بیانیه مشترک در حمایت از میراث مستند در دوران شیوع ویروس کرونا صادر شد
تاریخ انتشار: ۱۹ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۵۱۸۱۳۹
مشاور امور بین الملل سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، از انتشار بیانیه جدیدی توسط یونسکو و برخی دیگر از سازمان های مرتبط با حفاظت میراث مستند خبر داد.
به گزارش خبرگزاری شبستان و به نقل از روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، «صالح زمانی»، مشاور امور بین الملل سازمان، از انتشار بیانیه جدیدی توسط یونسکو و برخی دیگر از سازمان های مرتبط با حفاظت میراث مستند از جمله فدراسیون جهانی آرشیو(ایکا)، فدراسیون بین المللی انجمن ها و موسسات کتابخانه ای(ایفلا) و همین طور برخی کمیته های منطقه ای حافظه جهانی از جمله کمیته آسیا و اقیانوسیه، خبر داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گفته زمانی محتوای اصلی این بیانیه مربوط به اقدامات لازم کشورها برای همبستگی هرچه بیشتر در جهت همفکری های مشترک، تلاش برای اقدامات دیجیتال سازی و در دسترس قراردادن مستندات، بازیابی و مرور بر اسناد پیشین و انتشار و اطلاع رسانی داده های مرتبط به بحران مشابه در سال های گذشته و همینطور تلاش برای مقابله با اخبار غیر واقعی در برابر گردآوری و مستند سازی اخبار واقعی می باشد.
این بیانیه که به امضای مرکز بین المللی مطالعات حفظ و بازیابی دارایی های فرهنگی(ICCROM) و همينطور شورای هماهنگی انجمن های بایگانی دیداری شنیداری(CCAAA) نیز رسیده است، اذعان می دارد که این بحران بهداشتی فرصت مناسبی برای ثبت وقایعی است که امروز با آن مواجه هستیم تا از طریق تشویق همه مستندسازان بتوانیم به تقویت آثار دیداری و شنیداری کمک کنیم.
متن اصلی این بیانیه به شرح زیر است:
تبدیل تهدید COVID-19 به فرصتی برای حمایت فراگیرتر از میراث مستند
بیماری همه گیر COVID-19 قبلاً به عنوان شدیدترین وضعیت اضطراری سلامت در تاریخ مدرن توسط بسیاری از کشورها اعلام شده است. نحوه پاسخگویی جهان به این بحران بی سابقه جهانی، بخشی از کتب تاریخ خواهد بود. موسسات (ثبت) حافظه (ملی)، از جمله آرشیوها یا بایگانی های ملی، کتابخانه ها، موزه ها، و همچنین نهادهای آموزشی و پژوهشی؛ در حال حاضر؛ تصمیم گیری ها و اقداماتی را که انجام می شود، ثبت می کنند تا به نسل های آینده کمک کنند تا از وسعت همه گیری و تأثیر آن بر جوامع مطلع شوند.
در برابر این پیش زمینه و در میان این بحران جهانی بهداشت، میراث مستند منبع مهمی برای ارائه دیدگاه تاریخی در مورد چگونگی برخورد دولتها، شهروندانشان و جامعه بین المللی در گذشته است.
چندین کشور قبلاً دستورالعمل هایی را برای حفظ دقیق اسناد رسمی مربوط به این بیماری همه گیر صادر کرده اند. این نه تنها حاکی از حساسیت وضعیت کنونی است بلکه اهمیت نهادهای (ثبت) حافظه (ملی) را در تهیه اسناد یا منابع مدیریت اطلاعات لازم برای درک، زمینه سازی و غلبه بر چنین بحرانهایی در آینده برجسته می کند. در عین حال، اسناد تجلی های هنری و خلاقانه بشریت، که بخش مهمی از میراث مستند ما را تشکیل می دهند، منبع پیوند اجتماعی و مقاومت در برابر جوامع در سراسر جهان است.
