به نقل از «تسنیم»

امام جمعه شیراز: بعد سلامت روانی مسئله کرونا باید بررسی شود

تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۲۹۰۱۲۷

گروه استانها-امام جمعه شیراز با بیان اینکه در شرایط کنونی کرونا یک تهدید است که باید به فرصت تبدیل شود، گفت: این امر نیاز به هوش، طراحی و برنامه‌ریزی صحیح دارد و نیازمند این است که به ویژه در بحث سلامت روانی متخصصان به یک نسخه واحد برسند. ۲۶ اسفند ۱۳۹۸ - ۱۸:۳۸ استانها فارس نظرات - اخبار استانها -

به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، آیت‌الله لطف‌الله دژکام بعدازظهر امروز در جلسه کارگروه سلامت روانی و معنوی مقابله با بحران کرونا با اشاره به اهمیت این مسئله در جامعه اظهار داشت: سوالی که در حال حاضر مطرح می‌شود این است که در بحران کرونا نهاد تصمیم‌گیر و مسئول برای مدیریت روانی جامعه کیست؟ 

وی با طرح این پرسش که کدام ارگان و نهاد رسما مسئول این کار است تا از آن مطالبه کنیم که چه کارهایی کرده‌اند و چکارهایی باید بکنند؟ گفت: بسیاری از ارگان‌ها در این زمینه هم مسئول هستند و هم نیستند در نتیجه نمی‌توانیم مطالبه کنیم که کدام دستگاه خوب کار کرده و کدام دستگاه عملکرد خوبی نداشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

امام جمعه شیراز با تاکید بر اینکه در  بحران کرونا باید تابع تصمیمات بهداشتی و درمانی مسئولان و متخصصان باشیم، افزود: با این حال در زمان مدیریت، متخصصان نیز باید مدیریت واحد را بپذیرند و نمی‌شود هر متخصصی یک نسخه مدیریت بحران ارائه دهد چرا که در این صورت هرج و مرج به وجود می‌آید.

چند نکته برای حفظ سلامت روان در مقابله با ویروس کرونابدقولی کردن والدین چه بلایی بر سر سلامت روان کودکان می‌آورد؟توسعه "تخت‌‌های بیمارستانی" نتیجه توجه نکردن به سلامت روان!

آیت‌الله دژکام با بیان اینکه در شرایط کنونی مسئله کرونا در ایران یک تهدید است که باید به فرصت تبدیل شود، بیان کرد: این امر نیاز به هوش، طراحی و برنامه‌ریزی صحیح دارد و نیازمند این است که به ویژه در بحث سلامت روانی و معنوی، متخصص دانشگاهی ما و متخصص حوزوی ما دور یک میز بنشینند و با همفکری به یک نسخه جامع و واحد از مسئله برسند.

وی یکی دیگر از فرصت‌های بالقوه این تهدید را جوشش انگیزه‌های جهادی و انسانیت دانست و عنوان کرد: مثال بارز این انگیزه جهادی و انسانی طلبه جوانی است که زن و فرزندش بر اثر کرونا فوت شده اما خودش همچنان دارد به بیماران خدمت‌رسانی می‌کند. 

امام جمعه شیراز با بیان اینکه نوع کار در این عرصه به گونه‌ای است که کسانی می‌توانند کار را پیش برند که خود توانایی داشته باشند، گفت: باید این افراد به میدان بیایند و آن چیزی که مقتضی ایمان و باور به خدا است، نشان دهند، اگر این کار را توانستیم انجام دهیم در بعد روانی و معنوی به مردم کمک کرده‌ایم در غیر این صورت اگر فقط تحلیل و تبیین باشد، دردی از مردم دوا نمی‌کند. 

انتهای پیام/424/ ع

R41382/P1494/S6,61/CT11 واژه های کاربردی مرتبط ویروس کرونا

منبع: تسنیم

کلیدواژه: ویروس کرونا ویروس کرونا امام جمعه شیراز سلامت روانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۲۹۰۱۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سلامت روانی، اخلاقی و اجتماعی از وجوه مهم سلامت

به گزارش خبرگزاری مهر، سردار سعید منتظرالمهدی در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت آورده است: یکی از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی، «سلامت» است. چه، با برخورداری از تراز بالای صحت و سلامت است که می‌توان برای تحقق اهداف ریز و درشت زندگی و بیشینه سازی شادابی و موفقیت، گام فراسو نهاد و جهد و جد روزافزون نمود. لیکن، نباید از یاد برد که قلمرو و حیطه سلامت هرگز در سطح «سلامت جسم» محدود نمی‌ماند بلکه حیطه‌های پر اهمیت دیگری را نیز در بر می‌گیرد که از آن میان سه حیطه دیگر سلامت، یعنی «سلامت روان»، «سلامت اخلاق» و «سلامت اجتماعی» درخور توجه فزون‌تری هستند (نیازی به یادآوری نیست که این چهار حیطه سلامت پیوند وثیق و جدایی ناپذیری با یکدیگر دارند و لاجرم زوال یا نقصان هریک قادر است آن سه دیگر را دستخوش کژکارکردی کند).

چنانچه از حیث یادآوری و بیش و کم از منظر امروزی بخواهیم تعریفی بس مختصر از این چهار حیطه سلامت به دست دهیم چنین می‌توان گفت که جسم آنگاه سالم است که بتوان بی هیچ محدودیتی از همه ظرفیت و توان آن برای «نیکو زیستن» بهره جست، روان نیز زمانی در سلامت است که نه تنها در دام هیچ «تعارض» آشفته ساز و نشانگان ملال انگیز و تنیدگی آشوبناکی گرفتار نشده باشد بلکه لبریز سُرور و وجد و خرسندی و پیوسته در تعالی و پویایی باشد. به همین قیاس سلامت اخلاقی نیز به حالتی اطلاق می‌شود که ذهن و ضمیر فرد عاری از «احساس گناه» باشد؛ آشکار است که لازمه فراچنگ زدن چنین خلق و حالتی آن است که فرد در کنش و منش و بینش خود، «فضایل اخلاقی» (نظیر صداقت، عدالت، اصالت، امانت و جز آن) را فرو نگذارد و برای بیشینه سازی آنها پیوسته بکوشد. سر انجام، مراد از «سلامت اجتماعی» آلوده نشدن به آسیب‌های مختلف از یک سو و داشتن ارتباط و تعامل «شفابخش» با جمع و جامعه از دیگر سو است.

ناگفته پیداست که یک دوجین عامل را می‌توان نشان کرد و نشان داد که بر هر یک از این چهار حیطه سترگ سلامت تأثیر می‌گذارند. اما، تردیدی نمی‌توان کرد که در این میان سهم و نقش خانواده برجسته‌تر است. چون همانگونه که می‌دانیم در خانواده است که «اندیشه» شکل می‌گیرد، «شخصیت» فرا می بالد، «منش» نضج می‌یابد، «نگرش به خویشتن» پایه‌ریزی می‌شود و «نحوه رفتار» در برابر پدیده‌ها و در شرایط مختلف، سمت و سو داده می‌شود.

حال این پرسش در برابر ما عرض اندام می‌کند که کدام خانواده قادر است تراز و میزان هر یک از چهار نوع سلامت را ارتقا دهد و مانع از فرو شدن در «بیماری» و نقصان سلامت شود؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان انبوهی شاخص و ملاک را برای «خانواده سلامت محور» و «سالم پرور» فهرست کرد. لیکن به باور من از آن میان شاخص‌های زیر اهمیت بیشتری دارند:

۱. سبک زندگی برخوردار از تحرک بهینه (۶۰ دقیقه در روز)، بهداشت مطلوب، چک آپ دوره‌ای، تفریح به موقع و تغذیه مناسب. چنین سبکی نه تنها به سلامت جسم یاری می‌رساند بلکه سلامت ذهن و روان را نیز مضاعف می‌کند.

۲. پیروی از الگوی گفت و گوی سازنده برای از میان راندن تعارضات ناگزیر زندگی. در چنین خانواده‌ای کمتر مشاجره و منازعه و مجادله دیده می‌شود. چه، اینگونه خانواده‌ها زبان و کلام را در جهت «مفاهمه» و مصالحه به کار می‌گیرند و با گفت و شنود به موقع مانع از سایه انداختن تعارضات و مسائل حل نشده بر ساحت جان و روان می‌شوند.

۳. افزایش مستمر ذخیره شناختی. در خانواده سلامت محور مطالعه و یادگیری رفتاری رایج و مستمر است و لاجرم اعضای اینگونه خانواده‌ها پیوسته دانایی خود را افزایش می‌دهند و اندیشه خود را زیبا و غنی می‌سازند. آنان همچنین می‌کوشند تا «دانش» خود را به «خِرد» تبدیل سازند و آن را در کنش و عمل خود به کار بندند. ناگفته پیداست که پیامد دانایی، خردمندی و «اندیشه زیبا» خوشامدگویی مستمر به زیبایی‌های بیکران زندگی و شادابی و شورمندی جسم و روان است.

۴. فضیلت مند زیستن. در خانواده سالم پرور و سلامت محور به فضائل اخلاقی نه تنها در «گفتار» بلکه در «کردار» ارج نهاده می‌شود. به همین سبب اینگونه خانواده‌ها اغلب با خود و دیگران «در صلح» و آرامش هستند.

۴. برخورداری از روابط و پیوندهای اجتماعی خرسند ساز. چنین پیوندی نوعی «حمایت اجتماعی» است که همچون «سپری نیرومند» از اعضای خانواده در برابر سختی‌ها و رنج‌های ناگزیر زندگی حفاظت می‌کند (یادمان باشد که در جهان بودن یعنی با دیگران بودن).

خلاصه آنکه، خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد و لاجرم احساس خوشبختی و بهروزی و شادابی آن پیوسته در حال افزایش است.

کد خبر 6090072