مشهدالرضا از یاد نخواهدت برد
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۵۲۷۸۴۷
به گزارش خبرنگار مهر، وحید جلیلی در سوگ حاجی اکبرزاده یادداشتی با عنوان مشهدالرضا از یاد نخواهدت برد، نوشته است که در ادامه از نظر شما میگذرد:
بسم الله الرحمن الرحیم
به عشق؛ زنده بود و هست.
شوق در جانش بود این پیر انقلابی مشهد و جوانش میدیدی آنگاه که از موالیانش سخن ساز میکرد؛ و وقتی که انقلاب را باز میگفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مقدمهاش بر "حسین پیشوای انسانها " که در بهار ۱۳۴۳؛ چهارده سال پیش از بهمن ۵۷ منتشر شده، یکی از اسناد مهم انقلاب اسلامی است:
" از حسین اکتفا به نام حسین
نبود در خور مقام حسین
بلکه باید که خلق دریابند
علت اصلی قیام حسین "
اکبرزاده نه ادعای شاعری داشت، نه در حوزه یا دانشگاه تحصیل کرده بود، نه هیچ عنوان و اعتبار مُدرنی را یدک میکشید، و نه زانو در مکتب هیچ لیبرال و مارکسیست و سکولار و ناسیونالیستی به زمین زده بود ولی تا دلت بخواهد میفهمید و میدانست. مصداق بارز مؤمنان بصیری که آقا در "سخنرانی عوام و خواص"؛ تکیهگاه مردمی انقلاب دانسته بود.
و چه ذوق سلیم و نافذی داشت در دیدن و برگزیدن.
مغناطیسی که آهن را از خاک اره، خوب میشناخت:
"کوششها کردند که قیام حسین را وارونه جلوه دهند تا بدین وسیله انحرافی در مکتب عزاداری حسین که بهترین وسیله برای روشن شدن افکار بود پدید آورند و آن را یک حربه تبلیغاتی برای مشوب کردن اذهان جوانان به کار ببرند و عزاداری حسین (ع) را وسیله تخدیر اعصاب و …".
" مبلغین، محدثین، شعرا هم بدون اینکه متوجه این انحراف شده باشند با تشریح نکردن اصل قیام و نگفتن سخنان حسین علیهالسلام بزرگترین ضربه را بر پیکره قیام آن حضرت وارد ساختند"
اینها کلمات حاجی اکبرزاده است. کاسب جوان سی ساله و بی ادعای کوچه پس کوچههای مشهد؛ که پنج کلاس بیشتر نخوانده بود؛ سالها قبل از آن که "حماسه حسینی" آیتالله مرتضی مطهری منتشر شده باشد یا کسی در ایران نام دکتر علی شریعتی را شنیده باشد.
و هم او با همین صداقت و صراحت و شجاعت و عمقی که انحطاط سنتیها را میفهمد و نقد میکند در همان مقدمه ادامه میدهد: "انتقاد من بیشتر بر اغلب شعرای جوان و روشنفکر معاصر وارد است … سوال میکنم آیا شما برای الهام گرفتن؛ مکتبی آموزندهتر و مهیجتر از مکتب حسین ابن علی سراغ دارید؟ "
در نگارش تاریخ انقلاب اسلامی؛ "حسین پیشوای انسانها" کتاب بسیار مهمی است از یک نویسنده بی ادعا و معمولی؛ به مثابه نمونه و نمادی از جمهور جامعه ایرانی که ایدهآل خود را فراتر از تجدد و تحجر، در اسلام ناب یافتند بی آن که در انتظار رهبرانی از دل احزاب یا آکادمیها بمانند.
گزیدهای که او نزدیک شصت سال پیش در معرفی "پیشوای انسانها " فراهم آورده است شاید تا همین امروز بینظیر باشد در میان اقران خود، از حیث نزدیکی به مبانی انقلاب اسلامی.
اکبرزاده فقط یک شخص نیست، نمادی است از جامعه مؤمن سنتی و آرمان خواه مشهدی و خراسانی و ایرانی که خلوص و بصیرت را با هم دارند. مدرنها را دیده و سنجیده بود و سنتی مانده بود. حلقه وصلی بین سنتیترین تودهها و پیشروترین انقلابیها.
بزرگ بود و مهربان بود و دلنشین و صاف. مظهر سماحت و صلابت. در فهرست رفاقتهایش از نعمت میرزازاده و محمدرضا شجریان هست تا پرویز خرسند تا برسد به محمود کاوه و اسماعیل قاآنی. سرتا پا ایمان و آمادگی برای حضور؛ در هر صحنهای که اسلام و انقلاب اقتضا کند.
