روسیه نفت را سیاسی کرد، آمریکا سهام خواه اوپک شد/ سه کشور تحریمی، سازمانی جدید راه‌اندازی می‌کنند؟
تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۵۹۱۶۰۳
فریدون برکشلی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، در ارزیابی توافق اخیر در اوپک‌پلاس اظهار داشت: دستیابی به یک ارزیابی جامع، مستلزم گذشت زمان و بررسی واکنش بازار جهانی نفت است. در واقع در این مرحله، اوپک‌پلاس هم با ضریب احتمالات این تصمیم را گرفت. آنچه بر روی بازار تاثیر می‌گذارد برداشت معامله‌گران نفتی از جدیت تولیدکنندگان اصلی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: در حال حاضر بازار جهانی با حجم بالایی از نفت فروش نرفته مواجه است. در این میان صاحبان انبارها و مخازن هم قیمت‌ها را بالا بردند و فشار مضاعفی به تولیدکنندگان نفت و پالایشگاه‌ها بابت هزینه ذخیره‌سازی نفت‌خام و فرآورده وارد می‌کنند. از همین روی در کوتاه مدت از هفته آینده که بازارهای جهانی و بورس‌های بین المللی پس از تعطیلات آخر هفته و تعطیلات عید پاک بازگشایی می‌شوند، دیده خواهد شد. اما در بلندمدت واکنش بازار جهانی، منبعث از ارزیابی پایبندی جمعی تولیدکنندگان خواهد بود.
تفاهم 10 میلیون بشکه‌ای جدی است
رئیس دفتر مرکز مطالعات انرژی وین درباره پایندی اعضا به توافق اخیر اوپک پلاس توضیح داد: ماندگاری تفاهم جدی است. تحت شرایط کنونی تولیدکنندگان فشار زیادی را تحمل می‌کنند. جنگ قیمتیِ سهم بازار که بین عربستان و روسیه در گرفت، نشانه‌هایی از افت قیمت در سطوح تک رقمی داشت. بازار جهانی به شدت تحت فشار است. در طول تاریخ یک صد سال گذشته، بازار جهانی با این حد از فشار مواجه نبوده است. شیوع ویروس کرونا به بخشی از جهان که طی 20 سال گذشته موتور رشد تقاضای نفت بوده است، آسیب عمیقی وارد کرده و پیش‌بینی‌های دبیرخانه اوپک از کاهش 25 میلیون بشکه در روز از تقاضای جهانی برای سال جاری و 2021 دارد.
وی ادامه داد: از سوی دیگر در طرف عرضه هم تولیدکنندگان برای کسب سهم بیشتری از ته مانده بازار جهانی دست به رقابت سختی زدند. در این میان ظهور نفت‌خام‌های غیرمتعارف هم فشار زیادی به بازار از نفس افتاده نفت وارد کرد، این بدان معناست که تولید کنندگان راهی برای عقبگرد ندارند، باید همکاری کنند، همانگونه که در دهه 1980 همکاری کردند و ثبات را به بازار جهانی نفت باز گرداندند. البته همکاری 30 کشور تولیدکننده که بعضا برای کاهش تولید با موانع و محدودیت‌های حقوقی و قانونی مواجه‌اند، کار دشواری است.
تولیدکنندگان دیگر فرصت ندارند
برکشلی خاطرنشان کرد: در اجلاس 9 آوریل هم یک مورد آن با مخالفت مکزیک با میزان کاهشی که به آن تعلق می‌گرفت، مشاهده شد. عربستان هم سیاست، همه یا هیچکدام را در پیش گرفته است. اعضای اوپک، 60 سال است با هم کار می‌کنند. قوانین و مقررات خود را با سازمان و اساسنامه این سازمان تنظیم کرده‌اند، کشورهای غیر اوپک هم سالهاست که با اوپک همکاری دارند. اما تولیدکنندگانی مانند کانادا، مکزیک یا نروژ باید چهارچوب‌های همکاری خود را با اوپک به منظور مدیریت جهانی بازار نفت هماهنگ کنند. در هر حال فارغ از اینکه اجلاس 9 آوریل دستاورد ملموسی داشته باشد یا خیر، تولیدکنندگان در فرصت بسیار اندکی که هنوز در اختیار دارند، ناچارند که توافق کنند.
آمریکا و کانادا چرا آمدند؟
وی درباره پیوستن امریکا و کانادا به توافق کاهش 10 میلیون بشکه‌ای تولید نفت گفت: این مسئله بستگی به مجموعه‌ای از شرایط و انتظاراتی دارد که تولیدکنندگان از حضور خود در یک همکاری جهانی برای مدیریت بازار نفت دارند. واقعیت اینک برای همه آشکار است که اوپک، مانند گذشته قادر نیست که ثبات بازار را حفظ کند. بازار جهانی نفت دستخوش تحولات مهمی شده است. زمانی نه چندان دور، اوپک پاسخگوی 65 درصد تقاضای جهانی نفت بود. در 2019 و قبل از شیوع کرونا سهم اوپک از عرضه جهانی نفت به اندکی بیش از 30 درصد رسیده بود. این رقمی نیست که بتوان با آن بازار را مدیریت کرد. تقاضای جهانی بالا می‌رود و تولیدکنندگان جدید وارد بازار می‌شوند و سهم اوپک را از آنِ خود می‌سازند.
رئیس دفتر مرکز مطالعات انرژی وین خاطرنشان کرد: اوپک و روسیه نزدیک به 20 سال با یکدیگر تعامل داشتند، اما نزدیکی آنان با یکدیگر در سپتامبر 2015 ناشی از درک این واقعیت بود که تولیدکنندگان نفت باید با یکدیگر همکاری کنند. تولیدکنندگان در امریکای شمالی، یعنی کانادا، امریکا و تا حدی مکزیک، شرکت‌های نفتی هستند که باید پاسخگوی سهامداران خود باشند و سود مورد انتظار صاحبان سهام را تامین کنند. در اوپک و غیر اوپک نیز شرکت‌های نفتی باید خرج یک ملت و کشور را تامین کنند.
روسیه نفت را سیاسی کرد
وی تاکید کرد: البته ورود کشورهای جدید و به ویژه روسیه بازار جهانی نفت را هم بیش از گذشته سیاسی می‌کند. اکنون هم در اوپک پلاس+پلاس، روسیه باید مجموعه‌ای از مسایل را با طرف‌های مختلف مانند عربستان و امریکا، حل و فصل کند. بحث روسیه دیگر فقط قیمت نیست. روس‌ها می‌خواهند که تحریم‌های نفتی امریکا بر شرکت‌های نفتی روسیه برداشته شود. اکنون روسیه، ونزوئلا و ایران می‌توانند یک اوپک از کشورهای تحت تحریم امریکا تشکیل دهند.
یک میلیارد بشکه نفتِ سرگردان در آب‌ها
برکشلی درباره بحث آینده قیمت نفت پس از اتفاقات اخیر بازار نیز بیان کرد: روند قیمت تابع عوامل گوناگونی است. امروز بازار نزدیک به یک میلیار بشکه نفت نافروش در مخازن، پالایشگاه‌ها، روی آب و ترمینال‌ها دارد. بازار به لحاظ روانی تحت فشار نیست. بازار می‌داند که هرگونه تصمیم امروز اوپک و تولیدکنندگان غیر اوپک، در یک سال آینده تاثیری بر بازار نخواهد داشت. بنابراین تصمیمات امروز تاثیرات کوتاه مدت چندانی بر بازار نخواهند داشت. البته معامله‌گران در بورس‌ها فعالند و با خرید و فروش بشکه‌های کاغذی سود کوتاه مدت خواهند داشت. برداشت بازار از عزم تولیدکنندگان تاثیر مهمی دارد و باید گفت عربستان و روسیه در کشمکش‌های خود فرصت سوزی کردند.
مصرف کنندگان یارانه بگیرِ نفتی‌ها
رئیس دفتر مرکز مطالعات انرژی وین با اشاره به برندگان و بازندگان شرایط کنونی نیز خاطرنشان کرد: طبق قواعد متداول در بازار جهانی نفت، برندگان کاهش بازار مصرف کنندگان هستند. اما در شرایط موجود، عملا مصرف کنندگان هم رضایت چندانی ندارند، زیرا تقاضا کاهش پیدا کرده است. در واقع حجم بالایی از منابع مالی از فروشندگان به خریداران منتقل می‌شود. تولیدکنندگان با قیمت پایین نفت بخشی از هزینه بحران اقتصادی در کشورهای مصرف کننده را به عهده دارند. امروز اوپک و غیراوپک به طور غیر مستقیم به مصرف کنندگان نفت یارانه پرداخت می‌کنند. اما در عین حال تولیدکنندگان نفت با درآمد حاصل از عرضه نفت، از کشورهای صنعتی خرید می‌کنند و در غیاب درآمد پولی برای واردات در اختیار ندارند. در سال 2018 سازمان اوپک نزدیک به یک تریلیون در آمد نفتی داشت که بخش اعظم آن صرف خرید از کشورهای صنعتی می‌شد. حالا این میزان خرید هم متوقف شده است.
