به نقل از «ایسنا»

چرا آنها در خانه نمی‌مانند؟

تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۳۹۱۸۹۱

آنها خودشان را افرادی آسیب‌ناپذیر می‌دانند. فاصله اجتماعی را رعایت نمی‌کنند، زیرا با این که این کار می‌تواند جانِ بسیاری را نجات دهد، آنها اطمینان دارند که خودشان هرگز بیمار نخواهند شد. چنانچه شیوعِ بیماری در مناطق افزایش پیدا کند، دسته سوم هستند که باید مقصر شناخته شوند.

به گزارش ایسنا، فرادید در برگردان نوشتاری از CNN نوشت: زندگی در دورانِ همه‌گیریِ جهانیِ یک بیماری بسیار عجیب است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از بسیاری از ما تا پیش از این خواسته نشده تا چنین فداکاری‌ای انجام دهیم؛ یعنی در خانه بمانیم و تماس‌مان با دیگران را محدود کنیم. تمامِ این مداخلات می‌تواند افراد را مضطرب کند. در این میان برخی به طورِ کل ویروسِ جدید را انکار می‌کنند و آن را با خود به این‌ طرف و آن‌ طرف می‌برند. مسئولانِ دولت‌ها و بهداشتِ جهانی مکرراً از مردم درخواست می‌کنند در خانه بمانند و انتشارِ بیماریِ کوید-۱۹ را کند کنند، با این حال بسیاری از مردم این کار را نمی‌کنند.

با آمدنِ بهار مسافرانِ زیادی در سواحل جمع شده‌اند. عده‌ای نیز هنوز در راهرو‌های فروشگاه‌ها می‌چرخند. عده‌ای نیز مناسکِ مذهبی مانند کلیسا رفتن را تعطیل نکرده‌اند.

چرا عده‌ای تهدید‌ها را جدی نمی‌گیرند؟

روان‌شناسان می‌گویند این رفتارِ مردم چند دلیل بیشتر ندارد و بسیاری از این دلایل نیز به طبیعت انسان بازمی‌گردد.

گُردُن آسموندسون، استادِ روان‌شناسی در دانشگاهِ رِجینا در ساسکاچوآن، در حالِ مطالعه روی عواملی است که بر شیوع و پاسخ‌دهی به بیماری کوید-۱۹ اثر می‌گذارد. او همه ما را بر اساس نوعِ واکنشی که نشان می‌دهیم به ۳ دسته تقسیم کرده است: کسانی که بیش از اندازه واکنش نشان می‌دهند، کسانی که مسئله را کم‌اهمیت تلقی می‌کنند و کسانی که بین این دو دسته قرار می‌گیرند.

دسته سوم مقصرند

کسانی که واکنش‌هایشان بسیار شدید است همان‌هایی هستند که به شکلی هراس‌گونه و برای مصرفِ چندین ماهِ خود خرید می‌کنند. آنها وحشت‌زده هستند و با خریداریِ بسته‌های دستمالِ توالت و چیز‌های دیگر سعی دارند ترسِ خود را کاهش دهند و خود را توانمند کنند.

افرادی که بین این دو گروه قرار می‌گیرند همان‌هایی هستند که کاری که از آنها خواسته شده را بدونِ ترس و وحشتِ بیش‌ از‌ حد انجام می‌دهند. آنها گُلدیلاک‌های دورانِ همه‌گیری هستند. [اشاره به داستانِ گلدیلاک و سه خرس. اصلِ گلدیلاک درباره میانه‌روی و اعتدال است. مترجم.]

آن دسته‌ای که به هشدار‌ها واکنش نشان نمی‌دهند، همان‌هایی هستند که از اصولِ بهداشتِ عمومی تخطی می‌کنند. آنها خودشان را افرادی آسیب‌ناپذیر می‌دانند؛ فاصله اجتماعی را رعایت نمی‌کنند، زیرا با این که این کار می‌تواند جانِ بسیاری را نجات دهد، آنها اطمینان دارند که خودشان هرگز بیمار نخواهند شد. چنانچه شیوعِ بیماری در مناطق افزایش پیدا کند، دسته سوم هستند که باید مقصر شناخته شوند.

این کار را راهی برای به دست آوردنِ مجددِ کنترل می‌دانند

‌وِیل رایت، روان‌شناس و رئیسِ انجمنِ روان‌شناسیِ آمریکا در بخشِ تحقیق و کیفیتِ بالینی، می‌گوید: درست مانند آنهایی که از سرِ ترس خرید و احتکار می‌کنند، ضد فاصلۀ اجتماعی‌ها هم به این دلیل به شرکت در مجامع و مهمانی‌ها ادامه می‌دهند و تمامِ توصیه‌ها را در این زمینه نادیده می‌گیرند که احساسِ ضعفِ قدرت دارند. تدافعی عمل کردنِ آنها این حس را به آنها منتقل می‌کند که ویروس در برابرشان بسیار کوچک است.

او می‌گوید: «یکی از چالش‌های انسان‌ها با موقعیت‌های نامطمئن این است که به آنها یادآوری می‌کند تا چه اندازه امور خارج از کنترل هستند. من گمان می‌کنم تا این حد از تدافعی عمل کردن به منظورِ به دست گرفتنِ مجدد کنترل بر زندگی است.»

احتکارِ اقلامِ بهداشتی مانند دستمال کاغذی نیز برای محدود کردنِ عملِ ویروس ضروری است، برای همین به احتکار‌کنندگان احساسِ قدرت می‌دهد. اما بهترین راه برای مقابله با ویروسِ جدید پرهیز از حاضر شدن در جمع است.

فکر نمی‌کنند که این مشکلِ آنها هم هست

برای برخی، بیماریِ کوید-۱۹ یک مشکلِ دور است که فقط بخشی از جمعیتِ کشور یا کشور‌های خارجی باید نگرانِ آن باشند. آنها از وضعیتِ پیش آمده متأسف هستند اما فکر نمی‌کنند که لازم است بار این بیماری را بر دوش هم بکشند.

استیون تایلور، روان‌شناسِ بالینی و نویسنده «روان‌شناسیِ همه‌گیری» که نگاهی تاریخی به شیوه واکنشِ مردم به بحران‌های این چنینی دارد، می‌گوید: «در مناطقی که هنوز قرنطینه به صورتِ جدی اجرا نمی‌شود، و شیوعِ بیماری هنوز جدی نشده است، مردم تمایل کمی به برقراریِ فاصله اجتماعی با دیگران نشان می‌دهند.

تایلور می‌گوید: «مردم شدتِ خطر را کمتر از واقعیت تخمین می‌زنند، زیرا هنوز در اطرافِ خود مردمی را که از این بیماری جانِ خود را از دست داده‌اند، ندیده‌اند.»

نسبت به آن کرخت شده‌اند

ویروسِ کرونا در حالِ ایجادِ وضعیتی است که تایلور آن را «اینفودِمیک» می‌نامد. وقتی تمامِ خوراکِ رسانه‌ها، شبکه‌های اجتماعی و حتی مکالمه‌ها بینِ خویشاوندان و عزیزان درباره چیزی غیر از کوید-۱۹ نباشد، آنها نسبت به جدیتِ آن دچارِ فقدانِ حساسیت می‌شوند.

«مردم نسبت به کوید-۱۹ دچارِ بی‌حسی شده‌اند.»

این اضافه بارِ اطلاعاتی به پیام‌های متناقض هم منجر شده است. بار‌ها به جوانان گفته شده است که خطرِ ویروس برای آنها کمتر است. این پیام‌ها به همراهِ تمایلِ جوانان به خطرپذیریِ بالا، باعث شده است که آنها ویروس را خطرناک تلقی نکنند و از آن نترسند.

فردگرایانه می‌اندیشند

تایلور می‌گوید: این مشکل، مشکلِ نسلی نیست. در جهانِ غرب و به خصوص در آمریکا، آزادی‌های فردی قدمتیِ طولانی دارد و همواره موردِ توجه بوده است. برخی اوقات از آن به مثابه فواید این جوامع نیز به آن اشاره شده است. در دورانِ همه‌گیری، این نوع ذهنیت برای افرادِ آسیب‌پذیر می‌تواند بسیار خطرناک باشد. برای همین است که ما همواره از کارکنانِ درمانی، سلبریتی‌ها و سایر افراد می‌شنویم که می‌گویند به خاطرِ خودتان نه، به خاطرِ سلامتِ دیگران، افرادِ بالای ۶۰ سال، افرادی که بیماری‌های نقصِ ایمنی دارند، پزشکان و پرستارانی که در خطِ مقدم با همه‌گیری مبارزه می‌کنند، در خانه بمانید.

تایلور می‌گوید: «تلاش‌های جمعی تنها راهِ مدیریتِ ویروسِ کرنا است. آن‌ها بیشتر از آنکه به فکر خودشان باشند باید به فکرِ دیگران باشند.»

آنها تنها هستند

هر سه روان‌شناس اتفاق نظر دارند که انسان‌ها به ارتباط زنده‌اند و محروم شدنِ آنها از تعاملاتِ اجتماعی برای مدتِ طولانی آزاردهنده است. به خصوص برای افرادِ مسن که همین حالا هم خطرِ مرگ به دلیلِ افسردگی و تنهایی در آنها بالاتر است، بسیار سخت است که دور از دیگران باشند. آنها ممکن است امکان یا تمایلِ استفاده از تکنولوژی و شبکه‌های اجتماعی را نداشته باشند.

آسموندسون می‌گوید: «ما مخلوقاتِ اجتماعی هستیم. ما همچنین آزادیِ زیادی داریم. برایمان سخت است آن تغییراتی که از ما خواسته شده را اجرا کنیم.»

با این اوصاف آیا می‌توان افراد را تشویق به خانه ماندن کرد؟

این یافته تحقیقِ آسموندسون است. او می‌گوید حال که ما افرادِ مختلف و واکنش‌های متفاوت در زمانِ بحران را شناسایی کرده‌ایم باید برای هر کدام پیام‌های مناسب ارسال کنیم و ابزارِ پیام‌رسانی را تغییر دهیم تا آنها تشویق شوند در خانه بمانند.

برخی فکر می‌کنند مردم را باید ترساند تا در خانه بمانند. برخی دیگر استدلال می‌کنند که استفاده از ابزارِ ترس می‌تواند نتیجه منفی داشته باشد، چون افرادی که از روی ترس تصمیم می‌گیرند، نیروی منطق‌شان عمل نمی‌کند، برای همین ترساندن افراد می‌تواند منجر به احتکار و خریدِ بی‌رویه از روی ترس شود.

آسموندسون می گوید باید محتاطانه از زبان برای ترغیبِ افراد در خانه ماندن استفاده کرد. اما یک چیز هست که همه متخصصان بر سر آن توافق دارند و آن این که تنها راهِ مبارزه با ویروس کرونا ترغیب افراد به خانه ماندن است.»

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: کرونا در جهان همه گیری کوید ۱۹

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۹۱۸۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آبله مرغان تا چند روز واگیر دارد ؟ | برای آبله مرغان چی بخوریم ؟ ؛ درمان سریع آبله مرغان در خانه

به گزارش همشهری آنلاین، مسعود مردانی متخصص بیماری‌های عفونی و گرمسیری دانشگاه علوم پزشکی، با اشاره به اینکه احتمال ابتلا به آبله مرغان در فصل بهار افزایش می‌یابد، گفت: عامل ابتلاء به آبله مرغان یک بیماری ویروسی حاد است که منجر به بروز تب و بثورات جلدی (جوش‌های پوستی) در فرد مبتلا خواهد شد.

به گزارش مهر، وی افزود: در گذشته این بیماری مخصوص کودکان بود اما با افزایش سطح بهداشت در جامعه کودکان در مراحل ابتدایی زندگی به این بیماری مبتلا نمی‌شوند و در بزرگسالی با آبله مرغان درگیر می‌شوند.

استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با تاکید بر اینکه نشانه‌های ابتلا به آبله‌مرغان در بزرگسالان به مراتب شدیدتر از کودکان است، خاطرنشان کرد: این بیماری ارتباط مستقیم با سن دارد، هر چه سن ابتلا افزایش یابد علامت‌های بیماری نیز شدیدتر است.

مردانی یادآور شد: جوش‌های پوستی آبله مرغان در قسمت‌های مختلف بدن مانند سر، صورت، اندام و در برخی موارد در تمام بدن ظاهر می‌شود.

وی با بیان اینکه دوره حاد این بیماری هفت روز است، تاکید کرد: در برخی افراد، بهبود بین دو تا سه هفته نیز ادامه دار است.

این متخصص بیماری‌های عفونی و گرمسیری با بیان اینکه به افراد توصیه می‌شود برای پیشگیری از ابتلاء به این بیماری از دست دادن و دیده بوسی با مبتلایان خودداری کنند، خاطرنشان کرد: این بیماری واگیردار است به شکلی که با کوچک‌ترین تماس با فرد آلوده، بیماری انتقال می‌یابد.

آبله‌مرغان سراغ چه کسانی می‌رود؟

باشگاه خبرنگاران نوشت: آبله مرغان بیماری ویروسی شناخته شده ای است که عامل انتقال آن ویروس "واریسلا زوستر" بوده و به راحتی و به سرعت از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.

چطور آبله مرغان می گیریم؟

این بیماری می تواند از طریق هوا منتقل یا تماس با بزاق، مخاط، یا مایع تاول فرد آلوده به فرد دیگر منتقل می شود و اغلب ویروس عامل این بیماری از یک یا دو روز قبل از ظاهر شدن بثورات جلدی تا زمانی که تمام تاولها خشک شوند، قابل انتقال به دیگران است.

علائم آبله مرغان چیست؟

علائم شایع بیماری آبله مرغان، بثورات قرمز خارش دار یا تاول هایی در سراسر بدن است. حدود ۱۰ تا ۲۱ روز طول می کشد تا علائم این بیماری ظاهر شوند.

البته این بیمار علائم دیگری مانند تب، خستگی، از دست دادن اشتها و درد عضلات نیز دارد.

از آنجا که اکثر مردم نسبت به آبله مرغان واکسینه می شوند، شیوع این بیماری در میان نوزادان، کودکان، زنان باردار و افراد با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر است.

معمولا، بدترین علایم آبله مرغان بعد از دو هفته فروکش می کند. شما می توانید برخی از درمان های طبیعی را برای کاهش برخی از علائم و رهایی از خارش امتحان کنید.

چطور از انتشار آبله‌مرغان جلوگیری کنیم؟ بایدها و نبایدهای آبله مرغان ؛ آبله مرغان تا چند روز واگیر دارد ؟

درمان های خانگی برای آبله مرغان

۱. جوش شیرین: جوش شیرین می تواند به کنترل خارش و سوزش ناشی از آبله مرغان کمک کند.

یک و نیم قاشق غذاخوری جوش شیرین را در یک لیوان آب ریخته وهم بزنید. با استفاده از یک لیف حمام نرم محلول را روی بثورات و نواحی خارشناک مالیده و اجازه دهید خشک شود.

یکی دیگر از روش ها ترکیب نصف یا یک فنجان جوش شیرین در آب وان حمام برای استحمام و کاهش خارش ها.

۲. هویج و گشنیز: سوپ تهیه شده از هویج و گشنیز در درمان آبله مرغان بسیار مفید است. این میوه ها سرشار از آنتی اکسیدان بوده که در فرایند درمان کمک می کنند.

سوپ خانگی برای آبله مرغان: ۱۰۰ گرم هویج (حدود یک فنجان هویچ خرد شده) را با یک و نیم فنجان برگ گشنیز تازه را در دو و یک چهارم فنجان آب جوشانده تا نیمی از آن تبخیر شود. این سوپ را یک بار در روز به مدت یک ماه مصرف کنید. شما همچنین می توانید هویج آب پز و برگ گشنیز بخارپز نیز مورد استفاده قرار دهید.

۳. بلغور جو دوسر: حمام بلغور جو دوسر یک درمان خانگی محبوب برای کاهش خارش ناشی از آبله مرغان است.

دو فنجان بلغور جو دوسر را پودر کرده و بلغور جو دوسر پودر شده را در دو لیتر آب ولرم بریزید، سپس آن را در آب وان حمام ریخته و به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در آن استحمام کنید.

۴. سرکه قهوه ای: یکی از راه حل های موثر برای درمان آبله مرغان سرکه قهوه ای است، این سرکه تحریک پوست را از بین برده و به التیام زخم و جلوگیری از ایجاد آن کمک می کند.

کافی است تا یک دوم فنجان سرکه قهوه ای به را به آب ولرم وان حمام اضافه کرد و به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در آن حمام کنید.

۵. عسل: عسل به کاهش خارش و التیام تاول های ناشی از آبله مرغان کمک می کند. عسل خالص را بر روی تاول ها قرار داده تا خارش و التهاب کاهش پیدا کند. نکته: این روش را دو تا سه بار در روز می توانید انجام دهید.

۶. جوشانده گیاهی: جوشانده های گیاهی به عنوان آرام بخش های و تسکین دهنده برای لین بیماری استفاده می شوند، برخی گیاهان مفید مانند بابونه، ریحان ، گل همیشه بهار و بادرنجبویه را برای تسکین متحان کنید.

کافی است تا یک قاشق غذاخوری از هر یک از این گیاهان را در یک فنجان آب جوش ریخته و اجازه دهید چند دقیقه با حرارت زیاد بجوشد، می توانیز به آن دارچین، عسل و آب لیمو اضافه کرده و آن را بنوشید.

نوشیدن این چای گیاهی چند بار در روز نتایج شگفت آوری دارد.

٧. اسانس و روغن اسطوخودوس: اسطو خودوس یکی دیگر از درمان های موثر برای کاهش تحریک پوست و خارش ناشی از آبله مرغان است.

کمی روغن اسطوخودوس را با روغن نارگیل یا روغن بادام ترکیب کرده و آن را روی تاول ها بمالید و اجازه دهید تا خشک شود، می توانید این روش را دو بار در روز تکرار کنید.

یکی دیگر از این روش ها اضافه کردن چند قطره اسانس اسطوخودوس و بابونه به آب ولرم و وان حمام و استحمام به مدت ۱۰ دقیقه در آن است.

کد خبر 848312 برچسب‌ها سلامت خبر مهم قلب