یونسکو، از طریق برنامه حافظ جهانی (MoW)، آماده پشتیبانی همه كشورهای عضو است كه مایل به حفظ سوابق رسمی مربوط به COVID-19 در چارچوب توصیه یونسكو در سال 2015 در مورد حفظ و دسترسی به میراث مستند از جمله به صورت دیجیتال هستند.
چهار حوزه اصلی وجود دارد که خواستار مسئولیت مشترک بین کشورهای عضو، نهادهای حافظه و شهروندان در پاسخ به COVID-19 و آماده سازی برای پاسخگویی به بیماری های همه گیر در آینده هستند. اینها بر ارزشهای مشترک آموزشی، اجتماعی، علمی و هنری میراث مستند، در میان سایر ارزشها، استوار است.
در مرحله اول، نیاز به تقویت همکاری ملی و بین المللی در حفظ و دسترسی به میراث مستند وجود دارد. این کار از طریق شبکه کمیته های ملی و منطقه ای برنامه حافظه جهانی یونسکو انجام می شود. به این منظور، یونسکو همچنین در حال استفاده از همبستگی حداکثری بین المللی در بین شرکای خود از جمله فدراسیون بین المللی انجمن ها و موسسات کتابخانه ای (ایفلا)، شورای جهانی آرشیو (ICA)، مرکز بین المللی مطالعات حفظ و بازیابی دارایی(های) فرهنگی (ICCROM)، شورای بین المللی موزه ها (ICOM) و شورای هماهنگی انجمن های بایگانی دیداری شنیداری (CCAAA) است.
ثانیا،کشورهای عضو به افزایش سرمایه گذاری در زمینه حفظ و دسترسی به میراث مستند جهت کاهش و مدیریت خطر این فاجعه نیاز دارند. بیشتر موسسات حافظه (ملی و منطقه ای) وابسته به حمایت عمومی هستند و درخواست بایگانی آثار ارزشمند در محل، به ناچار از درآمد این موسسات می کاهد. بنابراین، به منظور استمرار فعالیت این موسسات؛ سرمایه گذاری دولتی - همراه با سرمایه گذاری بخش خصوصی- برای (ادامه) عملکرد مؤثر و بقای این موسسات ضروری است. تحسین برانگیز است که نهادهای حافظه، ضمن تداوم فعالیت، در خلال این بحران جهانی بهداشتی، از طریق نمایشگاه های آنلاین رایگان، تهیه نسخه های دیجیتالی از کپی های قدیمی و تعامل مؤثر با شهروندان در رسانه های اجتماعی، مقاومت چشمگیری از خود به نمایش گذاشته اند. آنها باید منابع و حقوق لازم را برای جمع آوری مطالب- چه برای دریافت اسناد یا سوابق رسمی از موسسات و یا از کل جامعه، بصورت آنلاین و آفلاین - در اختیار داشته باشند، تا بتوانند مستندات کامل از بحران را تهیه کنند.
ثالثاً، مهم است كه مؤسسات حافظه، بیش از هر زمان دیگری، برای محققان، سیاستگذاران، متخصصان رسانه، دانشمندان و جامعه در دسترس باشند. درک اینکه چگونه رهبران در گذشته نسبت به فوریت های بهداشتی واکنش نشان می داده اند می تواند تصمیمات سیاستگذاران امروز را بهبود بخشد. دانشمندان همچنین می توانند از سوابق مربوط به شیوع بیماریهای گذشته برای بهبود روشهای خود و شناسایی بهترین روش عملی برای مقابله با شیوع بیماریهای جدید استفاده کنند. به طور کلی، (بررسی) منابع اولیه ناشی از هر بیماری همه گیر، منجر به کسب بینش از جنبه های اجتماعی- اقتصادی، سیاسی و فرهنگی در مورد هرگونه بیماری همه گیر می شود که برداشت های امروزی از COVID-19 را دگرگون می سازد. علاوه بر این، از طریق دسترسی از راه دور به موسسات حافظه و سایر مخازن می توان به افراد جوامع (مختلف) کمک کرد تا با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و از طریق اسناد مشترک فرهنگ ها، زبان ها و بیان خلاق، کمک روانی-اجتماعی برای یکدیگر فراهم نمایند.
علاوه بر این، آرشیوهای دیداری-شنیداری و عمومی بشدت سرگرم مستند سازی این بیماری همه گیرند: اینکه قرنطینه چگونه بر زندگی افراد تأثیر می گذارد، برخورد دولت ها با این بحران بهداشتی و اقتصادی چگونه است؛ نحوه واکنش رسانه ها به آن چیست؛ و همچنین نحوه جدید و در حال ظهور ابراز همبستگی نسبت به این بیماری چیست؛ و مشارکت در سرعت بخشیدن به دیجیتالی کردن منابع چگونه است. دلیل این مستندسازی نیز آن است که بخش بزرگی از نیروی کار و جوانان در آموزش و پرورش مجبورند به کار و مدرسه از راه دور متوسل شوند.
علاوه بر این، حفظ و فراهم آوردن دسترسی به چنین منابع دست اولیه، این پتانسیل را دارد که بتواند آگاهی عمومی و مشارکت را در اقدامات بهداشت عمومی، مبتنی بر دروس تاریخی آموخته شده، فراهم کند.
سرانجام، افراد، سیاستگذاران و جامعه علمی تشویق می شوند از ارزش های مؤسسات حافظه به عنوان نگهدارندگان حافظه جهانی در همه مصادیق آن، از جمله بیماری های همه گیر و واکنش جهان نسبت به آنها قدردانی کنند. آرشیوها، کتابخانه ها و موزه ها همیشه متولی اطلاعات معتبر و با کیفیت بوده اند. با افزایش اطلاعات نادرست در مورد COVID-19 در سطح جهان، موسسات حافظه می توانند اطلاعات علمی مبتنی بر واقعیت را گردآوری، فهرست نویسی و منتشر کنند و دیدگاه هایی انتقادی و مبتنی بر مقایسه را ارائه دهند. سرانجام، با تلاش خود برای تهیه مستندات در مورد پاسخ های غالب به همه گیری COVID-19، همین موسسات هستند که مجملی معتبر و درست را در خصوص این بیماری همه گیر برای نسل های آینده شکل می دهند.
فراخوان برای به گردن گرفتن مسئولیت مشترک (در وضعیت همه گیری)، به وضوح در اسناد «برنامه ریشه کن سازی آبله مرغان»، مربوط به سازمان بهداشت جهانی (WHO)، که در حافظه یونسکو در جهان نقش بسته است، دیده می شود، که در سال 2017 ثبت شده است. در سال 1966 ، سازمان بهداشت جهانی، برنامه جهانی برای ریشه کن کردن آبله مرغان، بیماری ای که هزاران سال بشر را مبتلا کرده بود، راه اندازی کرد، تا سرانجام در سال 1980 ، سازمان بهداشت جهانی، ریشه کنى آبله را اعلام کرد. اسناد برنامه ریشه کن سازی آبله مرغان، مستندی از تصمیمات و اقدامات انجام شده برای ریشه کن کردن این بیماری را ارائه می دهد و تلاش مشابه برای کنترل بیماری های آینده را جهت می بخشد.
بنابراین، باید اطمینان حاصل کنیم که سابقه کاملی از بیماری همه گیر COVID-19 وجود دارد، تا بتوانیم از شیوع دیگری از این دست جلوگیری کنیم یا تأثیر چنین رویدادهای جهانی را در آینده بهتر مدیریت نماییم.
پایان پیام/32منبع: شبستان
کلیدواژه: شیوع ویروس کرونا بیانیه مشترک صدور میراث مستند بیماری همه گیر بین المللی انجمن ها ریشه کن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۵۱۸۱۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چیز‌هایی که فکر نمی‌کنید به کبدتان آسیب می‌زنند
آفتاب‌‌نیوز :
کبد اندامی بزرگ و مهم است که اگر مراقبش نباشید مستعد آسیب است. کبد بعد از پوست، بزرگ‌ترین اندام بدن است که در بالاتنه‌تان و در سمت راست قفسه سینه‌تان قرار دارد. کبد علاوه بر اینکه مسئول جداکردن مواد مغذی از غذا‌هایی است که از سیستم گوارشتان عبور می‌کنند است، صفرا نیز ترشح می‌کند که به بدن در هضم غذا و دفع سموم کمک می‌کند.
بیماری کبد شامل تعدادی از عوارضی می‌شود که به کبد آسیب می‌زنند. به‌مرورزمان، این آسیب می‌تواند کبد را زخم کند که به آن سیروز می‌گویند. وقتی بافت اسکار جایگزین بافت سالم می‌شود، جلوی عملکرد نرمال کبد را می‌گیرد و این در نهایت می‌تواند موجب نارسایی کبد یا سرطان کبد شود.
ازاین‌رو مهم است که مراقب سلامت کبد خود باشید تا آسیب نبیند و این مراقبت شامل آگاه بودن از راه‌های گوناگونی می‌شود که ممکن است تصادفاً به این اندام حساس آسیب بزنند.
در معرض سموم قرارگرفتن
یکی از نقش‌های اصلی کبد در بدن، دفع سموم است. کبد از طریق چیز‌هایی به نام کانال‌های سینوزوئید کبد، سموم را دفع می‌کند. این کانال‌ها از سلول‌های ایمنی به نام سلول‌های کوپفر برای فیلترکردن سموم از طریق کبد استفاده می‌کنند. سلول‌های کوپفر این سموم را احاطه و آنها را تجزیه کرده و سپس آنها را از بدن خارج می‌کنند. اگر این سموم از بدن خارج نشوند می‌توانند در داخل سلول‌های چربی ذخیره شوند که البته برای کبد مضر است.
کبد معمولاً می‌تواند سموم را به‌خوبی پردازش کند، اما سم خیلی زیاد باعث آسیب کبد می‌شود؛ بنابراین شما باید مقدار سمومی را که وارد بدنتان می‌کنید محدود نمایید تا مطمئن شوید فشار زیاد به کبدتان وارد نمی‌کنید. شستن میوه‌ها و سبزی‌ها پیش از خوردن می‌تواند کمک کند تا سم کمتری وارد بدنتان شود. یک سری از محصولات شوینده خانگی هم می‌توانند خطرناک باشند و لازم است پیش از مصرف، برچسب روی آنها را به‌دقت بخوانید تا از آنها درست استفاده کنید.
مکمل‌های مضر
نظارت بر صنایع تولیدکنندهٔ مکمل‌های غذایی آن‌طور که فکر می‌کنید دقیق نیست. به همین دلیل شما باید در انتخاب مکمل‌ها دقیق باشید؛ اما به‌هرحال هیچ تضمینی وجود ندارد که بی‌ضرر باشند و به کبدتان آسیب نزنند. مکمل‌های غذایی که برچسب «طبیعی» دارند هم می‌توانند مضر باشند. بعضی از مکمل‌های گیاهی نیز به کبد آسیب می‌زنند، مانند عصاره چای سبز.
مصرف مواد مخدر
مصرف مواد مخدر به چند دلیل می‌تواند مضر باشد که یکی از آنها این است که این مواد می‌توانند حاوی عناصری باشند که انتظارش را ندارید و این مواد به سلامتی‌تان آسیب می‌زنند از جمله آسیب به کبد. مثلا هروئین می‌تواند آسیب جدی به کبد وارد کند؛ چون کبد مجبور است این داروی سمی را از بدن پاک‌سازی کند.
کبد کارش را خوب انجام می‌دهد؛ اما استفاده از موادی مانند هروئین باعث می‌شوند کبد بی‌نهایت تحت‌فشار قرار بگیرد و این اتفاق به‌مرورزمان به کبد آسیب زده و آن را ضعیف می‌کند و کبد به‌سختی خواهد توانست دیگر سموم را کنترل کند. یک نمونهٔ دیگر نیز کوکائین است که بر آنزیم‌های کبد اثر می‌گذارد و باعث التهاب در کبد یا رابدومیولیز می‌شود که عارضه‌ای است که در آن، عضلات به‌سرعت تحلیل رفته و محتویات خود را به داخل جریان خون می‌ریزند. متامفتامین یا شیشه نیز با بالابردن دمای بدن و افزایش فشارخون باعث آسیب کبد می‌شود.
نادیده‌گرفتن علائم هشداردهنده کبد
اگر تردید دارید که کبدتان مشکلی دارد بهتر است فوراً به پزشک مراجعه کنید. مسئله اینجاست که مشکلات کبد ممکن است به‌سختی شناسایی شوند. خیلی از افراد علائم خاصی ندارند تا زمانی که مشکل کبدشان جدی شود. اما تشخیص به‌موقع مشکل کبد بهترین راه برای پیشگیری از آسیب جدی آن است.
یکی از شگفتی‌های کبد این است که می‌تواند خودش را ترمیم کند، حتی اگر از آسیب قبلی، بافت اسکار در کبدتان داشته باشید. به همین دلیل تشخیص به‌موقع مشکلات کبد می‌تواند نجاتتان بدهد. متأسفانه خیلی از افراد متوجه نمی‌شوند که کبدشان مشکلی دارد تا زمانی که این مشکل جدی و خطرناک می‌شود. در واقع بسیاری از عوارض کبدی هیچ علامت بارزی ندارند.
اگر زودتر جلوی مشکل کبد گرفته نشود و کبد آسیب زیادی ببیند، خطر نارسایی کبد یا سرطان کبد را به دنبال دارد که هر دو بی‌نهایت جدی‌اند. پزشک می‌تواند با آزمایش خون، تست‌های تصویری و یا در برخی موارد با بیوپسی کبد، تشخیص دهد که کبد آسیب دیده یا نه.
مصرف الکل
الکل می‌تواند آسیب زیادی به کبد وارد کند. مصرف زیاد الکل به‌مرورزمان موجب سیروز کبد خواهد شد. در میان تمام ارگان‌های بدن، کبد بیشترین آسیب را از الکل می‌بیند؛ چون الکل اساساً در کبد متابولیز می‌شود. مصرف الکل می‌تواند سبب عوارض کبدی مانند کبد چرب، سیروز و هپاتیت شود.
مصرف چربی‌های ناسالم
انواع چربی‌ها در غذا‌هایی که می‌خورید وجود دارد و برخی از آنها سالم‌تر از بقیه‌اند. بیماری کبد چرب غیرالکلی زمانی رخ می‌دهد که چربی زیاد در کبد انباشته می‌شود. کبد به طور نرمال دارای مقداری چربی است؛ اما اگر بیشتر از ۵ تا ۱۰ درصد کبد از چربی باشد، مشکل‌ساز خواهد شد.
مطالعات نشان می‌دهند مصرف کالری زیاد منجر به بیماری کبد چرب می‌شود؛ اما غذایی که می‌خورید هم مهم است. چربی اشباع یکی از عوامل ایجاد بیماری کبد چرب است و خوردن مقدار کمتری از این نوع چربی که معمولاً در منابع حیوانی مانند کره و لبنیات و گوشت چرب و روغن نارگیل وجود دارد می‌تواند به پیشگیری از ابتلا به بیماری کبد چرب کمک کند. محققان دریافته‌اند چربی غیراشباع که معمولاً در روغن‌های گیاهی، روغن ماهی و مغز‌ها وجود دارد در واقع محافظ کبد است.
مصرف زیاد قند
علاوه بر اینکه باید چربی‌های سالم مصرف کنید، مصرف قند کمتر و استفاده از منابع سالم‌تر کربوهیدرات‌ها نیز به پیشگیری از ابتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی کمک می‌کند. شما باید از مصرف نوشیدنی‌های قندی مثل نوشابه‌های گازدار و نوشیدنی‌های ورزشی و آبمیوه‌های صنعتی و چای و قهوه شیرین پرهیز کنید.
عاقلانه است که از مصرف محصولاتی که شربت فروکتوز دارند نیز خودداری کنید. فروکتوز نوعی قند است که به طور طبیعی در میوه‌ها و عسل وجود دارد. در واقع شما باید به دنبال خوراکی‌هایی باشید که شاخص گلیسمی پایین دارند. بیشتر میوه‌ها، سبزی‌ها و غلات کامل در این دسته قرار می‌گیرند. این نوع غذا‌ها در مقایسه با منابع ساده کربوهیدرات مثل نان سفید و برنج سفید و سیب‌زمینی، دارای اثر کمتری بر قند خون هستند.
ضمناً توصیه می‌شود به‌طورکلی، کمتر کربوهیدرات مصرف کنید؛ چون خوردن کربوهیدرات زیاد هم باعث می‌شود کبد آنها را به‌صورت چربی ذخیره کند.
مصرف زیاد استامینوفن
وقتی تب یا بدن‌درد دارید احتمالاً سراغ دارو‌های مسکن می‌روید تا ناراحتی‌تان را تسکین بدهید. یکی از عناصر فعال در مسکن‌ها، استامینوفن است که درد را تسکین داده و تب را پایین می‌آورد. مصرف زیاد استامینوفن، استفاده نامناسب از آن یا ترکیب آن با دارو‌های اشتباهی می‌تواند به کبد آسیب بزند.
اگر از استامینوفن درست استفاده کنید نباید به کبدتان آسیبی برسد. اما پزشکان و کارشناسان هشدار می‌دهند که مصرف زیاد آن می‌تواند آسیب شدیدی به کبد وارد کند، تاحدی‌که ممکن است نیاز به پیوند کبد وجود داشته باشد. سعی کنید به‌یک‌باره بیشتر از یک استامینوفن یا هر دارویی که حاوی این ماده است مصرف نکنید. در واقع مجازید روزانه حداکثر ۴۰۰۰ میلی‌گرم استامینوفن مصرف کنید.
غذا و نوشیدنی آلوده
یکی از انواع ویروس هپاتیت، هپاتیت E است که بیشتر در میان مسافران معمول می‌باشد. اگر در ناحیه‌ای زندگی می‌کنید که آب آشامیدنی یا غذای تمیز و طبق استاندارد‌ها وجود ندارد، پس به‌احتمال بسیار زیاد در معرض ابتلا به ویروس هپاتیت E قرار دارید. متأسفانه این ویروس واکسنی ندارد و اگر به آن مبتلا شوید احتمالاً علامتی نخواهید داشت، اما ویروس هپاتیت E به‌مرورزمان به کبد آسیب می‌زند.
افرادی که در حال حاضر بیماری کبدی دارند در صورت آلوده‌شدن به ویروس هپاتیت E بیماری‌شان شدید خواهد شد. اما بیشتر افراد سالمی که به این ویروس مبتلا می‌شوند می‌توانند بهبود پیدا کنند. اگر هپاتیت E علامتی داشته باشد شامل تهوع، تب، کاهش اشتها، شکم‌درد و درد مفاصل خواهد بود. علائم ممکن است دو تا سه ماه طول بکشند. برای پیشگیری از ابتلا به هپاتیت E هیچ آب و غذایی را تا زمانی که از پاکیزه بودن آن مطمئن نشده‌اید مصرف نکنید. شیر و ماست را حتماً به‌صورت پاستوریزه مصرف کنید و غذای خام را از منبعی که اطمینانی به آن ندارید نخورید.
نداشتن وزن سالم
به‌طورکلی زندگی با یک سبک زندگی سالم می‌تواند جلوی آسیب کبد را بگیرد. وزن سالم بدن به پیشگیری از بیماری کبد کمک می‌کند و انتخاب‌های سالم در سبک زندگی مثل تغذیه سالم و درست و ورزش منظم نیز نقش مهمی در جلوگیری از مشکلات کبدی دارد. سبک زندگی سالم به افرادی که در حال حاضر بیماری کبد دارند نیز کمک می‌کند دچار عوارض جدی‌تر نشوند.
مطالعات نشان داده‌اند کاهش وزن برای افرادی که بیماری کبد چرب غیرالکلی دارند مفید است. البته نکته اصلی اینجاست که خیلی از افراد موفق می‌شوند وزن کم کرده و به وزن سالمی برسند؛ اما در حفظ و تداوم آن چندان موفق نیستند و وزن ازدست‌رفته را در مدت کوتاهی دوباره به دست می‌آورند.
به اندازه کافی ورزش‌نکردن
وقتی پای پیشگیری از بیماریهای کبد در میان است، نقش ورزش منظم را نیز نمی‌توانید نادیده بگیرید. به‌طورکلی ورزش برای سلامتی خوب است و افراد بزرگسال باید تقریباً ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه در هفته فعالیت بدنی داشته باشند که می‌تواند شامل پیاده‌روی، شنا، دوچرخه‌سواری یا درگیر فعالیت‌های هوازی شود. تمرینات قدرتی را نیز باید در کنار تمرینات هوازی انجام دهید و در هفته دو جلسه تمرینات بدنسازی و قدرتی داشته باشید و تمام گروه‌های عضلانی‌تان را درگیر کنید.
یافته‌ها نشان می‌دهند ورزش‌کردن باعث کاهش چربی کبد می‌شود و این کار از طریق مؤثرتر کردن انسولین در بدن صورت می‌گیرد که کمک می‌کند اسید‌های چرب در کبدتان متابولیز شوند و عملکرد میتوکندری‌ها در کبد بهتر شود. محققان می‌گویند افرادی که بیماری کبد چرب دارند با ورزش منظم حتی اگر وزن کم نکنند، باز هم شرایط سالم‌تری خواهند داشت و این نقش بسیار مهم ورزش را در پیشگیری و درمان بیماری کبد چرب نشان می‌دهد.
استفاده از وسایل مشترک آلوده به خون
انواعی از ویروس هپاتیت از طریق خون منتقل می‌شوند. توصیه می‌کنیم از وسایل مشترکی که آلوده به خون هستند هرگز استفاده نکنید. مثلاً مسواک یا ژیلت مشترک می‌تواند باعث انتقال هپاتیت شود. حتی وسایل پیرسینگ و مانیکور هم می‌توانند این ویروس را انتقال دهند.
هپاتیت C یکی از انواع هپاتیت است که اساساً از طریق استفاده از سوزن‌های مشترک منتقل می‌شوند. هپاتیت C هرچند که اغلب یک بیماری کوتاه‌مدت است؛ اما این بیماری در تقریباً نیمی از افراد مزمن می‌شود. این بیماری در صورت مزمن شدن می‌تواند باعث سیروز کبد و حتی سرطان کبد شود. هپاتیت C مشابه هپاتیت E هیچ واکسنی ندارد و بهترین راه پیشگیری از این عفونت، اجتناب از تماس با خون فرد آلوده است.
واکسینه نشدن
ویروس هپاتیت انواعی دارد که همهٔ آنها به کبد آسیب می‌زنند. هر چند همهٔ انواع این ویروس واکسن ندارند؛ اما واکسن بیشتر آنها موجود است. به‌هرحال توصیه می‌شود واکسن هپاتیت A و هپاتیت B را بزنید تا از ابتلا به این عفونت ایمن بمانید. هر دو واکسن اثرگذاری بالایی دارند و بی‌خطر هستند.
واکسن هپاتیت B بین ۹۵ تا ۱۰۰ درصد مؤثر است و جلوی آسیب کبد و سرطان کبد را که می‌تواند ناشی از عفونت باشد می‌گیرد. واکسن هپاتیت A نیز مؤثر است و تقریباً ۱۰۰ درصد افراد با این واکسن در عرض یک سال از دریافت اولین دوز، در برابر این ویروس ایمنی پیدا می‌کنند.
واکسن هپاتیت B برای بیشتر بچه‌ها توصیه می‌شود. کودک می‌تواند اولین دوز این واکسن را خیلی زود و ۲۴ ساعت بعد از تولد دریافت کند و دو دوز دیگر پیش از ۱۸ ماهگی توصیه می‌شود. اما نوجوانان و بزرگسالان درصورتی‌که طی کودکی واکسینه نشده‌اند می‌توانند این واکسن را در هر سنی بزنند.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد