به نقل از «عصر ایران»

برگزاری نشست انسان‌شناسی و فرهنگ با موضوع «شناخت و درد»

تاریخ انتشار: ۲ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۹۷۹۷۳۹

صد و هشتاد و دومین نشست از یکشنبه‌های انسان‌شناسی و فرهنگ با عنوان «شناخت و درد» در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد.

در این نشست دکتر مریم رسولیان (عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران و متخصص روانپزشکی) و دکتر مزدک دانشور (پزشک و پژوهشگر انسان‌شناسی) سخنرانی کردند که چکیده‌ای از سخنرانی آنها در ذیل آمده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سخنرانی مریم رسولیان با عنوان «کاربرد خشونت در متابعت»

خشونت مسئله چند وجهی است. خشونت درون افراد و در جامعه حضور دارد. اهداف آن متفاوت است. وقتی رفتارهای خشونت آمیز از سطح فردی به سطح اجتماعی برسد آسیب‌های بسیار بیشتر است و نیاز به تحلیل آن بیشتر.

خشونت را می‌توان رفتاری برای صدمه زدن فیزیکی یا روانی به دیگری تعریف کرد گاه نیز خشونت اهداف بلندمدت‌تری را دنبال می‌کند. مثلا تغییرات اجتماعی به سود فرد یا گروهی که خشونت را اعمال میکند. اگر بپرسیم آدمها چرا دست به خشونت می‌زنند پاسخ معمولا این است که خشونت ابزاری کارا برای رسیدن به هدف است حال چه در خانواده و چه در جامعه و حتی این باور وجود دارد که اعمال خشونت حتی به سود فرد زیر خشونت است، البته این باور فرد یا گروهی است که دست به خشونت میزند. اهداف خشونت در حیات جانوران معمولا پدیده‌ای بر سر حفظ آن است.

در انسان‌ها خشونت‌ها یا ابزاری هستند و یا برنامه‌ریزی شده، که در مورد اول بیشتر انگیزشی و مقطعی و هیجانی است. در حالی که در مورد دوم بیشتر فکر و هدفی را دنبال می‌کند و بر خلاف مورد اول احساس پشیمانی هم ندارند. البته این دو مورد در خیلی از مواقع با یکدیگر مخلوط می‌شوند.

انواع خشونت را میتوان خشونت‌های ایدئولوژیک، سیاسی، جنایتکارانه، تربیتی دانست. برخی از خشونت‌ها دارای بار قانونی هستند و در اینجا ما با مجازات‌های خشونت‌آمیز روبرو می‌شویم. عموما هراندازه جوامع پیشرفته‌تر می‌شوند این گونه مجازات‌ها کاهش می‌یابند.

خشونت خانوادگی شامل کودک آزاری، همسرآزاری و سالمند آزاری است. در این قبیل خشونت‌ها بنابر آمار مبدا خشونت عموما درونی و گاه بسیار نزدیک است. خشونت‌های برنامه ریزی شده عموما به دنبال زیر سوال بودن تخریب شخصیت و هویت فرد مورد خشونت است. یکی از عوامل اجتماعی خشونت این باور است که خشونت شیوه‌ای موثر برای حل تعارض است. مورد دیگر باور به این است که خشونت نشانه قدرت است. رسانه‌ها نیز ممکن است همه این عوامل را تقویت کنند. در چرخه خشونت خانگی ما شاهد افزایش تنش، بروز رفتار خشونت آمیز و سپس عذرخواهی و ادامه چرخه هستیم. ولی همین چرخه می‌تواند در خشونت‌های اجتماعی نیز دیده شود.

در مورد قربانیان خشونت باید گفت هراندازه شناخت و تحلیل خشونت بیشتر باشد امکان خروج از ضربه‌ای که به قربانی وارد کرده است بیشتر است.درباره رشد خشونت در جامعه باید گفت که هر اندازه تحمل بیان مخالفت و نارضایتی چه چه در خانواده و چه در جامعه بیشتر باشد نشانه قدرت و ثبات بیشتر خانواده و جامعه است.

یکی از اشکال بسیار سخت خشونت شکنجه است که فراتر از گرفتن اطلاعات و گرفتن اعترافات، هدفش تخریب آرمانهای فردی است. شکنجه را نباید صرفا در اشکال بسیار حاد فیزیکی دید. امروز یکی از اشکال شکنجه شکنجه سفید است. در این نوع شکنجه، میان شکنجه گر و شکنجه شوند پیوند ایجاد می‌شوند و نابودی هویت شکنجه شونده در این رابطه آن را به رابطه‌ای تراژیک بدل می‌کند. سلب مالکیت از وسایل فردی متهم، غیر قابل پیش بینی بودن سرنوشت قربانی از مواردی است که در شکنجه می‌توانیم ببینیم. در نهایت شکنجه به دنبال تخریب شخصیت قربانی است و همین سبب می‌شود که نخواهد از تجربه خود صحبت کند. در حالی که سخن گفتن از آن و تحلیل آن می‌تواند این تجربه دردناک را به امری درک پذیر تبدیل کند. این شناخت و درک موجب توانمندتر شدن انسان‌ها شده جامعه را نیز رشد می‌دهد.

سخنرانی مزدک دانشور با عنوان «انسان‌شناسی درد و رنج و نفی بدن»:

من بحث خود را از نگاه انسان‌شناسی مطرح می‌کنم و ابتدا از مفهوم درد شروع می‌کنم. درد در پزشکی تعریف ساده‌ای ندارد، در پزشکی بیش از آنکه ماهیت درد مورد توجه باشد اشکال بروزش مورد توجه است. درد برای حیات ضروری است و کسانی که نتوانند درد را حس کنند شانس کمی برای زنده ماندن دارند.

برای درک درد، درد باید به یک شکل قابل مشاهده بدنی دربیاید و به همین عنوان هم به رسمیت شناخته شود. بنابراین اگر درد بیان و بازشناسی نشود مثل این است که وجود نداشته باشد.

اما خشونت، یعنی وارد کردن آسیب فیزیکی یا روانی به دیگری. اما اشکال این امر در آن است که در حادثه‌ای نیز چنین می‌شود مثل تصادفات رانندگی. بنابراین باید اضافه کنیم که خشونت باید عامدانه و با هدف ضربه زدن انجام شود. اما همین نیز گاه نسبی می‌شود، مثلا وقتی فردی عامدانه اعمال خشونت می‌کند، اما در همان حال نوعی «خیرخواهی» هم در آن دارد، مثل بعض اشکال تربیت.

در مورد شکنجه می‌توانیم به منابعی که بعضی به فارسی نیز ترجمه شده، مانند آثار یرواند آبراهامیان و داریوش رجالی، اشاره کرد. کار آنها عمدتا اسنادی است و تحقیق انسان شناسانه در این باره انجام نشده است. اهداف شکنجه که در تاریخ دوره قاجار و پهلوی بسیار گسترده وجود داشته صرفا مسئلۀ گرفتن اطلاعات نبوده است، بلکه تخریب بدن و هویت است تا فرد را به اطاعت وادارند. شکنجه در واقع راهی است برای در دست گرقتن بدن و در مواردی به دست گرفتن ذهن. در این حالت مقاومت نوعی حفاظت است. نه از بدن بلکه از آرمانی که با قربانی کردن بدن می‌توان از آن حمایت و محافظت کرد.

نفی بدن هم در سطح فرد انجام می‌شود هم در سطح جامعه. درد نمی تواند تا به جایی پیش برود که رابطه بدن و ذهن را کاملا قطع کند. این نفی بدن خود نوعی فرهنگ را ایجاد می‌کند. این فرهنگ سبب می‌شود که لذت جامعه به سود درد نفی شود. بدن می‌تواند بدین ترتیب تا به جایی پیش برود که بدن صرفا به نفی خود و به یک سیاسی شدن ایدئولوژیک تبدیل شود. در این حالت بدنی که نخواهد صرفا خود را در نفی لذت تعریف کند به بدنی حاشیه‌ای تبدیل می‌شود.

