به نقل از «فارس»

احوال آموزش فرهنگ و هنر در روزهای کرونایی/مدیران آموزشگاه ها وعده های دولتی را کافی نمی دانند

تاریخ انتشار: ۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۷۳۶۱۵۵

در پی شیوع کرونا، آموزشگاه های فرهنگی و هنری در گیر و دار وعده های دولتی و آینده نامشخص یکی پس از دیگری دچار بحران اقتصادی می شوند.

به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، تعطیلی آموزشگاه ها و مراکز فرهنگی و هنری موجب شده است منبع درآمد بسیاری از فعالان حوزه های یادشده دستخوش بحران شود و آینده نامعلومی برای ادامه حیات آموزشگاه ها و مراکز نامبرده پیش روی باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با وجود اینکه از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دستورالعمل هایی برای تعیین خسارت های وارده به این مراکز صادر شده است، اما همچنان در بر پاشنه پیشین می چرخد و صاحبان مشاغل فرهنگی و هنری چشم انداز روشنی پیش روی خود نمی بینند.

یکی از این صاحبان مشاغل که از هنرمندان استان به شمار می رود، بهمن سلیمانی است که اینک در کسوت مدیر آموزشگاه هنرهای نمایشی پارس قرار دارد و می گوید که 10 سال است این مرکز در زمینه آموزش هنر نقش آفرینی می کند.

صد در صد از تعطیلی ها متضرر شدیم

وی در گفت و گو با خبرنگار فارس می گوید: صد در صد از تعطیلی ها متضرر شدیم؛ اکثر آموزشگاه های هنری به ویژه سینمایی و هنرهای نمایشی در اماکن استیجاری قرار دارند که ناچار به پرداخت اجاره بهای سنگین هستند. 

سلیمانی پایین ترین میزان اجاره بهای یک ساختمان برای آموزشگاه را 2.5 میلیون و حداکثر آنرا 10 میلیون تومان عنوان می کند و می افزاید: آموزشگاه هایی که در مدت اخیر هیچ فعالیتی نداشتند و مالکین از اجاره بها گذشت نکردند و اجاره بها را گرفتند، چگونه می شود تصور کرد با وجود نامشخص بودن مدت زمان تعطیلی مراکز، بتوانند ادامه حیات دهند.

وی با یادآوری اینکه آموزشگاه ها دست کم 2 ماه تعطیل هستند و برخی اجاره بها را پرداخت کردند، می گوید: در این مدت یک ریال دریافتی و درآمد نداشتیم و این جدای از مربیانی است که در میانه این بحران دچار بیکاری شدند.

سلیمانی با بیان اینکه آموزشگاه های هنری به ویژه موسیقی و هنرهای نمایشی دست کم 10 تا 15 مربی دارند، می افزاید: این افراد هیچ درآمدی ندارند درحالیکه صاحبان آموزشگاه ها هم به این درد دچار شده و ناچار هستند اجاره بها هم بدهند.

این مدیر آموزشگاه یکی دیگر از معضلات پیش روی صاحبان مشاغل فرهنگی و هنری را مالیات سالانه عنوان می کند و می گوید: آموزشگاه پارس، 5 مربی در زمینه هنرهای نمایشی دارد که همه در بیکاری به سر می برند و نتوانستیم پرداختی به آنان داشته باشیم زیرا کلاسها به شکل کارگاهی و عملی است و امکان برگزاری غیرحضوری و اینترنتی ندارد.

وی هزینه های تبلیغات آموزشگاه ها را بخش جدایی از این روند می داند که پیش از بحران کرونا انجام گرفته تا پس از پایان تعطیلات نوروز موجب شود هنرآموز بیشتری جذب کنند، اما اینک با شرایط پیش آمده دیگر کارایی ندارد.

احتمال دائمی شدن تعطیلی بسیاری از آموزشگاه ها

سلیمانی ادامه تعطیلی آموزشگاه ها را تا دست کم سه ماه آینده موجب دائمی شدن تعطیلی بسیاری از آموزشگاه های فرهنگی و هنری عنوان کرده و تاکید می کند: اغلب آموزشگاه ها توان پرداخت هزینه های اجاره بها را ندارند و درآمدهای پیشین هم کفاف هزینه های پیش رو را نمی دهد.

