۱۳ سال است که سامانه شناسنامه فضاهای آموزشی بروز نشده است/ آمار دقیقی از مدارس پرریسک ندارم

«محمد چگینی» مدیرکل دفتر نظارت و هماهنگی اجرای طرح‌ها در سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کل کشور در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره آمار مدارس پرریسک، گفت: وقتی ما می‌گوییم یک مدرسه تخریبی است، یعنی عمر مفید آن مدرسه تمام شده است. به تعبیر دیگر مدارسی که نیاز به مقاوم سازی دارند در مرز تخریبی قرار گرفته‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در حال حاضر ۳۰ درصد از مدارس کل کشور نیاز به تخریب و مقاوم سازی دارند.

چگینی با اشاره به وجود سامانه شناسنامه فنی فضاهای آموزشی گفت: تمام اطلاعات پروژه‌ها در آن سامانه ثبت و مشخص می‌شود، به طور مثال، سال ساخت مدرسه چه زمانی بوده، اجزا ساختمان چه چیزهایی هستند، نیاز به تخریب و مقاوم سازی دارد؟ و... من در حال حاضر آمار دقیقی از مدارس پرریسک ندارم،‌ البته شاید بتوان از طریق همین سامانه آمار آنها را به دست آورد، اما اختلاف ۱۵ تا ۲۰ درصدی بین آمار موجود در سامانه با وضعیت فعلی وجود دارد، زیرا این آمار در سال ۸۵ جمع‌آوری شده و حدود ۱۳ سال است که به روز نشده است.

مدیرکل دفتر نظارت و هماهنگی اجرای طرح‌ها در سازمان نوسازی در پاسخ به این سوال که چرا برای به روز کردن این آمار تا کنون اقدام نکرده‌اید؟ گفت: به روز کردن آمارها نیازمند اعتبار بالایی است، زیرا باید یک تیم را به مناطق، استان‌ها و اقلیم‌های سراسر کشور اعزام کنیم که تک تک مدارس را بررسی کنند. کاری که ما سعی کردیم انجام دهیم این بوده که مدیریت پروژه بررسی مدارس را احیا کنیم، البته برای این پروژه درخواست اعتبار کرده‌ایم.

وی در واکنش به این سوال که برای ساخت مدارس در اقلیم‌های مختلف چه نکاتی لحاظ  خواهد شده که عمر مفید بیشتری داشته باشد؟ گفت: در بحث مقاوم سازی مدارس شاید اقلیم تاثیر جزئی‌تری نسبت به زلزله و رانش زمین داشته باشد. نکته مد نظر برای مقاوم‌سازی مدارس توان ساختمان است. امکان دارد در برخی از مناطق نفوذ‌ آب، سرما و سستی زمین وجود داشته باشد که همه این موارد پیش از ساخت مدرسه در نظر گرفته می‌شود.

چگینی بیان کرد: برای ساخت مدارس یک طبقه‌ای کارهای مطالعاتی را نیروهای خودمان انجام می‌دهند و اگر بیش از یک طبقه باشد با کمک مشاوره و با نظارت، تحلیل و مطالعه ساخته خواهد شد.

مدیرکل دفتر نظارت و هماهنگی اجرای طرح‌ها در سازمان نوسازی در پاسخ به این سوال که عمر مدارس در کدام استان‌های کشور پایین‌تر است؟ گفت: این مساله در همه استان‌ها کاملا متفاوت است. عمر مدرسه به نوع بافت زمین، نوع اقلیم، نوع مصالح به کار برده شده در ساختمان و حتی نوع نگهداری و استفاده از مدرسه بستگی دارد. ما مناطقی داشته‌ایم که در آنجا مدرسه ساختیم، اما فرهنگ نگهداری و حفظ مدرسه در آنجا پایین بوده و از این رو عمر مدرسه کوتاه‌تر شده است، برخی از مناطق هم بوده که با رسیدگی به ساختمان مدرسه‌، عمر آن طولانی‌تر شده است.

