نارضایتی از تبعیض برای امکان برگزاری کنسرت بانوان

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، ژاله احمدی ایرایی ـ سرپرست گروه موسیقی «آیشم» ـ است. این گروه از سال ۹۵ کار خود را آغاز کرده و تمامی نوازندگان این گروه خانم هستند. خواننده‌ آنها میثم شیخ‌نژاد نام دارد که در سال ۹۶ در جشنواره موسیقی بومی محلی البرزنشینان «لیلم» مقام اول آواز محلی را کسب کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آشنایی با جشنواره‌ بین‌المللی موسیقی فجر

این گروه در سال ۹۷ نخستین کنسرت رسمی خود را در آمل به روی صحنه برده که به گفته سرپرست گروه با استقبال خوبی هم روبه‌رو بوده است. آنها در تهران برای بزرگداشت نیما یوشیج در سالن ایوان شمس به روی صحنه رفته‌اند.

گروه «آیشم» در آذر ۹۸ اولین آلبوم تصویری خود را با اجرای آهنگ‌های بومی مازندران روانه بازار کرده است و امسال ۲۸ بهمن به عنوان نماینده مازندران، در جشنواره موسیقی فجر به روی صحنه رفت. قطعاتی که در جشنواره اجرا کرد، آثار شاخص احمد محسن‌پور از هنرمندان مطرح مازندران بود که این گروه با تغییراتی در تنظیم آهنگ‌ها، آنها را اجرا کرد.

سرپرست گروه آیشم پس از دادن اطلاعات بالا درباره‌ی گروه، درباره‌ی تصمیم حضور در جشنواره موسیقی فجر ۹۸ به ایسنا گفت: دوست داشتیم جایی برای دیدن توانمندی بچه‌های گروه باشد. جشنواره فجر می‌توانست یکی از اهداف بزرگ ما باشد؛ چراکه مردم و رسانه‌ها در سطح کشور پیگیر اتفاقات آن هستند و از استان‌های مختلف در آن شرکت می‌کنند. دوست داشتیم با شرکت در این جشنواره تا جایی در سطح کشور شناخته شویم و بتوانیم کارهای بعدی خود را با استقبال بیشتری به گوش مردم برسانیم.

در ادامه از او سوال کردیم که چرا به عنوان گروه بانوان فعالیت نمی‌کنند و تصمیم به داشتن خواننده مرد گرفتند؟ پاسخ داد: گروه «آیشم» از سال ۸۷ با نوازندگان فعلی با نام «بانوان قمر» کار می‌کرد، البته در آن زمان اجازه برگزاری کنسرت داشتیم و اجراهای زیادی را برای بانوان روی صحنه می‌بردیم. پس از مدتی به دلیل محدودیت‌ها و دشواری‌های که برای فعالیت گروه بانوان وجود داشت، تصمیم گرفتیم با نوازندگان و خواننده مرد کار کنیم و نام گروه را به «قمر» تغییر دادیم تا اینکه بچه‌ها گلچین شدند و ترکیب فعلی به وجود آمد. از همه اینها هم که بگذریم نمی‌توان موسیقی را تعطیل کرد؛ چون هنر جریان دارد و با دست روی دست گذاشتن نیز چیزی حل نمی‌شود؛ البته در حال حاضر گروه آیشم بخش بانوان نیز به خوانندگی خودم دارد.

احمدی ایرایی درباره تاثیراتی که حذف بخش بانوان از جشنواره فجر، روی هنرمندان می‌گذارد، گفت: قطعا این امر به انگیزه و اشتیاق خانم‌ها آسیب می‌زند؛ چون برای یک هنرمند بحث جنسیت مطرح نیست، او تمام روز تمرین می‌کند و آنچه که روی استیج می‌بینید نتیجه روزها تلاش و تمرین است. هنرمند با یک یا سه سال تمرین نمی‌تواند حرفه‌ای کار کند و فعالیت حرفه‌ای او حاصل سال‌ها تمرین است.

او ادامه داد: خانم‌ها ـ چه نوازنده و چه خواننده ـ این حق را دارند که توانمندی خود را که قطعا در سطح بالایی است، به مخاطبان نشان دهند؛ البته قوانینی در کشور هست که ناچاریم آنها را رعایت کنیم؛ زیرا اگر برخلاف آن باشد جلوی فعالیت‌ها گرفته خواهد شد. الآن گروه‌های بانوان در تهران اجازه فعالیت دارند ولی این امکان برای برخی از استان‌ها مانند مازندران وجود ندارد و نمی‌دانم دلیل فرقی که برای استان‌های دیگر قائل می‌شوند چیست؟ همه ما هنرمند هستیم و در هر استانی حق داریم فعالیت کنیم.

