ویدئویی که بهرام رادان به مناسبت تولدش منتشر کرد؛ دلنوشته بهنوش بختیاری پس از حواشی اخیر؛ شباهت عجیب کاپیتان پرایس به صداپیشه جناب‌خان
تاریخ انتشار: ۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۷۵۲۰۴۰
به گزارش خبرنگار حوزه هنرمندان گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، رصد زندگی شخصی و فعالیت هنری هنرمندان و چهره‌های معروف هنری برای طرفداران و دنبال‌کنندگان این حوزه می تواند جذابیت‌های خاص خود را داشته باشد. با پیدایش شبکه‌های اجتماعی مختلف و دسترسی آسان به آن برای کاربران از طریق تلفن های همراه حالا این امکان فراهم شده است تا آنها بتوانند از فعالیت های بازیگر محبوب خود مطلع شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این روز‌ها چهره‌های هنرمندان عرصه موسیقی، سینما و تلویزیون و … یک یا چند صفحه شخصی و عمومی در شبکه‌های اجتماعی مختلف دارند و از این طریق شبانه‌روز با کاربران و هواداران خود ارتباط مستمر و دو طرفه‌ای برقرار می‌کنند.
بیشتر بخوانید: توصیه‌های خانم بازیگر برای جلوگیری از انتقال کرونا؛ تصویری از بازیگر معروف به همراه فرزندش؛ تصویر ماه و زهره در آسمان که توسط آقای بازیگر ثبت شد
در ادامه می‌توانید بخشی از فعالیت‌های هنرمندان سینما، تلویزیون و موسیقی در فضای مجازی را مشاهده کنید.
بهرام رادان، بازیگر مشهور سینمای ایران به مناسبت سالروز تولدش ویدئویی را با عنوان "کلاکت زندگی" در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد و نوشت:
"هشتم اردیبهشت هر سال روز شکرگزاری برای من است برای داشتن خانواده مهربان، رفقای عزیز، هواداران بامعرفت و همه همراهان و همکارانی که با محبت شان، به من نعمت بزرگ بودنشان را یادآور می‌شوند
دوستتان دارم
پ.ن: تا امشب ساعت ۸ "
علی اوجی، بازیگر، نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون ایران نیز با انتشار تصویری از خود در کنار بهرام رادان، تولد او را تبریک گفت و نوشت:
"بهرام جانِ جانان رفیق باحال و با معرفت تولدت مبارک ... امیدوارم امسال مثل هر سال بدرخشی"
احسان خواجه امیری، با انتشار ویدئویی از خود و فرزندش در اینستاگرام، از صفحه هوادارانش بابت ساخت ویدئوهایی از او، تشکر کرد:
"مرسی از رفقای خوبم در فن پیج ها بابت درست کردن این ویدیو های زیبا"
بهنشو بختیاری، بازیگر معروف سینما و تلویزیون ایران، تصویری از خود و تعدادی از بازیگران یک برنامه یا سریال در حال ضبط منتشر کرده و نوشته‌است:
"وسط كرونا جونمون كف دستمون روزي دوازده ساعت براي شادي دلتون با افتخار كار ميكنيم
نه بخاطر پوله كه ميتونستيم صبر كنيم بعد كرونا
نه بخاطر ديده شدن كه من آرزومه يه جا برم ديده نشم
البته در مورد اين چيزا همه در سكوتن خدا نكنه كوچكترين خطايي از ما سر بزنه كه واژه مزخرف سلبريتي با انواع و اقسام شكلا خودشو نشون ميده
البته ديگه غم من نخور كه فحش و بدوبيراه
براي ما شده عادت
درمورد تمام فعاليتام كارافرينيم خيريه م و دويست و هشتاد پروژه سينما تئاتر تلويزيونم سكوته هميشه ولي خدا نكنه يه جمله به كسي كه واقعا بي معرفته بگيم بي معرفت
طفلك پدر و مادرم
فقط دلم براي اونا ميسوزه كه تاوان دل شكسته شون رو البته هر هتاكي خواهد داد"
محمد بحرانی، با انتشار تصویری از کاپیتان پرایس، شخصیت معروف یک بازی کامپیوتری که شباهت عجیبی به او دارد، در صفحه خود اینطور نوشت:
"می گن شکل منه...یا من شکل اینم.
