به نقل از «ایرنا»

پیشتازی زنان بازرگان کشور با وجود ساختارهای نامتوازن

تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۷۲۹۸۹۹

فعالیت کانون زنان بازرگان در سال‌های گذشته به همه ثابت کرد که نه تنها بانوان می‌توانند در حوزه صنعت، کشاورزی، تجارت و بازرگانی نقش آفرینی کنند، بلکه امروز به رایزنان و نمایندگان اقتصادی ایران تبدیل شده‌اند.

این کانون همانند دیگر تشکلات اقتصادی در کشور و طبق اصل ۴۴ قانون اساسی، دارای یکسری وظایف و اختیارات است، اما نبود ساختارهای قانونی، حمایتی و فرهنگی سبب شده تا این زنان در حوزه اقتصادی، تجارت و بازرگانی با کمترین اختیارات، موتور توسعه کشور را به حرکت درآورند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

علیرغم اینکه کانون زنان بازرگان با داشتن بیش از ۲۱ شعبه در استان‌های کشور توانسته از تمام ظرفیت‌های اقتصادی بهره‌مند شود، اما همچنان فضای جامعه به پیشتازی این زنان باور ندارد و در برخی موارد شاهد هستیم که آنها برای کوچکترین رویداد تجاری بین المللی با چالش و مشکل روبه رو می‌شوند.

نگاه‌های مردسالارانه، نبود بودجه حمایتی از این کانون برای حضور پررنگ‌تر در عرصه بین المللی و نادیده گرفتن آنها در هنگام تصمیم سازی سبب شده تا این افراد به جای تمرکز روی ارتقای کسب و کار و افزایش رونق اقتصادی کشور، وقت و انرژی خود را صرف اصلاح ساختارها کنند.

خبرگزاری ایرنا مرکز قزوین برای اطلاع از مشکلات و چالش‌های پیش روی این کانون مصاحبه‌ای را با فاطمه غفوری نایب رییس کانون ملی زنان بازرگان کشور ترتیب داده و نظرات و دیدگاه‌های وی را در این زمینه منعکس کرده است.

ایرنا: کانون زنان بازرگان در کشور از چه جایگاهی برخوردار است؟

این کانون به لحاظ ورود فعال زنان بازرگان در عرصه اقتصادی، یکی از موثرترین تشکلات در کشور محسوب می‌شود و همواره از ظرفیت‌های بسیار بالایی برخوردار است.

به طور کلی هر تشکل اقتصادی علاوه بر اختیاراتی که قانون بر عهده او می‌گذارد، دارای یکسری وظایف است و کانون زنان بازرگان هم تلاش کرده متناسب با اتاق بازرگانی به ایفای نقش بپردازد.

کانون زنان بازرگان نه تنها مختص به یک استان نیست، بلکه به صورت شبکه‌ای گسترده در کل کشور به دنبال توانمندسازی عرصه صادرات و تجارت کشور است.

ایرنا: آیا کانون زنان بازرگان نمونه مشابه در بخش مردان هم دارد؟

تشکل کانون زنان بازرگان در قالب جنسیتی نمونه مردانه ندارد و مساله اینجاست که از دهه‌های گذشتنه تاکنون و در کنار همه تشکلات و کانون‌های اقتصادی کشور که فراجنسیتی هستند، توسعه نامتوازنی را از نظر جنسیتی شاهد هستیم و زنان و مردان ما از بعد اقتصادی به صورت برابر رشد نکرده‌اند.

همین مساله باعث شد که ضرورت تشکیل کانون زنان بازرگان به وجود آید تا بلکه توسعه متوازنی در جامعه ایجاد شود.

به طور حتم برای داشتن جامعه‌ای توسعه ‌مدار، لازم است که توسعه زنان در اولویت قرار گیرد و زنان و مردان در کنار یکدیگر به رشد و تکامل برسند.

ایرنا: تمرکز کانون زنان بازرگان فقط مختص به داخل کشور نیست، چه اهدافی را از نشست‌های بین المللی و خارجی خود دنبال می‌کنید؟

یکی از هدف‌های اصلی کانون زنان بازرگان در سطح کلان اقتصادی کشور، فراهم کردن بستر برای ورود زنان به میدان مذاکرات اقتصادی، رویدادهای تجاری و هیات‌های اقتصادی است.

اعتقاد ما این است که جنس رویدادهای تجاری در اقتصاد بین الملل می‌تواند بسترهای فراوانی را در شکل گیری ارتباط بیشتر با شبکه‌های اقتصادی برون مرزی زنان فراهم کرده و زمینه رشد و توسعه تجاری را افزایش دهد.

روند کار ما به این شکل بود که ابتدا با کشورهای مسلمان نظیر اندونزی و مالزی تفاهم نامه‌های تجاری و اقتصادی بسیاری منعقد کردیم و سپس هیات تجاری زنان بازرگان به سمت کشورهای ارمنستان، روسیه و گرجستان گام برداشت.

اخیرا قرار بود که هیات تجاری زنان بازرگان به کشور عمان سفر کند که فوت پادشاه این کشور و تحولات منطقه، این رویداد را به تاخیر انداخت.

ایرنا: آیا کشورهای هدف، تشکیلاتی شبیه به کانون زنان بازرگان دارند؟

عمدتا خیر، جالب اینجاست که در نشست اخیر با سفیر بوسنی و هرزگوین، ایشان تعجب کرد که چنین تشکلی در ایران وجود دارد، او معتقد بود که زنان فعال در حوزه اقتصاد بسیار هستند، اما کشورش هرگز چنین دسته بندی مخصوصی برای زنان ایجاد نکرده است.

ایرنا: زنان بازرگان بیشتر در چه حوزه‌ای تجارت می‌کنند؟

آنها همانند دیگر تجار در همه زمینه‌ها صادرات و واردات انجام می‌دهند و با توجه به علاقه‌مندی و توانمندی خود دست به فعالیت‌های تجاری می‌زنند.

به عنوان مثال زنان بازرگان مستقر در حوزه خلیج فارس با تمرکز روی شیلات و خرما، زنان بازرگان مستقر در شمال کشور با تمرکز روی صیفی جات و مرکبات و حتی برخی زنان بازرگان به عنوان مدیران عامل کارخانجات صنعتی در صادرات محصولات خدمات مهندسی فعالیت دارند.

ایرنا: در مراودات تجاری با زنان فعال اقتصادی در کشورهای هدف، چه شباهت‌ها و تفاوت‌هایی مشاهده می‌کنید؟

داشتن اعتماد به نفس برای ورود به بازارهای اقتصادی جهان از جمله شباهت‌های زنان خارجی با زنان ایرانی است، اما تفاوت‌ها بسیار بالا بوده و بیشتر حول حمایت‌های دولت در اعزام هیات‌های تجاری است.

به عنوان مثال اگر یک هیات تجاری از زنان فعال اقتصادی فلان کشور به ایران می‌آید، از حمایت‌های کامل دولت کشور خود برخوردار است، اما زنان بازرگان کشورمان در تمام هیات های تجاری متکی به هزینه‌ها و ظرفیت‌های شخصی هستند.

برای روشن شدن موضوع، در کشور ترکیه برای فعالیت اقتصادی و صادرات کالا از سوی زنان، مشوق‌های حمایتی و قانونی بسیار خوبی در نظر گرفته شده است که این موضوع در کشور ما اصلا وجود ندارد و اگر باشد، تا حالا اجرایی نشده است.

ایرنا: آیا وضعیت حمایتی کشورمان از تجارت مردان بازرگان همانند زنان است یا اینکه زنان بیشتر با موانع روبه رو هستند؟

اگر بخواهیم از موانع قانونی و حمایتی صحبت کنیم، وضعیت بین مردان و زنان یکسان است؛ اما در حوزه فرهنگی زنان بیشتر از مردان با موانع روبه رو هستند.

به عنوان مثال بیشتر زنان ما برای اعزام در هیات‌های تجاری باید رضایت همسران خود را جلب کنند و حتی برخی دیدگاه‌ها مانع از حضور پررنگ و چشمگیر آنها می‌شود.

یکی دیگر از ضروریات موجود برای حضور پررنگ زنان در عرصه بین المللی، داشتن جسارت بیشتر و افزایش خودباوری در زنان است که این موضوع خود به عنوان یک مانع پیش روی ما قرار دارد.

ایرنا: آیا مواردی بوده که زنی به خاطر موانع فرهنگی و فشار اطرافیان از ادامه و همراهی با دیگر زنان در هیات‌های تجاری محروم بماند؟

بله، موردی داشتیم که همسر یکی از زنان بازرگان گفته بود که بنده باید همسرم را در خارج از کشور همراهی کنم و در غیر این صورت اجازه خروج به همسرم را نمی‌دهم؛ محدودیت نگهداری از فرزندان، نبود اجازه همسر یا خانواده و دیگر موارد که تعدادشان بیشتر از انگشتان دست است، باعث شده تا زنان از ادامه روند توسعه اقتصادی باز بمانند.

ایرنا: از بین قوای مقننه، مجریه و قضاییه، کدام یک بیشتر و بهتر می‌تواند تسهیل‌گر امور زنان بازرگان باشد؟

در بخش سیاست گذاری و قانون گذاری برای تسهیل در امور زنان، قوه مقننه و قوه مجریه نقش بسیار پررنگی دارند؛ به عنوان مثال در سال‌های گذشته نهادها و دستگاه‌های حمایتی بسیاری در حوزه زنان ایجاد شد و حتی با ایجاد معاونت امور زنان در دفتر ریاست جمهوری شاهد شکل گیری مدیران کل امور بانوان و خانواده استانداری‌ها بودیم، اما اینکه این معاونت‌ها و ساختارها تا چه اندازه از نظر قانونی می‌توانند اثرگذار و راهگشا باشند، به نظر می‌رسد که نیازمند آسیب شناسی عمیقی است.

مشکل زنان بازرگان در کشور مالی و تسهیلات بانکی نیست، عمده مشکل ما در جامعه به بی برنامگی و نبود تخصص کافی در تصمیم سازان این حوزه برمی‌گردد؛ اگر این موراد اصلاح شود و افراد متخصص در راس کار قرار گیرند و نگاه اقتصادی به حوزه زنان داشته باشند، بخش اعظم مشکلات برطرف خواهد شد.

متاسفانه تصمیم سازان حوزه زنان فقط به دنبال اقدامات فرهنگی هستند و در حوزه اقتصاد طرح و ایده‌ خاصی ندارند.

به عقیده من، مدیران امور بانوان و خانواده استانداری‌های کشور نباید تمام فعالیت خود را صرف بازدید و شنیدن مطالبات زنان کنند بلکه لازم است که اختیارات بیشتری به این افراد داده شده و شاهد تغییرات و تصمیمات جدی‌تر در حوزه زنان باشیم.

ایرنا:  فعالیت اقتصادی زنان در کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ به نظر شما توانسته‌اند از مردان سبقت بگیرند؟

اگر همان اختیاراتی که جامعه از نظر قانونی، فرهنگی و غیره به مردان داده بود، به زنان جامعه نیز اعطا می‌شد، قطعا توسعه و پیشرفت اقتصادی کشور چندین گام جلوتر بود، همین حالا زنان ما با همه محدودیت‌ها موفق شدند که در عرصه فعالیت‌های اقتصادی پیشتاز باشند و برای تک تک مشکلات راهکار ارائه دهند.

ایرنا: راهکار شما برای تقویت فعالیت زنان بازرگان و دیگر زنان فعال در حوزه اقتصادی چیست؟

به نظرم باید ابتدا زنان از جزیره‌ای عمل کردن و لابی‌های اختصاصی خودداری کرده و همه در یک روند منسجم برای پیشرفت و توسعه گام بردارند که این مهم نیازمند بلوغ فکری است.

از طرف دیگر، افزایش آموزش‌های اقتصادی، حضور در نمایشگاه‌های خارج از کشور و الگو قرار گرفتن برخی زنان پیشرو در حوزه حمل و نقل و حتی معادن می‌تواند به توانمندی بیشتر این قشر منجر شود.

به طور کلی برای توازن توسعه بین زنان و مردان در حوزه اقتصادی باید مدیران متولی در حوزه زنان، نگاه ویژه‌ای را لحاظ کنند و فقط  به فکر برگزاری همایش و شوهای تبلیغاتی نباشند.

ایرنا: کلام آخر شما:

متاسفانه از همان ابتدا بودجه مالی لازم که باید به تشکلات اقتصادی تزریق می‌شد، اتفاق نیفتاد و تشکلات ما با یک ضعف ساختاری روبه رو شدند.

یکی از موضوعاتی که باید مورد توجه مسؤولان قرار گیرد توجه به تجربه زنان بازرگان است، متاسفانه هرگز از ظرفیت این زنان در مشاوره اقتصادی استفاده نمی‌شود و زنان بازرگان همواره به دنبال کارمندان دولتی هستند تا بلکه نقطه نظرات خود را مطرح کنند.

 بنده با قاطعیت اعلام می‌کنم تا زمانی که کرسی چانه زنی و تصمیم سازی مدیران در اختیار زنان فعال اقتصادی قرار نگیرد، هرگز قادر نخواهیم بود اتفاقات خوبی در حوزه زنان رقم بزنیم.

برچسب‌ها توسعه صادرات اتاق ایران تجارت بانوان امور بانوان استانداری

منبع: ایرنا

کلیدواژه: توسعه صادرات اتاق ایران تجارت بانوان امور بانوان استانداری توسعه صادرات اتاق ایران تجارت بانوان امور بانوان استانداری کانون زنان بازرگان زنان فعال اقتصادی زنان بازرگان کشور زنان بازرگان حوزه اقتصادی هیات های تجاری حوزه اقتصاد عنوان مثال اقتصادی کشور زنان و مردان حوزه زنان امور بانوان بین المللی هیات تجاری حضور پررنگ امور زنان تمرکز روی روبه رو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۷۲۹۸۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آقای رئیسی! فقط ٥٠٠ میلیون دلار؟!

نیازی به ذکر این مقدمه نیست که سفرها و دیدارهای دیپلماتیک، آن هم در سطح عالی و سران، همیشه نشان دهنده اقدامات مهمی هستند که راه را برای توسعه روابط اقتصادی و حفظ منافع ملی هموار می کنند و برنامه ریزی برای سفر خارجی روسای جمهور، یک عملیات پیچیده، هزینه بردار و هدفمند است. دو سفر خارجی اخیر سید ابراهیم رئیسی به دو کشور آسیایی پاکستان و سریلانکا، ما را با این پرسش روبرو می‌کند که در شرایط فعلی، ایران با این دو کشور اصطلاحا چه صنمی دارد و چرا سفر باید در سطح عالی صورت بگیرد؟

بگذارید پاسخ این سوال را از زبان خود آقای رئیسی بشنویم. او در پاسخ به سوالات خبرنگاران درباره دستاوردهای این دو سفر، به این اشاره کرده که «مردم پاکستان علاقه بسیاری به انقلاب اسلامی، امام خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی دارند» و «درباره همکاری ‌ها در حوزه انرژی تصمیماتی اتخاذ و مقرر شد این همکاری‌ها با قوت ادامه پیدا کند. همچنین در حوزه همکاری‌های تجاری و اقتصادی، با موافقت دو کشور، رسیدن حجم مبادلات به ۱۰ میلیارد دلار در گام اول هدف‌ گذاری شد».

رئیسی به این اشاره کرده که «فعالان اقتصادی پاکستانی، مصمم بودند کار را به نحوی دنبال کنند که در زمان کوتاهی به حجم تجارت ۱۰ میلیارد دلاری برسیم». وی درباره سریلانکا نیز اعلام کرده که حضور در مراسم «افتتاح طرح بزرگ و چند منظوره برق‌آبی در این کشور که از سوی شرکت ایرانی فرآب ساخته شده» هدف اصلی و «موضوع دوم سفر به سریلانکا گسترش تجارت و همکاری اقتصادی با این کشور بود که تصمیمات خوبی درباره آنها اتخاذ شد».

رئیس قوه مجریه در بیان پیام سیاسی سفر نیز گفته «منطقه و جهان این پیام را از این سفر دریافت کردند که جمهوری اسلامی ایران کشور قدرتمندی است که هم می‌تواند از جایگاه اقتدار و عزت سخن خود را با دشمنان بیان کند و هم ارتباط خود را با دوستان تداوم و تحکیم بخشد». خبرگزاری دولتی ایرنا هم از این خبر داده که در دیدار رئیسی و همتای او در سریلانکا، ۵ سند همکاری در زمینه‌های فرهنگی، سینمایی، گردشگری و علمی‌وفناوری به امضا رسید.

خوب... در یک تحلیل اجمالی و کوتاه، خیلی راحت می‌توان نتیجه گرفت که واقعا خبری نیست و ما به قول خود آقای رئیسی، بیشتر با یک ارسال پیام سیاسی به جهانیان روبرو هستیم. رئیس قوه مجریه می‌خواهد به زبان ساده بگوید: پس از حمله تنبیهی به اسراییل، لازم دیدیم نشان دهیم که ارتباط خود را با دوستانمان ادامه می‌دهیم. همین.

ما با صحنه گویا و روشنی مواجه هستیم که به ما می‌گوید، نه دستاورد فعلی و نه چشم‌انداز توسعه آتی روابط ایران با پاکستان و سریلانکا، انطباقی با سطح عالی ندارد و اعزام یک وزیر، منطقی‌تر بود. چرا که سخنان رئیسی درباره اهداف اقتصادی هم، حامل هیچ دالّ و نشانه‌ای از پیشرفت نیست. او می‌گوید: «مصمم بودند کار را به نحوی دنبال کنند که در زمان کوتاهی به حجم تجارت ۱۰ میلیارد دلاری برسیم». به چه نحوی؟ آیا پروژه، برنامه و تعریف روشنی برای رسیدن به هدف ۱۰ میلیارد دلاری وجود دارد؟ آیا هدف از سفر در سطح عالی، صرفا سلام و احوالپرسی و هدف گذاری است؟ در شرایطی که هیچ پیشرفتی در مورد خط لوله انتقال گاز ایران به پاکستان وجود ندارد و حتی اگر لوله‌ای نیز احداث شود، گاز چندانی برای صدور نداریم، در دیگر حوزه‌های اقتصادی، اتفاق خاصی روی داده است؟

درباره سریلانکا نیز باید به این اشاره کرد که صادرات خدمات فنی مهندسی شرکت دولتی فرآب، قطعا رویداد ارزشمندی است و عملیات فنی مهندسین ایرانی در سریلانکا، شایان تقدیر است. این شرکت اعلام کرده که از قِبل این پروژه، پانصد میلیون دلار پول نقد تحویل گرفته است. قطعا کسب چنین درآمدی، سزاوار تحسین است. اما واقعیت این است که این شرکت معتبر ایرانی، همواره گل سر سبد صادرات خدمات فنی مهندسی بوده و در دوران روحانی و حتی قبل از روحانی هم، فارغ از مسیر سیاسی قوه مجریه، کار خودش را کرده، جایزه گرفته و از آسیای میانه و عراق گرفته تا آفریقا، پروژه‌های بزرگ خود را با موفقیت و با استانداردهای جهانی اجرا کرده است. یعنی به عبارتی روشن و بدون تعارف، موفقیت فرآب، دخلی به دولت ندارد و بخشی از انباشت دانش، تخصص و اعتبار ذخایر علمی و فنی کشور است. در نتیجه، اینجا هم نیازی به حضور رئیسی نبود و اتفاق جدیدی روی نداده که منجر به توسعه روابط اقتصادی کشور شود. اگر شرایط حاکم بر روابط خارجی ایران و مشکلات داخلی رفع شود، ظرفیت ایران برای صادرات خدمات علمی و فنی مهندسی، خیلی خیلی بیشتر از پولی است که فرآب از سریلانکا درآورده است.

ایران، هم اکنون در شرایط اقتصادی بسیار دردناک و اسفناکی به سر می‌برد. تورم در همه‌ی بخش‌های زندگی ما ایرانیان بیداد می‌کند و بدون تردید، بخش قابل توجهی از این وضعیت، ناشی از رویکرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی، موضوع تحریم‌های آمریکا، مساله هسته‌ای، بی‌توجهی به FATF و شفافیت مالی و اختلاف با آمریکا و اروپا است. تا زمانی که راهی برای خروج از این آچمز عجیب پیدا نشود، نه در شرق آسیا، نه در میان همسایگان، نه در آفریقا و دیگر مناطق جهان و نه در سیارات دیگر، نمی‌توان کاری برای اقتصاد ایران کرد.

شاید برای مصرف داخلی ماشین‌های تبلیغاتی و جناحی، بتوان صدها بار در مورد ترجیح سیاست همسایگی دادِ سخن داد و اعلام کرد که ایران نیازی به ارتباط با آمریکا و اروپا ندارد، اما بر روی ارض واقع، شرایط روشنی داریم که نشان می‌دهد حتی عراق نیز که مثلا نزدیک‌ترین دوست منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران است، در این شرایط سخت، نمی‌تواند دو ماهیتابه املت و دو بطری نوشابه از ایران بخرد و پول آن را نقدا پرداخت کند.

دیپلماسی و سیاست خارجی، سینما و سریال تلویزیونی نیست که بشود با چهار تهیه کننده خودی و چند شرکت و نهاد دولتی و حاکمیتی سر و ته ان را هم آورد و جشنواره های فرمایشی به راه انداخت. دیپلماسی و سیاست خارجی، حوزه ای نیست که بتوان با چند دقیقه سخنرانی شعاری و انگیزشی صدر و ذیل آن را به هم دوخت. این حوزه، علاوه بر عامل انسانی متخصص و اهل فن، به برنامه، رویکرد منطقی و انطباق با شرایط عینی خارج و داخل نیاز دارد.

311311

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899482