وی ادامه می دهد: آموزشگاه هنری مانند مدرسه نیست که بشود به صورت آنلاین به ارایه دروس پرداخت و بسیاری از درس ها کارگاهی و عملی است و نیاز به حضور مربی در کنار هنرجو دارد.

این مدرس سینما و تئاتر، حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از آموزشگاه ها را نیازی فوری می داند و می گوید: نیاز است که کمک های مالی در حمایت از آموزشگاه ها عملی شود زیرا با ادامه این روند بسیاری از آنها دچار بحران اقتصادی خواهند شد.

وی عدم بیمه مربیان و مدیران مسئول را دیگر مشکل کنونی آموزشگاه ها عنوان می کند و می افزاید: بسیاری از صاحبان آموزشگاه ها بیمه نیستند و مربیان هنری هم اگر بیمه صندوق حمایت از هنرمندان باشند باز هم شامل دریافت بیمه بیکاری نمی شوند.

سلیمانی زمان مورد نیاز برای جبران خسارت های ناشی از تعطیلی آموزشگاه ها در پی همه گیری کرونا را مورد اشاره قرار می دهد و می گوید: از آنجا که اکثر هنرجویان آموزشگاه ها پراکنده شدند و چند ماهی از آموزش دور مانده اند، ممکن است در ادامه از یادگیری صرف نظر کند و در خوشبینانه ترین حالت شاید بیش از 6 ماه زمان نیاز باشد.

وی ادامه حیات آموزشگاه های هنری و فرهنگی را در آینده مستلزم آمادگی از بابت تمامی زیرساخت های بهداشتی و تبلیغات دوباره می داند که هزینه هایی را در پی دارد و قطعا صاحبان آموزشگاه ها با این روند توان پرداخت آنرا ندارند.

مدیر آموزشگاه هنرهای نمایشی پارس درخصوص انتظاراتی که از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی دارد، می گوید: باید در وهله اول با واقعیت ها روبه رو باشیم، زیرا اداره های  ارشاد اسلامی سراسر کشور با کمبود بسیار شدید و مشکلات مالی مواجه هستند که بعید می دانم اگر بودجه خاصی از وزارتخانه تزریق شود هم بتوانند کاری در حمایت از آموزشگاه ها انجام دهند. 

شرایط اقتصادی کنونی سد راه حمایت از مراکز آموزشی

وی شرایط اقتصادی کنونی را سد راه حمایت از مراکز آموزشی عنوان می کند و می افزاید: کاری که شاید بتوانند برای آموزشگاه ها بکنند این است که تسهیلات بانکی از جمله وام هایی با سود کم به این موضوع اختصاص دهند البته خوشبین نیستم که ارشاد به جز این بتواند کاری در این باره انجام دهد.
مراکز مهارت آموزی از دیگر موسساتی هستند که از بابت شیوع کرونا دچار آسیب های اقتصادی شدند که به گفته یکی از مدیران با سابقه استان فارس از اواخر بهمن ماه 1398 در تنگنای مالی قرار گرفتند و در پرداخت حقوق به مربیان چند ماه است ناتوان هستند.

رضیه برزگر که آموزشگاه هنرهای تجسمی آبرنگ را اداره می کند، به خبرنگار فارس، می گوید: دست کم هنرجویان و مربیان 10 رشته مختلف از بابت تعطیلی ها خانه نشین شدند که افزون بر خسارت مالی، آسیب معنوی هم در پی دارد زیرا ممکن است هنرجویان آنچه فرا گرفته اند را به مرور فراموش کنند.

وی با تاکید بر اینکه خسارت معنوی تعطیلی فعالیت های فرهنگی و هنری بیش از ضررهای مالی است، می افزاید: حدود 10 مربی و مدرس هنری از این راه درآمد کسب می کنند که متاسفانه ممر درآمدشان متوقف شده است.