این هنرمند درباره برنامه‌های گروه «آیشم» برای برگزاری کنسرت بانوان در مازندران، گفت: در تلاش هستیم که بتوانیم اجرای بانوان نیز داشته باشیم ولی هنوز به نتیجه نرسیدیم. مسوولان استان به ما گفتند که این اجازه را ندارند و نمی‌توانند برای برگزاری کنسرت بانوان پیش‌قدم باشند، اگر استان‌های دیگر این اجازه را بدهند آنها نیز این کار را خواهند کرد؛ البته در ذهن داریم که به‌زودی بتوانیم در تهران اجرای بانوان داشته باشیم.

سرپرست این گروه در پایان درباره موسیقی مازندران اظهار کرد: موسیقی مازندران آینه‌ای از فرهنگ، زندگی و سنت مردم این استان است. موسیقی این استان حال مردم را در شادی و غم به تصویر می‌کشد، مثلا لالایی‌ها یا نوروزخوانی‌های دم عید. مردم مازندران عاشق موسیقی محلی استان هستند و همیشه با جان و دل از گروه‌های موسیقی محلی استقبال می‌کنند. قصد داریم در برنامه‌های بعدی به زبان‌های مختلف موسیقی کار کنیم و به نظرم اینگونه استقبال بیشتری از ما خواهد شد.

گروه موسیقی محلی مازندرانی «آیشم» از شهرستان آمل امسال به سی و پنجمین جشنواره موسیقی فجر راه پیدا کرد و ۲۸ بهمن در سالن سوره حوزه هنری به روی صحنه رفت.

ژاله احمدی ایرایی خواننده و نوازنده دهل، میثم شیخ‌نژاد خواننده و نوازنده لَلِه وا، کیمیا صرافی نوازنده دف و دایره، فاطمه محمدی عمران نوازنده دوتار، رجا قربی و یاسمن ظاهری نوازنده کمانچه، هانیه نعیمی نوازنده نقاره و بهار زابلی نوازنده بم‌تار اعضای گروه آیشم را تشکیل می‌دهند.

کد خبر 485942 برچسب‌ها موسیقی - چهره - ساز - آلبوم - اجرا

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: جشنواره موسیقی برگزاری کنسرت روی صحنه موسیقی فجر استان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۹۹۲۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جای خالی «عیسی قلی‌پور» همیشه احساس می‌شود/ تشییع «بخشی» در زیر باران و درسی که مردم به مدیران فرهنگی دادند

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، عیسی قلی‌پور از بخشی‌های نامدار موسیقی مقامی شمال خراسان، روز جمعه چهاردهم اردیبهشت ماه در ۸۲ سالگی در بجنورد درگذشت.

زنده‌یاد قلی‌پور که نزد علاقه‌مندان موسیقی شمال خراسان به «عیسی بخشی» معروف بود، نوازندگی را از پدر و پدربزرگش که آنها نیز «بخشی» بودند آموخت. این هنرمند فقید، در بسیاری از جشنواره‌های داخلی و خارجی شرکت کرده بود و علاوه بر نوازندگی دوتار، صدای پرطنین و دلنشینی نیز داشت و نشان درجه یک هنری را نیز از وزارت فرهنگ و اراشد اسلامی دریافت کرده بود.

در همین ارتباط، سید حسن قدرتی هنرمند نوازنده دوتار در گفت‌وگو با خبرنگار آنا عنوان کرد: فوت زنده‌یاد «عیسی بخشی» اتفاقی تلخ و خلاء بزرگی برای اهالی موسیقی بود. در این دو دهه تعداد زیادی از بخشی‌های شمال خراسان را ازدست دادیم که شاید شاخص‌ترین آنها زنده‌یادان حاج قربان سلیمانی، رمضان بردری، علی غلامرضایی آلماجوقی و سهراب محمدی بودند. حالا با رفتن عیسی بخشی جای خالی این بزرگان هم بیش از پیش احساس می‌شود.

تفاوت «بخشی» و نوازنده

وی اظهار کرد: در فرهنگ خراسان جایگاه «بخشی» با نوازنده دوتار متفاوت است. نوازنده دوتار آن کسی است که صرفاً دوتار می‌نوازد، اما «بخشی» جایگاهی فراتر از یک نوازنده یا آهنگساز دارد و یک استاد یا مرشد محسوب می‌شود. در قدیم مردم معتقد بودند که خداوند به بخشی‌ها عنایت ویژه‌ای داشته و مقامی خاص اهدا کرده؛ یعنی نوعی معنویت در شخصیت آنها وجود داشت و مورد احترام مردم منطقه خود بودند.

این فرهنگی بازنشسته که از سال ۱۳۶۸ دوتارنوازی را به شکل حرفه‌ای آغاز کرده افزود: در قدیم، آموختن دوتار کار هرکسی نبود و یادگیری آن یک رابطه استاد ـ شاگردی سال‌ها طول می‌کشید. این شکل از موسیقی برپایه نت‌خوانی و نت‌نویسی نبود، بلکه با دیدن و شنیدن رقم می‌خورد. یعنی فردی که استعداد داشت باید به دست بخشی‌ها نگاه می‌کرد و خوب گوش می‌کرد تا بتواند ردراین مسیر قدم بردارد. طبیعی است که سختی‌های فراوانی را هم تحمل می‌کرد. عنوان «بخشی» اغلب اوقات مثل یک میراث به فرزندان منتقل می‌شد.

قدرتی عنوان کرد: بخشی‌ها علاوه بر تبحر در نوازندگی دوتار، خودشان شعر می‌سرودند و می‌خواندند؛ در ساختن و تعمیر دوتار مهارت داشتند؛ از نظر اخلاقی هم مورد قبول اهالی منطقه بودند و به صفات نیکو شناخته می‌شدند. برای همین در کنار حماسه‌سرایی و در کنار نقل داستان‌ها، پند و اندرز هم به مخاطبان خودشان عرضه می‌کردند. حافظه قوی و لحن گرم وگیرایی داشتند و به قول امروزی‌ها در فن بیان هم توانا بودند.

دانلود فیلم اصلی کد ویدیو

این نوازنده دوتار گفت: معمولاً به آن دسته از بخشی‌هایی که این هنر‌ها و مهارت‌ها را در حد اعلای خود داشتند «بخشی خودبند» می‌گفتند. مجموعه این مهارت‌ها بود که یک «بخشی» را از دوتار نواز جدا می‌‍‌کرد. بیشتر بخشی‌ها داستان‌ها و نقل‌ها و اشعار مختص به خودشان را داشتند که اغلب در جزوه‌های قدیمی و دستنویس نگهداری می‌کردند و برایشان بسیار ارزشمند بود. اگر یک «بخشی» نَقل، اشعار و حکایت‌های منحصر به فردی داشت برایش مزیت و افتخار بود.

وی افزود: در خراسان سه دسته نوازنده وجود داشت. یک گروه همین بخشی‌ها بودند که در کنار دوتارنوازی و روایت‌گری و داستان‌سرایی هم می‌کردند. گروه دیگرعاشیق‌ها بودند که صرفاً در مجالس شادی وعروسی نوازندگی می‌کردند. دسته سوم هم نوازندگان دوره‌گرد یا لوطی‌ها بودند که در یک زندگی کولی‌وار، منطقه به منطقه سفر می‌کردند و در کنار نوازندگی، وقایع هرمنطقه را هم به گوش اهالی منطقه دیگر می‌رساندند.

قدرتی عنوان کرد: البته این دسته سوم یعنی لوطی‌ها، دیگر منقرض شده‌اند. از بخشی‌های شمال خراسان چه ترک زبان و چه کرمانج و چه ترکمن هم کمتر از انگشتان یک دست باقی مانده‌اند.

مردی از تبار بخشی‌های خراسان قدیم 

وی افزود: مرحوم عیسی بخشی در نواختن دو تار تبحر فراوانی داشت و در روایتگری و داستان‌سرایی به سه زبان ترکی، کرمانجی و فارسی هم بسیار مسلط بود. با صدای گرمی هم که داشت این روایت‌ها را شیرین و جذاب ارائه می‌کرد. در جشنواره‌های متعددی شرکت کرده بود و توانست در کنار سایر بخشی‌ها، موسیقی شمال خراسان را پرآوازه کند. در این مسیر زحمات زیادی کشید تا بتواند فرهنگی را که از پدرانش گرفته بود به دیگران منتقل کند.

این دوتارنواز اهل شهرستان قوچان عنوان کرد: همه آثار مرحوم قلی‌پور شنیدنی بودند، اما خودِ من از شنیدن مقام‌های «نوایی» و «شاختایی» با زخمه دوتار و نوای او لذت بیشتری می‌بردم. باید بگویم جای خالی این استاد فقید به راحتی پرنخواهد شد.

قدرتی گفت: مردم قدر هنر و هنرمند را می‌دانند و به آنها احترام می‌گذارند. مراسم تشییع پیکر مرحوم عیسی بخشی در بجنورد زیر بارش شدید باران برگزار شد و نماز هم زیر باران خوانده شد. با این حال خیل عظیم همشهریان و طرفداران ایشان از چند ساعت پیش در این مراسم حاضر بودند.

وی افزود: امیدوارم مدیران فرهنگی ما از این قدرشناسی درس بگیرند و اقدامات بیشتر و موثرتری برای پیشکسوتان موسیقی مقامی انجام دهند.

قدرتی عنوان کرد: الان استاد محمد یگانه که از همان تعداد انگشت شمار بخشی‌های باقیمانده در خراسان است و به گردن من هم حق استادی دارد، با هفتاد و سه سال سن هنوز بیمه نیست و منبع درآمد ثابتی هم ندارد. این بخشی موسیقی شمال خراسان فرزند خلف استاد محمدحسین یگانه است که ایشان هم از بزرگان موسیقی خراسان بود و در سال ۷۱ درگذشت. با این حال و با همه این مشکلات، هنوز هم به فکر ساختن ساز و آموزش هنر به هنرجویان موسیقی مقامی است که جای تقدیر فراوان دارد.

انتهای پیام/