از کرونا وحشت نکنید / توصیه‌های روانشناسان درباره کرونا و سلامت روانی جامعه را بخوانید
تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۲۰۰۹۶۲
رویداد۲۴ شیوع فراگیر یک بیماری جدید که در سراسر مرز‌های بین المللی گسترش می‌یابد، قطعا منبع اضطراب است. اما روانشناسان هشدار می‌دهند که شیوع کرونا نباید افزون بر یک بحران سلامت جسمانی به یک بحران سلامت روان نیز تبدیل شود. آن‌ها معتقدند حمایت از سلامت روانی جامعه الزامی است چرا که بی توجهی به این موضوع باعث وحشت عمومی می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مونیکا شوچ اسپانا، دانشمند ارشد مرکز بهداشت درمانی جانز هاپکینز می‌گوید: "اگر به سابقه تاریخی بیماری‌های اپیدمیک نگاه کنید، متوجه می‌شوید که وقتی شیوع بیماری جدید رخ می‌دهد، اضطراب، عدم اطمینان و ترس زیادی ایجاد می‌شود. این موضوع عجیبی نیست، به خصوص در مورد یک بیماری مثل کرونا که نه تنها ناشناخته است، بلکه فاقد درمان‌هایی مانند واکسن یا دارو‌های کنترل کننده است. اما اضطراب بیش از حد نسبت به این بیماری نوعی سم روانی تولید می‌کند. "
به گفته شوچ اسپانا؛ تحقیقات مبهم و جدید درباره کرونا یکی از دلایلی است که این ویروس را تبدیل به یک عامل اضطراب قدرتمند می‌کند. حتی به نظر می‌رسد سمت و سوی اخبار و اطلاعات و پژوهش‌ها با اضطراب عمومی هماهنگ شده است. شوچ اسپانا می‌گوید: "شما نمی‌توانید آن را (ویروس را) ببینید، نمی‌توانید بو کنید. اما گردباد ناشی از شیوع ویروس را می‌بینید و آسیب ناشی از آن را فورا حس می‌کنید. هنگامی که یک بیماری زای نامرئی در حرکت است و حتی متخصصان درباره آن اجماع نظر ندارد، طبیعتا مردم عادی عصبی و پرخاشگر‌تر می‌شوند. "
روانشناسان می‌گویند: اجازه ندهید که کرونا باعث وحشت جامعه شود
به اعتقاد روانشناسان؛ در مواجهه با یک تهدید سریع و ناشناخته، مردم، گرسنه اطلاعات هستند، این فرصتی را برای مسئولان ایجاد می‌کند تا به افرادی که معمولاً از توصیه‌های بهداشت عمومی برخوردار نیستند، دسترسی پیدا کنند و این افراد را مورد حمایت قرار دهند. مسئولان وظیفه دارند چابک و زیرک باشند و علم را تا حد امکان قابل فهم کنند. درست است که مردم در روزهای عادی چندان توجهی به توصیه‌های علمی نمی‌کنند، اما واقعیت این است که در شرایط بحرانی همه مردم گوش به زنگ هشدار‌های بهداشتی هستند.
اگر مقامات قدم به قدم در کنار مردم گام بردارند، می‌توانند نقاط کور اطلاعاتی را یافته و شایعات را کمرنگ‌تر کنند. اغلب اضطراب‌های جمعی ناشی از آمار‌ها و اطلاعات جعلی است که در فضای مجازی پخش می‌شود. بسیاری از سایت‌های آنلاین با هدف افزایش بازدید خود، اقدام به انتشار خبر‌های جعلی می‌کنند.
زیبو کیو، استاد روانشناسی سیاسی در دانشکده بازرگانی دانشگاه آکسفورد معتقد است که مسئولان باید "رفتار گله ای" را که می‌تواند در یک بحران به وجود بیاورد پاسخ دهند، زیرا اضطراب باعث می‌شود افراد به یکدیگر نزدیک‌تر شوند و برای غلبه بر اضطراب خود هر نوع راهنمایی را بپذیرند. حتی مردم در چنین شرایطی حاضرند یک رفتار اجباری را رعایت کنند. برای مثال؛ بسیاری از مردم آسیا معتقدند پوشیدن ماسک یک شبکه ایمنی ایجاد می‌کند. حتی اگر بار‌ها گفته شود ماسک تاثیر چندانی ندارد، باز هم عده‌ای از ماسک استفاده می‌کنند تا مصون باشند. این نشانه وحشت عمومی است و یک سندرم متداول است.