جلسه 183 یکشنبه های انسان‌شناسی و فرهنگ با موضوع «دیدگاه هایی در تعبیر و تفسیر» با سخنرانی خانم دکتر امیلیا نرسیسیانس (عضو هیئت علمی گروه انسان‌شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران) در روز یکشنبه 4 اسفند برگزار خواهد شد.

لینک کوتاه: asriran.com/002zxW

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: انسان شناسی انسان شناسی خشونت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۷۹۷۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برگزاری کنفرانس بین المللی وب پژوهی در دانشگاه علم و فرهنگ

دهمین کنفرانس بین المللی وب پژوهی با حضور مهدی باصولی، رئیس دانشگاه علم و فرهنگ از روز گذشته در دانشگاه علم و فرهنگ آغاز به کار کرد و تا امروز، ۶ اردیبهشت ماه ادامه دارد.

به گزارش ایسنا، محمدجواد شایگان فرد، دانشیار دانشگاه علم و فرهنگ و دبیرکنفرانس بین المللی وب پژوهی با اشاره به اهمیت برگزاری این رویداد بین‌المللی، به شرح گزارش مختصری از دوره‌های قبل پرداخت.

وی در خصوص انتخاب محورهای این کنفرانس خاطرنشان کرد: کمیته علمی کنفرانس بین‌المللی وب پژوهی ۱۵ محور اصلی را برای کنفرانس انتخاب کرد که از جمله آنها می‌توان به یادگیری ماشین، یادگیری عمیق در وب، وب‌کاوی، وب معنایی و تحلیل وب، اینترنت اشیا، بازیابی اطلاعات، شبکه‌های اجتماعی، سکوهای ابری، انبوه و توزیع شده، بلاک‌چین و رمزارز، تعامل انسان و رایانه، کیفیت وب، سکوها و ابزارهای نرم‌افزاری وب، کسب‌وکار و بازاریابی الکترونیکی، امنیت وب، تحلیل رفتار و شخصی‌سازی، پردازش تصویر در وب، رسانه و ارتباط‌شناسی وب، وب و جامعه اشاره کرد.

دبیر کنفرانس بین‌المللی وب پژوهی در ادامه افزود: ما در این کنفرانس به‌ تمامی موضوعاتی که مربوط به حوزه وب می‌شد نیز توجه کردیم و صرفاً به دنبال ابعاد فناوری آن نبوده و نویسندگان حوزه علوم‌انسانی و… را نیز تشویق کردیم تا در این حوزه ورود کنند.تعداد ۱۴۲ مقاله پذیرش شده است که ۴۵ مورد شفاهی است، البته نکته حائز اهمیت این است که هر مقاله دو داور داشته و بعد اعلام نتایج شده است.

وی عنوان کرد: مقالات و پژوهش‌هایی متعددی به زبان‌هایی فارسی و انگلیسی به دبیرخانه کنفرانس ارسال شده است که آثار پذیرفته شده در پایگاه‌هایی معتبر علمی داخلی نظیر SID و ISC و خارجی نظیر IEEE Xplore نمایه شده است. گفتنی است امسال حدود ۷۵ درصد مقالات به زبان انگلیسی بوده است و این نشان از تمایل پژوهشگران به تعاملات بین‌المللی است.

*مسئله اجتماعی، راه حل اجتماعی دارد

همچنین در ادامه این کنفرانس آرش حیدری عضو هیئت علمی گروه مطالعات فرهنگی دانشگاه علم و فرهنگ به عنوان سخنران ویژه درباره شکاف دیجیتال(گفتاری درباره نسبت فضای مجازی و فضای اجتماعی) نکاتی را مطرح کرد.
حیدری گفت: «مسئله اجتماعی، راه حل اجتماعی دارد» این گزارۀ کلیدی محوریتی اساسی در فهم علوم اجتماعی دارد. فقدان مواجهه با این گزاره موجب می‌شود که برای حل مسائل اجتماعی مسیرهایی غیر اجتماعی پیموده شود و این مسیر ضرورتاً با شکست مواجه خواهد شد.

