معرفی پنج سریال جذاب که در قرنطینه خانگی کرونا ببینید (فیلم)

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

عصر ایران؛ محسن ظهوری - غرق شدن در دنیای قصه، بهترین سرگرمی برای گذشت زمان است، آن هم در این روزهای پراسترس، که همه فکر و ذکرمان شده کرونا. حالا که قرار است در خانه بمانیم و جز رعایت نکات بهداشتی، کار دیگری از ما ساخته نیست، بهتر است دل به دیدن سریال‌های جذابی بدهیم که ما را کمی از این استرس‌ها دور می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بیشتر بخوانید:

۶ نکته آدمیزادی درباره این روزها: از «طنز و ترانه» تا «رعایت حال کسب و کارهای کرونا زده»

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مطمئنا بهترین پیشنهادها را دیده‌ یا بارها درباره‌شان شنیده‌اید. مثلا سریال مهیج و پرکششی مثل «بریکینگ‌بد»، یا مجموعه تکان‌دهنده «آینه سیاه» که از بهترین نمونه‌های علمی تخیلی است. یا «بازی تاج و تخت» در دسته سریال‌های فانتزی و «سوپرانوها» به عنوان نمونه‌ای عالی از یک درام پرکشش مافیایی. اما حالا قصد داریم که پنج سریال کم‌تر دیده شده را معرفی کنیم. پنج سریالی که هم برای عموم جذاب باشند و هم فیلم‌بین‌های حرفه‌ای را راضی نگه دارند؛ گرچه، راضی نگه داشتن آن‌ها کار سختی است.
پس با سریالی شروع می‌کنیم که به تازگی ساخته شده و قصه‌ای تکان دهنده و واقعی دارد. «وقتی آن‌ها ما را می‌بینند» (When They See Us) یکی از بهترین سریال‌های سال گذشته میلادی بود. قصه نوجوانانی که ۳۰ سال پیش در نیویورک گرفتار مخمصه‌ای نژادپرستانه می‌شوند، مخمصه‌ای که «دونالد ترامپ» هم در ایجاد آن نقش داشته. این سریال کوتاه و ۴ قسمتی، گرچه یک تراژدی به تمام معناست، اما آن قدر مهیج و پرکشش است که با دیدن نخستین قسمتش دیگر رهایتان نمی‌کند.
مثل سریال «جاناتان استرنج و دکتر نوول» (Jonathan Strange & Mr Norrell) برای آن‌هایی که عاشق قصه‌های فانتزی و جادویی هستند. سریالی کوتاه و ۷ قسمتی که شما را به لندن قرن نوزدهم می‌برد، زمانی که جادوگران به افسانه‌ها پیوسته‌اند و دیگر نشانی از آن‌ها نیست، تا اینکه سروکله این دو مرد پیدا می‌شود. دو مرد با جادوهای عجیب و خارق‌العاده و داستان‌های گیرای‌شان.
البته برای دیدن سریالی با داستانی گیرا، فقط لازم نیست دنبال جادو و جادوگری باشید، می‌توانید به تماشای سریال «دشمنی» (Feud) بنشینید که بر اساس داستانی واقعی در هالیوود دهه ۶۰ رخ می‌دهد. رقابت، حسادت و دشمنی دو بازیگر زن سرشناس آن روزگار یعنی «جون کرافورد» و «بتی ویویس» در فیلم «چه بر سر بیبی جین آمده» ساخته «رابرت آلدریچ». داستان زنانی که باید با چنگ و دندان شهرت و حرفه خود را حفظ کنند. سریالی با قصه جذاب و بازی عالی دو بازیگر زن مشهور امروز هالیوود یعنی «جسیکا لانگ» و «سوزان ساراندون».
از ماجراهای هالیوود بیرون بیایم و سری به آلمان بزنیم با سریالی علمی‌تخیلی به نام «تاریک» (Dark) که دو فصل آن تاکنون پخش شده و فصل سومش هم در راه است. داستان گم شدن مرموز یک پسربچه در شهری کوچک که پلیس هیچ سرنخی نمی‌تواند از او بیابد. «تاریک» کم‌کم از فضای یک داستان جنایی پا به دنیای تخیل می‌‌گذارد و آرام‌آرام شما را به هزارتوی معماگونه‌ای می‌برد که باعث می‌‌شود از دنیای واقعی کنده ‌شوید و دل به قصه‌های تودرتوی آن بدهید. سریالی با داستانی پیچیده و جذاب که بیننده را در هر قسمت غافلگیر می‌کند.
سریال «سقوط» (The Fall) هم داستان غافلگیرکننده‌ای دارد. سریالی پلیسی که داستان آن در ایرلند می‌گذرد و برخلاف بسیاری از داستان‌های پلیسی، قرار نیست پابه‌پای کارگاه به شخصیت‌های قصه مشکوک شویم، چراکه از همان نخستین قسمت، هم قاتل را می‌شناسیم و هم کارگاه را. این بار با یک دوئل طرفیم؛ دوئلی که یک طرف آن کارگاهی باهوش ایستاده و طرف دیگرش قاتلی زنجیره‌ای که در کار خود خطا نمی‌کند. «سقوط» داستان پرکشش و جذاب خود را در سه فصل روایت می‌کند و پایان غیرمنتظره‌ای هم دارد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بیشتر ببینید:

تبهکار ترسناک آمریکا را بشناسید / چارلز منسن و فیلم تارانتینو (فیلم) راز ترور کندی در «مرد ایرلندی» / فیلم مافیایی اسکورسیزی درباره قتل‌های مرموز است (فیلم)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

لینک کوتاه: asriran.com/0030PP

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: سریال کرونا سریال سقوط سریال دشمنی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۱۰۲۷۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پدر مددکاری اجتماعی ایران: تعطیل کردن نمایش خانگی دردی از بحران‌های اجتماعی دوا نمی‌کند

معضلات اجتماعی که دسته بزرگی از مسائل مختلف را در برمی‌گیرند، مدت‌هاست که به بخش گریزناپذیری از پرداخت به واقعیت‌ها تبدیل شده و انعکاس آن‌ها در فیلم و سریال‌ها از ملزومات شکل دادن به داستانی بر مبنای حقیقت محسوب می‌شود. اتفاقی که البته اغلب مورد نقد قرار گرفته و بخشی از شیوع همان معضلات به گردن آن انداخته می‌شود.   اما مصطفی اقلیما پدر مددکاری اجتماعی ایران، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه نظری خلاف این موضوع دارد و معتقد است که نباید بار همه مسائل را بر گردن فضایی مثل نمایش خانگی انداخت، فضایی که بی‌پرده‌تر، از آنچه در جامعه شاهدش هستیم می‌گوید.   اقلیما در گفتگو با جوان آنلاین، در خصوص دخیل بودن رسانه‌های مختلف از جمله شبکه نمایش خانگی در اشاعه معضلی مثل اعتیاد یا مصرف دخانیات که در برخی از آمار به آن اشاره می‌‎شود‏، بیان کرد: زمانی که از یک مسئله اجتماعی حرف می‌زنیم، باید حواسمان باشد که آن معضل یک روزه به وجود نیامده و اشاعه آن به دست کم چند سال زمان نیاز دارد. در واقع نمی‌توان گفت که، چون در فلان سریال بازیگری سیگار می‌کشد، پس او باعث افزایش مصرف دخانیات شده است، بلکه تمام این آثار معلولی از علت اصلی هستند.   او با تأکید به لزوم رفع علت هر معضلی از پایه و اساس آن افزود: در این چرخه اگر به عنوان مثال دزدی را گرفتند، نمی‌توان گفت، چون پلیس حواسش نبود، او دزد شده چرا که تبدیل یک انسان به فردی که دزدی می‌کند در یک لحظه اتفاق نمی‌افتد، بیکاری، گرانی و موارد دیگری هستند که به هم متصل‌اند و در نهایت باعث می‌شوند تا یک نفر دست به دزدی بزند.   در سوی دیگر اگر به من بگویند فردی دو سال است که درگیر اعتیاد شده، من آن را نمی‌پذیرم و مثلا اگر آن فرد ۲۲ ساله باشد، می‌گویم او ۲۲ سال است که اعتیاد دارد چرا که از بدو تولد او تا این سن موارد گوناگونی مثل شرایط اجتماعی، مدرسه، محیط، جامعه و ... در رشد او و سوق دادنش به این سمت دخیل بوده‌اند، تا جایی که او دیگر طاقت نیاورده و درگیر این جریان شده است. به همین دلیل است که قبل از ارائه هر آماری باید ریشه آن را پیدا و حل کرد.   عدم وجود آمار متقن هم یکی دیگر از مواردی بود که اقلیما با اشاره به آن گفت: هر کسی که درباره موضوعی آماری را ارائه داد، قابل قبول نیست و باید دلیل و مدرک داشته باشد چرا که در واقعیت ما به معنی واقعی کلمه آمار دقیقی از اشاعه معضلات مختلف نداریم.   در این میان هر فردی به خودش اجازه می‌دهد تا حرف بزند و آمار بدهد‏، جریانی که در کلِ مملکت ما اغلب به چشم می‌خورد و باعث شده تا هر کسی در هر فضایی پیرامون جریانی که تخصصش را ندارد، نظر بدهد.   مصطفی اقلیما پدر مددکاری اجتماعی ایران، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه   این جامعه‌شناس افزود: گاهی می‌گویند اگر جوانان گرایش بیشتری به سیگار و دخانیات پیدا کرده‌اند، به دلیل نمایش آن در سریال‌ها است، در صورتی که همانطور که اشاره کردم، این انعکاس معلول علت اصلی آن است. یک جوان سیگار می‌کشد، چون بیکار است‌‏، حوصله‌اش سررفته یا درگیر فشار‌های روانی شده که همین جامعه به آن وارد کرده است.   این قیاس هم مثل چسباندن عنوان افسردگی به هر بیماری است که حال خوبی ندارد.   جالب است بدانید هیچ روانشناس و روانپزشکی در زمینه افسردگی به معنای واقعی در ایران کار و تحقیق منسجم نکرده است و از طرفی به هرکسی که می‌گوید حالم خوش نیست، عنوان افسرده را می‌دهند!   این در حالی است که اتفاقا ما چندان افسرده واقعی نداریم، کسی که افسرده است نمی‌تواند بار‌ها با خانواده‌اش بحث کند یا حتی فعالیت خاصی داشته باشد، اما مثل خیلی از موارد‌‏، این عنوان یعنی افسردگی را به هرکسی که به دلایل مختلفی خوب نیست، اختصاص می‌دهند.   اقلیما با بیان اینکه نمی‌شود با پاک کردن صورت مسئله، جلوی مردم را گرفت، عنوان کرد: در ادامه همین جریان است که در خصوص فضایی مثل نمایش خانگی چنین آماری مطرح می‌شود تا بهانه‌ای باشد برای تعطیل کردن آن، اما نمی‌شود جلوی مردم و اشاعه معضلات اجتماعی را به این صورت گرفت و این اقدامات تنها دخالت در کار دیگری محسوب می‌شود.   ما در این موارد به علت‌ها فکر نمی‌کنیم و تنها معلول را می‌بینیم. می‌گوییم نمایش خانگی به بعضی بحران‌ها دامن می‌زند‏، پس باید آن را جمع کرد! غافل ازینکه با این اقدام مشکل را ده برابر کرده‌ایم، زیرا بعد این سوال به وجود می‌آید که اگر مردم این سریال‌ها را نبینند‏، پس چه چیزی را تماشا کنند؟ تلویزیونی را که هیچ برنامه‌ای ندارد و تنها معطوف به خبر و چند برنامه گفت‌‎و‌گو محور است یا ماهواره و رسانه‌های دیگر را؟   مردم نمایش خانگی و سریال‌ها را دنبال می‌کنند، چون قصه دارد و در جایی مثل تلویزیون این اتفاق وجود ندارد.   پدر مددکاری اجتماعی ایران در پایان خاطر نشان کرد: در تمام جوامع با مطرح کردن مشکلات به دنبال حل آن می‌روند‏، این اتفاقی است که باید به آن پرداخته شود نه آماری که در واقع وجود ندارد و یا دقیق و درست نیست. آمار باید برگرفته از تحقیقی مدون باشد نه اینکه بر مبنای نظر یک یا چند نفر شکل بگیرد و ارائه شود.   ما این شکل از آمار را نداریم، چون هزینه زیادی می‌طلبد و امروز استاد دانشگاه و محقق ما‏، راننده اسنپ شده، اما این بودجه در اختیارش قرار نمی‌گیرد، چون اگر بخواهد روی یک موضوع کار کند، باید هزینه زیادی صرف آن شود و وقتی این اتفاق نمی‌افتد، یک نفر صحبتی را مطرح می‌کند و دیگری با اعلام اینکه مثلاً شیوع اعتیاد را بررسی کرده‌ایم آن را مطرح می‌کند.   علاوه بر این ما با آسیب‌های زیادی دست و پنجه نرم می‌کنیم که همه و همه عامل شکل‌گیری معضلاتی مثل اعتیاد‏، بزهکاری و... می‌شوند. در این میان هم اغلب کسی پاسخگو نیست. کانال عصر ایران در تلگرام