گزارشی از اقدامات مرکز رسیدگی به امور مساجد در مبارزه با شیوع کرونا

حجت الاسلام ذاکر گفت: در پویش «هر منزل یک مسجد» از نمازگزاران مؤمن خواسته شد با توجه به عدم برگزاری نماز جماعت در مساجد، خود افراد با همکاری اعضای خانواده نماز جماعت را در منزل اقامه کنند.

به گزارش خبرگزاری شبستان: حجت الاسلام «حجت‌الله ذاکر» با اشاره به راه اندازی پویش های معنوی، اظهار داشت: در پویش «هر منزل یک مسجد» از نمازگزاران مؤمن خواسته شد با توجه به عدم برگزاری نماز جماعت در مساجد، خود افراد با همکاری اعضای خانواده نماز جماعت را در منزل اقامه کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

معاون فرهنگی و اجتماعی مرکز رسیدگی به امور مساجد، در گفت و گویی با تشریح اقدامات مرکز رسیدگی به امور مساجد در راستای مقابله با شیوع ویروس کرونا، اظهار داشت: از وقتی که این عارضه بر کشور ایجاد شد، بلافاصله در سایت مرکز و نیز در خبرگزاری ها اعلام کردیم که ستاد ملی مبارزه با کرونا هر آنچه توصیه و دستوری در این رابطه داشته باشد باید اجرائی بشود و امور مساجد نیز از این توصیه ها و الزامات تبعیت خواهد کرد.

 

وی با اشاره به ابلاغیه ها و توصیه های بهداشتی این مرکز به مساجد، ابراز داشت: پرهیز از تجمعات و به حداقل رساندن برنامه های مسجد، رعایت فواصل در صفوف نماز جماعت تا حدی که شرع به ما اجازه داده است، عدم استفاده از تسبیح و مهر و سجاده مشترک، توصیه موکد به عدم حضور افراد مسن و کسانی که علایم بیماری را دارند، و همچنین ضدعفونی کردن کتابخانه، جامهری ها، جاکفشی ها و شیرآلات وضوخانه ها و درون مساجد، در همان ابتدای شیوع این ویروس از جمله توصیه های مهم ما به ائمه جماعات و هیئت امنای مساجد بود.

 

معاون فرهنگی و اجتماعی مرکز رسیدگی به امور مساجد اظهار داشت: در ادامه با گسترش بیماری کرونا و پیچیده شدن اوضاع و زمانی که موضوع اعتکاف مطرح بود، پیشنهاد ما موکول شدن این مراسم به آخر ماه مبارک رمضان بود و در ادامه با درخواست ستاد ملی مبارزه با کرونا مبنی بر عدم برگزاری اعتکاف در ماه رجب، مرکز رسیدگی به امور مساجد خود را ملزم به رعایت این توصیه نمود و به همه مساجد اعلام کردیم که ابلاغیه عدم برگزاری مراسم اعتکاف به جهت خطر شیوع ویروس کرونا لازم الاجرا است.

 

حجت الاسلام ذاکر ادامه داد: با تشدید شیوع ویروس کرونا تصمیمات جدیدی در این خصوص اتخاذ شد و مساجد از برگزاری نماز جماعت نهی شدند البته این تصمیم ابتدا بر عهده امام جماعت و هیأت امنای مساجد نهاده شد و چنانچه تشخیصشان بر این بود که نماز جماعت برگزار نشود، این تصمیم را اجرائی کنند اما بعد از استعلام مکتوب از ستاد ملی مبارزه با کرونا در خصوص برگزاری نماز جماعت در مساجد و تاکید آن ها بر عدم برگزاری نماز جماعت به جهت احتمال بسیار بالای شیوع بیماری، مرکز رسیدگی به امور مساجد طی ابلاغیه ای دستور الزامی بر عدم اقامه نماز جماعت در مساجد را اعلام کرد و در حال حاضر هیچ مسجدی نباید از این دستور سرپیچی نماید.

 

وی افزود: هم اکنون خادمین مؤظف اند موقع اذان اقدام به پخش اذان از مأذنه های مسجد کنند و درب مساجد را در ابتدای وقت شرعی به مدت نیم ساعت و با رعایت کامل اصول بهداشتی باز کنند تا احیاناً چنانچه افرادی به غیر از مسجد جای دیگری برای اقامه نماز ندارند، در اسرع وقت نماز خود را اقامه و بلافاصله مسجد را ترک کنند.