برزگر با بیان اینکه اغلب مربیان رشته های هنری حق التدریسی هستند، می گوید: این افراد به صورت ساعتی یا درصدی حق التدریس دریافت می کنند و بستگی به این دارد که چند هنرجو داشته باشند.

وی شیوه آموزش غیرحضوری و اینترنتی را مناسب رشته های تجسمی نمی داند و تاکید می کند: آموزش رشته هایی مانند نقاشی کودک و نوجوان، مینیاتور، طراحی لباس و عکاسی مستلزم حضور فیزیکی است و در خصوص رشته های کاردانش از سوی سازمان فنی و حرفه ای بخشنامه شده است که کلاس های مهارتی باید حضوری باشد و به هیچ وجه اجازه برگزاری کلاسهای غیرحضوری و اینترنتی نداریم.

این مربی رشته نقاشی تصریح می کند: آموزش هنر به شیوه غیرحضوری نتیجه ای برای هنرجو در پی ندارد گرچه در زمینه موسیقی شاید بشود غیرحضوری کاری انجام داد.
برزگر امیدی به حمایت فرهنگ و ارشاد اسلامی از آموزشگاه ها ندارد و می گوید: بارها از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی توسری هم خورده ایم و مشکلاتی برایمان به وجود آورده اند.

آموزشگاه ها، بار ارشاد را به دوش می کشند تا هنر، جریان داشته باشد

وی می افزاید: آموزشگاه ها به عنوان بخش خصوصی همواره هزینه کرده اند درحالیکه بار فرهنگی و هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی را هم به دوش می کشند تا هنر در شیراز جریان داشته باشد.
برزگر تاکید می کند: دولت در این موقعیت به کارگرها چگونه رسیدگی کرده است که بخواهد پشتیبان مالی آموزشگاه دار باشد؛ آیا می تواند کمک دولت به صورت وام باشد تا بتوان حقوق عقب افتاده مربیان را پرداخت کرد؟

هادی صالح نیا دیگر فعال هنری شیراز هم تصویر مشخصی از آینده فعالیت آموزشگاه های هنری ارایه نمی دهد و به خبرنگار فارس می گوید: 95 درصد آموزشگاه های موسیقی شیراز در اماکن استیجاری قرار دارند که با شرایط پیش آمده نتوانسته اند اجاره بهای خود را پرداخت کنند.

وعده پرداخت بیمه بیکاری در حد ثبت نام در سامانه است

وی از سویی وعده هایی که درخصوص بیمه بیکاری داده شده را در حد یک ثبت نام در سامانه بیمه عنوان می کند و می افزاید: مشخص نیست پس از این چه اتفاقی خواهد افتاد؛ بیمه صندوق حمایت از هنرمندان و نویسندگان هم در صورتی که هزینه ها را به تامین اجتماعی پرداخت کند می تواند حمایت عملی داشته باشد.
این هنرمند موسیقی در عین حال از اجازه برگزاری کلاس های انفرادی با رعایت فاصله گذاری اجتماعی خبر می دهد و می گوید: اجازه برگزاری کلاس ها به شکل اینترنتی و غیرحضوری هم داده شده اما برخی هنرجویان از امکانات مناسب در این زمینه برخوردار نیستند.
صالح نیا اندک شماری از هنرجویان را دارای امکانات لازم و انگیزه برای ادامه فراگیری بر می شمرد و می افزاید: روزی یک بار حدود 4 ساعت کلاس با این شرایط داریم و بدین خاطر آمار آموزشی خیلی کاهش یافته است.
وی از سویی تورم سالانه را مزید بر علت می داند و می گوید: اگر افزایش تورم را سالانه 30 درصد در نظر بگیریم، باید هر سال 25 درصد افزایش شهریه داشتیم تا بتوانیم هزینه ها را همسان سازی کنیم درحالیکه پارسال اجازه داده شد 12 درصد افزایش شهریه داشته باشیم و امسال هم تاکنون اصلا مجوزی صادر نشده است.
مدیر آموزشگاه موسیقی باران اعطا تسهیلات در قالب وام را مانند دیگر بنگاه های اقتصادی را کاری ضروری می داند و می گوید: وامی متناسب اندازه و وسعت مراکز فرهنگی و هنری به صورت فوری با درصد کم بازپرداخت و بدون بوروکراسی اداری می تواند کارگشا باشد.