درسته؟"
بهرام افشاری، بازیگر نقش بهتاش فریبا در مجموعه پایتخت، تصویری از خود در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد.
شبنم مقدمی، بازیگر سینما و تلویزیون ایران، تصویری را با عنوان "عشق در قرنطینه" درصفحه اینستاگرام خود منتشر کرد و نوشت:
"حالا که ناگزیریم از فاصله ...برای سلامت ِ تن هامان
حواس مان باید باشد به رعایت ِ بی فاصله گی ِ دل ها...عادت مان نشود کنار ِ هم نبودن...دوری ِ تن برای مان فاصله ی قلب نیاورد یک وقت! که فاصله ی قلب یقیناً بی مهری می آوَرَد و سردی می افزاید.
حواس مان باشد به رعایت ِ انسان ، رعایت ِ عشق.
دوست بداریم هم را تا جایی که می شود...محترم بداریم هم را ، ببخشیم هم را ...تا جایی که می شود.
عکس را من برداشته ام، عنوانش را گذاشتم «عشق در قرنطینه». و با احترام تقدیمش می کنم به شاهین صفاری ، سید امیر پروین حسینی ، پرویز پرستویی ، گلاره عباسی و همه ی آن ها که در این روزگار ِ وانفسا ، عشق و انسانیت را قرنطینه نکردند.بلکه به وسعت ِ دل شان مهر و بخشندگی را تا می شدگسترش دادند.روزگار اگر هنوز روزگار است راستی که از دولت ِ سر ِ این هاست"
بیشتر بخوانید: استند آپ کمدین مشهور به پویش ایران همدل پیوست؛ مناجات زیبای آقای بازیگر با خدا؛ دلتنگی خواننده پرطرفدار برای هوادارانش
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: هنرمندان هنرمندان در فضای مجازی اینستاگرام هنرمندان سینما و تلویزیون
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۵۲۰۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرگذشت غم‌انگیز نخستین زن بازیگر سینمای ایران
دهم اردیبهشت‌ماه سالروز درگذشت بازیگری است که نه تنها به عنوان نخستین هنرپیشه زن ایرانی شناخته می‌شود بلکه از منظری دیگر او را اولین قربانی در ناتوانیِ بومی کردنِ تفکر مدرن در سینمای ایران می‌دانند. صدیقه (روح‌انگیز) سامی‌نژاد بازیگر فیلم «دختر لر» پس از نقش‌آفرینی در نخستین فیلم خود آنقدر سختی دید که هرگز حاضر به تکرار این تجربه نشد.
نام روح‌انگیز سامی‌نژاد که متولد سال ۱۲۹۵ در کرمان بود، با بازی در نقش «گلنار» در فیلم «دختر لُر» برای همیشه در تاریخ سینمای ایران باقی مانده است. «دختر لر» نخستین اثر ناطق سینمای ایران است و در سال ۱۳۱۲ توسط خان‌بهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا ساخته شد.
با پخش «دختر لر» در سینما‌ها که با استقبال فراوانی هم روبرو شد، سامی‌نژاد به شهرت رسید، اما بعد سرنوشت بسیار تلخی پیدا کرد.
فریدون جیرانی سال ۱۳۸۹ در دورانی که پخش یک مصاحبه با فریماه فرجامی بعد از سال‌ها بی‌خبری و با تصاویری تکان‌دهنده از این ستاره سال‌های دور سینما واکنش‌های تندی را به دنبال داشت، در مطلبی بیان کرد: زندگی بازیگران در سینمای ایران تلخ است و این فقط مربوط به سال‌های پس از انقلاب نیست. از ابتدای ورود سینما به ایران این سرگذشت تلخ تکرار شده است. ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۷۶ یک روز صبح به دفتر مجله سینما زنگ زدند و گفتند روح‌انگیز سامی‌نژاد مُرده است. من تا آن روز فکر می‌کردم روح‌انگیز سامی‌نژاد باید سال‌ها پیش مرده باشد.
