به نقل از «پارس فوتبال»

مدیر سابق باشگاه میلان: حسرت جذب نکردن دل پیرو و رونالدو را همچنان می خورم

تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۶۰۰۵۲۷

مدیر سابق باشگاه میلان از نخریدن چند بازیکن برای روسونری ابراز تاسف کرد.

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

آدریانو گالیانی، مدیر سابق باشگاه میلان در گفت و گو با «اسکای» از رویاهای تحقق نیافته و دوران موفقش در میلان سخن گفت.

او در این باره اظهار داشت:

 وقتی در سال ۱۹۸۶ به میلان آمدیم، تیم مشکلات مالی داشت اما از ساختار خوبی برخوردار بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بلافاصله با  رودگولیت و فن باستن قرارداد بستیم و سال بعد ریکارد هم آمد. تیم مدافعان خوبی داشت بنابراین چند ستاره به ترکیب اضافه کردیم. کاکا همچنان در قلب من است. شوچنکو، رونالدینیو، بوبان، ساویچویچ و چند بازیکن دیگر را هم دوست دارم.

گالیانی در ادامه از اشتباهات و حسرت‌های بزرگ خود در بازار نقل و انتقالات رونمایی کرد و گفت:

توس قرار بود بیاید اما در نهایت حاضر به این کار نشد. شاید به اندازه کافی اصرار نکردیم. روبرتو باجو آمد.می‌توانستیم ۵ سال زودتر وقتی هنوز در فیورنتینا بود با او قرارداد امضا کنیم. قبل از انتقال الساندرو دل پیرو به یوونتوس، تلاش کردیم او را به میلان بیاوریم. دل پیرو یکی از ۲  بازیکنی است که واقعا حسرت نیامدن او را می‌خورم. پادووا، دل پیرو را به ما پیشنهاد کرد اما آنها ۵ میلیون یورو درخواست کردند که پول بسیار زیادی برای یک جوان بود. در نهایت متقاعد نشدیم و این پیشنهاد را رد کردیم.

این جریان برای کریستیانو رونالدو نیز تکرار شد. وقتی در اسپورتینگ لیسبون فقط ۱۶ سال داشت، به میلان پیشنهاد شد اما آنها ۱۵-۱۶ میلیون یورویی درخواست کردند. رونالدو دومین بازیکنی است که همچنان حسرتش را می‌خورم. مدت‌ها  برای خرید فرانچسکو توتی اصرار داشتیم اما او هرگز حاضر به ترک رم نشد.

او در پایان افزود:

زلاتان ابراهیموویچ می‌توانست خیلی زودتر راهی میلان شود. وقتی هنوز در آژاکس بود، او را زیر نظر داشتیم اما در آن مقطع خیلی در گلزنی موفق نبود. به یوونتوس رفت و زیر نظر کاپلو بسیار پیشرفت کرد. در سال ۲۰۰۶ با زلاتان به توافق رسیدیم، با این حال درگیر ماجرای کالچوپولی شدیم و او به اینتر رفت. وقتی در سال ۲۰۱۲، زلاتان را به پاری سن ژرمن فروختم تا مدت ها با من صحبت نمی‌کرد چون به زلاتان گفته بودم هرگز تو را نخواهم فروخت. به خاطر بودجه و مشکلات مالی مجبور به فروش او و تیاگو سیلوا شدیم. مائوریتزیو ساری فقط یک قدم با میلان فاصله داشت اما همه چیز به هم خورد. تایید می‌کنم هرگز به پپ گواردیولا نزدیک نشدیم.

منبع: پارس فوتبال

کلیدواژه: میلان ایتالیا سری آ میلان دل پیرو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت parsfootball.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس فوتبال» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۰۰۵۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روز ملی ایمنی در حمل و نقل و حسرت فرصت هایی که از دست می روند....

تین نیوز فروغ فاریابی :

تصادفات جاده ای در کشور، سالانه جان هزاران نفر از هموطنانمان را می گیرد و بسیاری را برای همیشه با معلولیت درگیر می کند.

هزینه های تصادفات علاوه بر اندوه و سوگ سنگین در غم جان های عزیزی که برای همیشه از دست می روند، خسارت های مادی سنگینی بر خانواده ها، جامعه، سیستم امداد و درمان، سیستم توانبخشی، و ....تحمیل می کند.

مطالعات بسیاری برای محاسبه همه جانبه  هزینه تصادفات انجام گرفته. در یک مطالعه حتی رنج و اندوه و فشارهای روانی حاصله از تصادف را ، تقویم به پول کرده و به هزینه های کمّی و ملموس افزوده اند. 

برآورد هزینه ها، یکی از راه هایی است که ابعاد هولناک سوانح را آشکار و کمک می کند تصمیمات بازدارنده و پیشگیرانه بهتری اتخاذ شود.  

در شرایط اقتصادی سختِ متاثر از تحریم های ظالمانه، و تورم کمر شکن، عزم مدیران و سیاستگذاران کشور باید هر چه بیشتر به سمت عقلانیت و دوراندیشی و دلسوزی برای مصرف درست ریال به ریال منابع کشور میل کند و سازمان برنامه بایستی با خساست و سختگیری منطقی نسبت به توزیع منابع و تخصیص بودجه اقدام کند و دستاورد اعتبارات را بازخواست کند. 

با انتشار بودجه سال ۱۴۰۳ ، باز هم ردیف های بودجه ای خاصی ذهن را آزار می دهد. 

۶۷۰ هزار میلیارد تومان بودجه نهادهای فرهنگی و دینی با عملکرد منفی یا نامعلوم!!!

در کنار آنها ۶۸ هزار و پانصد میلیارد تومان بودجه وزارت راه با این مقدار کاستی و نیاز و حوادث جاده ای و ریلی و زیرساخت های ناکافی و ....

پول هدر دادن نیست؟!

نهادهایی که چنین پولی را از جیب مردم جذب می کنند و شاید بیشتر از آن هم طلب می کنند آیا با توجه به عملکرد خود، در قبال مردم  احساس دین نمی کنند؟ 

حتی اگر سهم تقصیر  خطای انسانی در تصادفات بزرگ باشد، خود دلیل بی ثمری این نهادها در تربیت انسان های قانونمند و دیگرخواه و مسئول است. 

ای کاش برای یک سال بطور آزمایشی، همه این نهادهای تبلیغی و فرهنگی و مذهبی تعطیل شوند و بودجه آنها به بهبود ایمنی راه های کشور و نوسازی ناوگان عمومی درون شهری و برون شهری و بهبود سیستم های امداد و فوریت های پزشکی  اختصاص یابد.

اقلا آنها که می توانند خدمت ملموسی ارائه کنند ، در ارائه خدمات خود تقویت خواهند شد.

 

فروغ فاریابی وبلاگ‌نویس آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید