به نقل از «صدای ایران»

کم حوصلگی در دوران کرونا و پرخاشگری را چطور کنترل کنیم؟

تاریخ انتشار: ۲۹ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۶۳۴۱۶۵

صدای ایران- تشدید ویروس کرونا و ترس از ابتلای به آن از یک طرف و قرنطینه خانگی برآمده از این روند، به وجود آورنده نوعی بی‌حوصلگی شده است که در حال حاضر می‌توان به صراحت آن را در زندگی اقشار مختلف اجتماعی دید.
ناشناخته بودن این ویروس نوعی دوگانگی را در نحوه برخورد و مواجهه با آن بین مردم به وجود آورده به طوری که کانال‌های مجازی را هم سردرگم نحوه مواجهه کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از سویی مردم هم تاکنون برای در کنار هم بودن به مدت طولانی یا بهتر بگویم قرنطینه خانگی را تمرین نکرده بودند و شاید روزمره‌گی‌ها مجالی برای اندیشیدن به این مساله را نمی‌داد اما همین خلا کم‌کم در گوشه‌هایی از این روش جدید اجتماعی وانمود می‌کند و افراد به دنبال چاره‌اندیشی درباره کاهش آسیب‌ها هستند.
به طور حتم دوران قرنطینه خانگی که بهترین راه برای مبارزه با کرونا و در امان ماندن از شر این ویروس است نیازمند آموزش‌های روانشناسانه و موشکافانه از سوی کارشناسان و متخصصان است اما تحقق این امر جز با همراهی و همگامی مردم امکان‌پذیر نخواهد بود.
ضرورت آموزش و کنترل خشم کرونایی
روانشناس و عضو هیات علمی دانشگاه بیرجند گفت: شیوع کرونا و قرنطینه خانگی پیامدهایی را به دنبال داشته و خواهد داشت که مهمترین آن پرخاش اجتماعی است که یکی از مهمترین راهکارهای رهایی از آن، آموزش است.
محمدرضا اسدی یونسی افزود: متاسفانه تاکنون کمتر به آموزش درباره مسایلی همچون پرخاش اجتماعی پرداخته شده است اما با توجه به خستگی و افسردگی به وجود آمده از قرنطینه خانگی ضروت آموزش تخصصی و کارشناسانه بیش از پیش احساس می‌شود.
وی گفت: خستگی و افسردگی این روزها به وجود آورده خلق و خوی منفی در افراد بویژه والدین شده که این شرایط خشم و پرخاشگری را شدت بخشیده است.
این روانشناس معتقد است: خلق منفی به وجود آمده از این وضعیت بعضا کودک آزاری و همسر آزاری در جامعه را افزایش خواهد داد که احتمال وقوع آن بیشتر از طرف مردان محتمل است.
وی با بیان اینکه مردان بیشتر مستعد پرخاشگری هستند اظهار داشت: افزایش تعاملات و برخی شیطنت‌ها توسط فرزندان برای برخی از مردان خارج از حوصله است و آنها را در معرض اصطکاک و تعارض قرار می‌دهد.
اسدی یونسی با بیان اینکه والدین باید برای خود و فرزندان در این دوران برنامه‌ریزی داشته باشند افزود: حضور در فعالیت‌های مشترک تا حد قابل توجهی می‌تواند مانع پرخاش شود.
وی بیان کرد: والدین می‌توانند با فرزندانشان همبازی شوند و از طرفی با برگزاری جلسات خانوادگی مورد ارزیابی صحیح قرار گیرند تا وقتی هم برای ارایه نظرات فرزندانشان باشد.
اسدی کتابخوانی را از دیگر موارد موثر در کاهش پرخاشگری دانست و گفت: تفسیر قرآن، نهج‌البلاغه به مدت نیم ساعت در روز کارگشا است و از طرفی استفاده از دیگر کتاب‌های آموزنده ضمن افزایش اطلاعات عمومی می‌تواند لحظات شیرینی را برای خانواده به ارمغان بیاورد.
احترام به حریم خصوصی و کاهش پرخاشگری
روانشناس و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند گفت: احترام به حریم خصوصی یکی از مهمترین راهکارها برای کاهش پرخاشگری در دوران قرنطینه خانگی است.
تکتم سادات طباطبایی افزود: در خانه ماندن بدون برنامه‌ریزی و احترام به حقوق یکدیگر بدون شک به وجود آورنده تعاملات غیرمنطقی می‌شود و این مهم خود تنش‌های خانوادگی را بین همسران و والدین به وجود می‌آورد.