اما این خطر وجود دارد که رفتار‌های اینچنینی نتواند در کنترل اضطراب‌های واقعی موثر باشند و مردم را به سمت نادیده گرفتن سایر اقدامات ایمنی مانند شستن دست‌ها یا پیروی از دستورالعمل‌های قرنطینه سوق دهند. به گفته اندی یاپ، استادیار رفتار‌های سازمانی در کالج بازرگانی اینساد در سنگاپور، وضعیت‌های بحرانی تمایل دارند که به غرایز مصرف کننده ما ضربه بزنند. یاپ گفت: "کنترل یک نیاز اساسی در زندگی روزمره ما الزامی است. " "با توجه به اینکه Covid-۱۹ احساس از دست دادن کنترل ایجاد می‌کند، مردم راه‌هایی برای ترمیم آن پیدا خواهند کرد. "
انبار کردن محصولاتی مانند ضد عفونی کننده، ماسک صورت و نودل فوری یک واکنش رایج در هنگام اضطراب است که بیشتر توسط شبکه‌های اجتماعی و گزارش رسانه‌ها در مورد کمبود مواد ضروری دامن زده می‌شود. یاپ می‌گوید: "ما تصاویر و فیلم‌های افرادی را می‌بینیم که در حال خرید و خالی کردن قفسه‌ها هستند. دیدن این تصاویر باعث می‌شود عده‌ای دیگر نیز از این رفتار مضطرب، تقلید کنند و این چرخه تبدیل به یک چرخه اضطرابی بزرگ شود. "
احساس اینکه دنیا مکانی ترسناک و نامطمئن است، می‌تواند به تعصبات عمیق نیز دامن بزند یا منجر به ناامیدی و افسردگی افراد شود. اسپانا می‌گوید: "وقتی مردم در این شرایط روحی قرار دارند، هر نوع خبر منفی به اضطرابشان می‌افزاید، در چنین شرایطی توصیه می‌شود از افراد یا مکان‌هایی که به این شرایط روحی تشدید می‌کنند، اجتناب شود. اگر شما منبع اضطرابتان از کرونا (رسانه ها، دوستان، شبکه‌های اجتماعی، و ...) را پیدا کنید، می‌توانید روی شرایط روانی خود نیز مسلط‌تر باشید و این موضوع به شما حس کنترل می‌دهد و شما را آرام می‌کند. "
با این حال، شوچ اسپانا اضافه کرد که با وجود رفتار‌های بعضاً ناشایست که در مواقع بحران پدیدار می‌شود، ویژگی‌های قابل توجهی مثل ایثارگری و همبستگی مردمی نیز دیده می‌شود. برای مثال کمک به نیازمندان و بیماران و افزایش حمایت‌های خیریه از مثال‌های مثبت روانی در مواقع بحرانی محسوب می‌شوند. لینک کوتاه: www.rouydad24.ir/000rsf برچسب ها: رویداد24 ، ویروس کرونا ، بیماران کرونایی سرگرمی
منبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 ویروس کرونا بیماران کرونایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۲۰۰۹۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ترومای اجتماعی، طوفان خاموش
وحید محمود قره باغ؛ "شاید بتوان کشته شدن یک یا حتی ۱۰ انسان را در فهم گنجاند، اما کشته شدن هزاران و میلیون‌ها انسان از حدود امکان هرگونه ادراک و پنداری خارج است. " این جملات گونتر آندرس، فیلسوف و شاعر بزرگ آلمانی است؛ زمانی که می‌خواست عمق فاجعه بمباران هسته‌ای هیروشیما را به تصویر بکشد. کسی که توانسته بود از آلمان نازی فرار کند و این کلمات او به خوبی می‌تواند در قالب یک موضوع و یا به عبارتی فاجعه، تروما اجتماعی را تبیین کند.
تروما واژه‌ای یونانی به معنای زخم است و اصطلاحا به هر ضربه و شوکی گفته می‌شود که از بیرون بر بدن و یا روان شخص وارد شود. در ابتدا تروما تنها مختص به پزشکی و جراحی بود و به زخم یا جراحتی اطلاق می‌شد که عامل خارجی داشت. به مرور این واژه وارد حوزه روانشناسی شد و از این رو یکی از انواع گونه‌های تروما، ترومای روانی (روان زخم) و همچنین ترومای اجتماعی است. فراموش نکنیم، غالب بیماری‌هایی که انسان را دچار می‌کند، ریشه روانی دارد.
ترومای روانی ضربه‌ای است که بر روح و روان انسان وارد می‌شود که به دنبال خود اثرات سوء و ویرانگری را به دنبال دارد. از سویی ترومای اجتماعی حوزه بیشتر و وسیعتری را درگیر می‌کند؛ چرا که انسان موجودی اجتماعی است و نمی‌تواند مستقل از محیط و اطرافیان زندگی کند. در واقع اتفاقاتی ناگواری که برای جوامع رخ می‌دهد، نمونه بارزی از ترومای اجتماعی است. از جمله این موارد می‌توان به تلاطم و تشنج‌هایی اشاره کرد که گاه به کشتار نیز منجر می‌شود.
همچنین جنگ، قحطی، خشونت، سرکوبی، بی عدالتی و بیماری از عوامل ترومای اجتماعی هستند. متاسفانه آثار و عواقب مربوط به تروما، ماندگار بوده و شخص و جامعه دیگر جامعه قبلی نخواهد بود. ضمن اینکه ترومای اجتماعی، تالمات خود را به نسل‌های آتی نیز سرایت می‌دهد. ناگفته نماند افسردگی، اختلال خواب، هراس، پوچ انگاری، بی تفاوتی، بی اعتمادی به دیگران، عدم تمرکز و عدم اعتماد به نفس از نشانه‌های تروماست.
هر چند ترومای اجتماعی قابل درمان است، ولی شرایط و ملزومات خاص خود را می‌طلبد. امید بخشی به منظور افزایش روحیه یکی از مهمترین عوامل جهت برون رفت از ترومای اجتماعی است. همچنین نگرش گذرا نسبت به گذشته نیز می‌تواند در این مقوله کارساز باشد. هر چند این مهم نیاز به مهارت و حتی آموزش‌های خاص است. از سویی هر چند برخی جوامع با مهارت و مقاومت می‌توانند از شرایط تروما خارج شده و حتی آن را تبدیل به یک برتری کنند، ولی غالب جوامع نیز قادر نیستند و به ناچار از آسیب‌های عمیق، ماندگار و جدی آن در امان نخواهند بود.
شکل ۱. برخی مجموعه‌ها با مهارت و مقاومت می‌توانند از شرایط تروما خارج شده و حتی آن را تبدیل به یک برتری کنند.
ترومای اجتماعی درد و رنجی همگانی است و همت و بینش جمعی می‌طلبد. در نهایت به همان گونه که در روان شناسی یک انسان بالغ گاهی حتی از یک کودک نیز آسیب پذیرتر است، جامعه نیز نسبت به ترمای روانی شخصی می‌تواند بسیار آسیب پذیرتر باشد، صدمه‌های که در نهایت فرد فرد جامعه را متاثر می‌کند. ترومای اجتماعی همچون فرهنگی غلط است به مانند هوای آلوده‌ای می‌ماند که جامعه تنفس می‌کند. وقتی شخصی دچار ترومای روانی می‌شود، نه تنها خود که جامعه را نیز درگیر می‌کند. حال تصور کنید که افراد کثیری به این بیماری دچار شوند و در واقع تاثیرات سو آن به صورت تصاعدی افزایش خواهد یافت. این وضعیت بی شباهت به تکثیر ویروس‌ها برای بیماری یک مجموعه نیست.
در ترومای اجتماعی، اشخاصی بیشترین تاثیر را دارند که نه تنها تعادل خود را حفظ می‌کنند بلکه جامعه را به سوی ثبات سوق می‌دهند. تاثیر این افراد به مانند نوشدارویی برای جوامع است. در ترومای اجتماعی افراد می‌بایست به جای بغرنج کردن شرایط به بهبود آن فکر کنند و به جای اینکه انگشت اتهام را به سوی اشخاص و یا برخی مجموعه‌ها بگیرند، باید به فکر همگرایی باشند.
هر چند مهربانی، عطوفت، همدلی و همزبانی در همه مواقع کارساز نیست، ولی در برخی شرایط و موقعیت‌های حاد راهگشاست. ترومای اجتماعی مستقل از اینکه در مدت کوتاه و یا زمان طولانی بر جامعه عارض شود، برای درمان نیاز به زمان دارد و به مانند بیماری می‌ماند که هر چند آمدنش لحظه‌ای است، ولی مدت‌های مدیدی جوامع را درگیر می‌کند. امید که مجموعه ها، مهارت‌ها و مقاومت‌های لازم برای غلبه بر این چالش بزرگ را کسب کرده و بهره ببرند.
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت