به نقل از «صراط نیوز»

چرا ترافیک تهران دوباره شلوغ شد؟

تاریخ انتشار: ۲۰ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۲۰۵۲۷۹

صراط:

پس از گذشت بیش از یک هفته کم ترافیک در پایتخت، روز گذشته بار تردد خودرویی در معابر شهر با افزایشی محسوس و ملموس روبه‌رو شد. ترافیک سنگین در حالی روز گذشته به ویژه در ساعات پیک صبحگاهی مشاهده شد که «کرونا» به‌عنوان عامل کاهنده ترافیک در هفته گذشته، دیروز مسبب افزایش تقاضای سفرهای درون شهری نیز شناسایی شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش دنیای اقتصاد تازه‌ترین گزارش رسمی مرکز کنترل ترافیک پلیس راهور تهران بزرگ که روز گذشته تشریح شد، نشان داد نه تنها در معابر شریانی محدوده مرکزی شهر موسوم به طرح ترافیک بلکه در حلقه دوم این طرح یعنی محدوده‌ای که به‌عنوان طرح زوج و فرد سابق شناسایی می‌شود نیز، ترافیک به میزان قابل توجهی افزایش یافت. این محدوده شامل قطعاتی از ۱۰ بزرگراه است که در اغلب آنها بار تردد با خودروی شخصی در مقایسه با روزهای پیش از این سنگین‌تر شده بود.

دیروز بزرگراه شهید همت در مسیر غرب به شرق از محدوده پارک پردیسان، بزرگراه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی (نیایش) در مسیر غرب به شرق از خروجی سعادت‌آباد و بزرگراه شیخ فضل‌الله نوری در مسیر غرب به شرق از محمدعلی جناح تا تیموری با ترافیک نیمه‌سنگین روبه‌رو بودند. علاوه بر این در بزرگراه‌های شهید زین‌الدین و حاج قاسم سلیمانی (رسالت) نیز در مسیر شرق به غرب ترافیک نیمه‌سنگین صبحگاهی گزارش شد.

به‌رغم اینکه در هفته گذشته سبک زندگی و سفر شهروندان به واسطه شیوع ویروس کرونا به کلی تغییر کرد و نه تنها آمار مسافران مترو با ۶۰ درصد کاهش روبه‌رو شد، بلکه حتی سفرهای خودرویی نیز کاهش یافت و معابر تهران چنان خلوت شد که بی‌شباهت به وضعیت شهر در ایام تعطیلات نوروز نبود، اما این وضعیت در هفته جاری با تغییراتی روبه‌رو شد که «دنیای اقتصاد» علت آن را بررسی کرده است. ماجرای ترافیک دوباره به تبدیل بخشی از «سفرهای غیرضروری درون شهری» به «سفر ضروری» طی گذشت زمان بازمی‌گردد.

وزارت بهداشت هفته گذشته، منتهی به جمعه ۱۶ اسفند را به‌عنوان هفته اوج شیوع کرونا معرفی و از مردم به ویژه در استان‌های تهران، گیلان، مازندران و قم که با شدت بیشتری درگیر این پدیده هستند درخواست کرد، از سفرهای غیرضروری خودداری کنند. به این ترتیب نه تنها ساعت کار ادارات دولتی در تهران تغییر کرد، بلکه بسیاری از شاغلان بخش خصوصی نیز «دورکار» و «شیفت‌بندی» شدند و از بار ترافیک به میزان قابل ملاحظه‌ای کاسته شد. این تدابیر سبب شد مردم نیز خود را بیش از پیش با شرایط خاص ناشی از وضعیت قرمز فعلی تطبیق داده و از انجام سفرهای غیرضروری خودداری کنند. این پایبندی به قرنطینه خانگی تا آنجا بود که بازار بزرگ تهران نیز یک «شب عید» بی‌سابقه را پشت‌سر گذاشت و در هفته‌ای که گذشت، خلوتی ایام نوروز را شاید برای اولین‌بار در طول چند دهه گذشته، در اسفند ماه که قاعدتا باید پرجنب و جوش‌ترین زمان کسب و کارهای این مکان باشد، تجربه کرد. با این حال با گذشت بیش از یک هفته، خبر امیدوارکننده‌ای که نشان‌دهنده پایان یافتن الزام به قرنطینه خودخواسته و خانگی شهروندان باشد، منتشر نشد و حتی اخبار تازه حکایت از آن دارد که در دو هفته آتی، همچنان اوج‌گیری شیوع این بیماری محتمل است و برای جلوگیری از تبدیل آن به «اپیدمی» چاره‌ای جز ادامه تعطیلی مراکز تحصیلی، کاهش ساعت کار و دورکاری به منظور حذف میزان تردد شهروندان در اماکن عمومی نیست.

