به نقل از «خبرگزاری میزان»

ادامه بحران سیاسی و دلسردی متحدان خارجی افغانستان

تاریخ انتشار: ۳۱ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۶۴۸۸۰۱

خبرگزاری میزان- ادامه بحران سیاسی ناشی از انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، باعث ناامیدی متحدان خارجی این کشور شده و اتحادیه اروپا به رهبران دولتی هشدار داده است. تاریخ انتشار: 07:43 - 31 فروردين 1399 - کد خبر: ۶۱۳۷۶۱

به گزارش خبرگزاری میزان، سفیر اتحادیه اروپا و نروژ در کابل، به رهبران دولت افغانستان هشدار داده است که این کشور با خطرات بزرگی مواجه می شود و تداوم بحران سیاسی و عدم حل چالش‌های موجود باعث دل‌سردی آنها نیز شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نمایندگی اتحادیه اروپا در افغانستان با انتشار اطلاعیه‌ای افزوده است که نبود دولت یکپارچه اضافه بر خطرات بزرگ و آسیب زدن به اعتبار نهادهای دموکراتیک دولتی، مبارزه با کرونا را نیز با چالش مواجه خواهد کرد.

در اطلاعیه تأکید گردیده است که مذاکرات صلح باید به سرعت آغاز شود و سلامت مردم و منافع بزرگتر این کشور در اولویت قرار داده شود.

آمریکا نیز پیش از این در واکنش به ادامه بحران سیاسی و تشکیل دولت موازی در افغانستان، کمک یک میلیارد دلاری خود برای سال ۲۰۲۰ به افغانستان را قطع کرد و هشدار داد که برنامه‌های دیگر خود در این کشور را نیز مورد بازنگری قرار خواهد داد.

ریاست جمهوری افغانستان اما در واکنش به این خواسته اتحادیه اروپا گفته است که کار دولت به‌صورت عادی ادامه دارد و رسیدگی به بیماری ویروس کرونا و برنامه صلح در اولویت کاری است.

«دواخان مینه پال» معاون سخنگوی ریاست جمهوری افغانستان می‌گوید که رییس جمهوری در رأس دولت با طرح و برنامه ریزی برای مبارزه با کرونا بشدت کار می‌کند.

اما با وجود این موضع گیری سخنگوی ریاست جمهوری، اظهارات ضدونقیض افراد مربوط به اشرف غنی عبدالله در رسانه‌های داخلی افغانستان ادامه دارد و «عبدالسلام رحیمی» وزیر دولت در امور صلح این کشور به «طلوع نیوز» می‌گوید که عبدالله بزودی در رأس شورای عالی مصالحه قرار گرفته و در باره مسیر و گفت وگوی صلح با طالبان برنامه‌ریزی خواهد کرد.

«فریدون خوزون» سخنگوی عبدالله عبدالله این گفته‌های رحیمی را رد کرده و گفته است که تاکنون هیچ توافقی بین دو طرف صورت نگرفته و تیم آن‌ها در حال تهیه یک طرح است که آن را برای حل بحران به اشرف غنی خواهد سپرد.

در چنین اوضاعی، بدبینی مردم نسبت به اشرف غنی و عبدالله در حال افزایش است و اکثریت مردم و سیاست‌مداران بر این باورند که جنگ بر سر منافع شخصی رهبران، کشور را در وضعیتی بدی قرار است.

«نقیب الله هاشمی» عضو شورای استانی کابل می‌گوید که منافع شخصی رهبران دولت، وضعیت را بحرانی ساخته و باعث کاهش کمک‌های خارجی و فاصله گرفتن آن‌ها از افغانستان شده است.

وی هشدار می دهد که اگر چالش کنونی ادامه یابد، احتمال آنکه آمریکایی ‌ها برای جایگزینی دولت به طالبان فکر کنند وجود دارد و این وضعیت به نفع هیچ طرفی نخواهد بود.

«محمدامین احمدی» استاد دانشگاه و عضو سابق کمیسیون رسیدگی به تطبیق قانون اساسی افغانستان هم نوشته است که به احتمال زیاد فردا دیر خواهد بود.

وی می‌افزاید: توافق دو جناح بر سر تشکیل دولت فراگیر، آبرومندانه‌ترین راه برای برون رفت از بن بست موجود است. در غیر این صورت به احتمال زیاد وضعیتی پیش خواهد آمد که نه تو مانی و نه من.

