۱۰ مادهغذایی که مردم ۱۰۰ سال پیش از آنها متنفر بودند
تاریخ انتشار: ۱ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۹۶۹۳۲۲
برای مثال پدر بزرگ و مادر بزرگهایمان امکان نداشت لب به سوشی بزنند؛ زیرا به علت ذائقه خاص، ایرانیها تمایل به خوردن گوشت کاملا پخته دارند. در حال حاضر شاید بسیاری از جوانهای ایرانی عاشق سوشی باشند و یکی از لذیذترین غذاها برای آنان باشد، اما در ۵۰ سال گذشته این غذا دلچسب نبود.
در هنگام مواجه با تغییر در عادات غذایی، کمتر کسی است که به راحتی بپذیرد و در این مورد انعطافپذیر باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
۱. گوجه
بله درست خواندید گوجه. مردم ۱۰۰ سال پیش به هیچ عنوان به گوجه لب نمیزدند. مردم گوجه را «سیب سمی» مینامیدند. شاید به علت رنگ قرمز آن که یاد آور رنگ خون برایشان بوده حاضر به خوردن آن نبودند؛ اما تمام این تصورات فقط به علت ترس از ناشناختهها بود. حالا گوجه عضو ثابت آشپزخانه ما است و تقریبا از سالاد گرفته تا املت، آبگوشت و پیتزا از گوجه استفاده میکنیم.
۲. لابستر
این غذا را مردم در گذشته فقط به زندانیان میدادند و خودشان نمیخوردند. البته این مورد هنوز در ایران مثل گوجه جا نیفتاده است. لابستر یا همان شاه میگو به علت نداشتن شکل دلچسب و پوستهی سخت برای خیلی از مردم قابل پذیرش نیست؛ اما به علت خواص فراوانی که دارد بعید نیست تا چند سال آینده در هرم غذایی ما، در طبقه غذاهای دریایی، جای ثابتی را برای خود بگیرد.
۳. کلمپیچ
کلمپیچ سبز نوعی تلخی دارد که در گذشته تنها کسانی که به دنبال ماجراجویی بودند از این غذا میخوردند که نشان دهند برای سختیها آمادهاند؛ اما در حال حاضر کلمپیچ به حاله سلامتی مشهور است و تقریبا در همهی غذاهای مدرن سالم وجود دارد. شاید بیمیلی مردم در گذشته به این خاطر بوده است که آنها اکثرا سبزیجات را خام میخوردند و کلم در حالت خام با ذائقهها متناسب نبوده است.
۴. سیبزمینی
بیایید خومان را در ۱۰۰ سال پیش فرض کنیم، با غذهی درشت و سفت زیرخاک چه کاری انجام میدهیم؟ زمانی که سیبزمینی به عنوان غذا در اروپا معرفی شد خانوادههای سلتنطی و دهقانان که در گذشته خانوادههای اصیل و ثروتمند بودن به آن دست نزدند. بعد از گذشت مدتی سیبزمینی جزو غذای اصلی خانوادههای سلتنطی و دهقانان بود، گاهی اوقات هم فقرا.
۵. کاکائو
کاکائو در حال حاضر طرفداران فراوانی دارد با این وجود بهتر است بدانیم که کاکائوهایی که ما میخوریم محصولات فراوری شده است و کاکائو خالص خیلی تلخ است که در آن دوران به ذائقهی همه خوش نمیآمده. روزی که میخواستند دانهی کاکائو را معرفی کنند آن را به صورت نوشیدنی تلخ سرو کردند که مزه آن با هاتچاکلتهای امروزی خیلی متفاوت بود. پس بعید نیست که کسی از آن خوشش نیاید.
۶. آبقلم
در یک قرن پیش هیچ کسی با استخوان و گوشتهای به آن چسبیده غذا درست نمیکرد؛ زیرا آنها از استخوانها برای غذا دادن به سگها و حیوانات دیگر استفاده میکردند؛ اما امروزه چه کسی میتواند بگوید: «آبقلم تنها یک سوپ است» ما از آن به علت خواصی که دارد در بسیاری از غذاهایمان استفاده میکنیم.
۷. خاویار
در قرن پیش خاویار غذایی بود که ثروتمندان نمیخوردند و فقط غذای مردم فقیر بود. در سال ۱۹۱۰ به علت ماهیگیری بیش از حد ماهیگیران، ماهیهای خاویار کم شدند و قیمت آنها بالا رفت و دیگر فقیران قادر به خرید آن نبودند، پس این غذا فقط در سبد غذایی ثروتمندان جای گرفت.
۸. کینوآ
امروزه از کینوآ به جای برنج استفاده میکنیم که خواصی بیشتر از برنج دارد و به ذائقه برخی خیلی خوشمزهتر است. در حدود یک قرن پیش تنها مردمان بومی از این غذا میخوردند و میدانستند که مقوی است. در دهه۱۹۷۰ به عنوان یک غذای سالم معرفی و عرضه شد؛ اما استقبال چندانی از آن نشد. هم اکنون میتوانیم علت استفاده از کینوآ را همان مواد معدنی و ویتامینهایی که دارد بدانیم.
۹. چربی گاو و گوسفند
در دهه ۱۸۰۰ تقریبا تمام غذاها با چربیهای حیوانی درست میشد از سوپ گرفته تا غذاهای پلویی. همراه با انقلاب صنعتی و تبلیغاتی که درباره استفاده از چربیهای گیاهی مانند روغن آفتابگردان، زیتون و دیگر گیاهان شد دیگر کمتر کسی راضی به استفاده از چربی حیوانی، تحمل بوی بد و مضرات آن برای قلب شد.
