تأثیر «برگزیت» بر آینده لیگ برتر انگلیس
تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۷۷۱۳۶۹
کامل شدن پروسه خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، خواه ناخواه بر فوتبال انگلیس به عنوان دارنده یکی از لیگهای جذاب و مطرح فوتبال اروپا تأثیر خواهد گذاشت.
به گزارش مشرق، بعد از سه سال سرانجام خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا موسوم به «برگزیت» نهایی شد، اتفاقی که اگرچه خرسندی و خوشبینی گروهی از اهالی بریتانیا را به همراه داشته اما نگرانیهایی را هم درباره تبعات این جدایی به وجود آورده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شاید به نظر برسد که لیگ برتر انگلیس درون حبابی است که آن را از سایر بخشهای جامعه انگلیس جدا میکند اما حتی جذابترین لیگ فوتبال دنیا هم از تبعات خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا در امان نیست. مقامات لیگ و چند تن از رؤسای باشگاهها تا کنون به صورت علنی نگرانی خود را از بابت ضررهای بالقوه برگزیت برای فوتبال جزیره ابراز کردهاند اما خیلیهای دیگری هنوز مطمئن نیستند که آیا این ماجرا اصلاً به ضرر لیگ برتر تمام خواهد شد و اگر اینطور است، میزان آن چقدر خواهد بود. از این رو همانطور که قابل انتظار بود، این بلاتکلیفی فلج کننده بر دغدغههای آنهایی که به نوعی به فوتبال بریتانیا در ارتباط هستند دامن زده است .
این وضعیت اما نه فقط برای اهالی فوتبال بلکه بسیاری از فعالان دیگر صنایع صدق میکند و همه آنها منتظر هستند تا نمایندگان سیاسیشان از راه رسیده و بهترین راه حل را برای تجارت آنها ارائه کنند. اما واقعیت این است که هیچ ضمانتی برای ضربه نخوردن لیگ برتر وجود ندارد و با فروکش کردن التهابات سیاسی و اقتصادی برگزیت، دوره گذاری آغاز میشود که قطعاً بخشهای بیشتری از تأثیر برگزیت بر بریتانیا را به تصویر خواهد کشید. اما برگزیت به طور خاص بر فوتبال جزیره و لیگ برتر انگلیس چه تأثیری میگذارد؟
برگزیت چیست؟
برگزیت اصطلاحی است که برای تعریف خروج بریتانیا از اتحایه اروپا استفاده میشود و کلمهای مرکب از دو واژه «British»به معنای بریتانیایی و «Exit» به معنای خروج است. در همه پرسی که ماه ژوئن سال ۲۰۱۶ صورت گرفت، برگزیت با ۵۱.۹ درصد رأی موافق، به تصویب رسید. نکته جالب درباره برگزیت این است که اگرچه اوج کاربرد این اصطلاح در سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ بود اما طبق فرهنگ لغت آکسفورد، این واژه از سال ۲۰۱۲ وجود داشته است.
برگزیت بر لیگ برتر فوتبال انگلیس چگونه تأثیر میگذارد؟
سال ۲۰۱۶ زمانی که بحث برگزیت داغ شد، تمام ۲۰ باشگاه لیگ برتر انگلیس مخالف این اتفاق بودند که تعجبآور هم نبود. در آن زمان ریچارد اسکودامور، رئیس لیگ برتر فوتبال انگلیس در گفتوگویی که با شبکه رادیو ۵ BBC انجام داد و در آن مصاحبه او اعتراف کرد که خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا کاملاً به ضرر لیگ برتر است اما با توجه به نتیجه همهپرسی او چارهای نداشت جز اینکه سازمان تحت هدایتش را از همان مسیری بگذارند که اکثریت مردم بریتانیا خواسته بودند.
اگرچه هنوز دقیقاً مشخص نیست که برگزیت چه تأثیراتی بر لیگ برتر خواهد گذاشت اما چند سناریوی احتمالی وجود دارد که احتمال شکلگیری آنها در آیندهای نه چندان دور وجود دارد و به این ترتیب ما میتوانیم تصویری واضحتر از تبعات احتمالی این ماجرا بر فوتبال انگلیس داشته باشیم.