به گفته صالح نیا، مجوز آموزشگاه به عنوان سندی که از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به رسمیت شناخته می شود بعنوان ضامن پذیرفته شود.

این در حالیست که مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس میزان خسارت وارد شده به فعالیت های فرهنگی و هنری را در حدود 100 میلیارد ریال ارزیابی کرده است.

به گفته صابر سهرابی چنانچه پیگیری، حل مسائل و مشکلات اهالی و فعالان فرهنگ و هنر را در دو قالب احصا و انعکاس مسائل و کمک به این افراد بدانیم، باید گفت این اداره نسبت به پیش‌بینی و برآورد هزینه‌های ضرر و زیان احتمالی وارد شده بر این افراد، کسب و کار فرهنگی و هنری را طبق بررسی‌های دقیق و جداول کاملا کارشناسی شده جمع‌آوری کرده و به مراکز و مراجع ذیربط کشوری و استانی برای اقدام‌های لازم ارسال کرده است و در حال پیگیری و انجام است که البته با توجه به هزینه ذکر شده ضرر و زیان وارده و امکان جبران آنها از طریق منابع استانی امکان‌پذیر نیست.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: فرهنگ آموزش هنر شیراز فرهنگ و ارشاد اسلامی آموزشگاه های هنری فرهنگی و هنری آموزشگاه ها مدیر آموزشگاه هنرهای نمایشی اجاره بها هزینه ها دست کم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۳۶۱۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فلاحت پیشه : هم گشت ارشاد حجاب ناموفق بود هم گشت ارشاد مدیران / سرنوشت پول های اختلاس شده هم مشخص نشد