به گفته احمدی، افرادی هستند که با وارد کردن فشار طالبان را از زندان‌های ما آزاد می‌کنند، برای به نتیجه رساندن روند مورد نظر خود سناریوهای سیاسی دیگر را می‌توانند فعال کنند و همه باید متوجه باشیم.

احمدی تأکید کرده است که بیش از این به عزت خود، اعتماد عمومی و به توانایی خویش در ایجاد توافق و اجماع سیاسی آسیب نزنیم.

برخی کشورهای دیگر منطقه هم از وضعیت موجود در افغانستان ابراز نگرانی کرده‌اند و وزارت خارجه روسیه به‌تازگی آمریکا را مقصر بخشی از وضعیت کنونی افغانستان دانسته است.

منابع خبری در افغانستان به نقل از وزارت خارجه روسیه نوشته‌اند که این کشور، آمریکا را در بحران کنونی بی تقصیر نمی داند.

در توئیت وزارت خارجه روسیه آمده است که آمریکا با شناختن اشرف غنی به‌عنوان رییس جمهوری در تشدید تنش‌ها در کابل دخیل است و از اثر منفی آن بر روند گفت‌وگوهای بین افغانی هشدار داده است.

طالبان که طرف دیگر جنگ و صلح افغانستان میباشد با وجود درخواست‌های مکرر اتحادیه اروپا، آمریکا و دولت افغانستان به‌تازگی درخواست آتش‌بس بشردوستانه از طرف رییس جمهور غنی را رد کرده است.

ذبیح ‌الله مجاهد سخنگوی طالبان گفته است که اشرف غنی به بهانه‌ شیوع ویروس کرونا می ‌خواهد از فرصت آتش‌بس برای تحکیم قدرت خود استفاده کند.

وی افزوده است که حکومت اگر براستی طرفدار صلح و آتش‌بس است، باید موانع را از مسیر صلح بردارد.

سخنگوی طالبان گفته است تنها در مناطقی آتش‌بس خواهند کرد که ویروس کرونا در آن گسترش یابد و اینگروه تدابیری برای جلوگیری از آن نیز در دست دارند.

بیشتر بخوانید: چشم انداز دستیابی به صلح در افغانستان افغانستان: اظهارات غیرمسئولانه "پاکستان" فضای بی‌اعتمادی ایجاد می‌کند عبدالله: حاضرم با طالبان در آینده "افغانستان" در یک دولت کار کنم عبدالله عبدالله: نتیجه انتخابات غیرقانونی است «محمد اشرف غنی»، رئیس جمهور افغانستان شد عبدالله عبدالله همزمان با اشرف غنی مراسم تحلیف برگزار می‌کند عبدالله: توافق "آمریکا-طالبان" زمینه خروج نیروهای خارجی را فراهم می‌کند

اشرف غنی و عبدالله عبدالله در ۱۹ اسفند ماه بطور همزمان مراسم تحلیف ریاست جمهوری را برگزار و خود را به‌عنوان رییسان جمهوری افغانستان معرفی کردند.

پس از آن روز تاکنون تلاش های زیادی از طرف آمریکا، اتحادیه اروپا و بزرگان سیاسی و قومی این کشور بی‌نتیجه مانده و این وضعیت نگرانی داخلی و حامیان خارجی این کشور را درپی داشته است.

/انتهای پیام/

ایرنا

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: افغانستان افغانستان افغانستان بحران سیاسی افغانستان جمهوری افغانستان عبدالله عبدالله اتحادیه اروپا ریاست جمهوری بحران سیاسی اشرف غنی آتش بس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۶۴۸۸۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

وقتی «فرهنگ» در میدان «دیپلماسی» قد عَلَم می‌کند

با مطرح شدن موضوع «دیپلماسی»، عده‌ای تنها آن را به بُعد سیاسی محدود می‌کنند در صورتی‌که در علم سیاست و روابط بین‌الملل، دیپلماسی معنایی فراتر از بعد سنتی خود داشته و در این راستا موضوع «دیپلماسی فرهنگی» نیز امری قابل اهمیت و بحث است که در افزایش نفوذ و قدرت چانه‌زنی کشورها نقشی موثر دارد.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، زمانی که واژه «دیپلماسی» به میان می‌آید، شاید برای عده‌ای تنها یادآور بُعد سیاسی موضوع باشد در صورتی‌که در علم سیاست و روابط بین‌الملل، دیپلماسی معنایی فراتر از بعد سنتی خود داشته و در این راستا موضوع «دیپلماسی فرهنگی» نیز امری قابل اهمیت و بحث است؛ به باور بسیاری از نظریه‌پردازان حوزه بین‌الملل، دیپلماسی فرهنگی از مصادیق قدرت نرم است که امکان قدرت نفوذ به کشور هدف قرار می‌دهد.