وی افزود:  فهم امر اجتماعی همواره نسبتی با مفهوم فضا دارد. فضای اجتماعی در حدفاصل کنش‌ها، تعامل‌ها و روابط میان افراد شکل می‌بندد و چیزی را خلق می‌کند که «حوزه عمومی» نامیده می‌شود. حوزه عمومی عرصه تعاملات نمادین و معنادار انسان‌ها است و مجموعه وسیعی از الگوهای تعاملی را در بر می‌گیرد.

عضو هیئت علمی گروه مطالعات فرهنگی دانشگاه علم و فرهنگ در ادامه تشریح کرد: این شبکه تودرتو که حاصل کنش و واکنش میان انسان‌هاست ساختاری نظام‌مند به خود می‌گیرد و به سیستمی سیال بدل می‌شود. این سیستمِ سیال واجد کلیتی می‌شود که چیزی بیش از تک تک اجزای آن است. این تبیین بدان معناست که «جامعه جمع جبری تک تک افراد نیست» بلکه نظامی است که در نتیجۀ تعاملات جزئی واجد یک کلیت می‌شود و امور اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و… را در بر می‌گیرد. از این حیث جامعه یک کلیت است، یک فضای خلق شده است که بخش‌ها، اجزا و خرده‌نظام‌هایی دارد.
حیدری عنوان کرد:  با این مقدمه، فضای مجازی را باید زیرمجموعه فضای اجتماعی دانست. خطای رایج در فهم رابطه میان فضای اجتماعی و فضای مجازی آنجاست که گاه این دو را اینهمان فرض می‌کنند و فهم امر اجتماعی و فضای اجتماعی را به فهم فضای مجازی تقلیل می‌دهند. درست در این نقطه است که مفهوم شکاف دیجیتال موضوعیت می‌یابد.

وی همچنین عنوان کرد: جنس و نوع و کیفیت دسترسیِ کاربران به فضای مجازی تابع شرایط اجتماعی آنهاست. نابرابری‌ها، تضادها و تعاملات اجتماعی در فضای مجازی بازتولید می‌شوند. به عبارت دقیق‌تر شکاف‌هایی که در قلمرو اجتماعی در سطوح مختلف (سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی) تولید می‌شوند در قلمرو مجازی تکرار و تثبیت می‌شوند. درست در همین نقطه است که درباره فهمِ نسبت فضای اجتماعی و فضای مجازی نیاز به بازاندیشی اساسی وجود دارد.

عضو هیئت علمی گروه مطالعات فرهنگی دانشگاه علم و فرهنگ خاطرنشان کرد: فروکاست فهم فرایندهای اجتماعی، مسائل اجتماعی، و فضای اجتماعی به فضای مجازی به معنای نادیده گرفتن منطق درونیِ امر اجتماعی است. فضای مجازی مبتنی بر بازنمایی است، اینکه چه کسی در چه جایگاهی توان بازنمایی بیشتری دارد بیش از آنکه به فضای مجازی مرتبط باشد به فرصت‌ها و امکاناتی وابسته است که در فضای اجتماعی کسب شده است. بنابراین بازنمایی فضای مجازی همواره واجد شکافی بنیادینی است با آنچه در فضای اجتماعی در حال رخ دادن است. بنابراین این مبحث برای مفهوم‌پردازیِ نسبت میان این دو فضا و توضیح چگونگی بازتولید روابط نابرابر اجتماعی در فضای مجازی است.

روز اول این مراسم با حضور اساتید و مهمانانی از مرکز تحقیقات مخابرات، وزارت علوم،تحقیقات وفناوری، ایرانداک، جهاددانشگاهی، دانشگاه علم و صنعت، دانشگاه تهران، دانشگاه شهید بهشتی و علامه طباطبایی و….حضور داشتند و در این کنفرانس جایزه پرفسور کامبیز بدیع اهدا خواهد شد.

انتهای پیام