 

معاون فرهنگی و اجتماعی مرکز رسیدگی به امور مساجد با اشاره به راه اندازی پویش های معنوی، بیان داشت: پویش «هر منزل یک مسجد» به ائمه جماعات ابلاغ شد تا از طرق مختلف همچون شبکه های اجتماعی که با نمازگزاران مسجد ارتباط دارند، این پویش را تبیین کنند و از آنان بخواهند با توجه به عدم برگزاری نماز جماعت در مساجد، خود افراد با همکاری اعضای خانواده نماز جماعت را در منزل اقامه کنند و به دعا و مناجات بپردازند و همگی دعای هفتم صحیفه سجادیه را که توصیه مقام معظم رهبری است قرائت کنند، و مساجد هم در وقت مناسبی و با صدای ملایم و آرام به گونه ای که موجب اذیت همسایه ها نشود صوت این دعای شریف را پخش کنند.

 

حجت الاسلام ذاکر در پایان با اشاره به پخش و برگزاری مناجات و دعا با مشارکت مردم در منازل، گفت: طی روزهای اخیر با همکاری آستان قدس رضوی و شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی دعای امین الله و دعای توسل به صورت هماهنگ از مأذنه های مساجد و نیز با مشارکت مردم در منازل، در ساعت ۲۰ پخش شد و امیدواریم با دعای خیر مردم و تفضل خداوند متعال این مشکلات برطرف شود.

 

وی افزود: ضدعفونی معابر و محلات اطراف مساجد و تهیه ارزاق برای خانواده های نیازمند از دیگر اقدامات ائمه جماعات و نمازگزاران مساجد در این ایام بود و الحمدلله تعداد زیادی از مساجد به کمک نمازگزاران اقدام به تولید ماسک و ارائه این خدمات به مردم کرده اند و امیدواریم نگاه لطف و مرحمت خداوند متعال شامل حال مردم شریف ایران شود و این بلا از همه کشورها و ملت ها دفع شود.

 

منبع: خبرگزاری حوزه

پایان پیام/500

منبع: شبستان

کلیدواژه: مسجد برگزاری نماز جماعت در مساجد مرکز رسیدگی به امور مساجد عدم برگزاری نماز جماعت حجت الاسلام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۵۰۳۱۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عدم تامین معیشت؛ مانع استقبال روحانیون از مسئولیت امامت جماعت

امامت جماعت یکی از مهمترین شئونات دینی و حوزوی است و نهادهای متولی به خصوص حوزه علمیه باید تلاش کنند تا با حمایت از این جایگاه در رونق آن بکوشند و جایگاه امامت جماعت را به وضع مطلوب خود نزدیک کنند به گونه‌ای که طلاب با میل و رغبت به سمت فعالیت مذهبی و فرهنگی در مساجد بروند.

امام جماعت در درجه اول یک طلبه و روحانی است که باید در حوزه علمیه تربیت شود و با علم و مهارت لازم به جامعه برگردد و اولین مسئولیت اجتماعی و دینی او حضور در جایگاه امام جماعتی در مسجد است.

البته موانع در این مسیر کم نیست ولی سنت مراجعی مانند آیت‌الله العظمی بروجردی در کشور خودمان و برخی کشورهای اسلامی می‌تواند برای ما الگو باشد.

در این راستا با حجت‌الاسلام والمسلمین تقی قرائتی؛ رئیس مؤسسه مسجد گفت‌وگو کرده ایم که در ادامه می‌خوانید:

 یکی از کارکردهای مهم روحانیت اداره مساجد و برگزاری نماز جماعت است، مهمترین ویژگی یک امام جماعت چه مواردی است؟

دنیای امروز دنیای مهارت است نه فقط تخصص نظری و کسب یکسری معلومات؛ کارشناس پیش‌دبستانی با کارشناس مهد کودک و کارشناس مهد کودک با کارشناس دبستان تفاوت دارد و در مسجد از کودک تا کهنسالان حضور دارند؛ زن و مرد و فقیر و غنی و باسواد و بی‌سواد که باید یکنواخت مورد توجه قرار بگیرند. نه مسجد باید طوری مدیریت شود که سرای سالمندان باشد و نه مهد کودک برای کودکان و نه باشگاه برای جوانان و همه را هم تحت پوشش قرار دهد و حلقه اتصال و مدیر یت آن با امام جماعت است.

امام جماعت باید مهارت‌های مختلف را بداند ولی به دلیل اینکه امور دیگر زودبازده هستند طلاب از امام جماعتی، استقبال نمی‌کنند، امام جماعت بودن مسجد، کار درازمدت فرهنگی است و دیر جواب می‌دهد ولی امور دیگر بعد از چند ماه بازده دارد گرچه فعالیت چند ماهه آموزشی مانند علف بهاری است که با یک آفتاب پژمرده می‌شود ولی تربیت در مسجد، نهادینه می‌شود و باورهای دینی در عمق و وجود همه ماندگار خواهد شد، لذا طلاب ترجیح می‌دهند بروند در پادگان و قوه قضائیه و نهادهای نظامی و اداری و ... خدمت کنند که مخاطبان آن‌ها یک‌سطح باشند نه اینکه بخواهند با اقشار مختلف مواجه شوند ضمن اینکه در ادارات وضعیت معیشتی آنها نسبتا تامین است ولی در مسجد اینگونه نیست.

تربیت در مسجد فرا جناحی، فرا سنی است. باید تشکیلات آموزشی کشور افراد متخصص برای مسجد تربیت کنند که سطح معیشت آنان هم تامین شود تا بتوانیم مساجد را حفظ کنیم.

اشاره کردید که طلاب اقبال زیادی به امامت مسجد ندارند، علاوه بر دلیل فوق، آیا دلایل دیگری هم دارد؟

تامین معیشت امامان مساجد موانع متعدد دارد؛ طلبه اگر در دانشگاه، تدریس و به کارهای فرهنگی اشتغال داشته باشد یا در قوه قضائیه، سپاه، ارتش، نیروی انتظامی و وزارت جهاد و ... معیشت او در حد کارمندی تامین است ولی در مسجد اینگونه نیست درحالی که در صدر اسلام، یک امام جماعت و نماینده پیامبر(ص) که به بلاد مختلف اعزام می‌شد، از جهت معیشتی تامین می‌شد لذا امامت مسجد باید از همه این موارد بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

اگر معیشت اولیه طلاب تامین ‌شود مثلا منزل حداقلی و اتومبیل حداقلی داشته باشند، از بازنشستگی و ... بهره‌مند شوند؛ مشکل تا حد زیادی رفع می‌شود در حالی که امامت جماعت، نه تامین مالی دارد و نه بازنشستگی و دولت قبل از اینکه به دانشگاه‌ها و نهادها برسد باید از امامت جماعت مساجد حمایت کند و این حمایت هم فقط از بعد حقوق نیست. برای اینکه مردم سفر کنند مشوق‌هایی از سوی مراکز مختلف ایجاد می‌شود که اقشار مختلف بتوانند سفر کنند ولی در مورد مساجد و ائمه جماعات چنین چیزی وجود ندارد.

یکی از سؤالاتی که از طلاب می‌شود این است که اگر شما مخیر بین استخدام در یک اداره و نهاد بشوید یا اینکه امامت جماعت مسجد را بر عهده داشته باشید به چه مبلغی حاضرید این کار را بکنید و جواب داده‌اند یک سوم آنچه در دانشگاه و قوه قضائیه داده می‌شود؛ این نشان می‌دهد که طلاب اهمیت کار مسجد را می‌دانند و بر این باورند که با تربیت در مسجد نیازی به نیروی انتظامی گسترده و قوه قضائیه نداریم؛ هر متفکری در جمهوری اسلامی متوجه است که وجود 20 هزار مسجد از 20هزار پاسگاه در امنیت کمتر نیست؛ 20هزار مسجد از 20هزار مرکز درمانی برای مشکلات روحی و روانی مردم تاثیرگذارتر است ولی شرایط به گونه‌ای است که به راحتی نمی‌توانند در عمل مسجد را انتخاب کنند.

اگر فرض را بر این بگذاریم که مساجد، معیشت روحانی ثابت را تامین کنند آیا نیروی کارآزموده به اندازه نیاز از سوی حوزه و نهادهای متولی تربیت شده است؟

خیر. حوزه نیروی متخصص برای امامت مسجد تربیت نمی‌کند و نیروهایی که تربیت کرده است عمدتا برای جهاد، ارتش، سپاه و قضاوت و ... است و گرایش امام جماعتی و مسجد نداریم چون پشتوانه مالی ندارد.

یکی از سنت‌ها و سیره‌های بزرگان حوزه در قرون گذشته تربیت امام جماعت مردم‌دار، مسلط به قرائت نماز و آشنا با احکام مبتلابه مردم بوده است و کسانی مانند آیت‌الله العظمی بروجردی به تامین معیشت روحانی و امام جماعت در شهرها و روستاها می‌پرداختند و البته مردم هم کمک می‌کردند چرا الان این سنت در بین بزرگان وجود ندارد یا کمرنگ شده است؟

این سنت قبلا بوده است و کم و بیش وجود دارد؛ در آن دوره شرایط حوزه و تعداد طلاب و ... به گونه‌ای بود که مراجع می‌توانستند رسیدگی کنند ولی الان این وضعیت وجود ندارد لذا تربیت طلبه به صورت جدی وجود ندارد و اگر هست به صورت بسیجی‌وار و برخی مراکز مانند مؤسسه مسجد در حال انجام است که هیچ بودجه دولتی و وابستگی ندارد. کسی که مسجد و کارکردهای امامت جماعت را ترویج کند نداریم. 25 سال است که دوره‌های آموزشی کوتاه مدت داریم و البته کارکردهای مسجد و امام جماعت نیازمند پژوهشکده و دانشگاه تربیت طلاب متخصص است.