ما تا چشم گشودهایم "مقام معظم رهبری" را دیدهایم و خاطرات آقا را در کتابها خواندهایم، او اما رفیق سالهای غربت و مبارزه بود و "آقای خامنهای" (به جزم میم) را آنچنان زلال؛ دوست داشت که وقتی نام امام مسجد کرامت را میبرد در چشمهایش ابتهاج میتراوید و لحنش شیرینتر میشد و همزمان مراقبه داشت ذرهای از محبوب قدیمیاش خرج نکند.
قدر انقلاب و امام راحل و حاضرش را او میدانست که درازی شب را از چشمهای صبورش میشد پرسید که دوره رضا قلدر را زندگی کرده بود و اشغال ایران را و نهضت نفت را و پانزده خرداد را و انقلاب را و دفاع مقدس را.
هیآتیها اگر الگو بخواهند هم اوست تمام قد. و فرهنگیها هم. شصت سال بر صراط مستقیم رفتن و نایستادن و نلغزیدن وتمام بضاعت خویش را به میدان آوردن و فدای تکلیف کردن.
یادت به خیر باد و نامت جاودان!
هفتاد سال چه چشمها که جوشید با نوای نوحههای حسینی و فاطمیات و چه جانها که جلا یافت به بینش بصیرت و چه دلها که تسکین یافت با دلداریهای شاعرانهات.
بنده خوب خدا، مؤمن بیادعا، مرید مخلص اهل بیت مصطفی (ص)، مداح شهدا و سیدالشهدا (ع)
انقلابی ناب؛ حاجی اکبرزاده نازنین و دوست داشتنی!
سلام ما را به شهدا برسان.
مشهدالرضا از یاد نخواهدت برد.
کد خبر 4895380منبع: مهر
کلیدواژه: وحید جلیلی درگذشت چهره ها پیام تسلیت ویروس کرونا نیمه شعبان کنفرانس بین المللی شیوع کرونا مهدویت سیدهادی خسروشاهی امام زمان حضرت مهدی عج امام سجاد ع معرفی کتاب مسلمانان سال جهش تولید فضای مجازی سازمان اوقاف و امور خیریه پیام تسلیت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۵۲۷۸۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خنثیسازی فتنه مدعیان دروغین مهدویت توسط امام صادق (ع)
امام صادق علیهالسلام ضمن آنکه بحث و درسهایی در زمینههای مختلف علمی، معرفتی، فقهی و فلسفی با شاگردان خویش داشتند، فصل جداگانهای را به صورت مستقیم به موضوع مهدویت اختصاص دادند تا از فتنهای عظیم جلوگیری کنند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، عصر امام صادق علیهالسلام یکی از پر تنشترین و پر هیاهوترین دوران تاریخ اسلام محسوب میشود. وجود مکاتب مختلف فکری، تنشهای سیاسی بین حکام بنی امیه و بنی العباس، و همچنین محصوریت و مظلومیت شیعیان به دلیل بروز اختناقات سیاسی ـ امنیتی بخشی از مسائل مربوط به آن دوران است.
در این بین آنچه که سبب بروز رخنه و فتنهای عمیق برای ضربه زدن به جریان تمدنی دین مبین اسلام بود، رویش مدعیان دروغین مهدویت بود که اتفاقاً از دل جریان عباسیان بر آمد؛ زیرا آنها برای مشروعیتبخشی به خلافت خود و جلب رأی عمومی، دست به جعل و تحریف روایات زدند و بر خلاف روایات صحیحی که نسل مهدی(عج) را به پیامبر اکرم و امیرالمؤمنین میرسانند، روایاتی جعل کردند که امام زمان عجل الله تعالی فرجه را از نسل عباس، عموی پیامبر معرفی میکرد، از جمله این روایات، حدیث خُزاعی است که گفت المَهدیُّ مِن وُلدِ العَباس؛ مهدی از فرزند عباس است.
افزون بر اینکه فضای فکری و جوّ قالب بر مردم در سالهای پایانی حکومت بنیامیه به قدری ملتهب و مناسب قیام بود که افراد مختلف به امید رهایی از حکومت ظالمانه و غاصبانه بنیامیه دست به قیامهای متعددی زدند که در این بین موضوع جانشینی یکی از خاندان رسول خدا به عنوان مهدی (عج) از جایگاه ویژهای برخوردار بود؛ از مهمترین این قیامها میتوان به قیام زید بن علی، قیام معاویه طالبی، قیام خراسانیان و قیام نفس زکیه اشاره کرد.
تعمیق باورهای مهدویت و مبارزه با مدعیان دروغین در سیره امام صادق(ع)در چنین شرایطی است که امام صادق علیهالسلام ضمن آنکه بحث و درسهایی در زمینههای مختلف علمی، معرفتی، فقهی و فلسفی با شاگردان خویش داشتند، فصل جداگانهای را به صورت مستقیم به موضوع مهدویت اختصاص دادند. در این راستا احادیث متعددی را درباره موضوع مهدویت بیان فرمود تا از تحریف واقعیت جلوگیری شود. از یک سو به بیان شکل و شمایل و نام امام زمان و انتساب ایشان به خاندان رسول خدا صلی الله علیه و آله میپرداختند تا مهدی واقعی از مهدی دروغین شناخته شود و از دیگر سو به زمان ولادت آن حضرت در آینده اشاره میکردند تا جایگاه مدعیان دروغین مهدویت را متزلزل کنند و از طرفی، به تبیین عصر غیبت و دوران آخرالزمان میپرداختند تا نشان دهند هنوز زمان زیادی تا ظهور آن دوران باقی مانده است. دستهای از روایات هم خاصّ شیعیان برای مواجهه صحیح با جریان مهدویت و فتنههای آخرالزمان و ارائه تبیین صحیح نسبت به عصر غیبت، دوران قیام امام و عصر ظهور بود.
عبرتی آخرالزمانی از تاریخ امام صادق (ع) / چرا خداوند به دولتها فرصت حکومت میدهد؟در ادامه سه نمونه از این احادیث را میخوانیم:
امام صادق علیه السلام درباره خصوصیتهای ظاهری امام عصر عجل الله تعالی فرجه فرمود: «لَیْسَ بِالطَّوِیلِ الشَّامِخِ وَ لَا بِالْقَصِیرِ اللَّازِقِ بَلْ مَرْبُوعُ الْقَامَةِ مُدَوَّرُ الْهَامَةِ وَاسِعُ الصَّدْرِ صَلْتُ الْجَبِینِ مَقْرُونُ الْحَاجِبَینِ عَلَی خَدِّهِ الْاَیْمَنِ خَالٌ کَاَنَّهُ فُتَاتُ الْمِسْکِ عَلَی رَضْراضَةِ الْعَنْبَرِ؛ دراز قامت متکبر و کوتاه قامت چسبیده [به زمین کوتوله] نیست، بلکه میان قامت است، سیمایی گرد، سینهای فراخ، پیشانی ای باز و ابروانی به هم رسیده دارد و خالی بر گونه راست اوست، چون دانه مشک که بر قطعه عنبر ساییده شده است.»
همچنین در روایتی دیگر درباره لزوم وجود حجت خدا در زمین و ضرورت ملازمت با او فرمود «مَا تَرَکَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْأَرْضَ بِغَیْرِ إِمَامٍ قَطُّ مُنْذُ قُبِضَ آدَمُ ع یَهْتَدِی بِهِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هُوَ الْحُجَّةُ عَلَى الْعِبَادِ مَنْ تَرَکَهُ ضَلَّ وَ مَنْ لَزِمَهُ نَجَا حَقّاً عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛ خدای عزوجل از آن زمان که حضرت آدم (ع) از دنیا رفت، هرگز زمین را بدون امام رها نکرد، تا مردم به واسطۀ او به سوی خدای عزوجل هدایت شوند و امام، حجت بر بندگان است، کسی که از او دست بردارد، گمراه شده و آنکسی که ملازم او باشد، رهایی یافته است، این حقی است بر خدای عزوجل.» (کمال الدین و تمام النعمة (شیخ صدوق) ج1، ص221)
یا در یک روایت با موضوع ارائه تبیین رفتاری در دوران غیبت امام فرمود: «مَا أَحْسَنَ الصَّبْرَ وَ انْتِظَارَ الْفَرَجِ ... َ فَعَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّهُ إِنَّمَا یَجِیءُ الْفَرَجُ عَلَى الْیَأْس»؛ یعنی چقدر صبر همراه با انتظار فرج خوب و زیباست ... بر شما باد بر صبر کردن. جز این نیست که فرج (قائم) در هنگام ناامیدی فرا میرسد.» (کمال الدین و تمام النعمة، ج2، ص645)
تمام این دست از احادیث تنها گوشهای از اقدامات آشکار امام در راستای مهدویت و امر ظهور بود که همین امر سبب شد تا شیعیان به فتنه نیفتند و از مسیر حقیقی منحرف نشوند؛ چرا که هرگونه انحراف در شیعیان عصر امام، مساوی بود با انحراف شیعیانی که بناست در عصر غیبت با همان احادیث رسیده از صحابه و یاران عترت در زمینه فقه آل محمد صلی الله علیه و آله و معارف بر حق ایشان، عصر غیبت را با کمترین آسیب سپری کنند.
یادداشت: سعید شیری
انتهایپیام/