مغزهای کوچک الکل زده
تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۶۸۱۹۷
در روزهایی که عوامل طبیعی و غیرطبیعی و پراید در کشتن ایرانیان کم کار شده و به یک خارجی به نام کرونا رخصت داده اند این قاتل میکروسکوپی در حال دست و پا کردن رزومه ای سیاه برای خود است، عامل کشنده ی دیگری نیز در سایه کرونا ویروس قرار گرفته و چراغ خاموش به دنبال قربانیان خود. اکنون نرخ قربانیان مصرف الکل تقلبی از قربانیان کووید ۱۹ پیشی گرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به این جملات دقت کنید: " تاکنون ۳ هزار و ۱۱۷ مسمومیت ناشی از مصرف فرآوردههای الکلی تقلبی در کشور ثبت شده که هزار و ۶۶ نفر در بیمارستانها و ۷۳ نفر در بخش مراقبتهای ویژه با وضعیت بحرانی بستری هستند و ۶۲ نفر دچار نابینایی و کم بینایی شدهاند. همچنین ۲۸۴ نفر نیاز به خدمات دیالیز پیدا کرده و دچار مشکلات کلیوی شده و ۳۲۰ نفر از این افراد فوت کردهاند. "
این سخنان را دکتر کیانوش جهانپور، سخنگوی وزارت بهداشت و درمان در رابطه با آخرین آمار قربانیان مصرف الکل تقلبی در کشور اعلام کرده است. این آمار تنها پس از حدود ۴۰ روز از اعلام رسمی حضور ویروس قاتل کرونا در ایران بدست آمده است.
بر اساس آخرین آمار ارائه شده، حدود ۶/۷ درصد مبتلایان شناسایی شده به کرونا در کشور فوت کرده اند. اما فوت شدگان به دلیل مصرف الکل تقلبی یا صنعتی چیزی در حدود ۱۰/۳ درصد از مسموم شدگان هستند. این آمار به ما می گوید که الکل تقلبی از کرونا آدمکش تر بوده است.
موضوع دیگر، آنکه حدود ٢ درصد از مسمومیت های ناشی از الکل تقلبی یا صنعتی به نابینایی یا کم بینایی و حدود ۹/۱ درصد هم به بیماری کلیوی منجر شده که خود آمار قابل تامل و نگران کننده ای است.
راه حل چیست؟ اصلا چه دلیلی دارد که برخی ها برای درمان کرونا به سمت مصرف الکل کشیده می شوند؟ ضرر و زیان مصرف الکل تقلبی با آن همه عیب و ایراد به کنار، آیا نوشیدن الکل خالص و مرغوب می تواند انسان را از ابتلا به کرونا واکسینه کند؟
شاید برخی بر این باورند که وقتی اجسام پیرامونمان را با الکل ضدعفونی می کنیم پس حتما می توان درون بدن را هم به همین روش ضد عفونی کرد. این یک تفکر ساده لوحانه است. این گروه باید به این سوال پاسخ دهند که اگر الکل توانایی ضدعفونی اندام داخلی بدن ازویروس کرونا را داشت چرا این ویروس در چین خفه و از هستی ساقط نشد؟ مگر چینی ها الکل مصرف نمی کنند؟
چرا آمار مرگ و میر ایتالیایی ها اینقدر بالاست و این روزها کلیساهای آنها به جای مراسم ازدواج تنها به نواختن ناقوس مرگ اکتفا می کنند؟ مگر در یخچالهایشان به همان اندازه که بطری آب وجود دارد، نوشیدنی الکلی وجود ندارد؟ اصلا حضور کرونا در قاره سبز با آن همه مصرف الکل چه معنی دارد؟
چرا کروناویروس آغوشش را برای نیویورکی ها باز کرده است. مگر آغوش نیویورکی ها برای نوشیدنی های الکلی باز نبود؟ چرا در آمریکا بطری های الکل نمی توانند مانع پیچیده شدن جسد دائم الخمرها در کیسه های پلاستیکی نظامی شوند و از انباشت و حمل این اجساد با کامیون جلوگیری کنند؟
کسی چه می داند شاید مصرف دائم الکل در کشورهای غربی اینقدر آمار مرگ و میرشان را بالا برده است. چون براساس اصول پزشکی، اسید معده با ph خیلی پایین، بدن را بسیار بهتر از هر چیز دیگری ضدعفونی می کند و مصرف الکل سیستم دفاعی بدن را تضعیف کرده و بیمار را در مقابل ویروس ها بویژه کرونا آسیب پذیرتر می کند.
