Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «جماران»
2024-04-29@12:31:53 GMT

کرونا، دیواری بین من و زندگی

تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۳۹۲۶۹۴

کرونا، دیواری بین من و زندگی

بهار از راه رسید اما این بار نتوانست ناز و تنعم خزان را در قدم بادش آخر کند، زیرا حالا یک ویروس به جان بهترین مخلوقات خداوند که زمین و آسمانها را به خاطر آنها آفرید، افتاده و نفسشان را به شماره انداخته است.

حالا بهترین کسان زندگیت را باید در فضای مجازی ببینی و دنیای واقعی را که در آغوش مادرت تداعی بهشت بود و در بوسیدن پدر، آسمانت گسترده و آبی می شد، اکنون در فضای محدود خانه ات، باید نظاره کنی.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حالا به مدد این پیام رسانها در فضای مجازی چهره عزیزانت را می بینی و غم و حسرت بهترین لحظه های باهم بودن و خندیدن را از نگاه نگرانشان در می یابی.

حالا برای رفتن به اداره باید آنقدر نگران باشی که برای بازگشتت به خانه که تحفه بیماری کرونا را ناخواسته وارد خانه و دامنگیر عزیرانت نکنی، بارها آیت الکرسی بخوانی و هر دم صلوات بفرستی و با ماده ضدعفونی سرتا پایت را بشویی.

حالا دیگر رهگذرهایی که از کنارت رد می شدند و شوق زندگی را برایت معنا می کردند، آنقدر در نگاهت ترسناک شده اند که تصویر برق گرفته کرونا با آن قیافه گرد و وزوزیش در برابر چشمانت تداعی می شود.

حالا دیگر از چرخیدن بیخود و تفریح دیگران شاد نمی شوی و آن را ناقوس مرگ می پنداری که همچون ارابه مرگ این ویروس را در بین انسانها می پراکند تا نفسشان را برای همیشه در سینه خفه کند.

تمام دلواپسیت در خانه می شود عزیزانت، همکاران و دوستانت که مبادا دستی ناپاک زندگیشان را به کرونا آلوده کند و تو بمانی با تصورات مبهم زجر کشیدنش در بیمارستان، تنهایی و غربت مزارش که هیچ التیامی برای شکنجه روحت با غم فراغش و گودالی بزرگ و کیسه های آهک نیست.

چشمانت با دیدن هر تصویر از پزشکان و پرستاران که نجات بخش زندگی هستند و فرشتگان سپید پوشی که همیشه در روز پرستار در وصف صبوری و از خودگذشتگیشان بارها مطلب می نوشتی، اکنون پر از اشک می شود زیرا اکنون لباس رزم سپید به تن کرده اند و جان خویش در کف گرفته و به جنگی نابرابر و دشمنی نامرئی هجوم می برند که هر لحظه ممکن است با نفوذ در لباسشان نفس آنان را هم به آخر برساند.

چقدر غم بزرگی در دل شب به ذهنت هجوم می آورد از ترددهای گاه و بیگاه، تفریح های بی وقت که حسرت ابدی را برای تفرج کنندگانش ممکن است به همراه بیاورد.

آخر اگر این کرونا، این بیماری ناشناخته با تنهایی تک تک ما و در خانه ماندنمان تمام می شود چرا دیواری بزرگ بدون در مقابلش نمی کشیم تا زندگی را دوباره چندی بعد از نو آغاز کنیم.

بازهم عزیزانمان را در آغوش بگیریم، شادی و لبخند را در بازی بچه ها در شهربازی و پارک و خیابان شاهد باشیم.

چرا دلمان به حال بی کسی و غربت هزاران نفری که این بیماری موجب دفن غریبانه شان شد نمی سوزد و عزای عمومی اعلام نمی کنیم.

چرا اجازه می دهیم به بهانه دلتنگی با نشستن در خودرو و دور دور یا وارد شدن به قرنطینه همدیگر، کرونا بین ما و زندگی برای همیشه دیوار بکشد.

به راستی دلمان به حال آن پرستار و پزشکی که چندین روز است خانه نرفته و در تماس با بچه هایشان تنها بغض عزیزانشان را می شنوند، نمی سوزد.

چرا اینقدر سنگدل و بی رحم شده ایم، چرا از ارمغان حضورمان در کنار هم که مرگ است، هراسی نداریم و چند صباحی برای دوباره دیدن چهره ای بی ماسک تحمل نمی کنیم.

نکند این نقاب ها و این دستکش ها را دوست داریم که برای دیدن لبخند زیبای هم و احساس گرمای دستان همدیگر حاضر نیستیم که از تفریح خود بگذریم.

به راستی چقدر خودخواه شده ایم، نکند یادمان رفته اکنون شمار زیادی داوطلبانه، جهادگرانه و عاشق تا پاسی از شب جای جای شهر را از وجود کرونا که به وسیله تردد غیرضروری و خودخواهانه ما پخش شده است، پاک می کنند.

نمی دانم سخنان آن بانوی طلبه غسال که از غربت اجساد سردخانه می گفت، چقدر جنس صحبت هایش قصه "دا" و اجساد انباشته از جنگ در خرمشهر را که توسط سیده زهرا حسینی روایت شده است، شبیه است.

یک روز جنگ بود و همه از ترس حمله دشمن به کوه و دشت پناه بردیم و امروز جنگی دیگر است که باید پشت دیوار خانه به انتظار بمانیم تا این دشمن نامریی وجود ناپاکش را از زندگیمان گم کند.

باید بین همه آنچه که داشتیم و از آن لذت می بردیم اکنون دیواری بزرگ به امنیت خانه بکشیم تا بتوانیم جان خود و عزیزانمان را از مهلکه هجوم کرونا حفظ کنیم.

سخت است و کمی طاقت فرسا، اما باز به همت همه ما نیاز است تا با اندکی صبر و چشم پوشی از دید و بازدید، بهار امسال که بی شک همچون سالهای قبل زیباست، دوباره جوانه امید به فردا را در زندگی بکاریم و باز شاهد لبخند زیبای پرستاران و پزشکان این سرزمین باشیم که دیدن چهره مهربانشان مرهمی است بر دردهایمان.

منبع: جماران

کلیدواژه: بودجه 99 ویروس کرونا بازی روز پرستار زمین شادی فضای مجازی بودجه 99 ویروس کرونا امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۹۲۶۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رباط‌داده‌های پرسپولیس، یکی هست، سه تا فصل بعد!

به گزارش "ورزش سه" فصل قبل و این فصل برای پرسپولیس از حیث مصدومیت‌های سخت فصول عجیبی به شمار می‌آید چرا که این تیم چهار بازیکن را به خاطر پارگی رباط صلیبی زانو برای ماه‌های طولانی از دست داد.

از این جمع دو بازیکن جوان بودند و امید داشتند با رسیدن از تیم امید به تیم اصلی شانسی برای بازی کردن پیدا کنند؛ اما دو بازیکن دیگر ملی پوش و شناخته شده به حساب می‌آمدند و در اوج آمادگی و شرایط خوبی که داشتند از تیم دور شدند.

علیرضا عنایت‌زاده و علیرضا خدادادی همان دو جوانی بودند که یکی‌شان فصل قبل دقایقی هم بازی کرد. خدادادی فصل قبل در میانه‌های فصل مصدوم شد، اما آنقدر دیر تحت عمل جراحی قرار گرفت که حالا زمان بازگشتش با مرتضی پورعلی‌گنجی که آبان ماه سال قبل رباط داده بود تقریبا یکی شده است.

حالا خدادادی و پورعلی‌گنجی دو سه روزی است تمرین در زمین چمن را شروع کرده‌اند. با اعلام پزشکان پرسپولیس دوره بازگشت به ورزش برای آنها از دو سه روز قبل شروع شده که حدود چهار هفته طول می‌شد، اما بعد از آن دوره بازگشت به مسابقه آغاز می‌شود که آن هم حداقل دو سه هفته‌ای زمانبر خواهد بود و با این حساب هر دو بازیکن باید منتظر فصل بعد باشند و با قدرت در تمرینات پیش فصل لیگ بیست و چهارم حاضر شوند.

از بین رباط‌داده‌های پرسپولیس علیرضا عنایت‌زاده بازیکن خط میانی که خیلی زودتر جراحی شده و دوره توانبخشی‌اش تمام شده حدودا یک ماهی است که وارد تمریات گروهی شده و در اختیار کادر فنی قرار گرفته اما اوسمار فعلا او را وارد لیست مسابقات تیمش نکرده است.

اما یاسین سلمانی هم نفر دیگری است که شرایطی نسبتا مشابه پورعلی‌گنجی دارد. سلمانی کمی قبل از پورعلی‌گنجی تحت عمل جراحی قرار گرفت و دوره‌ای از تمرینات توانبخشی خود را در اصفهان کنار خانواده‌اش پشت سر گذاشت، اما حالا ده روزی است که کنار تیم دیده می‌شود و برنامه‌های تمرینی خود را در ورزشگاه شهید کاظمی دنبال می‌کند.

با این حساب یاسین سلمانی هم از فصل بعد در اختیار کادر فنی پرسپولیس خواهد بود. البته تحت شرایطی خاص می‌شود از این بازیکنان در دو سه بازی آخر فصل جاری پرسپولیس سود برد، اما از آنجایی که این کار پرریسک خواهد بود حضور آنها در تمرینات گروهی و مسابقه به فصل آینده موکول خواهد شد.

دیگر خبرها

  • رباط‌داده‌های پرسپولیس، یکی هست، سه تا فصل بعد!
  • ویروس کرونا در بدن این مرد هلندی بیش از ۵۰ بار جهش داشت
  • دو میلیون بریتانیایی هنوز درگیر کرونا هستند
  • عجایب جدید از ویروس کرونا؛ مردی پس از ۶۱۳ روز بیماری درگذشت!
  • آیا نانوذرات از طریق دستگاه گوارش به بافت مغز می‌رسند؟
  • خشونت علیه زنان در خانه / زنان چه کنند؟
  • مردی که ۶۱۳ روز کرونا داشت، فوت کرد
  • شکایت بازیکن فرانسوی از فایزر و بیونتک به دلیل عوارض واکسن کرونا
  • واکسن کرونا باعث پایان فوتبال من شد!
  • تجلیل از خانواده شهدای مدافع سلامت در هفته سلامت