دیپلماسی فرهنگی می‌تواند به واسطه ریشه‌دار بودن و البته وجود اشتراکات فراوان به مراتب موفق‌تر از سایر دیپلماسی‌ها عمل کند زیرا اگر از نظر فرهنگی بتوان بر مردم منطقه یا کشوری تأثیر گذاشت، باورهای مردم آن کشور نیز به فرهنگ عرضه شده متمایل خواهد شد و در نهایت این اثر به مسائل سیاسی، اقتصادی و علمی نیز کشیده می‌شود؛ در واقع دیپلماسی فرهنگی فراتر از همه انواع دیپلماسی است و با هر اتفاقی اثر خود را از دست نمی‌دهد و در این مسیر نظام جمهوری اسلامی با پیروزی انقلاب، خود فرهنگ جدیدی را به جهان و به ویژه کشورهای اسلامی و به خصوص به همسایگان ارائه داد.

رئیس‌جمهور: دیپلماسی فرهنگی از ظرفیت‌های ما در عرصه دیپلماسی است.

موضوع دیپلماسی فرهنگی در برهه‌های زمانی و دولت مختلف با شدت و ضعف‌هایی مواجه بوده و بر این اساس باید گفت که در عملکرد حدود ۳ ساله دولت نیز موضوع دیپلماسی فرهنگی از ابعاد شاخص و قابل توجه بوده و بر این اساس آیت‌الله رئیسی در جلسه نظارت ستادی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که در دی ماه سال ۱۴۰۲ برگزار شد، بر این نکته تاکید داشت که «از مرز فرهنگی کشور به مانند مرز جغرافیایی باید مرزبانی شود. باید از این هویت ایرانی و اسلامی صیانت کرد یکی از ظرفیت‌های ما در کار دیپلماسی، دیپلماسی فرهنگی است. باید گره‌های ذهنی ساکنان خارج کشور را باز کنیم. امروز در جنگ روایت‌ها قرار گرفته‌ایم.»

یکی از بارزترین و نزدیک‌ترین وجود تمرکز دولت سیزدهم بر موضوع دیپلماسی فرهنگی، سفر اخیر رئیس‌جمهور و تعدادی از وزرا به پاکستان بود و در واقع وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این سفر از نشانه‌های پررنگ رویکرد فرهنگی این سفر است و در این مسیر رایزنی با مسئولان فرهنگی و سینمایی پاکستانی، در زمینه توسعه مبادلات فرهنگی و انعقاد قرارداد برای ساخت یک اثر سینمایی مشترک از مهم‌تری وجوه این مهم است؛ همچنین نام‌گذاری یکی از خیابان‌های کشور پاکستان به‌نام «ایران» نیز از دیگر وجوه قابل اهمیت این سفر بود.

دیپلماسی فرهنگی به معنای مدیریت روابط فرهنگی کشورها است

ایران دارای ۷ همسایه مرزی و ۱۰ همسایه ساحلی است که فرصت‌های بیشماری را برای دیپلماسی فرهنگی و سایر حوزه‌ها را برای ما فراهم می‌کند به ویژه اینکه فرهنگ ایران در بسیاری از کشورهای همسایه جریان و حضور قدرتمندی دارد از همین بررسی دیپلماسی فرهنگی دولت سیزدهم و تاکید و توجه بر گسترش تعاملات دیپلماتیک در زمینه‌های مختلف گروهی بر نفوذ بیش از پیش جمهوری اسلامی ایران در منطقه و طراحی سامانه‎‌های مختلف از جمله سامانه فرهنگی مشترک در راستای رسیدن به اهداف منظور را رقم خواهد زد و بر این اساس نوذر شفیعی استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا معتقد است که دیپلماسی مانند بسیاری از واژگان حوزه روابط بین‌الملل دچار تحول شده است و در این باره اظهار می‌کند: بر این اساس ممکن است برخی مفاهیم در نتیجه تحولات از بین رفته باشد یا برای مقطعی خاص باشد اما درباره واژه دیپلماسی باید گفت که تحول در مفهوم آن تقریباً هم پایدار بوده است.

وی با بیان اینکه زمانی تنها دیپلماسی سنتی را داشتیم اما امروزه دیپلماسی به‌علاوه دیگر واژگان شده که شرایط جدیدی را توضیح می‌دهد دو از مصادیق این موضوع دیپلماسی عمومی، فرهنگی، سایبری و… است، ادامه می‌دهد: این مفاهیم جدید، دیپلماسی مکمل نیز نام می‌گیرند چرا که تکمیل‌کننده دیپلماسی رسمی هستند که توسط دولت‌ها و وزارت خارجه دنبال می‌شود.

این کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه دیپلماسی هنر و شیوه اجرای سیاست خارجی و یا به تعریفی مدیریت روابط خارجی است و طبق این تعریف زمانی که موضوع دیپلماسی فرهنگی مطرح می‌شود، به معنای مدیریت روابط فرهنگی کشورها است، توضیح می‌دهد: این نوع از دیپلماسی کارگزارانی دارد و بر این اساس یکی از مأموریت‌های وزارت خارجه تعیین رایزن فرهنگی است اما در کشور ما علاوه بر وزارت خارجه برخی نهادها مانند سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی نیز متولی این حوزه هستند.

کارشناس مسائل بین‌الملل: دیپلماسی فرهنگی منجر به افزایش قدرت می‌شود.

شفیعی با بیان اینکه دیپلماسی فرهنگی از مبادلات علمی تا پذیرش استاد و دانشجو و موضوعات هنر، سینما، شعر و موسیقی را شامل می‌شود، می‌گوید: مهم‌ترین ویژگی دیپلماسی فرهنگی قدرت جذب آن است به این معنا که ابزار قدرت نرم شناخته می‌شود و کار دیپلماسی فرهنگی ما باید جلب توجه کشورهای دیگر به مقولات فرهنگی ما باشد و در نتیجه باعث تأثیرگذاری ما بر دیگر کشورها شود یعنی می‌توان گفت خروجی این امر سیاسی است.

وی یادآوری می‌کند: زمانی که از طریق فرهنگ بر فرهنگ کشور دیگر تأثیر بگذاریم، در آن کشور نفوذ پیدا می‌کنیم که در نتیجه منجر به قدرت می‌شود.

این کارشناس مسائل بین‌الملل با تاکید بر اینکه دیپلماسی فرهنگی بخشی از کلیات روابط خارجی یک کشور است بر همین اساس محدود و محصور به دولت‌ها نمی‌شود اما ممکن است شدت و ضعف داشته باشد، خاطرنشان می‌کند: آنچه که در این موضوع اهمیت دارد این است که متولیان بدانند چه موضوعی را در چه زمانی و در کجا عمل کنند.

در منطقه آسیای مرکزی باید از اشتراکات زبانی سخن گفت

شفیعی با ذکر توضیحاتی بیان می‌کند: اگر بخواهیم از منظر شیعه‌گرایی به سمت آسیای مرکزی حرکت کنیم، پاسخگو نیست چرا که در آن منطقه باید از اشتراک زبان فارسی استفاده کرد و در مقابل در کشورهایی مانند عراق از پتانسیل شیعه بودن استفاده کرد و در برخی کشورها مانند پاکستان و عربستان باید از عنصر مسلمان بودن استفاده کرد.

وی با اشاره به سفر اخیر رئیس‌جمهور به پاکستان و نمود موضوع دیپلماسی فرهنگی در این سفر تصریح می‌کند: پاکستان ۲ نگاه فرهنگی به ایران دارد، اول نگاه فرهنگی ملی، یعنی به ایرانی بودن ما توجه دارد و بر این اساس خود را بخشی از گهواره فرهنگی و تمدنی ایران می‌داند بنابراین زمینه برای تأثیرگذاری ما بر این کشور فراهم است اما نگاه دوم نگاه دینی و مذهبی است و بر این اساس پاکستان این نگاه را دارد که چون ممکن است اختلافاتی مطرح شود، نگرانی‌هایی وجود دارد.

این کارشناس مسائل بین‌الملل در پایان می‌گوید: در سفر رئیس‌جمهور به پاکستان باید ۳ نکته توجه می‌شد یعنی از فرهنگ، تمدن فارسی و اسلامیت ایران و پاکستان، مورد توجه قرار می‌گرفت که احتمالاً این نگاه حاکم بوده است.

انعقاد قراردادهای خواهرخواندگی از جمله بسترهای ایجاد دیپلماسی فرهنگی است

محمدعلی بصیری عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان و رایزن اسبق فرهنگی ایران در سنگال نیز در گفت‌وگو با ایمنا معتقد است که دیپلماسی ابزار سیاست خارجی است و در این باره اظهار می‌کند: چند مدل دیپلماسی داریم چرا که سیاست خارجی تعقیب اهداف و اصول برون‌مرزی توسط دستگاه‌های مربوطه است و بر این اساس اجرای سیاست خارجی به دیپلماسی تعبیر می‌شود که دارای شاخه‌های مختلف کلاسیک، مدرن و پست مدرن است.

وی ادامه می‌دهد: دیپلماسی رسمی یا کلاسیک ارتباط میان دیپلمات‌های رسمی یا بازیگران دولتی کشورها است تا اهداف سیاست خارجی را دنبال کنند اما زمانی که حوزه بازیگران گسترده شود، وارد دیپلماسی عمومی می‌شویم یعنی در کنار دیپلمات‌های رسمی، بازیگران غیررسمی نیز به کمک سیاست خارجی می‌آیند و بخش غیردولتی دو کشور باهم ارتباط برقرار می‌کنند.

رایزن اسبق فرهنگی ایران در سنگال با اشاره به شیوه‌های مختلف اجرای دیپلماسی فرهنگی می‌گوید: امروزه شهرهای بزرگ برای گسترش دیپلماسی فرهنگی اقداماتی از جمله انعقاد قراردادهای خواهرخواندگی انجام می‌دهند که منجر به ارتباط میان بازیگران غیر رسمی می‌شود و در نهایت منجر به توسعه روابط خارجی در ابعاد مختلف می‌شوند.

رایزن اسبق فرهنگی ایران در سنگال: ابعاد گردشگری، علمی و پزشکی ایران از جمله ظرفیت‌های این کشور در حوزه دیپلماسی فرهنگی است.

بصیری در در ادامه در خصوص ظرفیت‌های ایران در حوزه دیپلماسی فرهنگی تصریح می‌کند: ایران دارای ظرفیت‌های اساسی است که می‌تواند منجر به فعال شدن دیپلماسی فرهنگی شود؛ اولین مسئله این است که ایران کشوری ۴ فصل است که ظرفیتی جذاب برای جذب گردشگر است، همچنین ابنیه تاریخی، آثار باستانی، ظرفیت‌های علمی، دانشگاه‌ها و ظرفیت‌های پزشکی از ظرفیت‌های ایران در حوزه دیپلماسی فرهنگی است.

وی همچنین در خصوص سفر اخیر دولت به پاکستان می‌گوید: در مجمع همسایگان در موضوع مبادلات فرهنگی با پاکستان نسبت به دیگر کشورها ضعیف‌تر هستیم در صورتی‌که ظرفیت‌های گسترده‌ای برای گسترش روابط دو کشور وجود دارد اما این ظرفیت آنگونه که باید عملیاتی نشده و امید است با جدیت دولت سیزدهم فرصت استفاده از این ظرفیت معطل فراهم شده است.

رایزن اسبق فرهنگی ایران در سنگال در پایان می‌گوید: دولت در این مدت تلاش مضاعفی برای دیپلماسی رسمی با همسایگان بوده تا فشار حداکثری را خنثی کند و در این راستا حجم مبادلات اقتصادی نیز بهبود پیدا کرده است.

به گزارش ایمنا، در میان انواع دیپلماسی نوین، دیپلماسی عمومی و فرهنگی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است چرا که دیپلماسی فرهنگی به کشورها اجازه داده می‌شود با استناد بر عناصر کلیدی و نفوذ دولت‌های خود، به طور مستقیم با مخاطبان خارجی یعنی جامعه کشور مقابل ارتباط برقرار کند و در این راستا باید گفت استفاده از فرهنگ و به خدمت گرفتن ابزارهای فرهنگی در دیپلماسی در مقایسه با ابزارها و اهرم‌های رایج دیگر در روابط بین‌الملل دارای مزایایی است.

در واقع دیپلماسی فرهنگی بیشتر به دنبال کشف، تعریف و ترویج ارزش‌ها و منافع مشترک و جهان شمول و سپس، تأمین منافع ملی در چارچوب این ارزش‌ها و منافع مشترک است که این ظرفیت را دارد تا منعطف و خلاقانه‌تر از دیپلماسی سنتی به اهداف خود دست پیدا کند و در این مسیر با سهولت بیشتری امکان نفوذ به لایه‌های مختلف جامعه مقابل را دارد و در نتیجه با نفوذ خود، قدرت‌آفرین نیز خواهد بود.

گزارش از بهار یوسفیان، خبرنگار ایمنا

کد خبر 749221