علوم شناختی در باب تربیت کاربردی، هنوز درکشور به صورت علمی بیان نشده است
تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۱۶۲۶۸۳
دکتر عبدالرسول علیزاده روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا افزود: رشتههای اصلی و فرعی علوم شناختی حدود ۴۰ گرایش میشود، اما اگر بخواهم رشتههای اصلی علوم شناختی را بگویم عبارتند از زبان شناسی شناختی، فلسفه ذهن، روان شناسی شناختی، مدل سازی محاسباتی شناختی، مردم شناسی شناختی و علوم اعصاب شناختی.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با اشاره به اینکه در کشور ما بیشتر این حوزه رنگ و لعاب فناورانه یافته است، بیان کرد: یکی از رشته های مهم علوم شناختی، تعلیم و تربیت شناختی است. یعنی افرادی را تربیت کنیم که به بهترین وجه ممکن از قوای شناختی استفاده کنند و این تأثیر بسزایی روی کیفیت منابع انسانی دارد.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: کشورهای بسیاری هستند که با استفاده از این تئوریها از دهه ۵۰ میلادی به افزایش کیفیت منابع انسانی شان و بهره وری آموزش و پرورش کمک کردند. توسعه پایدار متکی بر توسعه منابع انسانی است، توسعه فقط فناورانه و سطحی و محصول محور نیست بلکه توسعه پایدار در گروی توسعه منابع انسانی و علوم انسانی است. از این منظر علوم شناختی در توسعه منابع انسانی نقش بسیار زیادی دارد.
علیزاده گفت: یکی دیگر از رشتههای علوم شناختی، توانبخشی شناختی است. افراد زیادی را داریم که دچار نارساییهای شناختی کوچک و بزرگ هستند. مثل مشکلات توجه و تمرکز و مشکلات حافظه، به طور مثال در بچه هایی که بیش فعالی دارند و یا مشکلات پیچیدهتر مثل مشکلات اختلال اوتیسم. یکی از رشتههای بزرگ علوم شناختی، توانبخشی شناختی است که هدفش شناسایی این افراد و افزایش بهره وری آنها است.
وی یادآور شد: علوم شناختی در افزایش کیفیت منابع انسانی کشور نقش مهمی دارند، کودکانی که زود هنگام به دنیا آمدهاند تا چند دهه پیش از بین میرفتند اما الان میمانند ولی درصد قابل توجهی از این مشکلات شناختی کوچک و بزرگ دارند که باید رسیدگی شود، ارزیابی این مشکلات به علوم شناختی برمیگردد.
علیزاده افزود: توسعه پایدار متکی بر توسعه منابع انسانی است، توسعه فقط فناورانه و سطحی و محصول محور نیست بلکه توسعه پایدار در گروی توسعه منابع انسانی و علوم انسانی است و از این منظر علوم شناختی در توسعه منابع انسانی نقش بسیار زیادی دارد. متأسفانه در کشور ما از آنجایی که توسعه بیشتر توسعه سطحی بوده است، توسعه پایدار نبوده چون به سراغ منابع انسانیمان نرفتهایم در نتیجه مشکلات زیادی داریم.
این استاد دانشگاه افزود: بنابراین با توجه به اینکه بخش مهمی از علوم شناختی مربوط به علوم انسانی است و علوم انسانی در واقع مبنا و پایه توسعه پایدار است، توسعه علوم شناختی به معنای درست کلمه - یعنی اینکه ما همه جنبه های علوم شناختی را ببینیم و فقط جنبه فناورانه را نبینیم، میتواند به توسعه منابع انسانی و توسعه پایدار کشور کمک کند.
برچسبها علوم شناختی علوم انسانیمنبع: ایرنا
کلیدواژه: علوم شناختی علوم انسانی علوم شناختی علوم انسانی توسعه منابع انسانی علوم شناختی توسعه پایدار علوم انسانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۱۶۲۶۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دولت باید راه را برای مشارکت فعالانه کارگران فراهم کند
در راستای تأمین این منویات ذکر چند نکته ضروری است:
نخست اینکه یکی از اولویتهای جامعه کارگری در آستانه روز جهانی کارگر، مقوله درآمد و معیشت است. قدرت خرید کارگران در سالهای اخیر بهشدت کاهش پیدا کرده است. امروز یکی از مطالبات عمومی کارگران، افزایش دستمزد است و بر این اساس رقمی که امسال برای حداقل مزد تعیین شده به هیچ وجه کفاف نیازهای معیشتی آنان را نمیدهد و انتظار دارند رقم مزد۱۴۰۳ مورد بازنگری قرار گیرد.
خواسته دیگر کارگران این است که به مطالباتشان برای مشارکت در بازار کار توجه شود، بنابراین دولت باید راه را برای مشارکت فعالانه کارگران فراهم کند. اگر فکر کنیم نظرات کارگران بدون اثرگذاری و کارآمدی است، کشور را از سرمایه نیروی انسانی محروم کردهایم و از این ظرفیت عظیم که همانا حضور و مشارکت کارگران است، غفلت ورزیدهایم. کارگران هم دانش و مهارت دارند و هم نیروی انسانی بالقوه و موتور محرک توسعه هستند. در همه کشورها محوریت بازار کار، اول سرمایه انسانی (نیروی کار) است و بعد سرمایههای مادی؛ اما متأسفانه در ایران به این امر توجه نداریم و اگر بخواهیم از این ظرفیت بزرگ برای توسعه و رونق تولید استفاده کنیم، باید به کارگران توجه ویژه داشته باشیم.
فراموش نکنیم کارگران علاوه بر اینکه صاحب مهارتاند، بعضاً کارآفرین هم هستند و میتوانند در قالب شرکتهای دانشبنیان فعالیتهای خارقالعاده انجام دهند یا از طریق تشریکمساعی با همکاران خود بخشهای بزرگی از مشکلات صنعتی کشور را حل کنند. بنابراین توجه به کارگران و مشارکت و اعمال رأی آنها در تصمیمات هم میتواند برای این قشر، روحیهبخش باشد و هم در عین حال امنیت ملی را ارتقا دهد.
اکثر قریب به اتفاق کارگران، قراردادی هستند، کارگران به فردا و آینده شغلی خود اطمینان ندارند اما متأسفانه دولت سازوکارهای مناسبی برای حمایت از کارگر ندارد نظارتها نیز ضعیف است، امنیت شغلی کارگران دچار مشکلات اساسی شده است.