شهروندان ابتدای هفته را نیز با سپری کردن تعطیلاتی که به پنج‌شنبه و جمعه هفته گذشته متصل شده و فرصت خوبی برای گذران وقت کنار خانواده بود، پشت‌سر گذاشتند اما با اتمام تعطیلات و عدم دریافت اخبار توقف شیوع کرونا، کارهایی را که پیش‌تر «غیرضروری» دسته‌بندی کرده بودند، «ضروری» تشخیص دادند و برای انجام آنها خانه‌ها را ترک کردند. این تغییر رفتار آنها در قبال شیوع کرونا، زمینه‌ساز تشدید ترافیک در روز گذشته شد. علاوه بر این موضوع دیگری که در تغییر وجهه برخی از کارهای شهروندان از غیرضروری به ضروری موثر بود، تعطیلات پیش‌روی نوروزی نیز بوده است. در واقع برخی از کارهای بانکی، خریدهای ضروری و نظایر آن مادامی که خبری از تعطیلات ۱۵ روزه نوروزی نباشد، می‌تواند همچنان غیرضروری تلقی شود، اما از نگاه تعدادی از شهروندان، با توجه به اینکه تعطیلات آتی فروردین ماه، عملا انجام برخی امور را به مدت طولانی‌تری به تعویق می‌اندازد، این کارها اکنون دیگر ضروری به‌نظر می‌رسد. هر چند بعید به‌نظر می‌رسد که این روزها هیچ کاری ضروری‌تر از حفظ سلامتی باشد، اما این نگاه روز گذشته به شکل خفیف گروهی از شهروندان را به خیابان‌ها کشاند و بر میزان بار ترافیک افزوده شد.

البته بررسی رفتار ترافیکی شهروندان پیش از این هم نشان می‌دهد عموما پس از تعطیلات چند روزه پیاپی در پایتخت، افزایش بار ترافیک رخ می‌دهد، چراکه بخشی از سفرهای درون شهری به زمان پس از اتمام تعطیلات موکول می‌شود و تلاقی این سفرها زمینه‌ساز تشدید ترافیک می‌شود. نمونه آن را تهرانی‌ها نیمه آبان امسال به شکل یک «شوک ترافیکی» تجربه کردند. در آن زمان نیز کارشناسان ترافیک و مدیران شهری تایید کردند که این شوک ناشی از تعطیلات متوالی در دو هفته پیاپی آبان و انباشته شدن بخشی از سفرهای درون شهری مربوط به فعالیت‌های روتین و عادی شهروندان به بعد از این تعطیلات بود. به این ترتیب نه‌تنها به شکل سنتی، بروز شوک ترافیکی پس از تعطیلات محتمل بوده است، بلکه عامل شیوع کرونا نیز با توجه به عدم دریافت اخباری از کنترل کامل این ویروس در تهران، ادامه یافتن قرنطینه خانگی و نیز در پیش بودن تعطیلات نسبتا طولانی مدت نوروزی، زمینه‌ساز انجام تعداد بیشتری از سفرهای درون‌شهری برای انجام کارهای به تعویق افتاده در روز گذشته شد. این در حالی است که کارشناسان سلامت توصیه می‌کنند شهروندان همچنان به سبک زندگی جدیدی که تحت‌تاثیر شیوع این ویروس در روزهای گذشته انتخاب کرده‌اند، پایبند بوده و تا حد امکان از حضور در اماکن عمومی خودداری کنند.