وی گفت: به طور حتم تمام اعضای یک خانواده از لحاظ اخلاقی و رفتاری با هم تفاهم ندارند پس نباید در این روزها زیاد در رفتارها ریزبینی کرد بلکه باید تعامل در رفتار و اخلاق را در روند زندگی جاری کرد.
طباطبایی اظهار داشت: مستعدترین فرد برای پرخاشگری در خانواده آقایان هستند زیرا با خیلی از رفتارها در خانه تاکنون مواجه نشده‌اند.
وی گفت: از طرفی فشارهای اقتصادی ناشی از در خانه ماندن برای افرادی که حقوق‌بگیر دولت نیستند تا حد قابل توجهی مزید بر علت شده است که سازمان‌های حمایتی باید بیشتر به این حوزه ورود کنند.
به اعتقاد این روانشناس هرچه مهر و عاطفه در خانواده بیشتر باشد شرایط قابل درک‌تر می‌شود پس باید روابط عاطفی تقویت شود.
وی گوش دادن به موزیک‌های آرام‌بخش، تفسیرسازی‌های علمی، کتابخوانی و بازی با کودکان را از مهمترین راهکارهای کاهش پرخاشگری و به تبع آن کودک آزاری و همسر آزاری دانست.
پساکرونا و پرونده‌های خانوادگی
معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری خراسان جنوبی هم گفت: با توجه به افزایش پرخاشگری اجتماعی حاصل از دوران قرنطینه در صورتی که تدبیری اندیشیده نشود در دوران پساکرونا شاهد افزایش پرونده‌های خانوادگی خواهیم بود.
حجت الاسلام یدالله وحدانی نیا افزود: نداشتن آموزش باهم بودن باعث شده که برخی از اعضای خانواده بویژه مردان این وضعیت را برنتابند و این خود سبب پرخاشگری می‌شود.
وی گفت: حالا که در این وضعیت قرار گرفتیم آموزش باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد و آرامش در دوران پساکرونا نیازمند مددکاری اجتماعی از نوع جهادی است.
وحدانی نیا تصریح کرد: امروزه مسایل معیشتی و اقتصادی هم مشکلات خانواده را دوچندان کرده است که باعث برخی بی‌حوصلگی‌ها می شود، در کنار مسایل حمایتی روحی و روانی باید حمایت از اقتصاد هم مورد توجه قرار گیرد.
وی گفت: سازمان‌ها، نهادها و ارگان‌هایی همچون اورژانس اجتماعی این روزها باید با رعایت موازین بهداشتی به سراغ مردم بروند مشکلات را احصا و مورد بررسی قرار دهند تا این مشکلات به وجود آورنده تنش و اختلافات خانوادگی نشود.
معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری خراسان جنوبی اظهار داشت: متاسفانه برخی پرخاشگری‌های موسوم به کودک آزاری و همسر آزاری در سال‌های گذشته سبب قتل شده که مجازات‌های سختی را دربرداشته است پس بهتر است که در این شرایط با هم مهربان باشیم.
با شیوع ویروس کرونا و تقویت فاصله‌گذاری اجتماعی بسیاری از خانواده‌ها در خانه ماندن را به ابتلا ترجیح دادند اما نداشتن آموزش با هم بودن باعث به وجود آمدن برخی مسایل و آسیب‌های اجتماعی در خانواده‌ها شده که نیازمند تدبیر در کوتاه مدت است.
رئیس مرکز اطلاع‌رسانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اعلام کرد: تاکنون ۷۱ هزار و ۶۸۶ نفر در کشور به طور قطعی به ویروس کرونا مبتلا شده و با فوت ۱۱۷ نفر در ۲۴ ساعت گذشته، تعداد جان باختگان کرونا در کشور به ۴۴۷۴ نفر رسیده است.
کیانوش جهانپور روز یکشنبه درباره آخرین آمار ابتلای قطعی به ویروس کرونا و موارد فوت ناشی از آن در کشور افزود: در ۲۴ ساعت گذشته تا ظهر امروز ( ۲۴ فروردین) بر اساس گزارش آزمایشگاه ها و دانشگاههای علوم پزشکی ۱۶۵۷ بیمار جدید مبتلا به کووید۱۹ در کشور شناسایی شد و با در نظر گرفتن موارد جدید، مجموع بیماران مبتلا به کووید ۱۹ در کشور به ۷۱ هزار و ۶۸۶ نفر رسید.


  

منبع: صدای ایران

کلیدواژه: کم حوصلگی قرنطینه کاهش پرخاشگری قرنطینه خانگی ویروس کرونا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۳۴۱۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جای خالی معلمان ماهر مجازی

نه تنها لازم است معلمان با آخرین فناوری همراه باشند، بلکه باید آگاهی کافی نسبت به نحوه استفاده از ابزار دیجیتال برای کلاس را داشته باشند. معلمان مدرن باید خود را با فناوری های جدید وفق دهند تا با سبک‌های جدید یادگیری همگام شوند.

به گزارش ایسنا، به نقل از نورنیوز: فناوری‎های جدید در عرصه ارتباطات زمینه ساز تحولات سریع و غیر قابل بازگشتی در جهان شده‌اند. این تحولات بخش‌های مهمی از زندگی فردی و اجتماعی جوامع را تحت‌تأثیر قرار داده‌اند. نظام آموزشی نیز از جمله ساختارهایی است که تحت تأثیر این فناوری‌ها قرار گرفته و به نظر می‌رسد این کنش‌پذیری همچنان ادامه داشته باشد. رشد و فراگیر شدن استفاده از فناوری دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی در این میان شاید از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر امر آموزش باشد. فضای وب و شبکه‌های اجتماعی از یک سو به عنوان منبعی برای دریافت اطلاعات بی شمار برای دانش‌آموزان به شمار می‌روند و از سوی دیگر ارتباط آنها را با گروه‌های همسان برقرار می‌سازند. بعد از همه گیری کرونا نیز نقش دیگری برای شبکه‌های اجتماعی در امر آموزش فراهم آمد. در این دوران شبکه‌های اجتماعی به بستری برای ارتباط معلمان و دانش‌آموزان تبدیل شدند و در واقع نقش کلاس‌های درس را پیدا کردند.

فارغ از این که کدام شبکه برای تدریس به کار گرفته شد، چالشی که پیش آمد این بود که برخی از معلمان با فناوری دیجیتال و فضای جدید آشنایی چندانی نداشتند و حتی در این زمینه از دانش‌آموزان خود چندین پله عقب‌تر بودند. این مسأله سبب بروز مشکلات فراوانی در امر تدریس مجازی شد و حتی در برخی موارد اسباب شوخی و خنده دانش‌آموزان را نیز فراهم آورد که خلاف جایگاه والای معلم است. تمام این‌ها سبب می‌شود تا آشنایی معلمان با فضای شبکه‌های اجتماعی و نحوه کار با آن به عنوان نیازی اساسی در امر تدریس در دوره حاضر تلقی شود. این امر از سویی به جهت نزدیکی با دانش‌آموزانی که عمدتا (حتی به غلط) کاربران این شبکه‌ها هستند، مهم است و از سوی دیگر بروز دوباره شرایطی مشابه پاندمی ایجاب می کند تا معلمان مهارت‌های استفاده از شبکه‌های اجتماعی و مناسبات آن را فرا گیرند.

 ما در چند سال اخیر شاهد پیشرفت‌های زیادی در فناوری آموزشی بوده‌ایم و از آنجا که همچنان شاهد این رشد سریع خواهیم بود، نه تنها لازم است معلمان با آخرین فناوری همراه باشند، بلکه باید آگاهی کافی نسبت به نحوه استفاده از ابزار دیجیتال برای کلاس را داشته باشند. در واقع معلمان مدرن باید خود را با محیط آموزشی در حال تغییر و فناوری های جدید وفق دهند تا با سبک‌های جدید یادگیری همگام شوند.

در بستر آموزش آنلاین، کل فرآیند آموزش و یادگیری از طریق اینترنت و با استفاده از ابزارهای تکنولوژی و نیز شبکه‌های اجتماعی انجام می‌شود، از این رو دانش کافی معلمان در زمینه فناوری ضروری به نظر می‌رسد.

 در حال حاضر برخی مدارس در طول سال تحصیلی از ابزارها و بسترهای آموزشی آنلاین مختلف برای ارائه درس و ارتباط با خانواده استفاده می‌کنند. این شیوه بویژه پس از دوران همه گیری کرونا مرسوم شد چرا که از یک سو در زمان و انرژی کادر آموزشی و خانواده دانش‌آموزان صرفه جویی می‌کند و از سوی دیگر در مقاطع زمانی دیگری همچون آلودگی هوا مدارس را به کل به تعطیلی نمی‌کشاند و کلاس‌ها را در بستر آنلاین برقرار می کند.

مهارتی که ذهن معلم را به دانش‌آموزان نزدیک می‌کند

در دوره‌ای که کودکان از سنین پایین با فناوری دیجیتال آشنا می‌شوند، اگر معلم تنها به تسلط به کتب درسی اکتفا کند ممکن است از قافله تغییر مناسبات ارتباطات مجازی عقب بماند.

اکرم جعفری، معلم شاغل در آموزش و پرورش در این باره به نورنیوز می‌گوید:«وقتی دانش‌آموزان تسلط کافی به استفاده از ابزار دیجیتال را دارند و همچنین از تمام وقایعی که در شبکه‌های اجتماعی روی می دهد خبر دارند، معلم هم باید بتواند خودش را متناسب با این شرایط به روز کند. برخی معلمان ممکن است بگویند از این شبکه ها خوششان نمی‌آید یا وقت و حوصله آن را ندارند اما آگاهی نسبت به این فضا برای آنها لازم است چرا که در این صورت می‌توانند بهتر متوجه آن چه در ذهن دانش‌آموزان می‌گذرد باشند. از طرف دیگر در دوره کرونا که معلمان مجبور شدند کلاس ها را به صورت آنلاین برگزار کنند مشاهده کردیم که برخی معلمان هیچ آشنایی با این فضا نداشتند و به سختی با آن ارتباط برقرار می‌کردند و حتی فرستادن فایل از طریق شبکه های اجتماعی برای آنها دشوار بود. این تجربه نشان داد که اگر معلمان این مهارت‌ها را پیدا کنند می‌توانند ارتباط بهتر و موثرتری با دانش‌آموزان داشته باشند و ما هم مشاهده می‌کردیم که دانش‌آموزان با معلمانی که به این فضا واردتر هستند بیشتر ارتباط می‌گیرند و او را به خود و در واقع به نسل خود نزدیک‌تر می‌دانند.»

فارغ از تسلط معلمان به فناوری دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی، معلمان آنلاین باید دارای خصوصیاتی باشند که کار در این فضا را برای آنها ساده‌تر کند.

احمد مولایی، معلم یکی از مدارس تهران هم درباره ویژگی‌های معلم آنلاین به نورنیوز می‌گوید:«در محیط آموزش دیجیتال آن گروه از معلمانی که تفکر خلاقانه دارند کمک بیشتری به دانش‌آموزان می کنند چرا که فضای آموزش آنلاین به طور کلی ممکن است بعد از مدتی خسته کننده شود. به صورت کلی مدرسه آنلاین دانش‌آموز را وارد فضای جدیدی می‌کند و به او فرصت تجربه‌های جدید را می‌دهد که معلم در این تجربه‌ها باید کنار دانش‌آموز باشد. ویژگی مهم معلمان در آموزش آنلاین در دسترس بودن آنهاست که البته این مسأله ممکن است مشکلاتی را برای معلم ایجاد کند اما از طرفی هم اطمینان خاطری برای دانش‌آموز ایجاد می‌کند و او را به آموزش آنلاین علاقه مندتر می‌سازد. در بستری که انعطاف‌پذیری آن نسبت به آموزش حضوری به مراتب بیشتر است، ممکن است شیوه‌های سنجش دانش‌آموزان از طریق امتحان کمی تغییر کند. در این زمینه یک معلم ماهر می‌تواند بدون برگزاری امتحان، به روش‌های متعدد عملکرد دانش‌آموزان را ارزیابی کرده و میزان پیشرفت آنها را دریابد و بر اساس آن آموزش را ادامه دهد.»

هزینه‌ای برای تقویت مهارت آنلاین

درست است که بالا بردن مهارت معلمان در فضای دیجیتال دارای اهمیت است اما این ارتقا نیازمند صرف وقت و هزینه شرکت در دوره‌هایی است که به این منظور برگزار می شود.

   مطالعه بهترین روش‌های تدریس دیگر مربیان در دنیا، شرکت در کنفرانس‌ها، کارگاه‌ها، سمینارها، فرصت‌های توسعه شغلی و مطالعه کتاب‌های مربوط به شیوه‌های آموزشی از جمله کارهایی است که می‌تواند در این امر کمک کننده باشد اما با توجه به شرایط اقتصادی شاید برای همه معلمان مقدور نباشد از چنین امکاناتی استفاده کنند بنابراین لازم است مسئولان آموزش و پرورش به برگزاری دوره‌های مفید در این زمینه و نیز پرداخت کمک هزینه به معلمان برای شرکت در کلاس‌های آموزشی و سمینارهای جهانی اقدام کنند.

اهمیت فراگیری مهارت‌های آنلاین برای معلمان سبب شده در این رابطه پژوهش‌هایی در سراسر دنیا انجام شود.

در مقاله ای که با عنوان «تجربیات معلمان از تدریس آنلاین در طول کووید ۱۹» در سال ۲۰۲۴ در سایت کتابخانه ملی پزشکی NIH منتشر شده، بر اهمیت فراگیری مهارت‌های دیجیتال برای معلمان تأکید شده است. نتایج این پژوهش بر مصاحبه با گروهی از معلمان و بیان تجربیات آنها از تدریس در دور دو ساله آنلاین در طول همه‌گیری کرونا به دست آمده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که با وجود مشکلاتی که سیستم آموزش به دلیل اختلال ناشی از همه‌گیری با آن مواجه شد، معلمان از مجموعه‌ای از ابزارهای دیجیتالی برای ارائه محتوا و ارتقای تعامل استفاده کردند و درک آنها از این فضا عمیق‌تر شد و به سمت توسعه مهارت‌های دیجیتال پیش رفت.

بر اساس این پژوهش اگرچه مهارت‌های دیجیتالی معلمان قبل از همه گیری کرونا به دلیل دیجیتالی شدن مداوم جامعه معاصر مورد توجه زیادی قرار گرفته بود، اما این نیاز به طور قابل توجهی در طول دوره همه گیری افزایش یافت. البته اخیرا این نگرانی وجود دارد که در دوران پس از قرنطینه نیاز به افزایش مهارت های دیجیتالی معلمان کمتر حس شود و ضرورت تقویت آن کمرنگ شود. از سوی دیگر چون این موضوع جدید است چندان مشخص نیست که معلمان دقیقا به چه مهارت‌های دیجیتالی نیاز دارند و در نتیجه تحقیقات بیشتر در این زمینه باید انجام شود.

ارتقای مهارت‌های دیجیتال معلمان در دوره کرونا البته مورد توجه تمام سیستم های آموزشی و مسئولان این امر در سراسر جهان قرار گرفت. محسن حاجی ‌میرزایی، وزیر آموزش و پرورش وقت در شبکه جام‌جم عنوان کرد که کرونا با وجود اتفاقات تلخی که رقم زد، ما را با ظرفیت‌های جدیدی آشنا کرد و به یک زیست بوم جدیدی وارد شدیم. دنیا سال‌ها بود که در حال کوچ کردن به این زیست‌بوم بود اما حرکت خیلی کندی داشت و کرونا به یکباره همه جوامع را به یک زیست‌بوم جدید پرت کرد و در حال حاضر آماری که در دنیا هست حدود ۶۷ درصد معلمان جهان برای اولین بار آموزش مجازی را تجربه می‌کنند یعنی این ظرفیت مهم به صورت یکسری کارهای مکمل در برخی کشورها مورد استفاده قرار می‌گرفت اما اینکه جایگزین آموزش رسمی شود، برای اولین بار بود. (فارس، ۹ مهر ۱۳۹۹)

گرچه دوران پاندمی سپری شده اما تجربه گذشته به ما می‌آموزد که ممکن است دوباره در چنین شرایطی قرار گیریم و نیاز پیدا کنیم که باز در فضای دیجیتال کلاس‌های درس را تشکیل دهیم. از آن گذشته در مسیر توسعه، بازگشت به عقب ممکن نیست پس حالا که معلمان در مسیر ارتقای مهارت‌های دیجیتال قرار گرفته‌اند، دیگر نه تنها نباید به عقب برگشت بلکه پیشرفت در این حوزه می‌تواند ما در زمره کشورهای پیشرو در زمینه آموزش آنلاین قرار دهد.

انتهای پیام