ترویج فرهنگ نماز با استفاده از ظرفیت فضای مجازی
تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۷۰۵۶۸۶
شیبانی تذزجی گفت: با توجه به میزان نفوذ و تاثیر فضای مجازی بر افراد جامعه، دستگاه ها باید از این ظرفیت و فضای تاثیرگذار در ترویج فرهنگ نماز استفاده کنند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از بندرعباس، « نازنین شیبانی تذرجی » در نشستی مرتبط با فرهنگ نماز، با اشاره به تاثیر بیماری کرونا بر برگزاری مراسمات فرهنگی و مذهبی، اظهار کرد: با توجه به تعطیلی مراسمات فرهنگی و مذهبی در ادارات ضروری است از فرصت فضای مجازی در جهات تحقق مراسمات و برنامه های دینی استفاده شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رئیس شورای فرهنگی استانداری هرمزگان با تاکید بر اینکه اهمیت نماز، فراتر از مسئولیت هاست، عنوان کرد: اهمیت توجه به فریضه نماز فراتر از مسئولیتهای اداری و اجرایی به شما. می رود و توجه به این واجب الهی را باید در تمام عرصههای مختلف زندگی به نمایش بگذاریم.
شیبانی در ادامه تصریح کرد: با توجه به پیشرفت روز افزون فضای مجازی و محبوبیت آن در بین اقشار مختلف جامعه باید آن را یکی از مسیرهای ترویج نماز دانست و از آن نهایت بهره را برد.
وی با اشاره میزان نفوذ فضای مجازی در خانواده ها، گفت: با توجه به میزان نفوذ و تاثیر فضای مجازی بر افراد جامعه باید آن را بستری برای انتشار عادت های پسندیده در نظر گرفت چرا که در حال حاضر مزایای مثبت فضای مجازی بر کسی پوشیده نیست و بهترین نوع استفاده از این فضا، ترویج فرهنگ نماز است.
معاون توسعه مدیریت و منابع استانداری با اشاره به دانستنی های ضروری پیش از ورود به فضای مجازی، بیان کرد: نمی توان نقش فضای مجازی را در زندگی افراد نادیده گرفت و باید گفت که در حال حاضر اینترنت ابزار مناسب برای توسعه افکار و اندیشه های بشری محسوب می شود به شرط آن که در راه صحیح استفاده شود و افراد برای ورود به این دنیا، اطلاعات کافی داشته باشند.
شیبانی تذرجی با تاکید بر فرصت های ویژه فضای مجازی، خاطرنشان کرد: فضای مجازی که در اختیار مردم قرار گرفته، فرصتی بی نظیر تمام ادوار بوده است حتی اگر فضای مجازی آسیبهایی در برداشته باشد با مدیریت درست، حضور پررنگ میتوانیم آن را به یک اهرم قدرتمند و فرصت برای آموزش خانوادهها تبدیل کنیم.
پایان پیام/88
منبع: شبستان
کلیدواژه: نماز فضای مجازی فرهنگ نماز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۰۵۶۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شعری که در فضای مجازی ۱۰ میلیون بازدیدکننده داشت
محمود اکرامی فر درباره برنامه «سرزمین شعر» که از شبکه چهارم سیما پخش شد، گفت: این برنامه شعر را به یک گفتمان عمومی و از یک گزاره محفلی به یک گزاره عمومی تبدیل کرد، به طوریکه شعر را در جامعه رواج داد و توانست دوباره به زندگی عمومی، گفتگوها و ارتباطات کلامی مردم برگرداند.
وی افزود: موسی عصمتی یکی از شاعرانی بود که بخاطر جاذبه رسانهای و شعر خوبش از او استفاده کردم و در گروه من قرار داشت. اشعار او را در صفحه مجازی ام منتشر کردم و بازخوردهای زیادی از آن گرفتم.
این شاعر و داور برنامه تلویزیونی «سرزمین شعر» گفت: بیش از صد هزار نفر از این صفحه من بازدید کردند و شعر این شاعر حدود ۱۰ میلیون نفر بازدیدکننده داشت. خیلیها برای ما نوشتند که با این شعر زندگی کردند و حتی به گریه افتادند. میتوانم بگویم سرزمین شعر برنامه خوبی بود و میتواند بهتر هم شود.
برنامه «سرزمین شعر» در ادامه هجدهمین جشنواره بین المللی شعر فجر از ۲۶ اسفند پارسال در قالب مسابقه شعر به روی آنتن شبکه چهارم سیما رفت و فرصتی شد برای شنیدن اشعار جشنواره و انتخاب شاعران برتر بود. در قسمت اول این برنامه غزلی از موسی عصمتی درباره پدر و کارگران معدنعلاوه بر اینکه حضار برنامه را تحت تاثیر قرار داد، با اقبال عمومی هم همراه شد.
(پدر)
پدرم را خدا بیامرزد، مردِ سنگ و زغال و آهن بود
سالهای دراز عمرش را، کارگر بود، اهل معدن بود
از میان زغالها در کوه، عصرها رو سفید برمیگشت
سربلند از نبرد با صخره، او که خود قلهای فروتن بود
پا به پای زغالها میسوخت! سرخ میشد، دوباره کُک میشد
کورهای بود شعلهور در خود، کورهای که همیشه روشن بود
بارهایی که نانش آجر شد، از زمین و زمان گلایه نکرد
دردهایش، یکی دوتا که نبود! دردهایش هزار خرمن بود
از دل کوههای پابرجا، از درون مخوف تونلها
هفت خوان را گذشت و نان آورد، پدرم که خودش تهمتن بود
پدرم مثل واگنی خسته، از سرازیر ریل خارج شد
بی خبر رفت او که چندی بود، در هوای غریب رفتن بود
مردِ دشت و پرنده و باران، مردِ آوازهای کوهستان
پدرم را خدا بیامرزد، کارگر بود، اهل معدن بود
منبع: صداوسیما
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ادبیات