، رسانههای آن آزاد نباشند و یک نفر بخواهد راجع به همه چیز تصمیم بگیرد. معمولا ظلم در جوامع تک صدایی بیشتر است. در دنیای امروز یکی از اقداماتی که نسبت به آن اهتمام وجود دارد، مهار قدرت است، چون اگر قدرت در جایی جمع شد و به صورت مطلق درآمد، ظلم و فساد به وجود میآید؛ بنابراین دهها عامل کنترل نظیر آزادی بیان، احزاب و رسانهها در کنار قدرت تعبیه کردهاند.
عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم با بیان اینکه آنچه یک جامعه را آزار میدهد، ظلم و فسادهای اجتماعی است، گفت: بخش زیادی از ظلمها و فسادها به نحوه حکومت بر یک جامعه مربوط میشود. حضرت علی(ع) در وصیتهای خود به فرزندانش فرمود:«امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید، در غیر این صورت اشرار شما بر شما مسلط میشوند». جامعهای که اعضای آن در مقابل ظلم بیتفاوت باشند، حاکمانش نیز بدرفتار میشوند. پیامبر(ص) نیز در روایتی میفرماید:«حاکمان شما بازتاب اعمال شما هستند». یعنی در جامعهای که مردمانش در برابر ظلم و ستم بیتفاوت باشند، مصیبتهای بسیار بزرگی به وجود میآید که مصیبت اعظم، حاکمیت بد است و از بطن حاکمیت بد، صدها مصیبت دیگر به وجود میآید.
انتهای پیاممنبع: ایکنا
کلیدواژه: خبرگزاری بین المللی قرآن ایکنا اصفهان بلا و مصیبت عقل و خرد اخلاق سوءتدبیر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۵۸۶۴۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جامعهشناسی محیطزیست
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، ظهور آکادمیک جامعهشناسی محیطزیست به اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی برمیگردد. با ظهور حرکتهای محیط زیستی بزرگ مانند جنبش حقوق محیط زیست و روز جهانی محیطزیست، اهمیت محیطزیست به عنوان یک موضوع اجتماعی و سیاسی اهمیت روزافزون پیدا کرد.
علییار احمدی (دانشیار جامعهشناسی و برنامهریزی اجتماعی) در مقالهای با عنوان «مروری بر تحول و ویژگیهای جامعهشناسی محیطزیست و مطالعات زیست محیطی در ایران» به این موضوع اشاره میکند که جامعهشناسان برای حل مسائل محیطزیستی نیاز به درک عوامل اجتماعی و فرهنگی دارند و بنابراین شروع به بررسی تعاملات اجتماعی و محیطزیستی در جوامع انسانی کردند.
* جامعهشناسی محیطزیست
این پژوهشگر مینویسد به طور خلاصه جامعهشناسی محیطزیست یکی از زیر مجموعههای جامعهشناسی است که به بررسی رابطه بین جوامع انسانی و محیط زیست میپردازد. این رشته سعی دارد تا به شناخت فرآیندها، الگوها و تداوم تعاملات اجتماعی در قبال محیطزیست بپردازد و نقش عوامل اجتماعی و فرهنگی در تشکیل و تحول مشکلات محیط زیستی را بررسی کند.
جامعهشناسی محیطزیست به شناخت فرآیندها، الگوها و تداوم تعاملات اجتماعی در قبال محیطزیست بپردازداین پژوهش بیان میکند که تغییرات سریع در حوزههای مختلف جمعیتی و اجتماعی یکی از زمینههای شکلگیری این حوزه از جامعهشناسی بوده است. رشد سریع جمعیت، به ویژه از زمان انقلاب صنعتی، منجر به چالشهای اجتماعی، فعالیتهای اقتصادی و زیستمحیطی بزرگی شده است مانند شیوههای تولید صنعتی بیاحتیاط از یک سو، مسئول گرمایش جهانی و تخریب منابع طبیعی بودهاند و از سوی دیگر نابرابری اقتصادی را در بخشهای مختلف جامعه ایجاد کردهاند.
* اثرات بیتوجهی به محیط زیست
به زعم احمدی بیتوجهی مصرفکنندگان نسبت به اثرات زیستمحیطی، اجتماعی و فرهنگی مصرفگرایی رو به رشد، مشکلات را بزرگتر کرده است
و کمبود منابع طبیعی به زودی تأثیر قابل توجهی بر ظرفیت تولید ما خواهد داشت و پایداری اقتصادی نسلهای آینده را به خطر میاندازد؛ بنابراین، یک تغییر عمده در شیوههای مصرف و تولید فعلی و بهطور کلی در نوع تعامل انسان با محیطزیست لازم است.
علاوه بر این از اواسط دهۀ ۱۹۸۰، دانشمندان و رسانهها تلاش کردهاند تا خطرات ناشی از تغییرات آب و هوایی بشر ساخت را به مردم منتقل کنند. نحوه انتقال موضوعات محیط زیستی و مسألهسازی آن نیز ضرورت توجه به جامعهشناسی محیط زیست را افزون کرده است.
واقعگرایان ترجیح میدهند حقیقت مادی مشکلات زیست محیطی را برجسته کنند و ساختگرایان بر خلق معانی تأکید دارند* زیستمحیط نوظهور
این پژوهشگر توضیح میدهد در طول دهههای اول ظهور و رشد جامعهشناسی زیست محیطی محققان که بیشتر آنها در ایالات متحده و اروپای غربی بودند عمدتاً بر روی همان موضوعاتی تمرکز کردند که جنبش زیستمحیطی نوظهور برجسته کرده بود، از جمله آلودگی هوا و آب، تخلیه زبالههای جامد و خطرناک زباله، پوسیدگی شهری، حفظ مناطق وحشی و حیات وحش، و وابستگی به سوختهای فسیلی.
در این سالهای اولیه این رشته فرعی، برخی از جامعهشناسان محیط زیست بین واقعگرایان که ترجیح میدهند حقیقت مادی مشکلات زیست محیطی را برجسته کنند و ساختگرایان که بر خلق معانی تأکید داشتند، تمایز قائل شدند.
حرف آخر اینکه ساختگرایی اجتماعی بر فرآیندی که از طریق آن مفاهیم و باورها در مورد جهان شکل میگیرند و از طریق آن معانی به چیزها و رویدادها متصل میشود همیشه بخش بزرگی از جامعهشناسی بوده است و تعدادی از جامعهشناسان محیطزیست از این چارچوب برای درک مسائل محیطی استفاده کردهاند. واقعگرایان نگران بودند که تمرکز بر معنا، توجه را از آن چه به عنوان تخریب واقعی و نگران کننده محیطی میدیدند، منحرف کند.
انتهای پیام/