نماینده ادوار مجلس با انتقاد از عدم توجه ابراهیم رئیسی به وعده های انتخاباتی خود گفت: دولتمردان فکر نکنند که مردم این وعده‌ها را فراموش می‌کنند، مردم هیچ وعده‌ای را فراموش نمی‌کنند؛ به‌ویژه وعده‌های مقابله با فساد.   حشمت‌الله فلاحت پیشه ، نماینده ادوار مجلس و استاد علوم سیاسی در گفتگو با هم‌میهن به تشریح و بررسی تأخیر در ایجاد گشت ارشاد واقعی مسئولان پرداخت.   مشروح این گفتگو را در ادامه می خوانید؛   * یکی از وعده‌های ابراهیم رئیسی تشکیل گشت ارشاد مسئولان بوده است؛ نظرتان درباره عملکرد دولت در رابطه با ایجاد گشت ارشاد مسئولان چیست؟   مقایسه دو گشت ارشاد حاکی از آن است که دو بار این طرح شکست خورده است و هر دو شکست جزو موضوعات منفی کارنامه دولت است. گشت ارشاد عفاف و حجاب بدون قانون، کار خود را انجام می‌دهد. وقتی قانون وجود ندارد مردم در بلاتکلیفی دچار ظلم می‌شوند. متاسفانه اصرار جدی نیز در این رابطه صورت گرفته درحالی‌که هنوز لایحه حجاب و عفاف تعیین‌تکلیف نشده عده‌ای بدون پشتوانه قانونی در حال وارد آوردن فشار بر مردم هستند.   گشت دوم مربوط به فساد و سوءاستفاده‌های اقتصادی است که در سکوت دچار شکست شده است. چند پرونده عمده مانند پرونده معروف به باغ گیلاس در اُزگُل است. پرونده دیگر چای دبش است که رئیس قوه قضائیه اعلام کرد کسی در این رابطه به دستگاه عدلیه معرفی نشده است درحالی‌که قبل از آن اعلام شد احتمالاً ۶۰ نفر در این پرونده دچار اهمال شده باشند.   اما به نظر می‎آید هیچ پیگیری‌ای صورت نگرفت و مسائل دیگر نیز در این رابطه مطرح شد. بنابراین در زمینه گشت ارشاد مدیران نیز کارنامه موفقی وجود ندارد، یا آن‌گونه که تبلیغات گسترده‌ای در بحث گشت ارشاد حجاب صورت گرفته، شفافیت اعتمادسازی در مورد گشت ارشاد مدیران انجام نشده و آنچه می‌بینیم نوعی لاپوشانی است. به هر حال در مواردی که تخلف وجود دارد، خلاف‌واقع‌هایی صورت گرفته و از اسامی مقدس سوءاستفاده شده است؛ از استفاده اسامی چهارده معصوم در چای دبش گرفته تا عناوین مذهبی در موضوع باغ اُزگُل.   * دولت دستگیری برخی از مدیران میانی و رده پایین را در راستای گشت ارشاد مسئولان گزارش کرده است. این گزارش‌ها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟   شاهد آن هستیم که نه‌تنها گشت ارشاد کارکرد نداشته و گزارش شفافی ارائه نشد، بلکه لاپوشانی هم صورت گرفته است. واقعیت این است که مردم این موارد را درک می‌کنند و مواردی که مسائل ایضایی بدون محفل قانونی صورت می‌گیرد اما در مواردی که به حقوق ملت مربوط است برخورد شفاف، جدی و قانونی صورت نمی‌گیرد. معتقدم بسیاری از وظایف قانونی دولت در پرداختنِ حقوق مردم، تحت‌الشعاع شرایطی قرار دارد که ارشاد غیرقانونی صورت می‌گیرد. بزرگترین ضربه به اعتماد و امنیت یک کشور زمانی زده می‌شود که قوانین یک کشور فقط برای مردم نوشته شود. متاسفانه شاهدیم که در برخی موارد که قانون هم وجود دارد، زور قانون به صاحبان قدرت نمی‌رسد اما برای بخشی از مردم، برخوردکنندگان خود را از قانون بالاتر می‌بینند.   * به نظر شما اگر قرار باشد گشت ارشاد مسئولان به صورت واقعی راه‌اندازی شود چه موضوعاتی باید مورد توجه قرار گیرد؟   مفهوم ارشاد، وجه جدی روشنگری و شفاف‌سازی است. ارشاد نوعی برخورد است که همزمان منجر به نوعی تعلیم و تربیت عمومی می‌شود. اگر گشت ارشاد مقابله با فساد صورت گرفته پس باید با ارائه گزارش آشکارِ آن به مردم جلب اعتماد مردم انجام شود و از سوی دیگر نقش پیشگیرانه در مقابل فسادهای بیشتر را داشته باشد. ولی متاسفانه هنوز گزارش مشخص و روشنی در این رابطه وجود ندارد و در مواردی نیز خارج از گشت ارشاد حکومتی توسط برخی از رسانه‌ها خبر از فساد داده می‌شود.   