به خانه خواهرش عالیه زند تبریزی زنگ زدم و دیدم خبر درست است. رفتم خانه عالیه زند تبریزی و فهمیدم سامی‌نژاد بعدازظهر چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۷۶ در سن ۸۶ سالگی در تنهایی مرده و روز پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت در قطعه ۳۴ ردیف ۴۴ شماره ۴۶ در جایی گمنامی خاک شده است. رختخواب سامی‌نژاد وسط خانه بود. تنها میراث این اولین بازیگر سینما یک کیسه نایلونی بود و داخل آن یک بسته سیگار، یک شناسنامه و بروشور تانشده «دختر لر».
این کارگردان سینما همچنین گفته بود: من قبل از دیدن این میراث، تصویر سامی‌نژاد را در فیلم تهامی‌نژاد دیده بودم که گریه می‌کرد و دیگر هیچ. «ایران قادری» که یک روز سرشناس‌ترین بازیگر تماشاخانه تهران بود، چه شد؟ چگونه مُرد؟ چه کسی خبر داشت؟ و خیلی‌های دیگر. ریشه سرگذشت تلخ بازیگران در سینمای ایران را باید در جامعه‌ای جستجو کرد که نتوانسته است تفکر مدرن را بومی کند و در خود حل نماید. متاسفانه اولین قربانیان این ناتوانی بازیگران زن سینما بودند.
عباس بهارلو – مورخ و پژوهشگر سینما – در سال ۱۳۸۱ مطلبی درباره این بازیگر نوشته بود که در بخش‌هایی از آن آمده است: وقتی در سال ۱۳۱۲ فیلمِ «دختر لر» ساخته مشترک خان‌بهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا، که صدیقه سامی‌نژاد در آن نقش «گلنار» را بازی می‌کرد، در تهران نمایش داده شد، در میان مردمی که برای بار نخست سیمای یک زن ایرانی را بر پرده سینما دیده بودند واکنش‌های ناگواری برانگیخت، که به‌درستی روشن نیست ــ و احتمالاً هیچ‌گاه نیز معلوم نخواهد شد ــ که آیا خانم صدیقه سامی‌نژاد تصوری از آن واکنش‌ها در ذهن داشته است یا خیر، و آیا اگر می‌داشت حاضر به ایفای نقش در آن فیلم می‌شد؟
گفته می‌شود که در آن مقطع آوانس اوگانیانس نیز کوشش‌هایی را در زمینه ساخت فیلم انجام می‌داد و در این‌باره بهارلو ادامه داده است: به‌موازات فعالیت‌های سخت‌کوشانه اوگانیانس در ایران، عبدالحسین سپنتا و خان‌بهادر اردشیر ایرانی نیز برای ساختن نخستین فیلم مشترک در هندوستان در جست‌وجوی بازیگر زنی بودند که زبان فارسی بداند و نقش «گلنار» را در فیلم «دختر لر» بازی کند. تا قبل از دوره پهلوی‌ِ اول بازی زنانِ مسلمان در نمایش‌ها و تعزیه‌ها ممنوع بود و بازیگران زنی که در این سال‌ها در فیلم‌های اوگانیانس و مرادی ایفای نقش می‌کردند مانند مادام سیرانوش، لیدا ماطاوسیان، ژاسمین ژوزف، زما اوگانیانس و آسیا قسطانیان (کوستانیان) از بانوان ارمنی بودند که اکثر آنها از صحنه تئاتر به سینما آمده بودند، به‌همین دلیل موانع کم‌تری بر سرِ راه خود داشتند.
سپنتا موفق شد صدیقه (روح‌انگیز) سامی‌نژاد، همسر یکی از کارکنان کمپانی امپریال فیلم بمبئی، را که از سیزده سالگی از کرمان به هندوستان رفته بود مجاب کند و با این توضیح که نام او به‌عنوان نخستین بازیگر زن در تاریخ سینمای ایران ثبت خواهد شد ــ که شد ــ موافقت او و شوهرش، دماوندی، را برای بازی در فیلمش جلب کند. بدین ترتیب گروه هندی ـ ایرانی عبدالحسین سپنتا و اردشیر ایرانی کار خود را در هندوستان آغاز کرد. «دختر لر» نخستین بار در سی‌ام آبان ۱۳۱۲ در دو سینمای مایاک (دیده‌بان) و سپه بر پرده آمد، و نمایش آن، سال بعد از دوم مردادماه ۱۳۱۳ در سینما مایاک تکرار شد، و پس از یک ماه از چهارم آذر نمایش آن در سینما سپه به مدت پنجاه روز ادامه یافت.