منبع: صراط نیوز

کلیدواژه: سفرهای درون شهری شیوع کرونا هفته گذشته روز گذشته نه تنها روبه رو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۲۰۵۲۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اصرار شنبه‌ای‌ها و مقاومت پنجشنبه‌ای‌ها

در حالی که معاون پارلمانی رئیس جمهور گفته دیدگاه دولت بیشتر به تعطیلی پنج‌شنبه‌ها نزدیک است، برخی دستگاه‌های اجرایی مثل وزارت خارجه و نیز نهادهای اقتصادی بخش خصوصی و دولتی بر تعطیلی روز شنبه اصرار دارند.

به گزارش ایسنا، متن پیش رو گزارش نورنیوز از مناقشات بر سر روز دوم تعطیل هفته است که این روزها بحث آن در محافل مختلف داغ شده است؛ وقتی حرف تعطیلی دو روز در هفته به میان می‌آید، عده‌ای گمان می‌کنند با توجه به تعداد بالای تعطیلات مناسبتی در ایران لزومی به این کار وجود ندارد و چه بسا این تعطیلی وضعیت اقتصادی کشور را تحت تأثیر قرار دهد. درست است که ایران دارای بیشترین تعطیلی مناسبتی است، اما به‌ دلیل این که تعطیلات آخر هفته برخلاف بسیاری از کشورها در ایران یک روزه است، ایرانیان در مجموع حدود ۴۰ روز در سال کمتر از دیگر کشورها تعطیل هستند.  

بر اساس پژوهشی با عنوان «کدام کشورها پردرآمدترین روزهای تعطیلات را دارند؟» که نتایج آن در مارس ۲۰۲۳ در نشریه اینترنتی Visual Capitalist منتشر شده، ایران با مجموع ۵۳ روز تعطیلات، دارای نسبتی تقریباً مساوی بین تعطیلات رسمی و تعداد روزهای مرخصی با حقوق است و از این منظر در صدر قرار دارد. در واقع تقریبا نیمی از این ۵۳ روز تعطیلی، مرخصی مجاز شاغلان است و تعطیلات ایرانیان با احتساب این روزهاست که به عدد ۵۳ می‌رسد.

در اکثر کشورها، قوانینی برای ارائه مرخصی قانونی به کارمندان وجود دارد. بر اساس این پژوهش ۲۲ کشور دارای سیاست مرخصی سخاوتمندانه ۳۰ روزه هستند که ۱۰ کشور از این تعداد در آفریقا قرار دارند. در این میان برخی از کشورهای آفریقایی، اروپایی و آسیای مرکزی، از جمله توگو با ۴۳ روز، سن مارینو با ۴۶ روز و یمن با ۴۵ روز، در اختصاص مرخصی بسیار سخاوتمند بوده‌اند.

البته زمامداران سایر کشورها نیز بر این عقیده‌اند که اگر تمام وقت کار می‌کنید و ۴۰ ساعت در هفته را به محل کار خود اختصاص می‌دهید، مستحق استفاده از مرخصی هستید. با این حال  میزان مرخصی استحقاقی در سراسر جهان اغلب به مدت زمان اشتغال کارمند بستگی دارد و همه کشورها حداقل‌های یکسانی ندارند.  

 جدا از بحث مرخصی استحقاقی و محاسبه آن در تعداد روزهای تعطیل، تعطیلات رسمی نیز فرصتی برای تجدید قوا و استراحت کارمندان است. کشورهای سراسر جهان تعطیلات رسمی را به مناسبت‌های مختلف جشن می‌گیرند و رویدادهای مهم ملی، فرهنگی و مذهبی را گرامی می‌دارند. تعداد این روزها هم البته می‌تواند در سراسر جهان متفاوت باشد. ایران با مجموع ۲۷ روز در سال، بالاترین تعداد تعطیلات رسمی با احتساب حقوق را در جهان ارائه می‌کند. پس از ایران بنگلادش با ۲۴ روز تعطیل رسمی و آذربایجان و کامبوج هرکدام با ۲۱ روز، بیشترین تعطیلات رسمی با حقوق را در جهان به خود اختصاص داده‌اند. 

از سوی دیگر کشورهایی هم وجود دارند که در آنها خبری از تعطیلات رسمی با حقوق یا به قولی تعطیلات رسمی پولی نیست مثل لیبی که تعطیلات رسمی پولی ندارد و لبنان نیز تنها دو روز تعطیل رسمی در طول سال دارد.

در برخی کشورها هم لزوما هر جشنی تعطیل نیست. به عنوان مثال، هند باوجود داشتن انبوهی از جشنواره‌ها و روزهای با اهمیت ملی، تنها سه تعطیلات ملی دارد: روز جمهوری، روز استقلال و تولد مهاتما گاندی.

با این حال، هند همچنین نمونه خوبی از کشورهایی است که تعطیلات در سطح دولتی را نیز ارائه می‌دهند و هر ایالت این اختیار را دارد که بر اساس مناسبت‌های مذهبی، فرهنگی و تاریخی خود به لیست تعطیلات با حقوق اضافه کند.

شنبه یا پنجشنبه، مسأله این است

اگر بپذیریم ایران باید همگام با سایر کشورها دارای تعطیلی دو روز در هفته باشد، باید تکلیف روز دوم تعطیل هم مشخص شود. این روزها بحث برای تعیین تکلیف این روز تعطیل در میان نمایندگان مجلس و مسئولان مربوط به شدت داغ است. از سوی دیگر فعالان بخش خصوصی نیز چشم به این تصمیم بزرگ دوخته‌اند که مشخص می‌کند فعالیت‌های آنها در چه سمت و سویی جهت خواهد گرفت.

گروهی معتقدند با توجه به نیمه تعطیل بودن روز پنجشنبه، بهتر است این روز به کل تعطیل باشد و عده‌ای دیگر بر این باورند که تعطیلی شنبه مفیدتر خواهد بود چرا که با مناسبات جهانی و تعطیلی کشورهای دیگر همسویی بیشتری خواهد داشت و از این رو برخی مراودات اقتصادی و غیره را بهبود می‌بخشد.

تصمیم درباره تعطیلی روز دوم هفته در کمیسیون اجتماعی مجلس با حضور اعضای کمیسیون، معاون سازمان امور اداری و استخدامی و نماینده مرکز پژوهش‌های مجلس، در تاریخ ۲۶ فروردین ۱۴۰۳ در دستورکار قرار گرفت.

ولی اسماعیلی، رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی در تشریح این نشست عنوان کرد که در موضوع اصلاح ماده (۸۷) قانون مدیریت خدمات کشوری مبنی بر افزایش یک روزه تعطیلی پایان هفته و کاهش ساعات کاری که از صحن مجلس به کمیسیون بازگشت خورده بود، ما باید دو ابهام در آن، یعنی تعیین میزان ساعات کاری و تعیین روزهای کاری را در کمیسیون رفع می‌کردیم که در این نشست پس از اعلام نظرات نمایندگان موافق و مخالف و نماینده دولت و در نتیجه این بررسی، روزهای کاری از شنبه تا چهارشنبه تعیین شد. به عبارت دیگر بر اساس این ماده شهرها و استان‌های دیگر هم مانند تهران پنجشنبه و جمعه تعطیل خواهند بود.

به گفته او بحث دیگری که ذیل موضوع اصلاح ماده (۸۷) قانون مدیریت خدمات کشوری مورد بررسی قرار گرفت، کاهش ساعات کاری بود که در حال حاضر ۴۴ ساعت است. پیشنهاد اولیه دولت کاهش این عدد به ۴۲ و نیم ساعت در هفته و پیشنهاد کمیسیون ۴۰ ساعت در هفته بود که در این نشست پس از طرح نظرات موافقان و مخالفان، نماینده دولت هم با ۴۰ ساعت موافقت کرد. (مهر، ۲۶فروردین ۱۴۰۳)

حسین گودرزی، سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس درباره دلیل انتخاب روز پنجشنبه و جمعه به عنوان روزهای تعطیلی عنوان کرد که یک ‌بار شنبه را مصوب کردیم و پیشنهاد ارائه شده به کمیسیون بود. بعد دیدیم مقاومت‌هایی وجود دارد و به همین دلیل کمیسیون اصلاح کرد. به این ترتیب، قرار است دو روز در هفته را تعطیلی اعلام کنیم و بعد به تشخیص دولت، عمل شود.

محمد حسینی، معاون پارلمانی رئیس دولت سیزدهم نیز در پاسخ به پرسشی درباره دیدگاه دولت در زمینه تعطیل پنجشنبه‌ها، اظهار کرد که نظر دولت در این زمینه مشخص است و به غیر از جمعه به تعطیلی یک روز دیگر به انتخاب دولت تاکید دارد و برخی استان‌ها هم مانند تهران پنجشنبه‌ها را تعطیل کردند. دیدگاه دولت هم بیشتر به تعطیلی پنج‌شنبه‌ها نزدیک است. (خبرآنلاین، ۲۸ فروردین ۱۴۰۳)

محدوده جهانی ۴۰ تا ۴۴ ساعت کاری در هفته

اگر بخواهیم به مقایسه‌ای در رابطه ساعات کاری در ایران با سایر کشورها بپردازیم باید بگوییم که ساعات کار استاندارد کشورهای سراسر جهان حدود ۴۰ تا ۴۴ ساعت در هفته است که البته لزوما در همه جا اینطور نیست.   

 بر اساس پژوهشی که در پایگاه خبری منابع انسانی انگلستان (HRnews)، با عنوان «تحلیل آمار ساعت‌های کاری در کشورهای مختلف» از سوی سازمان بین‌المللی کار منتشر شده، ساعت‌های کاری در بیش از ۱۰۰ کشور جهان مورد بررسی قرار گرفت و نتایج جالبی در این باره به دست آمد. بر این اساس هلند رکورددار کمترین ساعت کاری در جهان شناخته و مشخص شد که کارمندان و کارگران هلندی تنها ۳۲ ساعت در هفته کار می‌کنند. استرالیا نیز با بیشتر از یک ساعت زمان کاری از هلند، ۳۳ ساعت در هفته کارمندان و کارگران را سر کار نگه می‌دارد.

 بر اساس این پژوهش شاغلان دانمارکی ۳۴ ساعت در هفته مشغول به کار هستند و بعد از استرالیا قرار دارند. کانادا، غنا و نروژ هم با ۳۵ ساعت کار در طول هفته در رتبه‌های بعدی جای می‌گیرند و زمان کاری در اتریش، فنلاند، فرانسه، آلمان، ایرلند، موزامبیک، سوئد و انگلستان هم ۳۶ ساعت در هفته است.

 بر اساس این پژوهش بیشترین ساعات کاری در هفته نیز برای نپال ثبت شده که ۵۴ ساعت کار در هفته و ۲۰ ساعت بیشتر از  میانگین ساعت کار در کشورهای اروپایی است. میانمار و قطر نیز با ۵۱ و ۵۰ ساعت کاری در هفته در جایگاه‌های بعدی قرار دارند. در این بررسی مشخص شد اغلب کشورهای آسیایی در مقایسه با کشورهای غربی ساعات کار طولانی‌تری دارند.

در ایران نیز ۴۴ساعت کار در هفته گرچه در محدوده متوسط جهانی قرار دارد اما در واقع حداکثر ساعت کاری در نرم جهانی محسوب می‌شود و  کاهش آن به ۴۰ ساعت کار در هفته نیز همچنان در محدوده متوسط ساعت جهانی کشورهای دنیا قرار می‌گیرد و از این رو ما را از متوسط جهانی تعداد ساعات کاری خارج نمی‌کند. در واقع تعطیلی دو روز در هفته ما را در شرایطی مشابه با بسیاری کشورها قرار می‌دهد. در این میان بحث ساعات مفید کاری هم مطرح است که البته موضوع این گزارش نیست اما می‌تواند به عنوان مسأله‌ای مهم مورد بررسی قرار گیرد.

در هر حال مسأله تعطیلی دو روزه و کاهش ساعات کاری همچنان سوژه بحث‌های زیادی قرار خواهد گرفت و باید دید اجرای این طرح در آینده چه نتایجی در بر خواهد داشت. در آن صورت ادامه روند یا تصمیم گیری‌های بعدی درباره آن آسان‌تر خواهد بود و ما را در شرایط بهتری قرار خواهد داد.

انتهای پیام