وی تاکید کرد: درک بازار جهانی نفت از واقعیات مهم است. امروز بازار می‌داند که توافق اوپک و تولیدکنندگان نفت دچار استیصال هستند. هدف نجات اقتصاد کشورهای تولیدکننده‌ای است که زیر فشار کرونا و بحران‌های احتمالی پیش رو که ممکن است، شرایط را از حالا هم سخت‌تر کند، زیر بار کاهش تولید و عرضه رفته‌اند. از این رو تا زمان تغییرات ساختاری در اقتصاد جهانی باید منتظر ماند.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: ایران روسیه سهام عربستان مکزیک نفت یارانه یارانه ها بازار بورس کرونا امریکا مصرف کنندگان اجلاس اوپک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۵۹۱۶۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شکست تلاش آمریکا برای گسترش نفوذ در آفریقا
افسر اطلاعاتی بازنشسته سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) درخواست اخیر دولت‌های چاد و نیجر برای خروج نیروهای عملیات ویژه آمریکایی از خاک این کشورها را یک شکست دیگر برای سیاست گسترش نفوذ آمریکا در قاره آفریقا می‌داند.
به گزارش مشرق، رسانه‌ها اخیرا گزارش دادند نیروهای عملیات ویژه آمریکایی بعد از آنکه مقام‌های چاد حضور نظامیان آمریکایی در این کشور را غیرقانونی خواندند قرار است در روزهای آینده خاک این کشور آفریقایی را ترک کنند. این اتفاق بعد از آن می‌افتند که سربازان آمریکایی که در نیجر حضور داشتند نیز مجبور به خروج از این کشور شدند.
به نوشته خبرگزاری «اسپوتنیک»، از مجموع ۷۵ نیروی ویژه ارتش آمریکا که در شهر «انجامنا»، پایتخت چاد حضور داشتند، قرار است ده‌ها سرباز پیش از فرا رسیدن موعد انتخابات ریاست جمهوری این کشور در ششم مه، خاک آنجا را ترک کنند.
رهبران چاد در ماه آوریل نامه‌ای را برای وابسته نظامی آمریکا در این کشور فرستاده و به او اطلاع دادند انجامنا به توافقش با واشنگتن که اجازه به حضور این نظامیان در چاد می‌داد موسوم به توافق وضعیت نیروها پایان می‌دهد. هنوز تعداد دقیق سربازان آمریکایی حاضر در این کشور آفریقایی مشخص نیست اما مقام‌های آمریکایی تاکید می‌کنند این تعداد بیشتر از ۱۰۰ سرباز نیست. به گزارش مطبوعات آمریکا، پنتاگون همچنان امیدوار به مذاکرات بر سر توافق جدیدی با دولت چاد و بازگرداندن سربازانش به این کشور بعد از انتخابات ششم مه است.
لری جانسون، مامور کهنه‌کار سابق سازمان سیا معتقد است ارتش آمریکا در صورت خروج از چاد دیگر هرگز به آنجا باز نخواهد گشت.
لری جانسون که مقام وزارت امور خارجه آمریکا نیز بوده در واکنش به برنامه خروج نظامیان آمریکایی از نیجر و چاد گفت: «آسان‌ترین شکلی که می‌توان این مساله را بیان کرد این است که این روند دارد شکست می‌خورد.»
او ادامه داد: «ارتش آمریکا در هر دوی این کشورها پایگاه‌هایی نظامی دارد که برای تعقیب عوامل القاعده و تلاش برای از بین بردن آنها طراحی شده‌اند. اما به وضوح دولت‌های محلی دارند اجرای این سیاست از سوی آمریکا را رد می‌کنند. این واقعا یک رسوایی برای آمریکا از این نظر که کلیت نفوذش را از دست می‌دهد محسوب می‌شود و من فکر می‌کنم روسیه قرار است جای آن را بگیرد.»
کشور چاد از ۱۹۰۰ تا ۱۹۶۰ میلادی تحت حاکمیت استعمارگر فرانسوی‌ها قرار داشت. بعد از آنکه این کشور آفریقایی استقلال یافت فرانسوی‌ها باز هم در چند مقطع در دهه‌های ۱۹۶۰، ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ به بهانه حفاظت از دولت‌های حاکم در چاد سربازانشان را به این منطقه اعزام کردند. نیروهای فرانسوی در فاصله سالهای ۱۹۸۶ تا ۲۰۱۴ یک حضور دائم را در چارچوب «عملیات قرقی» در این کشور آفریقایی حفظ کردند. بهانه اجرای این عملیات نیز حفاظت کردن از چاد در مقابل شبه‌نظامیان و نیروهای لیبیایی اعلام شد. بعد از سال ۲۰۱۴ فرانسه عملیات موسوم به «عملیات برخان» را جایگزین آن کرد. هر چند پاریس این عملیات را یک عملیات ضد تروریسم گسترده در منطقه ساحل در آفریقا خواند اما اکثر دولت‌های این منطقه آن را به عنوان تلاشی شکست خورده محکوم کردند.
روزنامه واشنگتن پست در ماه مه ۲۰۱۴ گزارش کرد آمریکا حدود ۸۰ سرباز را عازم چاد کرده تا از عملیات هواپیماهای شناسایی، اطلاعاتی و نظارتی برای ماموریت یافتن گروهی از دختران دانش‌آموز نیجریه‌ای ربوده شده توسط تروریست‌ها در شمال نیجریه حمایت کنند. کاخ سفید پس از آن اعلام کرده بود این نیروها «تا زمانی که دیگر نیازی به کمک آنها به حل‌وفصل این پرونده آدم‌ربایی نباشد» در چاد باقی خواهند ماند. پایگاه تام‌دیسپاچ در سال ۲۰۱۴ گزارش کرد که تحقیقات این پایگاه مشخص کرده آمریکا به شکلی بی‌سروصدا بعد از آنکه بمباران‌های ناتو، لیبی را به عصر حجر بازگرداند، مناطق نزدیک به آن را بی‌ثبات کرد و باعث جهش خشونت افراطگران و شبه‌نظامیان شد، حضور نظامی خود در چاد را افزایش داده است.
بعد از شکست عملیات برخان که هدفش قرار بود شکست دادن تروریست‌ها باشد کشورهای مالی، نیجر و بورکینافاسو به شکل پی در پی خواستار خروج سربازان فرانسوی از خاک این کشورها شدند. سربازان فرانسوی در بازه زمانی فوریه ۲۰۲۲ تا مارس ۲۰۲۳ خاک این سه کشور آفریقایی را ترک کردند و در این میان حدود ۱۰۰۰ سرباز فرانسوی به چاد منتقل شدند و تا همین امروز نیز در آنجا باقی مانده‌اند.
در این میان واشنگتن پست معتقد است ژنرال محمد ادریس دبی اتنو که از ۲۰۲۱ رهبر چاد بوده به زودی بعد از تکمیل خروج سربازان آمریکایی از خاک کشورش، سربازان فرانسوی را نیز وادار به خروج از چاد می‌کند. این روزنامه آمریکایی متذکر شد چاد به همراه مالی، نیجر و بورکینافاسو برای حل مسائل اقتصادی و امنیتی خود در حال گرایش به روسیه هستند.
چاد از مدتی پیش مشغول تقویت کردن روابطش با روسیه بوده است. مهمت ادریس دبی اتنو در ماه ژانویه سفری رسمی به روسیه داشت و در ماه ژوئیه گذشته نیز وزیر امور خارجه چاد در اجلاس روسیه-آفریقا در سن پترزبورگ شرکت کرد.
جانسون خاطرنشان کرد: «این روسیه نیست که سابقه به بردگی کشیدن سیاهپوستان آفریقایی را داشته باشد. در درجه دوم نیز روسیه هیچ روابط نزدیکی با امپراتوری‌های استعمارگر نداشته است. این فرانسوی‌ها، انگلیسی‌ها، آلمانی‌ها، هلندی‌ها و بلژیکی‌ها هستند که سابقه طولانی در به استثمار کشیدن آفریقا و مردم و منابعش داشته‌اند. بنابر این من صراحتا فکر می‌کنم هم روسیه و هم چین به عنوان واسطه‌هایی صادق دست‌کم خیلی صادق‌تر از آمریکا، توسط کشورهای منطقه در نظر گرفته می‌شوند.
این تحلیلگر سابق سازمان سیا نتیجه‌گیری کرد: «این اتفاقات را می‌توانیم بخشی از فروپاشی به اصطلاح نظم بین‌المللی قانون محور تحت رهبری آمریکا بخوانیم. تلاش‌های آمریکا برای سلطه یافتن بر جهان دارند خنثی می‌شوند. این تلاش‌ها به نوک قله خود رسیدند و حالا دارند از سراشیبی سقوط می‌کنند. بنابراین من هم فکر می‌کنم این یک نشانه دیگر از این است که سیاست‌های آمریکا دارند به بیراهه می‌روند.»
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور