صنعتی به نام «کمکهای بشردوستانه بین المللی»
تاریخ انتشار: ۹ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۰۰۹۵۳
مایکل برنت استاد علوم سیاسی دانشگاه جورج واشنگتن و توماس ویس استاد دانشگاه نیویورک در کتابی ماهیت، دورهها، اهداف و نتایج کمکهای بشردوستانه سازمانهای غیردولت و نهادهای مدنی را زیر ذرهبین میرند.
به گزارش مشرق، دو استاد علوم سیاسی آمریکا در کتاب جنجالی «بشردوستی در منجلاب؛ آنجا که فرشتگان شجاعت گام برداشتن ندارند» کمکهای بشردوستانه و خیرخواهانه را به عنوان یک صنعت واقعی که در سال نزدیک به ۱۸ میلیارد دلار درآمد دارد، معرفی میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اشارات کتاب به نزدیکی سازمان سیا و برخی از نهادهای خیریه و بشردوستی مثل سازمان «پزشکان بدون مرز» قابل اعتناست. همان سازمانی که ادعای دروغین حمله شیمیایی دولت بشار اسد به غوطه شرقی را نخستین بار اعلام کرد و رئیس آن، برنارد کوشنر، از وزرای باسابقه جناح راستی دولت سارکوزی در فرانسه مرتباً میپرسید: «پس هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی کجایند» [تا حمله به سوریه را آغاز کنند].
۳۷ هزار سازمان و بنیاد خیریه و همچنان دومیلیارد نفر فقیر
نویسندگان در مقدمه تصریح میکنند استفاده از جذابیت کمکهای بشردوستانه برای پیشبرد اهداف و عملیاتهای امپریالیستی چیز جدیدی نیست. مارکسیستها برای سالیان طولانی منافع طبقاتی خود را پشت اشک تمساح خود پنهان میکردند تا دورههای جدیدی از اشغال و غارت دیگر کشورها را به اسم انساندوستی و اخلاقگرایی آغاز کنند. نزدیک به ۳۷ هزار سازمان و بنیاد خیریه برای درمان بیماریها، تأمین غذا و اعطای وام در جهان فعالیت دارند. برخی مثل سازمان پزشکان بدون مرز (MSF) به صورت مشخص با سیا همکاری دارند و به عنوان عوامل اطلاعاتی قدرتهای امپریالیستی عمل میکنند.
برنت و ویس صنعت بشردوستی را به سه دوره تولد (۱۸۶۴-۱۹۴۵)، ساختارسازی (۱۹۴۵-۱۹۸۹) و دوره پس از جنگ سرد تقسیم میکنند. به رغم افزایش فعالان این صنعت و بالا رفتن حجم کمکهای جمعآوری شده، از نظر فیلیپ گورویچ، روزنامهنگار آمریکایی که در پوشش بحران رواندا فعالیت مؤثری داشت «کمکهای بشردوستانه بیش از آنکه خوب باشد، ضرر داشته است». «جان اجلند» معاون دبیرکل سازمان ملل در امور بشردوستانه معتقد است «جهان از نظر اجتماعی از نسلهای گذشته ناعادلانهتر شده. دومیلیارد فقیر روی کره زمین همچنان با همان وضع سابق روزگار میگذرانند».
به نام بشردوستی، به کام امپریالیسم
بخش ابتدایی کتاب پر است از نمونههای تاریخی اقدامات خیرخواهانه و حمایتگرانه از زخمیها و مجروحین جنگها و قحطیها که سرنوشت منازعه را به نفع قدرتهای غربی تغییر داده است. از نظر نویسندگان، اخلاقگرایی در دوره استعمار توصیف و ترویج شد تا منافع تمدن غربی به تودهها تحمیل شود. یا عملیات «قحطیزدایی» هربرت هوور در سال ۱۹۱۸ با هدف تضعیف انقلاب بلشویک صورت گرفت. اقدامات خیرخواهانه در آفریقا دائماً با برچسبهای نژادی همراه بود. اما بزرگترین چالش اخلاقی که منجر به عذرخواهی صلیب سرخ در سال ۱۹۹۶ شد، موضوع رفتار نازیها با یهودیان در اردوگاههای کار اجباری بود. اگرچه این نهادِ ترازِ بشردوستی و انسانگرایی از رفتار نازیها با یهودیان مطلع بود، اما ترجیح داد از ترس از دست دادن دسترسی به اردوگاهها، حقیقت را مخفی کند. اینجاست که نویسندگان کتاب میگویند چنین سازمانهایی به شدت در رفع فقر و رنج ناتوانند. مثالهای این دو استاد دانشگاه در دوران جنگ سرد تکاندهندهتر است. برای نمونه، در دوره تلاش دولت ریگان برای سرنگونی دولت وقت نیکاراگوئه، کمکهای بشردوستانه تنها به مناطقی منتقل میشد که تحت کنترل متحد آمریکا بودند.
حقوق بشر و نوعدوستی، نسخه جدید هژمونی آمریکا
بخش سوم کتاب با یک پرسش اساسی آغاز میشود: «چرا پس از فروپاشی شوروی ناگهان بودجه فعالیتهای حقوق بشری سه برابر شد؟» بر اساس دیدگاه این دو استاد علوم سیاسی، پس از فروپاشی شوروی، فرصتی برای ایالات متحده برای کسب هژمونی جهانی پیدا شد. در دهه ۱۹۹۰، عملیاتهای نظامی آمریکا در بخشهای مختلف از جمله چاد، عراق، سومالی، صربستان، پاناما، هندوراس و لبنان به ناگاه فوران یافت. اما آمریکا برای شکل دادن به نظم جدید جهانی به اهرمی مؤثرتر نیاز داشت. مقاومت کشورها در برابر نظامیگری آمریکا و هزینههای هنگفت در عملیاتهای نظامی، آمریکا را به این نتیجه رساند که در صنعت بشردوستی سرمایهگذاری کند، از ۲ میلیارد دلار در سال ۱۹۹۰ به ۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۰ و بعد هم ۱۸ میلیارد دلار تا سال ۲۰۰۸. جنبش اعتراضی ضدجنگ در مقابل لباس جدید امپریالیسم یعنی حقوق بشر و بشردوستی لب به تحسین گشود، طبقه متوسط بالا و حتی بخش از چپگرایان ضدآمریکایی.
ترکیب بشردوستی و نظامیگری در دوران پس از ۱۱ سپتامبر
در بخش پایانی کتاب، نویسندگان تأکید میکنند سازمانهای بشردوستانه بیشتر از هر زمان دیگری با نهادهای امنیتی و سازمانهای نظامی ادغام شدهاند: «بر اساس نگرش آمریکا و قدرتهای غربی، ضدتروریسم و بشردوستی همراستا هستند». از سال ۲۰۰۲، ارتش ایالات متحده نسبت به میزان و مقصد کمکهای بشردوستانه تصمیم میگیرد. تقریباً بیش از نیمی از کمکهای بشردوستانه سازمان ملل به افغانستان صرف عملیاتهای نظامی ارتش آمریکا در این کشور شده است. در سال ۲۰۰۱، کالین پاول، وزیر خارجه وقت آمریکا تصریح کرد: «همان گونه که سربازان ارتش ما و دیپلماتهای ما در خط مقدم جنگ برای آزادی میجنگند، سازمانهای غیردولتی اهرمهای قدرتمندتری برای ما هستند و بخش مهمی از تیم رزمی ما به حساب میآیند».
منبع: سیاست پارسی
منبع: مشرق
کلیدواژه: کرونا مدافعان سلامت سال جهش تولید سوریه صربستان ارتش آمریکا عراق ارتش امریکا دولت ریگان لبنان سازمان پزشکان بدون مرز حقوق بشر سازمان سیا نیکاراگوئه آفریقا سازمان ملل کمک های بشردوستانه میلیارد دلار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۰۰۹۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سازمان ملل: نگران چرخه خطرناک و در حال افزایش خشونت در خاورمیانه هستیم
«گیر پدرسون» فرستاده ویژه سازمان ملل در امور سوریه گفت: من از چرخه خطرناک و در حال افزایش خشونت در خاورمیانه به شدت نگران هستم و مدتهاست هشدار دادهام که بسیاری از سوریه بهعنوان فضایی آزاد برای حسابرسی و امتیاز گیری استفاده می کنند.
به گزارش ایرنا، گیر پدرسون فرستاده ویژه سازمان ملل در امور سوریه روز پنجشنبه به وقت محلی در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد پیرامون: «وضعیت خاورمیانه: (سوریه)» گفت: «من فقط نگران اثرات تنش منطقه ای و خطرات جدی اشتباه محاسباتی و تشدید تنش نیستم. من همچنین عمیقاً نگران درگیری در خود سوریه هستم که همچنان زندگی مردم رنج کشیده سوریه را نابود می کند. در واقع، هر وسوسه برای نادیده گرفتن یا صرفاً مهار درگیری سوریه اشتباه خواهد بود. این یک درگیری متوقف شده نیست. اثرات آن فقط در سوریه احساس نمی شود. در واقع هیچ نشانه ای وجود ندارد که آرامش در مناطق مختلف سوریه را نشان دهد.»
پدرسون تصریح کرد: ما به تنش زدایی منطقه ای نیاز داریم که با یک آتش بس فوری بشردوستانه در غزه شروع شود. همه بازیکنان باید حداکثر خویشتنداری و احترام به قوانین بینالمللی را رعایت کنند. ما باید در راستای یک آتش بس سراسری در سوریه در راستای قطعنامه ۲۲۵۴ شورای امنیت تلاش کنیم. همه بازیگران باید از موازین بشردوستانه بین المللی، قانون پیروی کرده و از غیرنظامیان محافظت کنند.
او تصریح کرد: وضعیت بشردوستانه در سوریه مثل همیشه تیره و تار است. وضعیت اقتصادی در این کشور همچنان خطرناک است. برنامه جهانی غذا اعلام کرده که هزینه یک سبد غذایی در سوریه طی یک سال دو برابر شده در حالی که هزینه زندگی ۱۰۴ درصد افزایش یافته است.
پدرسون گفت: بحران زندانیان مثل همچنان حاد است. کودکان، زنان، مردان - در تمام سنین و در تمام مناطق سوریه - در معرض بازداشت خودسرانه غیرقانونی، اجباری قرار دارند. گزارش ها از بازداشت شدگان، محروم شدن از غذا و درمان پزشکی و شکنجه و شکنجه جنسی خشونت - در تمام مناطق سوریه ادامه دارد. چنین اقداماتی باید متوقف شود. کودکان و افرادی که پیر یا بیمار هستند، باید فورا آزاد شوند و مقامات در مناطق دولتی، و آنهایی که عملاً کنترل سایر مناطق را نیز دارند، باید دسترسی سازمان های بشردوستانه به تمامی بازداشتگاه ها و زندان ها و تضمین ارتباط با خانواده ها را فراهم کنند.
او اضافه کرد: رویکرد جدید و جامعی باید مورد بررسی گیرد که طیف کاملی از مسایل و آرمان های مشروع مردم سوریه مورد توجه قرار دهد. حاکمیت سوریه به ویژه در زمینه حضور شش ارتش خارجی و منطقه ای و تسویه حساب در داخل خاک سوریه باید احیا شود. من و تیمم مشتاق مشارکت در این امر هستیم.
«رامش راجاسینگهام» نماینده دفتر هماهنگ کننده امداد اضطراری سازمان ملل نیز در سخنانی گفت: رویدادهای هفتههای اخیر هشداری جدی درباره واقعی بودن تهدید در منطقه صادر کرده است گسترش درگیری در منطقه پیامدهای ویرانگری برای مردم سوریه خواهد داشت.
او تصریح کرد: نیازهای بشردوستانه در سوریه در حال حاضر در سطوح بی سابقه ای است، و همچنان روز به روز درحال افزایش است. ازسوی دیگر، توانایی ما برای کمک به کاهش این نیازها به دلیل کمبودهای جدی منابع محدودتر شده است.
این مقام سازمان ملل ادامه داد: ما همچنان گزارش های مکرری از کشته شدن یا زخمی شدن غیرنظامیان بر اثر انفجار مواد منفجره در سراسر سوریه دریافت می کنیم. در واقع، سال گذشته، تعداد تلفات ناشی از مین ها، بقایای مواد منفجره جنگ و بمب های دست ساز در سوریه، از هر کشوری در جهان بیشتر بود. این آمار باز هم به طرز غم انگیزی اغلب شامل کودکان است.
وی افزودأ: تعداد زیادی از مراکز پزشکی در خطر بسته شدن هستند و این امر بر دسترسی میلیونها نفر به مراقبتهای حیاتی، از جمله نیاز فوری به مراقبت های بهداشتی مادر، جنسی و باروری برای ۱.۴ میلیون زن و دختر در سنین باروری تاثیر خواهد گذاشت.
به گفته وی، بیش از ۱.۸ میلیون نفر در سوریه در دو سال آینده آب سالم مورد نیاز خود را دریافت نخواهند کرد. میلیونها نفر که در ناامنی غذایی متوسط قرار دارند، بدون هیچ کمکی در معرض خطر هستند. بسیاری از ۵۰۰ هزار کودک مبتلا به سوء تغذیه حاد ممکن است در سال جاری درمان حیاتی را از دست بدهند. بدون افزایش منابع، تلاش برای بررسی و پاکسازی مین های زمینی و مهمات منفجره برآورده نخواهد شد.
نماینده دفتر هماهنگ کننده امداد اضطراری سازمان ملل ادامه داد: کمک های مالی به آوارگان فلسطینی آسیب دیده از بحران سوریه نیز تامین شده است در سال گذشته به شدت کاهش یافته است. این امر بر توانایی آنروا برای ارائه کمک، پول نقد، غذا و سایر کمک های اضطراری به ۴۳۸ هزار پناهنده فلسطینی در سوریه تاثیر گذاشته است.
کانال عصر ایران در تلگرام