در این موارد متاسفانه دولت نه‌تنها به وظیفه ارشادی خود عمل نمی‌کند بلکه دستگاه‌های مختلف به سمت لاپوشانی حرکت کرده و این پرونده‌ها را مشمول قاعده زمان می‌کنند. مشمول قاعده زمان شدن این پرونده‌ها دو وجه دارد؛ بخشی از آن شامل مسائل حقوقی شده و اگر پرونده بعد از زمان مشخص بررسی نشود، عملاً امکان پیگرد قضایی برای بررسی آن وجود ندارد. ولی مد نظر من؛ مشمول قاعده زمانی از نظر فراموش کردن نزد اذهان عمومی است.   عده‌ای بر این عقیده‌اند که اگر موضوعی مطرح نشده و از دستور اخبار خارج شود، از محل توجه مردم نیز دور می‌شود درحالی‌که انباشته شدن پرونده‌های فساد در حال بررسی یا غیرشفاف، به افکار عمومی در جامعه ضربه می‌زند.   * حکومت ما برای شروع این گشت ارشاد باید از کدام نهاد شروع کند؟   هر پرونده فسادی سه ضلع اصلی دارد؛ اول کسانی که سوءاستفاده مالی می‌کنند و در رأس هرم قرار دارند. گروه دوم لابی‌گر یا دلال این افراد هستند و این افراد سوءاستفاده‌گر را به امتیازات موجود به‌ویژه رانت‌های دولتی وصل می‌کنند. دسته سوم، افراد نزدیک به قدرت هستند که از طریق دلال‌ها به مختلسین ربط پیدا می‌کنند. اگر نگاهی به مجموعه پرونده‌های بزرگ ایران داشته باشیم که جمع آنها به ده‌ها میلیارد دلار براساس نرخ روز می‌رسد، این سه ضلع در آن وجود دارد.   متاسفانه در گذشته به‌طور عمده رأس هرم (اختلاس‌گران) مورد مجازات قرار گرفتند و مجازات لابی‌ها یا افراد قدرتمند که اُلیگارشی قدرت را شکل داده‌اند، شفاف نبوده است. اما مهم این است که سرنوشت پول‌های اختلاس‌شده هم مشخص نشده است. مبلغ برخی از پول‌های اختلاس‌شده (از دهه ۷۰ به بعد) بیش از بودجه اعتبارات عمرانی آن سال بوده است اما سرنوشت این پول‌ها مشخص نشده است.   باید با سه ضلع مثلث برخورد شود. گاهی اسامی خاصی مطرح می‌شود که یا آنها مجازات می‌شوند یا مجازات‌شان در گذر زمان محو می‌شود. اما نتیجه عدم برخورد با فساد شکل‌گیری اُلیگارشی قدرت و ثروت است؛ اُلیگارشی‌ای که صاحبان قدرت و ثروت شکل می‌دهند و می‌بینیم که عملاً این موضوع فساد و مثلث فاسد را بیمه می‌کند.   * یک سال دیگر انتخابات ریاست‌جمهوری است و راه‌اندازی گشت ارشاد مدیران یکی از وعده‌های آقای رئیسی بوده است. عدم به نتیجه رسیدن و حتی مشخص و شفاف نشدن ابعاد پیگیری آن در کشور، چه تاثیری بر جامعه دارد و چه نتیجه‌ای برای این دولت و آقای رئیسی رقم می‎زند؟   دولتمردان فکر نکنند که مردم این وعده‌ها را فراموش می‌کنند، مردم هیچ وعده‌ای را فراموش نمی‌کنند؛ به‌ویژه وعده‌های مقابله با فساد. تجربه نشان داده که بخش اعظم فسادخیزی‌ها در کشور ناشی از اصرار دولت‌ها بر حفظ شرایط است. به‌طور مشخص چندنرخی بودن ارز در کشور یکی از عوامل فساد است.   در سال ۱۴۰۲ میزان ارزی که با رقم غیرآزاد توزیع شده، حدود ۶۹ میلیارد دلار است. در حقیقت ۶۹ میلیارد دلار را دولت در ردیف‌های مختلف توزیع کرده است که کل این رقم‌ها پایین‌تر از نرخ ارز آزاد در بازار است. در حال حاضر دلار ۲۸۸۰۰ تا ۴۲۰۰۰ تومان وجود دارد اما نرخ ارز در بازار آزاد فراتر از این ارقام است. این اصرار بر چندنرخی بودن ارز، بیشترین سود را به رانت‌خواران بخشیده است. تاکید می‌کنم این به معنای گزارش یک فساد نیست بلکه گزارش زمینه فساد است.   * آیا دولت سیزدهم توانایی راه‌اندازی گشت ارشاد مدیران را دارد؟   معتقدم که دولت رئیسی برخلاف ادعاهای اولیه زودتر از دولت‌های گذشته در مقابل اُلیگارشی قدرت و ثروت دچار ناکارآمدی شد. کانال عصر ایران در تلگرام