۱۰. نانچاودار
نان چاودار در قرن پیش تنها مخصوص فقرا بود؛ اما حالا به علت شناسایی خواص که برای سلامتی دارد همه از آن استفاده میکنند. عادات غذایی ما بسته به فرهنگ ما، قابل تغییر است. در حال حاضر ما از مواد غذاییای که بدانیم برای سلامتیمان مفید است غافل نمیشویم میخواهد سیب سمی باشد یا کینوآ. به هر حال امروزه ما بیشتر به خواص غذا اهمیت میدهیم تا شکل آن.
منبع: پارسینه
کلیدواژه: پارسی خبر علم و دانش ماده غذایی حال حاضر ۱۰۰ سال پیش قرن پیش غذا ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۶۹۳۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
داستان عاشقانه سمی یک پروانه!
شبپره سمی که پرهای آن رنگهای درخشان و تند قابل توجهی دارند، برخلاف سایر گونههای شب پره، به طور قابل توجهی خودنمایی میکنند.
به نقل از آیای، از بین راههای بیشماری که گونههای موجود در قلمرو حیوانات برای جذب جفت استفاده میکنند پرندگان پرهای رنگارنگی دارند، حشرات موسیقی میسازند، زنبورها میرقصند، کرمهای درخشان از نور استفاده میکنند، و بادکنک ماهی دایرههای هندسی در بستر دریا ایجاد میکند، هیچ کدام به اندازه آنچه که شب پره بِلا از خود نشان میدهد عجیب نیستند.
براساس یک مطالعه جدید، شبپره بِلا (Utetheisa ornatrix) ظاهرا به گونهای تکامل یافته است که از سموم گیاه خاصی در دورانی که یک کرم است استفاده میکند تا نه تنها از خود و بعدا تخمهای خود در برابر شکارچیان محافظت کند، بلکه جفتهای بالقوه را نیز جذب کند.
برگها و دانههای گیاه جغجغه مملو از نوع خاصی از سم با طعم تلخ است که به آلکالوئیدهای پیرولیزیدین معروف است. به طور گسترده علوفه جویان از مصرف جغجغه اجتناب میکنند، اما این گیاه منبع غذایی مورد علاقه شبپره بِلا است.
این شب پره رنگارنگ نه تنها در برابر این سم که یکی از علل اصلی مرگ و میر ناشی از مسمومیت تصادفی در گاوها است، مصونیت دارد بلکه در واقع میتواند این سم را متابولیزه کند و از آن برای رسیدن به اهداف خود استفاده کند.
شب پرههای بِلا در بخشهای بزرگی از شرق آمریکای شمالی، آمریکای مرکزی و دریای کارائیب یافت میشوند و الگوهای فعالیت روزانهای از خود نشان میدهند. بر خلاف بسیاری از گونههای شب زندهدار که برای پنهان شدن از شکارچیان به تاریکی متکی هستند، پروانههای بِلا عمدا حضور خود را به رخ میکشند.
آنها با رنگهای تند و درخشان مانند رنگهای صورتی، مرواریدی، عقیق و فلسهای زرد گوگردی روی بالهای خود آراسته شدهاند و به طور قابل توجهی خودنمایی میکنند. آنها به راحتی توجه پرندگان و حشرات گوشتخوار را از دور به خود جلب میکنند. هر شکارچی که بخواهد شب پره بِلا را شکار کند، زود متوجه اشتباه خود میشود.
آندری سوراکوف (Andrei Sourakov)، یکی از نویسندگان این مطالعه، توضیح میدهد: عنکبوتهای موزی آنها را از تارهای خود جدا میکنند. هنگامی آنها در تار میافتند، مایع کف کنندهای تولید میکنند که طعم بدی دارد و تقریبا به طور کامل از آلکالوئیدها ساخته شده است. او همچنین به این نکته اشاره میکند که عنکبوتها و پرندگان به عنوان شکارچیان معمول شبپرهها، هر کاری میکنند تا از برخورد با این پروانه سمی جلوگیری کنند.
چگونه شبپرههای بِلا از سم برای جذب جفت استفاده میکنند
هنگامی که پروانههای ماده بِلا آماده جفتگیری میشوند، ابری از آلکالوئیدهای هواپخش دار را منتشر میکنند که از گیاهانی که به عنوان یک کرم از آنها استفاده میکردند، به دست آوردهاند. شبپرههای نر که جذب این عطر شدهاند، به ماده میرسند و در مراسمی کوتاه و در عین حال پیچیده شرکت میکنند.
در طول این مراسم، آنها با ظرافت سر ماده را با دو ساختار کرکی و جمع شونده شبیه به قاصدک لمس میکنند. هر رشته از این ساختارها حاوی آلکالوئیدهای پیرولیزیدین است.
اگر شبپره ماده آلکالوئید نر را از نظر کمیت و کیفیت کافی بداند، اقدام به جفتگیری میکند. پس از جفت گیری، نر ترکیبی از آلکالوئیدهای اضافی را به جا میگذارد. ماده از این ترکیبات استفاده میکند تا تخمهای حاصل را به سم آغشته کند.
چنین محافظتی از تخم در میان حشرات غیر معمول است. این روش که در ابتدا در سال ۱۹۸۹ مشاهده شد، تنها نمونه شناخته شده شب پره است که از منابع شیمیایی بدن خود برای آغشته کردن تخمها به سم استفاده میکند.
این مطالعه در مجله PNAS منتشر شده است.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوری