به نقل از «آنا»

«جهان بامن برقص»؛ نسخه‌ آرامش‌بخش برای شکنندگی وضعیت کرونایی‌

تاریخ انتشار: ۱۲ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۱۱۸۲۹۵

داستان فیلم «جهان بامن برقص» دارای موقیعت‌های مشابهی با وضعیت کرونایی اینروزهای جامعه ماست.

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا،سید مرتضی حسینی ـ روزهای عجیب والبته سختی را سپری می کنیم. روزهایی که انتشار ویروس کرونا و البته شیوع شایعات رنگارنگ و  پیامدهای منفی روان ناشی از آن، روح و جان ایرانیان را آزرده کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیش از 10 روز از اعلام رسمی اولین ابتلا به ویروس کرونا در کشور می گذرد. در این  10 روز  و با جدی شدن خطر ابتلای مردم به این ویروس ناخوانده عرصه های بیرونی و درونی و رسمی و غیررسمی زندگی ایرانیان به شدت متأثر  و دگرگون شده است. تعطیلی مدارس، لغو بسیاری ازبرنامه ها و گردهمایی های فرهنگی، مذهبی، اقتصادی و مسابقات ورزشی، تعطیلی همه اماکن فرهنگی عمومی مثل سالن های سینما و تئاتر و کنسرت، افزایش محدودیت ها در رفت و آمد،مرخصی اجباری یا دورکاری بسیاری از کارمندان و سرانجام کاهش ساعت کاری و نیمه تعطیل شدن بسیاری از مشاغل و خدمات بخشی از این تغییرات هستند.

 این وضعیت در کنارلزوم رعایت شرایط زندگی نیمه قرنطینه، سبک زندگی مردم رابه کلی دگرگون ساخته است. پیش از این، اعضای خانواده ساعات زیادی را چه برای کار و فعالیت روزانه و چه برای گذراندن اوقات فراغت در بیرون از خانه به سر می بردند. ماندن در خانه و در کنار خانواده بودن نیز نه یک اجبار و ضرورت که یک انتخاب بود.البته گاهی به خاطر تعطیلات ناگهانی و ناشی از مواردی همچون آلودگی، برودت هوا و بارش برف و.. شاهد خانه نشینی اجباری بودیم، اما این بار سایه شوم یک بیماری ناشناس و به شدت مسری فضای تلخ و کسالت آوری ایجاد کرده است.

به این ترتیب مناسبات افراد نسبت به اعضای خانواده، دوستان، همکاران، همسایگان و حتی افراد ناشناسی که پیش از این به صورت روزانه با آنها ارتباط داشتند( مسافران تاکسی و مترو، نانوا، فروشنده،راندده اتوبوس و...) دچار اختلال شده است.

 انتشار اخبار ابتلای سریع و درگذشت برخی مبتلایان، سنگینی این فضای شکننده و نا امن را دو چندان کرده است. فارغ از اینکه بخش عمده ای از این اخبار ناشی از فضای روانی و رسانه ای است و حتی با کنار گذاشتن صحت وسقم آمارها، نمی توان آثار منفی آن بر روند زندگی عادی افراد را انکار کرد.

در این شرایط بحرانی و شکننده است که زندگی عادی زیر سایه دوگانه های  بیم و امید و سلامتی و بیماری قرار می گیرد. از سوی دیگر، به دلیل شرایط نیمه قرنطینه، افراد فرصت بیشتری برای تأمل درگذشته و حال خود و روابطشان با دیگران پیدا می کنند  در این وضعیت غیر عادی و به نوعی« کرونایی شده» به خاطر محدودیت حضور در اماکن عمومی، افراد بیشتر به فرذیت فراموش شده، دغدغه های شخصی، آرزوها و برنامه ریزی برای رسیدن به اهداف خود می پردازند.

در این میان، پرداختن به مقولاتی همچون فرجام زندگی و ماهیت مرگ و البته جایگاه «فرد» در میان «جمع»  (خانواده، خویشاوندان و دوستان) نیز برای افراد مهم می شود.در چنین وضعیتی پرسش هایی از قبیل:  ماهیت مرگ و فقدان چیست؟ در زندگی چه کارهای نکرده ای دارم؟ اگر من بمیرم چه اتفاقی برای بازماندگان می افتد؟واکنش دوستان و عزیزانم در فقدان من چگونه خواهد بود؟ اگر من به یکبیماری سخت مبتلا شوم تکلیف خانواده و کارهای روی زمین مانده چه می شود؟ اصلاً حیات، بیماری یا مرگ من برای کسی اهمیت دارد؟ چرا به اندازه کافی به اعضای خانواده ودوستانم کمک نکرده ام؟ آیا از فرصت های زندگی و مواهب دنیا به اندازه کافی بهره برده ام و... ذهن فرد را بهخود مشغول می کند.

 این پرسش ها بخشی از مضمون و محورهای اصلی فیلم سینمایی «جهان بامن برقص» به کارگردانی «سروش صحت» است.فیلمی که اکران خود را در سینماهای کشور از یازدهم دی ماه آغاز کرده است. «جهان با من برقص» پیش از تعطیلی سالن های سینما به دلیل شیوع کرونا در هفته گذشته،  با 6 میلیارد و 750 میلون تومان سومین فیلم پرفروش در میان فیلم های درحال اکران بود.

 علی مصفا، جواد عزتی، هانیه توسلی، پژمان جمشیدی،سیاوش چراغی‌پور، کاظم سیاحی، مهراب قاسم‌خانی، رامین صدیقی، بهار کاتوزی، پاوان افسر، شیوا بلوچی و مهیار پوربابایی بازیگران این فیلم هستند که نام محمدرضا تخت کشیان را به عنوان تهیه کننده در کنا رخود می بینند. نگارش فیلمنامه این اثر نیز به عهده سروش صحت و ایمان صفایی بوده است.

 «جهان بامن برقص» داستان مردی به نام جهانگیر(علی مصفا) است که پس از جدایی از همسرش به همراه دختر جوان خود در باغچه و ویلایی جمع و جور در شمال کشور زندگی می کند. جهانگیر به یک بیماری سخت مبتلا شده و پزشکان به او گفته اند که حداکثر دو یا سه ماه دیگر زنده می ماند. او این موضوع را به دخترش نگفته و قصد دارد روزهای باقیمانده عمر را به کشاورزی و سرو کله زدن با حیوانات مزرعه کوچکش ادامه می دهد. در این میان برادرش(کاظم سیاحی) برنامه ای راترتیب می دهد که در روز تولد جهانگیر جمعی از دوستان صمیمی او برای غافلگیرکردنش به شمال بیایند. این دور هم جمع شدن تفریحی و دوسه روزه بعه مرور خاطرات قدیمی، بازشدن برخی کدورت ها و اختلافات و البته برجسته شدن تغیرات شخصیتی این جمع دوستانه می انجامد. تغیرات اخلاقی و ظاهری که به دلیل مشغله های روزمره فرصت کمتری برای پرذداختن به آنها داشتند..  

 گفتگوها و بحث هایی که بین این دوستان قدیمی رخ می دهد در فضایی آمیخته به طنز و جدی گاه حتی به منازعه و برخورد فیزیک  نیز می انجامد، اما مخاطب پا به پای شخصیت اصلی فیلم (جهانگیر) به تدریج به ارزش همین درگیری های به ظاهر بچه گانه و  درکنار هم بودن پی می برد.

این سوژه شاید روی کاغذ یک ایده ساده دوخطی،تکراری و حتی دافعه برانگیز باشد، اما فیلمنامه استخواندار و کارگردانی خوب سروش صحت درکنار بازی های به اندازه بازیگران باعث شده تا  داستان «جهان بامن برقص» از افتادن به ورطه شعارهای آبکی و یا رخدادهای لوس و فانتزی درامان بماند.