سپس با یک دو هفته وقفه در همین‌سینما از نو بر پرده رفت. استقبال از فیلم بسیار پُرشور بود و حتی «مادر بزرگ‌های خیلی پیر» هم رفتند تا سرگذشت «دختر لر» را به‌چشم ببینند. ایفای نقش گلنار در «دختر لر» موجب شد که صدیقه سامی‌نژاد چنان انگشت‌نما و زبانزد خاص و عام شود که هم با دشنام روبرو شد و هم با تشویق برخی مردم در شهر‌های مختلف.
سامی‌نژاد در سال ۱۳۴۹ یعنی ۳۷ سال پس از نمایش «دختر لر»، در مستندی از محمد تهامی‌نژاد با نام «سینمای ایران از مشروطیت تا سپنتا» حضور یافت و به روایت زندگی دشوار و پر از رنج خود پرداخت.
از تهامی‌نژاد نقل شده است: اغلب به‌طور کنترل‌نشده‌ای می‌خندید و در حالی‌که اشک در چشمانش حلقه زده بود به من گفت که هنگام اقامت در هند ایرانی‌های متعصب او را مورد ضرب‌وشتم قرارمی‌دادند و حتی بطری به‌طرفش پرتاب می‌کردند. به‌طوری‌که همواره مجبور بود همراه با محافظ از استودیو امپریال فیلم خارج شود.
درباره این چهره مستند دیگری با نام «روح‌انگیز سامی‌نژاد» به کارگردانی مجید فدایی نیز ساخته شده که در ارتباط با زندگی نخستین بازیگر زن سینمای ایران و ایفاگر نقش «دختر لر» است.
سامی‌نژاد در حالی در ۸۰ سالگی از دنیا رفت که خاطرات زیادی از دورانی که «دختر لر» ساخته شد و حواشی پیرامون آن بازگو نشد. فریدون جیرانی که مطالعات زیادی درباره تاریخ سینما دارد، با بیان اینکه چنین اتفاقی فقط مختص نخستین بازیگران سینما نبوده، در مصاحبه‌ای با ایسنا گفته بود: بسیاری از بازیگران سینما، حرف و تاریخ سینما را با خود به زیر خاک بردند. من بار‌ها به آنها گفته بودم که اجازه بدهید این اطلاعات به نسل‌های دیگر انتقال داده شود، اما بسیاری از آنها به این موضوع توجه نکردند.
قدیمی‌های معروف، بریده‌اند و سعی می‌کنند که صحبت نکنند، چون معتقدند سال‌ها به آنها بی‌لطفی شده است و دل پرگلایه‌ای دارند. مثل ناصر ملک مطیعی که من یک بار از او دعوت کردم تا به خانه سینما بیاید و درباره «چهارراه حوادث» (فیلمی به کارگردانی ساموئل خاچیکیان) صحبت کند و هرچه اصرار کردم موافقت نکرد. فردین هم دق کرد، در حالی که می‌توانست بازی کند.
در یکی از برنامه‌های تلویزیونی هفت، بعد از سال‌ها آقای افخمی گفت که اگر به تاریخ سینما مراجعه کنید می‌بینید که بعد از فیلم «گنج قارون» تعداد سینما‌های تهران افزایش پیدا کرده است بنابراین نمی‌توان نقش فردین را در تاریخ سینمای ایران انکار کرد، اما سال‌ها تلاش شد که این نقش را انکار و حذف کنیم، اما نتوانستیم. برای همین بعد از فوت او تشییع جنازه باشکوهی شکل گرفت. او می‌توانست بازی کند، چرا بازی نکرد؟ اگر بازی می‌کرد چه اتفاقی می‌افتاد؟ در سینمای سی سال اخیر که علی بی‌غمی وجود نداشت، می‌توانست نقش یک پدر را بازی بکند.
منبع: روزیاتو
tags # بازیگر سینما ، سینما سایر اخبار
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت