قاچاق انسان در آمریکا؛ «اقتصاد جنسی زیرزمینی» بتا کودکان و زنان چه کار می‎کند؟

خبرگزاری میزان- قاچاق جنسی در آمریکا موضوعی فراگیر که دامن بسیاری از شهر‌های این کشور را گرفته و جان هزاران کودک را به خطر می‌اندازند. تاریخ انتشار: 22:00 - 03 بهمن 1398 - کد خبر: ۵۸۸۶۵۴ به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری میزان، آمارها نشان می‌دهد سالانه بیش از ۳۰۰ هزار کودک آمریکایی در معرض خطر قاچاق جنسی قرار می‌گیرند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  به گزارش پایگاه «ای بی سی»، کودکانی که قربانی این نوع تجارت می‌شوند اغلب مورد سوء استفاده جنسی قرار می‌گیرند و از خانواده و دوستان خود دور می‌شوند.   حتی برخی از کودکانی که در این نوع از باند‌ها فعالیت می‌کنند نمی‌توانند بپذیرند که یک قربانی هستند و نیاز به کمک دارند.
نکته قابل توجه دیگر آن است که اعضای باند قاچاق برای اغفال کردن دختران، خود را علاقمند به آن‌ها نشان می‌دهند و از این طریق دختران را به باند‌های قاچاق می‌کشانند.
این واقعیت وجود دارد که باندها در بسیاری از شهر‌های آمریکا خود را مناطق آزاد قاچاق انسان اعلام کرده اند، از این رو هیچ سیاسی برای جلوگیری از خرید و فروش افراد در تجارت قاچاق جنسی وجود ندارد.
آمار و ارقام مربوط به اجرای قانون فلوریدا نشان می‌دهد که از سال ۲۰۱۴ تا سال ۲۰۱۸، ۱۴۸ موارد دستگیری در تقسیم بندی ۳ دسته قانون قاچاق انسان در سراسر فلوریدا به ثبت رسیده است.
آمار‌ها حاکی از آن است که در حال حاضر در سراسر جهان بین ۲۰ تا ۴۰ میلیون نفر در برده داری مدرن مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند. برآورد‌ها نشان می‌دهد در سطح بین المللی تنها در حدود ۰.۴ درصد از بازماندگان قاچاق انسان شناسایی شده اند.

افرادی که در باند‌های قاچاق انسان فعالیت می‌کنند سالانه در حدود ۱۵۰ میلیارد دلار سود جهانی کسب می‌کنند که ۹۹ میلیارد دلار از این درآمد از سوء استفاده جنسی حاصل می‌شود.
در سال ۲۰۱۸ بیش از نیمی از افراد قاچاق شده در آمریکا کودکان بودند که توسط باند‌های قاچاق جنسی مورد سوء استفاده قرار گرفتند.

بنابر گزارش‌ها، شمار بسیاری از قربانیان قاچاق جنسی در آمریکا کودکانی بودند که در یک بازه زمانی تحت کفالت این کشور بودند.   سن کودکان در تجارت جنسی 
نکته قابل توجه سن کودکانی است که وارد تجارت جنسی در آمریکا می‌شوند. میانگین سنی این کودکانی که قربانی این تجارت می‌شوند ۱۲ تا ۱۴ سال است. بسیاری از قربانیان دختران فراری هستند که در این باند‌ها مورد سوء استفاده جنسی قرار می‌گیرند.
گزارشی که به تازگی از سوی وزارت خارجه آمریکا منتشر شده، نشان می‌دهد که نام آمریکا در میان اسامی ۳ کشوری قرار دارد که در سال ۲۰۱۸ بیشترین قربانیان قاچاق انسان را از آن خود کرد.

«مایک پمپئو»، وزیر خارجه آمریکا این گزارش را که سالانه برای نشان دادن میزان قاچاق انسان تهیه می‌شود، دریافت کرده است.

وزارت دادگستری آمریکا بیش از ۳۱ میلیون دلار به ۴۵ سازمان ارائه خدمات به قربانیان قاچاق انسان در کشور تخصیص داده است.

بر اساس گزارش‌ها این میزان از هزینه در مقایسه با سال ۲۰۱۷ افزایش داشته چرا که در آن سال مبلغ ۱۶ میلیون دلار به ۱۸ سازمان اختصاص داده شد.
«جف راجرز»، یکی از بنیانگذاران موسسه مبارزه با قاچاق انسان در مصاحبه با فاکس نیوز می‎گوید: قاچاق جنسی یک معضل جدی در آمریکا به شمار می‌آید.

در سال ۲۰۱۸ وزارت دادگستری آمریکا پیگیری ۲۳۰ مورد قاچاق انسان داخلی را آغاز کرد. محکومیت‌های فدرال در سال ۲۰۱۷ از ۴۹۹ مورد به ۵۲۶ در سال ۲۰۱۸ افزایش یافته است. بیش از ۷۰ درصد از موارد منجر به محکومیت‌های بیش از ۵ سال زندان داشته‎اند.

«راجرز» می‎گوید، آمریکا با قربانی کردن کودکان و مردم این جامعه این نوع از تقاضا را تامین می‌کند؛ بنابراین امروزه در آمریکا شمار بسیاری از کودکان به عنوان برده جنسی به فروش می‌رسند. ۵۰ تا ۶۰ درصد از کودکانی که تحت تکفل دولت هستند در دام قاچاقچیان جنسی گرفتار می‌شوند.


همچنین تخمین زده می‌شود سالانه ۱۹۹ هزار مورد سوء استفاده جنسی در آمریکا رخ می‌دهد.

قربانیان قاچاق جنسی در آمریکا ۳ سال به بالا هستند که در همان ۳ سالگی در باند‌های قاچاقچیان مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرند.   بیشتر بخوانید:  قوانینی که به ضرر قربانی تمام می‎شود قاچاق جنسی در آمریکا موضوعی تمام نشدنی

بر اساس آمار رسمی ملی قاچاق انسان، برده داری جنسی در سال ۲۰۱۷، ۶۰۴۷ مورد از ۸۵۰۰ مورد گزارش شده قاچاق انسان را به خود اختصاص داده است.

برآورد رسمی از تعداد کل قربانیان قاچاق انسان در آمریکا مشخص نیست، اما یک پایگاه بر اساس گزارش‌های دریافتی برآورد می‌کند که تعداد کل قربانیان که شامل بزرگسالان و افراد زیر سن قانونی است به صد‌ها هزار نفر برسد.

بیش از ۹ هزار مرکز غیرقانونی در هر ایالت در سراسر آمریکا وجود دارد که سالانه درآمد هنگفت ۲.۵ میلیارد دلار به جیب می‌زنند. در ماه مارس ۲۰۱۸، ۳۴۰ انسان بالغ و کودک قربانی جنسی در ایالت میلواکی طی ۴ سال اخیر بوده‎اند.

قربانیان قاچاق انسان اگرچه از هر دو جنس زن و مرد هستند، اما اکثریت قربانیان را زنان و دختران تشکیل می‌دهند. براساس آمار‌های سازمان ملل ۵۱ درصد از قربانیان زنان و ۲۰ درصد دختران هستند.
«اقتصاد جنسی زیرزمینی» در آمریکا به شدت فعال است. در سال ۲۰۱۴، در آمریکا ۸ ایالت به شکل گسترده‌ای به قاچاق جنسی مشغول بودند.


انتهای پیام/

 

 

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: قاچاق انسان آمریکا دونالد ترامپ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۳۶۸۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشت الیاف «وش و کنف»؛ اقتصاد سبز در مازندران

ایسنا/مازندران با ورود تکنولوژی به جامعه بشری و تولید البسه و ملزومات این حیطه کاشت بسیاری از گیاهان با ارزش همانند الیاف پنبه، وش و کنف جای خود را به الیاف مصنوعی داد و موجب شد تا این اقتصاد سبز رو به فراموشی رود.

بسیاری از مشاغل سنتی و صنایع هنری ایران با آن قدمت چندین هزار ساله که ریشه در آب و خاک و ذهن و قلب تک تک ما دارد، این روزها می‌رود که به فراموشی سپرده شود.

ورود تکنولوژی و تولید انواع البسه و کالاهای خواب سبب شده که مردم به راحتی به این اجناس دسترسی داشته باشند. این امر سبب شده که تولیدکنندگان برای تهیه این ملزومات کاربردی در زندگی، برای تهیه مواد اولیه و دوخت سنتی بی نیاز شوند این امر نیز عامل مهمی در از بین رفتن گیاهان نابی شد که دیگر جایگزینی برای آن پیدا نشد.

در این میان نباید فراموش کرد که مازندران مهد تولید الیاف ناب هم بود که در صنایع دستی از آن استفاده می‌شد زنان هنرمند مازندرانی نه تنها در هنرهای ناب صنایع دستی سرآمد بودند بلکه مواد اولیه آن که از الیاف بود را خود تولید می‌کردند و حتی رنگرزی را هم انجام می‌دادند.

خودکفایی در این حوزه و انواع تولیدات رنگارنگ از پارچه‌های نفیس روح و جان مردم را صیقل داده و اوقات فراغتی سرشار از شور و نشاط در زنان ایجاد می‌کرد این تولیدات که معمولا به شکل گروهی انجام می‌شد حس دوستی و نزدیکی را بین خانواده‌های روستایی بیش از بیش فراهم می‌کرد.

 ساده زیستی و سبک زندگی سالم بدور از هیاهو و مدپرستی روح آنها را لطیف و زندگی را برای آنان زیباتر و آسانتر از آنچه امروزه شاهد هستیم فراهم کرده بود.

روزگاری که از اختلاف بر سر تجملات و چشم و هم چشمی خبری نبود، صلح و آشتی بر جوامع بشری حکمرانی می‌کرد؛ زنان این مرز و بوم در کنار همسران و خانواده براساس موقعیت جغرافیایی به هنر دست در قالب صنایع دستی می‌پرداختند که در نهایت موجب هویت بخشی و برگی از تاریخ این مرز و بوم  شد.

در این خصوص پای صحبت یکی از مادران مازندرانی نشستیم تا از صنایع دستی قدیم که زنان روستا به آن مشغول بودند برایمان بگوید.

«شمد بافی» 

سکینه خاتون نجف زاده مادر ۸۲ ساله بابلی با اشاره به اینکه برای دوخت «شمد» لازم بود گیاه وش بکاریم، گفت: گیاه وش گیاهی به طول یک متر بود که زنان روستا در باغ خود کنار دیگر محصولات کشت می‌کردند این گیاه بعد از مدتی تخم می‌داد و به مرحله برداشت می‌رسید ما این گیاه را برداشت کرده و تخم و پوست گیاه را از بدنه گیاه جدا می‌کردیم.

وی افزود: این پوست جدا شده را که به صورت رشته نخ بود به دور دستگاه کوچک دستی به نام رشته یا دوک نخ ریسی یا مهرپیچ داده بصورت کلاف در می‌آوردیم.

این هنرمند بابلی یادآور شد: در مرحله سوم آن را داخل ظرف بزرگ مخصوص که شبیه یک دیگ بزرگ بود قرار داده و همراه با آب و مقداری خاکستر آتش کاملا حرارت داده و وقتی کاملا پخته می‌شد از داخل دیگ خارج می‌کردیم.

نجف زاده اظهار کرد: در مرحله آخر آنرا در داخل رودخانه روان قرار داده و با سنگ یا چوب کاملا می‌کوبیدیم و زیر آفتاب گذاشته تا خشک شود با این کار رنگ الیاف کاملا سفید می‌شد.

وی تصریح کرد: این الیاف را از جای بلند بوسیله یک دستگاه مخصوص کوچک از بالا به پایین آویزان کرده و با مهارت به صورت کلاف های نخ درمی‌آوردیم تا آماده بافندگی شوند.

وی ادامه داد: این نخ‌های آماده را به کرچال می‌بردیم و صاحب کرچال از آن شمد و دستمال سر و... می‌بافت.

«الیاف کنف»

نجف زاده یادآور شد: یکی دیگر از الیاف‌های مهمی که در قدیم در باغات شهرستان بابل کشت می‌شد گیاه کنف بود که چند متر طول داشت، این گیاه بلند قامت بعد از تخم دهی به مرحله برداشت می‌رسید.

وی افزود: با جداکردن تخم از الیاف کنف، چوب کنف  را با خود به زمین شالیزاری می‌بردیم به اندازه طول الیاف کنف، زمین را کنده و کنف را داخل آن چال می‌کردیم و به مدت هفت شبانه روز داخل این زمین باتلاقی قرار می‌گرفت.

وی تصریح کرد: بعد از هفت روز این کنف را بیرون آورده و با آب روان رودخانه کاملا شستشو داده و پوست را از بدنه چوب کنف جدا می‌کردیم.

نجف زاده خاطرنشان کرد: این الیاف را که به صورت تارهای نخ در می‌آمد به صورت کلاف درآورده و با آن ریسمان می‌بافتیم. همچنین از آن در دوخت و دوز و به عنوان مثال برای بافت حصیر، باربندها استفاده می‌کردیم.

وی گفت: نکته قابل توجه این بود که بعد از برداشت، همه زنان روستا کنار هم جمع شده و در این کار بهم کمک می‌کردند.

 نجف زاده یادآور شد: هرچند بسیاری از هنرهای صنایع دستی که از اجداد ما به ارث رسیده در طول زمان از بین رفته و فقط نامی از آن باقی مانده است اما متاسفانه بسیاری از گیاهان موثر و نابی که می‌توانست نقش مهمی در اقتصاد خانواده داشته و مواد اولیه تولید باشد نیز از بین رفته و امروزه الیاف مصنوعی جای آن را گرفته که هیچ یک خاصیت ارزنده این الیاف طبیعی را ندارد.

وی افزود: استفاده از این پارچه‌ها نه تنها سبب سلامت جسم و روح می‌شد بلکه در تابستان بسیار خنک و عرق‌گیر بود لذا برخی از الیاف وش دستمال درست کرده و به سر می‌بستند تا در تابستان از گرمای شدید در امان باشند.

به گزارش ایسنا، با توجه به اینکه سال ۱۴۰۳ با شعار «جهش تولید با مشارکت مردم» نامگذاری شده است، آنچه قابل اعتناست توجه همه اقشار جامعه برای تحقق این الگو و رسیدن به توسعه اقتصادی است.

احیای فعالیت‌های اقتصادی خرد و خانگی، سرمایه‌گذاری در سطوح مختلف، واگذاری برخی از پروژه‌های اقتصادی به بخش خصوصی سبب می‌شود تا مردم در کنار دولت به بالندگی کشور و رسیدن به اهداف توسعه‌ای بپردازند.

کشت الیاف در زمین‌های زراعی یکی از اقداماتی است که علاوه بر ایجاد اشتغال پایدار در روستاها، مهاجرت معکوس، جلوگیری از تغییر کاربری‌ کشاورزی به ساخت و سازها، به صیانت از محیط زیست کمک کرده و سنت‌های اصیل نیز حفظ می‌شوند. بنابر این با داشتن یک صنعت پاک، اقتصاد مازندران همیشه سبز می‌ماند.

انتهای پیام