وی با تاکید بر اینکه نفوذ آب تاثیر بالایی در تخریب ساختمان مدرسه دارد، گفت: عامل اصلی تخریب آب است، اگر آب به ساختمان نفوذ کند ساختمان را سریع از بین می‌برد، کسی که این مساله را درک کند و اجازه ندهد آب به داخل ساختمان مدارس نفوذ کند، موجب حفظ مدرسه شده است. وقتی ما مدرسه را می‌سازیم آن را به آموزش و پرورش می‌دهیم و آنها بهره‌بردار هستند، وقتی آب‌رو‌ها را چک و کنترل نمی‌کنند به ساختمان مدرسه آسیب وارد می‌شود. بنابراین نمی‌توانیم دقیقا بگوییم در کدام مناطق و اقلیم عمر مفید مدرسه‌ها چقدر است، اما طبق برآوردهای ما یک مدرسه حداقل باید ۵۰ سال عمر کند، اما در هر صورت عوامل زیاد و متعددی در طول عمر مدارس تاثیرگذار است.

مدیرکل دفتر نظارت و هماهنگی اجرای طرح‌ها در سازمان نوسازی در پاسخ به این سوال که پیش‌تر در مناطق کم‌برخوردار، مدارسی با یک کلاس درس و شامل چندپایه و دانش آموزان مختلط بوده است، آیا در حال حاضر چنین مدارسی وجود دارند؟ گفت: از سال ۸۵ که بحث تخریب و بازسازی مدراس شروع شد، ما در برخی مناطق کم‌برخوردار مدارس سه نوبته (صبح، ظهر، شب) داشتیم، اما اکنون تعداد این مدارس به حدی رسیده که حتی مدرسه دوشیفته هم کم داریم. البته امکان دارد در مناطق دورافتاده و محروم کلاس درس مختلط با تمام مقاطع وجود داشته باشد و نمی‌توان آن را رد کرد، اما این امر در حیطه آموزش و پرورش است، زیرا آموزش و پرورش برنامه آموزشی را انجام می‌دهد نه سازمان نوسازی مدارس. مگر اینکه به ما اعلام کنند که در فلان منطقه دختر و پسر در یک کلاس درس هستند، گر این آمار به ما اعلام شود ما برای تجهیز و نوسازی آن منطقه را در اولویت قرار می‌دهیم.

منبع: ایلنا

کلیدواژه: زلزله مدرسه آموزشی فنی تجهیزات تخریب نوسازی مقاوم سازی ساختمان مدرسه آموزش و پرورش حال حاضر سازی مدارس مقاوم سازی کلاس درس عمر مفید استان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۳۱۶۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا ژاپن سیاست تخریب و ساخت مجدد دارد؟

ساختمان‌های بسیاری از مناطق ژاپن برای طولانی‌مدت طراحی نشده‌اند، بلکه عمر مفید ۳۰ ساله دارند و وقتی صاحب خانه از دنیا می‌رود، خانه او برای ساختن خانه جدید تخریب می‌شود.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، سیاست تخریب و ساخت دوباره ساختمان‌ها برای بسیاری از پروژه‌های توسعه حومه‌شهری ژاپن صدق می‌کند. خسارات و تخریب‌های جنگ جهانی دوم در کشور ژاپن، به شدت این کشور را با مشکل کمبود عرضه مسکن در برابر تقاضا مواجه کرد و دولت این کشور طی دوران پس از پایان جنگ در سال ۱۹۴۵ اقدامات زیادی از جمله ایجاد سازمان‌ها، نهادها و وضع قوانینی در جهت سیاست جدید مسکن انجام داد. یکی از این اقدامات، ساخت مسکن‌های حاشیه‌شهری و ارزان‌قیمت به‌عنوان راه‌حلی اضطراری در این مناطق بود.

به دلیل محدودیت‌های زمانی و مکانی، کیفیت ساخت این ساختمان‌ها ضعیف بود که موجب شد از نظر استاندارهای فعلی ژاپن در سطح پایینی قرار داشته باشند. رشد اقتصادی سریع در دوران پس از جنگ جهانی، ژاپن را به یکی از کشورهای پیشرو در زمینه صنعت تبدیل کرد و این خانه‌های ارزان‌قیمت دیگر پاسخگوی نیاز مسکن‌های با کیفیت نبود.