مؤسسه شما وابستگی به حوزه ندارد و تعاملی ندارید؟

در حوزه هست ولی وابسته به حوزه نیست؛ زیرا امام جماعت کار طلبگی است؛ البته آنقدر مسائل دیگری وجود دارد که با فعالیت یک مؤسسه مانند مؤسسه ما مشکل امام جماعت و مسجد حل نمی‌شود یعنی گرایش طلاب به کارهای غیر از مسجد زیاد است. البته باز تاکید کنم مخاطب ما طلاب هستند، طلابی که یک دوره تبلیغ رفته باشند و علاقه به این کار داشته باشند و استقبال هم خوب است با اینکه ما بورسیه و سهمیه و حمایت مادی نداریم.

ما حدود 200 هزار مسجد نیاز داریم و 200 هزار امام جماعت ولی کمبودها زیاد است؛ بیش از 70هزار مسجد داریم که تعدادی از آنها فعال نیستند بدلیل واقع شدن در فضاهای متروکه، و مابقی هم ممکن است در دو وعده فعال باشند و امام جماعت آن‌ها هم تامین نیست و امامان جماعت در کنار سایر کارها در مسجد هم خدمت می‌کنند و نمازی هم می‌خوانند ولی اینکه تمام وقت و کار تخصصی در مسجد بکنند و به کار دیگری نپردازند، نداریم.

تا همین یکی دو دهه قبل هم این مسئله رواج داشت که بزرگانی چون آیت‌الله سیدرضی شیرازی، آیت‌الله مجتهدی، آقامجتبی تهرانی و امثال ایشان هر کدام امامت جماعت مساجد یا حوزه‌های بزرگ تهران را عهده‌دار می‌شدند و تاثیرات تربیتی زیادی هم داشتند، چرا این سنت در حال از بین رفتن است و آیا حوزه در این عرصه کاری انجام می‌دهد؟

قانون و سنت بود کسی که به مرتبه اجتهاد می‌رسید چه در نجف و چه در قم به مناطقی می‌رفت که شاید کمتر کسی می‌رفت و در آنجا حوزه و مسجدی تاسیس کرده و به رونق معنوی آنجا می‌پرداخت ما کسانی چون آقایان ایازی و فاضل استرآبادی را داریم که در روستاها حوزه درست کردند و به یک قطب در منطقه خود تبدیل شدند ولی الان جاذبه‌های قضاوت و عقیدتی سیاسی و ... بیشتر است و از سوی دیگر معیشت نسبی استادان و طلابی که به مناطق می‌رفتند تامین بود ولی الان اینطور نیست چون در قدیم فارغ‌التحصیلان حوزه فقط مبلغ و امام مسجد بودند لذا مردم کمک‌های خوبی داشتند وقتی مردم می‌بینند محصولات حوزه در مراکز دیگر مشغول می‌شوند انگیزه حمایت و کفالت را ندارند.

زندگی در گذشته از جهاتی راحت‌تر بود یعنی فرد بدون وسیله نقلیه هم زندگی می‌کرد ولی الان بسیار دشوار است. در گذشته زندگی‌ها ساده‌تر و هزینه‌ها بسیار کمتر بود ولی الان هزینه آب و برق و گاز مبلغ قابل توجهی است. من یک بررسی تاریخی داشتم به این نتیجه رسیدم که از صدر اسلام تا یکی دو قرن قبل ما به ندرت بحثی به عنوان اجاره خانه داشتیم، اجاره اسب و کرایه و زمین و باغ بوده است ولی کسی بابت خانه کرایه نمی‌داده است ولی الان در بحث اجاره، اول اجاره مسکن به ذهن می رسد.

آیا امور سیاسی در اقبال مردم به روحانیت و مسجد اثری دارد؟

مسجد محل قیام و عبادت و سجده است؛ همه نامزدهای انتخابات برای گرفتن رای به مسجد می‌روند ولی وقتی انتخاب شدند توجهی به مسجد ندارند و رفت و آمد نمی‌کنند و از طرفی نگاه جناحی می‌تواند باعث کمرنگ شدن اقبال مردم به مسجد شود؛ از سوی دیگر یک روحانی و طلبه ممکن است در محیط دانشگاه و در قضاوت و ... آزادانه‌تر بتواند عمل کند تا در یک مسجد که باید هیئت امنا و متولیان مسجد را راضی کند و چون جنبه معیشتی هم تامین نیست انگیزه زیادی هم برای تلاش مضاعف وجود ندارد.

گفت و گو از علی فرج زاده

منبع: ایکنا (خبرگزاری بین‌المللی قرآن)