به نظر می رسد که الکل بیشتر نقش جاده صاف کن و ستون پنجم را برای پیوند کرونا با الکلی ها بازی می کند. وضعیت کنونی جهان کرونا زده این را به ما می گوید. در کشور ما نیز برخی افراد اکنون از ترس تب کرونا به آغوش مرگ الکلی می روند. آیا به جهان پیرامون خود نمی نگرند و اندیشه نمی کنند؟
انتهای پیام/
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: کرونا الکل تقلبی ویروس قربانیان مصرف الکل درمان کرونا مصرف الکل تقلبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۶۸۱۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آمار هولناک از فوت بیماران ایرانی به دلیل نبود داروهایشان!
تالاسمی، یک بیماری خونیِ ژنتیکی است و افرادی که به آن مبتلا هستند، مجبورند تا پایان عمر دارو مصرف کنند. این در حالی است که بیماران تالاسمی از حدود ۶ سال گذشته با کمبود دارو مواجهاند؛ واردات دارو به دلیل تحریمها به سختی و به میزان اندک انجام میشود و داروهای تولید داخل نیز عوارض زیادی دارند و جوابگو نیستند.
به گزارش همشهریآنلاین، در حال حاضر ۲۳ هزار بیمار تالاسمی در ایران زندگی میکنند که از این تعداد تنها در طول ۶ سال گذشته، ۱۱۰۰ نفر به دلیل کمبود داروهای خارجی، جان خود را از دست دادهاند که بسیاری از آنها کودک بودهاند. در حالی که به گفته کارشناسان، در صورت تامین پایدار دارو، این بیماران میتوانند عمری طبیعی داشته باشند و دوران سالمندی خود را نیز ببینند.
تالاسمی، یک بیماری خونی ژنتیکی یا ارثی است که به دلیل نقص در ساخت زنجیره هموگلوبین (پروتئین حمل اکسیژن در خون) اتفاق میافتد. در این بیماری، هموگلوبینِ معیوب قادر به اکسیژنرسانی مطلوب به اعضای بدن نیست.
بیمارانی که قبل از ۱۸ سالگی میمیرندتالاسمی سالها است که در ردیف بیماریهای خاص قرار گرفته، اما حمایت ضعیف دولتها و سازمانهای بیمهگر باعث شده که این بیماران ماهانه پول زیادی از جیب بپردازند؛ چیزی حدود ۷ میلیون تومان که رقم کمی نیست. علاوه بر این، داروها یا جوابگو نیستند یا اگر موثر باشند، در بازار کشور موجود نیستند و در هر دو صورت جان بیمار در معرض تهدید است.
یونس عرب، رئیس انجمن تالاسمی ایران میگوید: یک بیمار تالاسمی اگر درمان مناسب و پایداری داشته باشد و دارورسانی به او دچار مشکل و وقفه نشود، میتواند یک عمر طبیعی داشته باشد. در تمام دنیا همینطور است. اما در ایران در ذهن همه جا افتاده که که طول عمر بیماران تالاسمی کم و کوتاه است. دلیلش هم ساده است؛ اساسیترین داروی این بیماران، تزریق مداوم خون و مصرف داروهای آهنزدا است. اگر هر یک از اینها دچار مشکل شود، ممکن است جان این بیماران به خطر بیفتد و طبیعی است که عمر طولانی هم نکنند. البته ما بیماران تالاسمیِ بالای ۶۰ سال هم داریم، اما تعداد زیادی بیمار هم داریم که زیر ۱۸ سالگی میمیرند.
فوت ۱۱۰۰ بیمار به دلیل نبود دارو!از زمان برگشت تحریمها یعنی از سال ۱۳۹۷ تاکنون ۱۱۰۰ بیمار تالاسمی به دلیل نبود دارو فوت کردهاند. آماری که رئیس انجمن تالاسمی ایران سال گذشته درباره آن هشدار داده و گفته بود: با روند کنونی ممکن است آمار مرگ این بیماران در آینده تصاعدی شود.
عرب در این باره بیشتر توضیح میدهد و میگوید: تحریمها روی مبادلات ارزی اثر گذاشته و باعث شده که میزان واردات دارو به کشور به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کند. موضوع این است که ۳۵ تا ۴۰ درصد از بیماران تالاسمی برای زنده ماندن، راهی به غیر از مصرف داروی خارجی ندارند. چون داروهای تولید داخل، آهن را در بدن این بیماران پایین نمیآورد. دلیل بزرگترش این است که داروهای ایرانی عوارض میدهند. سال گذشته فقط ۱۲ درصد واردات دارو داشتیم و امسال هم که هنوز وارداتی اتفاق نیفتاده است.
به گفته رئیس انجمن تالاسمی ایران، در حال حاضر ۲۳ هزار نفر بیمار تالاسمی ماژور (کمخونی کولی)، سیکِلسل (کمخونی سلولهای داسیشکل) و اینترمدیا (متوسط) داریم که این دسته از بیماران مجبورند داروهای آهنزدا یا فرآوردههای خونی مصرف کنند.
عوارض متعدد داروهای تولید داخلداروهای داخلی عوارض زیادی برای بیماران تالاسمی دارند؛ از عوارض پوستی گرفته تا درد در محل تزریق و عدم اثربخشی دارو. اگر دارو به بیمار تالاسمی نرسد، حجم بالای آهن در کبد، قلب، کلیهها و سایر اعضای حیاتی بدنش رسوب میکند و بیمار را ظرف ۳ ماه تا ۲ سال - بسته به وضعیت جسمی بیمار - از بین میبرد.
رئیس انجمن تالاسمی ایران میگوید: قبل از بازگشت تحریمها، سالانه حداکثر ۴۰ بیمار تالاسمی در کشور جان خود را از دست میدادند، اما از زمان بازگشت تحریمها یعنی از ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ تا الان این آمار بیش از ۶ برابر رشد کرده و سالانه ۲۶۰ بیمار تالاسمی به دلیل کمبود و نبود دارو جان خود را از دست میدهند. حدود ۲۰۰ نفر از فوتیها کودکان زیر ۱۸ سال هستند.
۳۵ تا ۴۰ درصد از بیماران تالاسمی برای زنده ماندن، راهی به جز مصرف داروی خارجی ندارند. در حالی که پارسال تنها ۱۲ درصد واردات دارو داشتیم.
بیش از ۱۰ هزار نفر از بیماران مبتلا به تالاسمی براثر کمبود دارو آسیب جدی دیدهاند و در معرض خطر جدی مرگ هستند. عرب در این باره میگوید: خود من جزو این بیماران هستم. اینها وقتی دارو را درست مصرف نکنند یا بریدهبریده مصرف کنند، قلب یا کبدشان دچار مشکلات خیلی حاد میشود، فشار ریه بالاتر از حد نرمال میرود و این موضوع باعث میشود که به قلب فشار بیاید و بیمار را به مرگ نزدیک کند. علت بیش از ۸۰ درصد مرگ و میر بیماران تالاسمی، مشکلات قلبی و ریوی است.