علاوه بر این، زمین‌لرزه‌های مکرر این جزیره به مرور زمان قوانین را تغییر داد و بر اساس قانون جدید خانه‌های ساخته‌شده دوران پس از جنگ که ساختمان‌های نسل دوم نامیده می‌شدند، باید در سال ۱۹۹۰ تخریب می‌شدند.

بدیهی است که مردم ژاپن برای زندگی در خانه‌های قدیمی که مطابق با مقررات آن زمان ساخته شده‌اند و شرایط آن‌ها نشان‌دهنده پایان عمر مفید آن‌ها است، ارزشی قائل نیستند. این ساختمان‌ها پس از فوت صاحب خانه تخریب می‌شوند و با مسکن‌های با کیفیت و پیرو استاندارد بالاتر جایگزین می‌شوند. اکنون ساختمان‌های ساخته‌شده در زمین‌های این مناطق در سومین تکرار خود هستند. بر اساس استانداردهای جدید خانه‌ها باید تا حد امکان پایدار ساخته شوند و حداقل چندین دهه و در صورت امکان چند قرن دوام داشته باشند.

قوانین ساخت‌وساز در ژاپن

در طول فرایند ساخت‌وساز یک ساختمان، مقدار انرژی تجسم‌یافته و انرژی مورد نیاز برای ساخت، حمل‌ونقل و مدیریت مواد، بسیار زیاد است، به‌طوری‌که فعالیت‌های ساختمانی تقریباً ۳۵ درصد از انتشار جهانی دی‌اکسید کربن را تشکیل می‌دهد. بنابراین خانه‌های ۳۰ ساله دوران پس از جنگ، پایدار نیستند و الزامات شهر پایدار را برآورده نمی‌کنند. بر اساس کتاب «۱۰۱ قانون اساسی برای ساختمان‌ها و شهرهای پایدار» دوام، انعطاف‌پذیری و بهره‌وری انرژی باید سنگ بنای معماری پایدار در نظر گرفته شود. سیاست‌های طراحی شهری فراتر از جنبه‌های معماری هستند و در معادلات بهره‌وری، حمل‌ونقل را نیز در نظر می‌گیرند.

تغییر پارادایم در شهرسازی «حومه» ژاپن

تکنیک تخریب و ساخت زمین‌های حومه‌شهری به دلیل اثرات زیست‌محیطی که در هزینه‌های ساخت‌وساز منعکس می‌شود، در حال تغییر است. همچنین با کاهش جمعیت و افزایش سن، بیشتر مردم حومه‌ها را ترک می‌کنند و در کلان‌شهرها و مراکز شهری ساکن می‌شوند.

آمار نشان می‌دهد که در حال حاضر مردم ژاپن ۱۳ درصد مناطق حومه‌شهری را ترک کرده‌اند و پیش‌بینی می‌شود که این رقم تا سال ۲۰۳۳ به حدود ۳۰ درصد خواهد رسید که معادل ۲۱.۷ میلیون خانه متروکه است. خانه‌های متروکه و زمین‌های بدون صاحب برای کشور مشکل ایجاد می‌کند و موجب می‌شود که تعداد معدودی از مردم که هنوز در این مناطق زندگی می‌کنند، نتوانند با پرداخت مالیات زیرساخت‌های عمومی خود مانند شبکه‌های قطار، بیمارستان‌ها یا جاده‌ها را حفظ کنند. بنابراین طرح «بازسازی، نه تخریب» در شهرها و برنامه‌های توسعه حومه شهرهای بزرگ راه‌اندازی شد که بر اساس آن، خانه‌های بالای ۳۰ سال تخریب نمی‌شوند، مگر این‌که مقررات مربوط به زلزله را نقض کنند.

به این ترتیب بسیاری از جوانان در خانه‌های قدیمی ساکن می‌شوند و در صورت امکان آن‌ها را نوسازی می‌کنند تا هم‌زمان از مزایای ساختمان موجود و ایده‌های بازسازی استفاده کنند. بدیهی است که هزینه بازسازی یک ملک بسیار کمتر از تخریب و ساخت دوباره آن است، جنبه‌ای که امروزه نسل جوان به آن توجه می‌کند و رویه ژاپنی‌ها برای تخریب و ساخت ساختمان‌های جدید مطابق با سیاست‌های پایداری را پایان می‌دهد.

کد خبر 750611