صحت که پیش از این با ساخت مجموعه های تلویزیونی همچون شمعدونی، ساختمان پزشکان، پژمان، لیسانسه های 1 و2 و فوق لیسانسه ها تبحر خود در خلق موقعیت های طنز را به خوبی نشان داده بود، برای اولین تجربه فیلمسازی خود سوژه و پرداختی متفاوت را برگزیده است.

«جهان با من برقص» فیلمی لطیف و در عین حال متفکرانه با شخصیت­هایی پذیرفتنی است.

 این اثر با لحنی سرخوشانه و گاه طنز به تلخ­ترین و مرموزترنی حقیقت­ زندگی بشر یعنی «مرگ» می­پردازد. کارگردان با استفاده از نشانه­ها و تمهیدات نمادگرایانه  شکننده بودن موقعیت داستان را به تماشاگر منتقل میکند. واقعه­ای تلخ که آدم­های سرخوش اما دردمند قصه با شوخی­ها، نمک­پرانی­ها و گاه دعواها و بگومگوهایشان آن را به­شدت باورپذیر می­کنند.

 تعبیه  ابعاد سوررئالی در مقلاطع مختلف داستان(از جمله صحنه های اجرای گروه موسیقی کلاسیک و یا صحنه خودکشی بر روی درخت) به موازات رخدادهای واقعی داستان و منطبق با فضای کلی فیلم است.

سروش صحت در «جهان با من برقص»  تسلط خود  بر روایت­پردازی  وضرورت  تداوم قوت درام  را نشان می دهد

 شخصیت­ها به تدریج پیشینه و خصلت های خود رابرای  تماشاگر رو میکنند. داستان فیلم در سایه روابط آنها با یکدیگر والبته نگاهشان به جهانگیر به عنوان  محور قصه پیش می رود. در این فیلم، روایت برخورد چند دوست قدیمی  با بیماری دوست مشترکشان و البته مواجه ناگزیر با اجتناب ناپذیرترین حقیقت زندگی یعنی مرگ به شکلی پذیرفتنی به تصویر کشیده شده است. سروش صحت با بهره گیری به اندازه از کلام و موقعیت کمدی در یک وضعیت سخت و تراژیک، به آسیب شناسی روابط انسانی و مناسبات دوستانه و خانوادگی می پردازد.  

او رنج های زندگی را  از دیدگاه کمدی و با یک رویکرد رقیق اما جاندار فلسفی به مخاطب ارائه می کند. فیلمساز از  ارائه مستقیم و چکشی وجوه تلخ تراژدی پرهیز دارد. می دانیم که «تراژدی» درادبیات و سینما علاوه بر دارا بودن تلخی و درد، معمولاً آرمانگرا  و قهرمان محور و «جدیت» لازمه آن است. در مقابل،کمدی  عمل گرا،شوخ، و ضدقهرمان است. «جهان با من برقص» نمونه موفقی از رویکرد کمدی به رنج و شرایط پرتنش زندگی در جهان امروز است.

این فیلم بدون اداهای روشنفکرانه و با لحنی صمیمی، مخاطب خسته و سرگشته از  جهان ماشینی امروز را با پدیده های تلخی همچون بیماری، رنج فقدان نزدیکان، ناکامی،  مرگ، طلاق، شکست های عاطفی، اختلاف طبقاتی، ترس از ازدواج و ترس از تنهای مواجه می سازد. وضعیتی که معمولاً انسان مدرن آن هم در جوامعی با خصلت های جامعه ما معمولاً با یک یا چند مورد آن دست به گریبان است.

فیلمساز بدون آنکه به سیاق کمدی های بی ارزش این سالهای سینمای ایران، از شخی های زننده و جنسی یا  بزن و بکوب های به اصطلاح آبگوشتی و ساختکی استفاده کند، گاه به گاه در میان روابط جدی شخصیت ها لبخند را به لب مخاطب می آورد. لبخندی که دربرخی سکانس ها ظرفیت تبدیل شدن به یک قهقهه از ته دل را نیز دارد.

 «جهان بامن برقص» در شرایط جامعه شکننده وکرونایی شده امروز ما می تواند یک نسخه تصویری آرامش بخش باشد. البته خطر ویروس کرونا به هیچ وجه با بحران زندگی جهانگیر و بیماری سخت او در این فیلم قابل مقایسه نیست اما کلیت این فضا می تواند قابل توجه باشد.

 هرچند این فیلم هنوز روی پرده است و با توجه به تعطیلی سینماها امکان دیدن آن برای مخاطبانی فراهم نیست اما می تواند الگویی مناسب برای فیلمسازان و حتی جریان های هنری و فرهنگی در سایر رشته های هنری باشد.این خالقان آثار هنری می توانند با زبانی شیرین و پذیرفتنی، سختی ها و بحران های مقطعی یا مزمن زندگی بشر را به مخاطبان ارائه دهند. اگر به رسالت هنر و هنرمند ایمان داشته باشیم، «جهان با من برقص» می تواند نمونه ای مناسب برای جامعه این روزهای ما باشد. جامعه ای که مردمانش در موقعیتی شکننده و در  محاصره اخبار پرتعداد و گاه اغراق آمیز، از واقعیت به کمدی و از کمدی به تراژدی پناه می برند.

انتهای پیام/4104/

منبع: آنا

کلیدواژه: ویروس کرونا سروش صحت فیلم جهان با من برقص جهان با من برقص سروش صحت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۱۱۸۲۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

وضعیت زندگی مردم بعد از شکستن سد کنیا را ببینید | آمار قربانیان به ۱۲۰ نفر رسید

دریافت 5 MB

به گزارش همشهری آنلاین، پس از تخریب این سد تاکنون اجساد ۴۲ نفر پیدا شده است و در روزهای قبل نیز سیل در سایر مناطق ده‌ها قربانی برجا گذاشته بود و اکنون مقامات می‌گویند به طور تخمینی مجموع تلفات این حوادث از ۱۲۰ نفر بیشتر شده است.

بنابر گزارش شبکه الجزیره، یک سخنگوی دولت هشدار داد که بارندگی ها ظرفیت سدهای برق آبی را پر کرده است و یک سرریز گسترده مناطق پایین دست را تهدید می کند.

گروه‌های نجات در حال حفاری در میان گل‌ولای برای یافتن بازماندگان در چندین روستا از جمله کاموشیری و کیانوگو در شهرستان ناکورو هستند و بیم آن می‌رود که شمار جان‌باختگان بیشتر شود.

خبرگزاری رویترز به نقل از «استفان کی‌روی»، فرمانده پلیس محلی گزارش داد ۱۷ نفر از جان‌باختگانی که اجسادشان پیدا شده است کودک بودند.

در پی این حوادث و به دلیل پیش‌بینی هواشناسی دولت، بازگشایی مدارس در سراسر کنیا را به تعویق انداخته است.

بیش از ۱۳۰ هزار نفر بر اثر سیل آواره شده‌اند و بسیاری از مردم در مدارس پناه گرفته‌اند.

همچنین باران‌های شدید تانزانیا و بروندی را هم دربرگرفته است.

به گزارش بی‌بی‌سی، از ژانویه تاکنون حداقل ۱۵۵ نفر در تانزانیا بر اثر بارندگی شدید و در پی آن جاری شدن سیل جان باخته‌اند.

در بوروندی نیز نزدیک به ۱۰۰ هزار نفر آواره شده‌اند.

کد خبر 848413 منبع: ایسنا برچسب‌ها سيل خبر مهم کنیا حوادث جهان سد