افت کیفیت داروهای داخلیوضعیت داروهای بیماران تالاسمی در سال ۱۴۰۳ حال خوبی ندارد. این را عرب میگوید و اضافه میکند: آمارها گویا هستند. در سال ۱۴۰۲ فقط نیمی از نیازهای دارویی تزریقیِ این بیماران توسط سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشت تامین شد و با این اوضاع نمیتوان انتظار داشت که وضعیت تامین دارو در ۱۴۰۳ خود به خود بهبود پیدا کند. از ابتدای امسال تا الان که اصلا واردات نداشتهایم. البته پارسال یکی دو بار تامین دارو تا حدی رضایتبخش شد، اما این وضعیت ادامهدار و پایدار نبود.
رئیس انجمن تالاسمی ایران تاکید میکند: حتی داروی ایرانی هم در سال گذشته به اندازه تامین نشد و به طور مرتب در دسترس نبود. همان داروها هم عارضه میدادند و نه تنها بیماران از این موضوع گلایه دارند، بلکه پزشکان هم اذعان دارند که داروها عوارض میدهند. علاوه بر اینها، کیفیت داروها هم زیر سوال است. سال گذشته در ویالهای یک شرکت دارویی داخلی، تار مو و چیزهای دیگر پیدا کردیم! تازه تولیدکننده قصد شکایت از ما را داشت.
انتقاد از تغییر مدام مدیران سازمان غذا و داروقرار است در روز جهانی تالاسمی، (امروز ۱۸ اردیبهشت) اولین جلسه دادگاه بینالمللیِ اثرات تحریم بر بیماران تالاسمی برگزار شود و رئیس انجمن تالاسمی ایران میگوید: امیدواریم راه به جایی ببریم. من این دادگاه را بیاثر نمیدانم.
عرب میگوید: البته مساله فقط تحریمها نیست؛ تغییرات مدام مدیران در سازمان غذا و دارو یکی دیگر از دلایل بروز مشکلات در حوزه دارو است. حوزه دارو نیازمند یک مدیریت ثابت، پایدار با پایش دائمی است. در حالی که تغییرات مدیریتی در سازمان غذا و دارو خیلی زیاد اتفاق میافتد. متاسفانه با تغییر دولتها یا تغییر یک وزیر، مدیران حساسترین جایگاهها هم تغییر میکند و این میتواند به منافع مردم ضربه بزند. درواقع بخش بزرگی از مشکل موجود در حوزه دارو به همین موضوع مربوط است.
مساله فقط تحریمها نیست؛ تغییرات مدام مدیران در سازمان غذا و دارو یکی دیگر از دلایل بروز مشکلات در حوزه دارو است.
رئیس انجمن تالاسمی ایران تاکید میکند: سازمان غذا و دارو را باید از همه جهات فریز نگه داریم. چون این سازمان کاملا تخصصی و کارشناسی است و نباید مدیرانش مدام تغییر کنند تا بتوانند برای برنامهریزیهای درست و جامع اقدام کنند. با تغییرات مداوم مدیران و رویکردها مشکلات حوزه دارو شناسایی و رفع نخواهند شد. در چند سال اخیر چندین بار مدیر کل دارو سازمان غذا و دارو تغییر کرده است. با این تغییرات هیچ وقت اتفاق خوبی برای بیماران به خصوص بیماران خاص رخ نخواهد داد.
عرب ادامه میدهد: در این میان مسئولان مدام با افتخار اعلام میکنند که تامین دارو روند رو به رشدی دارد. در حالی که واقعیت چیز دیگری است. برخی مسئولان آمارسازی و عملکردسازی میکنند و آن را کادوپیچشده پیش چشم مردم میگذارند و با این کار فقط نمک به زخم بیماران و خانوادههای آنها میپاشند. چون فقط بیماران میدانند که اتفاق مثبتِ پایداری در حوزه دارو رخ نداده است.