خروج «سخت» از اتحادیه اروپا میتواند منجر به بازگشت قوانین سختگیرانهتر در حوزه جابجایی کالاها و نفرات به داخل لیگ برتر و خارج از آن شود در حالی که خروج «نرم» میتواند معیارهای آسانتری را به همراه داشته باشد. برگزیت هم از سوی پارلمان بریتانیا هم از سوی پارلمان اروپا تأیید شده است و به این ترتیب الان موضوع مهم ماهیت روابط آینده میان بریتانیا و سایر نقاط دنیا است.
جابجایی و نقل و انتقال بازیکن
یکی از اصلیترین دلایل نگرانی و مخالفت اهالی فوتبال انگلیس با برگزیت، نگرانی از وضعیت بازیکن غیربومی تیمها بوده است چون اعمال محدودیت برای جذب بازیکنان غیربریتانیایی که پیش از این آزادانه به انگلیس رفت و آمد داشتند، کار آنها را برای تقویت تیمهایشان سخت خواهد کرد و این یکی از تبعات اجتناب ناپذیر خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا است.
بعد از برگزیت، ممکن است که بازیکنان اهل کشورهای عضو اتحادیه اروپا مانند آلمان، فرانسه، اسپانیا و ایتالیا که در انگلیس مشتریانی مثل منچستریونایتد یا آرسنال دارند، حکم بازیکنانی غیر اروپایی را پیدا کنند و برای حضور آنها در ترکیب تیمهای انگلیسی محدودیتهایی در نظر گرفته شود. این یعنی که برای این دسته از بازیکنان باید یکسری معیارها یا معافیتهای خاص در نظر گرفته شود تا بتوانند به عنوان کارمندان یک باشگاه فوتبال، مجوز کار در بریتانیا دریافت کنند. این در حالیست که سال ۲۰۱۶ شبکه BBC لیستی مشتمل بر ۳۳۲ بازیکن شاغل در لیگ برتر، چمپیونشیپ و لیگ برتر اسکاتلند منتشر کرد که در صورت نهایی شدن برگزیت، واجد شرایط دریافت مجوز کار در فوتبال انگلیس نخواهند بود.
علاوه بر این، خروج از اتحادیه اروپا بدان معناست که باشگاههای فوتبال در بریتانیا با محدودیتهایی برای جذب بازیکنان زیر ۱۸ سال غیربریتانیایی برای آکادمیهایشان محدودیتهای به مراتب بیشتری خواهند داشت. طبق قوانین فیفا، باشگاه اجازه جذب بازیکن خارجی زیر سن قانونی را نمیدهد مگر اینکه این جابجایی میان دو باشگاهی صورت بگیرد که هردوی آنها وقع در کشورهای زیرمجموعه اتحادیه اروپا باشند. بنابراین با نهایی شدن خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، انگلیس دیگر جزو کشورهای حوزه اتحادیه اروپا محسوب نمیشود و به عنوان مثال باشگاهی مانند آرسنال دیگر نخواهد توانست سسک فابرگاسهای بعدیاش را از بارسلونا یا دیگر تیمهای اروپایی جذب کند. تمامی باشگاههای بریتانیایی از فیفا اطمینان دریافت کردهاند که تا پایان دوره گذار برگزیت که پایان سال ۲۰۲۰ است، بتوانند مانند قبل از بند ۱۹ اساسنامه فدراسیون جهانی فوتبال در حوزه نقل و انتقالات بهره ببرند اما مشخص نیست که بعد از آن چه اتفاقی خواهد افتاد.
با این وجود نشریه تایمز انگلیس ماه نوامبر سال ۲۰۱۸ در گزارشی فاش کرد که اتحادیه فوتبال انگلیس، در نظر دارد تعداد بازیکنان خارجی شاغل در هر یک از تیمهای باشگاهی لیگ برتر این کشور را به ۱۲ نفر کاهش دهد که ۵ نفر کمتر از سقف محدودیت فعلی خواهد بود. تصویب چنین قانونی بدون شک بر وضعیت تیمهای لیگ برتر تأثیر خواهد گذاشت به خصوص تیمهای مدعی. اما فقط بازیکنان نیستند که شامل چنین محدودیتهایی میشوند چون لیگ برتر در دو دهه گذشته شامل ورود موجی از مربیان خارجی بوده است به طوری که در ماه ژانویه سال ۲۰۲۲ از ۲۰ تیم لیگ برتری، ۱۰ تیم مربی غیر بریتانیایی دارند که مهمترینشان پپ گواردیولا در منچسترسیتی، یورگن کلوپ در لیورپول و ژوزه مورینیو در تاتنهام هستند.
سایر تبعات برگزیت
به جز احتمال کاهش تعداد بازیکنان اروپایی غیر بریتانیایی در ترکیب تیمهای لیگ برتری، برگزیت ممکن است تبعات دیگری هم برای فوتبال جزیره داشته باشد که نتایج میتواند در کوتاه یا بلند مدت خودش را نشان دهد. یکی از آنها زیانهای مالی است. همانطور که چندی پیش مایک گارلیک مدیر باشگاه برنلی گفت، کاهش ارزش پوند در قیاس با یورو، کار باشگاههای انگلیسی را برای خرید بازیکن در بازار رقابتی فوتبال اروپا بسیار سختتر خواهد کرد.
علاوه بر این، درآمدهای هنگفت لیگ برتر انگلیس که به لطف محبوبیت و جذابیت گستردهاش در سطح جهان دارد نیز ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرد. کاهش چشمگیر ستارههای غیربریتانیایی در ترکیب تیمها، بدون شک بر میزان جذابیت لیگ برتر انگلیس تأثیر منفی خواهد گذاشت و از میزان خاطبان آن خواهد کاست.
با توجه به مواردی که ذکر شد انتظار میرود که برگزیت ضربه قابل توجهی چه از نظر کیفی چه از نظر مالی به فوتبال انگلیس بزند مگر اینکه سیاستمداران این کشور تمهیداتی بیندیشند که برای فوتبال استثناهایی را در نظر بگیرد.
منبع: تسنیممنبع: مشرق
کلیدواژه: جشنواره فجر معامله قرن انتخابات98 لیگ قهرمانان آسیا مشرق بریتانیا لیورپول آمان انگلیس ژوزه مورینیو ایتالیا لیگ گواردیولا پارلمان بریتانیا آلمان پارلمان اروپا اتحادیه اروپا اروپا اسپانیا فدراسیون جهانی فوتبال فوتبال جزیره لیگ برتر انگلیس برگزیت اتحادیه فوتبال انگلیس فرانسه لیگ برتر فیفا خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا لیگ برتر انگلیس ترکیب تیم ها فوتبال انگلیس فوتبال جزیره محدودیت هایی برای فوتبال خواهد گذاشت جذب بازیکن بر فوتبال باشگاه ها سال ۲۰۱۶ نهایی شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۷۷۱۳۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تحمیل ایده یا مشکلات شخصیتی؛ چرا سرمربیان هلندی در فوتبال انگلیس ناکام میمانند؟
زمانی فرانک دی بوئر توسط ژوزه مورینیو بدترین سرمربی تاریخ لیگ برتر معرفی شد. اما هموطنهای دی بوئر نیز عملکرد چندان درخشانی نداشتهاند.
طرفداری | طی سالیان اخیر سرمربیان فوتبال هلند عملکرد چندان جالبی در فوتبال انگلیس به ثبت نمیرسانند. اتفاقی که باعث شده است لوک ادواردز از تلگراف به بررسی آن بپردازد.
هنگام معرفی رسمی آرنه اسلوت به عنوان سرمربی جدید لیورپول، با توجه به عملکرد متوسط مربیان هلندی در لیگ برتر، تردیدهایی در مورد توانایی او برای تداوم موفقیتهای یورگن کلوپ به وجود خواهد آمد. اسلوت کار فوق العادهای در فاینورد انجام داده است. تیم او پس از مدتها فصل گذشته اردیویسه را فتح کرد و امسال نیز به قهرمانی جام حذفی دست یافت. او تابستان گذشته به دلایل مشخصی گزینه تاتنهام برای جانشینی آنتونیو کونته بود. مرد هلندی تحسین بسیاری را دریافت میکند. با این حال، فاینورد در فصل جاری پشت سر آیندهوون در رتبه دوم قرار میگیرد. فصلی که آژاکس به عنوان موفقترین تیم تاریخ لیگ هلند، عملکرد کابوسواری داشته است. با بررسی عملکرد سرمربیان هلندی در فوتبال انگلیس، به الگوی مشخصی میرسیم.
بهترین عملکرد در بین سرمربیان هلندی لیگ برتر انگلیس:
اریک تن هاخ | 72 | 39 | 12 | 21 | %54 |
گاس هیدینک | 34 | 18 | 12 | 4 | %53 |
لوئیس فن خال | 76 | 39 | 19 | 18 | %51 |
رونالد کومان | 123 | 55 | 27 | 41 | %45 |
رود گولیت | 104 | 51 | 26 | 37 | %39 |
مارتین یول | 202 | 75 | 51 | 76 | %37 |
رنه مئولیستین | 13 | 3 | 1 | 9 | %23 |
دیک ادووکات | 17 | 3 | 6 | 8 | %18 |
حتی آن مربیانی که تا حدودی موفق بودهاند، دوران طولانیمدتی در لیگ برتر نداشتهاند. تنها مارتین یول، سرمربی سابق تاتنهام و فولام، توانسته بیش از ۲۰۰ بازی در لیگ برتر را تجربه کند. در واقع، تاریخ به ما نشان میدهد با وجود موفقیت بازیکنان سرشناس هلند در فوتبال انگلیس، سرمربیان این کشور در لیگ برتر با مشکل مواجه میشوند. همه آنها شخصیتهای متفاوت با نقاط قوت و ضعف مخصوص خودشان را داشتند. برخی حداقل در ابتدا تاثیر مثبتی روی تیمشان اعمال کردند، اما گاس هیدینک، لوئیس فن خال، رونالد کومان، دیک ادووکات، رود گولیت و البته اریک تن هاخ، همگی در اندازههای مختلف، نتوانستند موفقیتهای قبلی خود را تکرار کنند.
فقط تن هاخ نیست که با وجود دست و پا کردن نامی بزرگ برای خود در آژاکس، در پیادهسازی ایدههایش در منچستریونایتد به مشکل برخورده است. فصل اول او در اولدترافورد با کسب سهمیه لیگ قهرمانان و قهرمانی در لیگ کاپ همراه شد، او در فصل دوم برای دومین بار متوالی به فینال افای کاپ رسیده اما در این لحظه برای حفظ شغلش میجنگد. اگرچه برخی انتقادات از عملکرد او میتواند اغراقآمیز باشد. با توجه به جایگاهی که آرنه اسلوت قرار است در آن قدم بگذارد، آیا عملکردی مشابه برای او در لیورپول مورد قبول قرار میگیرد؟ بعید به نظر میرسد تنها یک جام لیگ کاپ طی دو سال ابتدایی با توجه به دستاوردهای کلوپ و کیفیت تیمی که به ارث خواهد برد، به عنوان موفقیت تلقی شود.
منصفانه نگاه کنیم با وجود این که اریک تن هاخ در فینال جام حذفی با برنده سریالی به اسم پپ گواردیولا مواجه خواهد شد، او شانس کسب دومین جام دورانش در اولدترافورد را دارد. طی دوران 11 ساله پسافرگوسن، تنها ژوزه مورینیو در منچستریونایتد موفقتر عمل کرده است. آرنه اسلوت در چنین محیطی گام میگذارد. با ذکر این نکته که تن هاخ نسبت به او در لیگ هلند موفقتر عمل کرده است .مربیان هلندی با وجود موفقیتهای کوتاهمدت نمیتوانند عملکردشان را ادامه دهند. لوئیس فن خال در منچستریونایتد جام برد. گولیت با چلسی افای کاپ را فتح کرد و با نیوکاسل نیز به فینال رسید. کومان با ساوتهمپتون ششم شد.
شخصیت رک هلندی منجر به تنش میشوداینکه چرا مربیان هلندی در لیگ برتر انگلیس موفق نبودهاند، عجیب به نظر میرسد، چرا که در نگاه اول آنها شاید تطابق بیشتری با فرهنگ انگلیس داشته باشند. با توجه به فراوانی انگلیسیزبانان در هلند، مشکل زبان کمتر وجود دارد و هیچ یک از مربیان ذکر شده در بالا برای برقراری ارتباط با بازیکنان به مترجم نیاز نداشتند. با این حال، صراحت لهجه هلندیها شاید با برخی از بازیکنان سازگار نباشد. آنها در صحبتهای خود بسیار رک و صریح هستند. هنگامی که این موضوع را با رویکرد سنتی و سختگیرانه در سبک مربیگری ترکیب کنید، منجر به ایجاد تنش خواهد شد.
بازیکنان نیوکاسل که برای گولیت بازی میکردند، میگویند تکبر و نداشتن مهارتهای مدیریت بازیکنان توسط گولیت، عامل شکست او در سنت جیمز پارک بود، نه تاکتیکها یا دانش فوتبالی او. هرچه کمتر در مورد دوره کوتاه و فاجعهبار فرانک دیبوئر در کریستالپالاس صحبت شود، بهتر است. اما به عنوان یک نکته کلی، شاید دلیل ماندگاری کوتاهمدت مربیان هلندی در لیگ برتر این باشد که بازیکنان با تبدیل همکاری سرمربی هلندی از ماه به سال، دیگر نمیتوانند با او ادامه دهند. همچنین حس شوخطبعی در هلند با انگلستان بسیار متفاوت است. این ممکن است موضوعی به نظر کوچک برسد، اما در رختکن و تمرینات، شوخطبعی برای روحیه تیمی مهم است.
تصور اینکه هر یک از مربیان یاد شده برای کاهش تنش با بازیکنان و کارکنان خود، شوخی و خندهای داشته باشند، دشوار است. آیا ممکن است شما محیطی را ایجاد کنید که برای پرورش بازیکنان این لیگ بیش از حد دشوار و طاقتفرسا باشد؟ شاید این موضوع به نحوه مربیگری فوتبال در هلند مربوط باشد. برای کشوری با تنها 17.7 میلیون جمعیت، هلند همیشه در زمینه کیفیت بازیکنانی که پرورش میدهد، فراتر از حد انتظار ظاهر شده است. بخش زیادی از این موفقیت به خاطر نحوه پرورش بازیکنان از سن کم و تمرکز بر توانایی فنی به جای قدرت بدنی و آمادگی جسمانی است. روشهای تمرینی برای بازیکنان بزرگسال نیز مشابه است. همه بازیکنان از اینکه به آنها گفته شود کجا بایستند، کجا پاس بدهند، کجا با جزئیات ریز بدوند، لذت نمیبرند.
تفاوت ظریف اما اساسی بین تحمیل ایدهها و انتقال آنها وجود دارد. هلندیها تمایل دارند باور کنند که راه آنها تنها راه است؛ این که یک راه درست برای بازی وجود دارد و آن راه، ایدههای آنهاست که بر مبنای فوتبال مدرن پایهگذاری شده است. منصفانه اگر بگوییم، با توجه به میراث یوهان کرایف و آژاکس و تاثیر ماندگار آنها بر نحوه بازی، مربیان هلندی نیز به درستی به این موضوع اشاره میکنند .احتمالا و با وجود این که یک دیدگاه جسورانه محسوب میشود، بازیکنان لیگ برتر انگلیس نمیتوانند با رویکرد سرمربیان هلندی کنار بیایند.
موضوع دیگری به اسم مردانگی و غرور مردانه هم وجود دارد. سارینا ویگمن، سرمربی هلندی تیم ملی زنان انگلیس، موفقترین سرمربی فوتبال سهشیرها است. او در سال ۲۰۲۲ قهرمان یورو شد و در سال ۲۰۲۳ به فینال جام جهانی رسید. رویکرد او بسیار کلینگرتر است. او از بازیکنانش مراقبت میکند، روابط شخصی قویای میسازد، به شخصیت بازیکن به اندازهی فوتبال اهمیت میدهد. او به جای دیکته کردن، آموزش میدهد. بازیکنان انگلیس او را دوست دارند. شاید آرنه اسلوت بهتر است به جای تحمیل ایدههایش، با فراهم کردن آزادی عمل، خلاف سیاست هموطنانش، در لیگ برتر موفق شود. گاهی اوقات، چیزی فراتر از دانش فوتبال منجر به موفقیت میشود.
به قلم لوک ادواردز برای تلگراف
از دست ندهید ????????????????????????
جای خسرو حیدری بودم پیشنهاد منچسترسیتی را قبول میکردم! مرد هزار چهره؛ یورگن کلوپ مشاور مالی شد (فیلم) خوشحالی باورنکردنی جیمی کرگر در دیوار زرد! (فیلم) لیونل مسی در شکلوشمایلی که هرگز ندیدهاید! (عکس)