بعد از رفتن برانکو و کی‌روش؛ ایران سرزمین لی‌لی‌پوت‌ها
تاریخ انتشار: ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۰۹۳۴۱
به گزارش ایلنا، کارلوس در روندی تدریجی تیم ملی را شبیه خودش کرد، خودشیفته، سمج، ترسناک، محکم و نترس. یک تیم کله شق و جنگجو که فقط وقتی می‌باخت که قبلش مرده باشد. کی‌روش به رغم آسیب‌هایی که مخصوصاً در دو سال آخر حضورش در ایران به فوتبال نیمه جان ما زد، برکات بی‌شماری داشت. گرچه اشتباهات او را هم اغلب باید به حساب فدراسیونی بنویسیم که هرگز نتوانست کی‌روش را از یک دن کیشوت جنگنده با آسیاب‌های بادی، به یک استوانه دانش‌افزایی برای فوتبال ما بدل کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
برانکو هم با پرسپولیس همین کار را کرد. او هم موفق شد یک تیم از نفس افتاده بی‌رمق را بدل به یک برندِ شناخته شده با تیتر برنده کند. صبوری برانکو و چیدن آجر به آجر یک دیوار مینیاتوری از تیمی که نای نفس کشیدن هم نداشت، در ترکیب با اتفاق تلخی نظیر مرگ کاپیتان ناگهان موتورهای پرسپولیس را روشن کرد و این تیم را به آسمان برد. همین جملات را می‌توانم درباره استراماچونی هم بنویسم، مربی جذابی که در کوتاه‌ترین مجال توانست یک شناسنامه تازه برای استقلال بنویسد، کاری که پیش از او برای چندین سال از عهده کسی برنیامده بود.
هر سه مربی که نام بردم، و همینطور ایوانف و همینطور ولاسکو و همین طور هر بیگانه موفق دیگری، اساسی‌ترین ویژگی تغییر را به تیم‌های ما اضافه می‌کند: کیفیت. کی‌روش را حتماً یادتان هست که بیرون زمین چطور می‌جنگید تا تیمش با بهترین داشته‌های سخت‌افزاری ممکن به میدان برود، چرا که او می‌دانست برای بالابردن توان تیمش نیاز به ابزاری مناسب دارد. و برانکو نیز با همین شیوه موفق شد تیمی را به فینال آسیا ببرد که دو تعویضش در فینال همان سال حالا در لیگ برتر جایی ندارند! کیفیت، عنصر گمشده ورزش ماست، و عنصر گمشده جامعه ما. فقدان مدیریت مطلوب سبب شده وضعیت فعالیت‌ها تقریباً در تمام حوزه‌های کشور ما شبیه پرواز هواپیمایی با یک موتور سوخته باشد، تقلایی کمتر از نیاز و نتیجه‌ای بسیار کمتر از حد لازم. حالا دیگر رقص تابوت قیمت دلار و یورو بر مزار ورزش ایران نشان می‌دهد فعلاً چندان نباید به آمدن ناجی از بیرون مرزها امید داشته باشیم. فکر می‌کنم این بزنگاهی مهم برای مربیان نوگرای فوتبال ایران است، جایی که باید تصمیم بگیرند تیمشان را نترس و جنگجو بار بیاورند، یا غرغرو و بزدل. درست گفته آقای فرگوسن کبیر. تیم شبیه مربی‌اش می‌شود.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: تیم ملی ایران کارلوس کی روش برانکو ایوانکوویچ پرسپولیس تهران کی روش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۰۹۳۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شبیه‌سازی ناسا از سقوط به سیاهچاله + ویدئو
ایتنا - آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که اگر در یک سیاهچاله سقوط کنیم چه اتفاقی می‌افتد؟ ناسا، یک شبیه‌سازی ویدیویی فوق‌العاده را از این پدیده به تصویر کشیده که به مخاطبان امکان می‌دهد فرو رفتن در سیاهچاله و گذر از «نقطه بدون بازگشت» را در این فرایند تجربه کنند.
در این شبیه‌سازی بصری که به وسیله ابررایانه ناسا تولید شده است، بینندگان در قالب یک فضانورد فرضی و از دریچه چشم دوربینی در فاصله ۶۴۰ میلیون کیلومتری سیاهچاله با سرعتی نزدیک به نور به سمت آن می‌روند.
دوربین پس از رسیدن به سیاهچاله و با چرخیدن به دور آن از افق رویداد، که «نقطه بدون بازگشت» نامیده می‌شود، عبور می‌کند. در این بازسازی گرافیکی تمامی جزئیات و قوانین حاکم فیزیکی رعایت شده است.
این ویدئو که در یک نسخه ۳۶۰ درجه نیز ساخته شده است، به مخاطب امکان می‌دهد خود را در مرکز همه‌چیز احساس کند و بتواند به اطراف خود نگاه کند. برای تولید این سفر هیجان‌انگیز از ابررایانه «دیسکاور» (Discover) در مرکز شبیه‌سازی تغییرات اقلیمی ناسا استفاده شده است.
این ابررایانه قدرتمند حدود ۱۰ ترابایت داده، معادل تقریباً نیمی از محتوای کتاب‌های کتابخانه کنگره آمریکا، را با ۱۲۹ هزار پردازنده خود در حدود ۵ روز پردازش کرد. همین کار در یک لپ‌تاپ معمولی بیش از ۱۰ سال طول می‌کشد.
جرم سیاهچاله بازسازی‌شده در این ویدئو، ۴.۳ میلیون برابر جرم خورشید است و به لحاظ ابعاد معادل سیاهچاله مرکز کهکشان خودمان یعنی کهشکشان راه شیری است.
جرمی اشنیتمن، اخترفیزیکدان در سازمان ناسا و از سازندگان این ویدئو، درباره این ویدئو می‌گوید: «مردم اغلب در مورد این سؤال می‌پرسند. شبیه‌سازی این فرآیندهای دشوار کمک می‌کند تا بین ریاضیات نظریه نسبیت و پدیده‌ها در جهان واقعی ارتباط برقرار کرد.»
تصویر کامپیوتری ساخته‌شده از سیاهچاله
وی اضافه کرد: «سیاه‌چاله‌های با جرم ستاره‌ای که حاوی حدود ۳۰ جرم خورشیدی هستند، افق رویداد بسیار کوچک‌تر و نیروهای جزر و مدی قوی‌تری دارند که می‌توانند اجرام نزدیک‌تر را قبل از رسیدن به افق رویداد از هم گسسته کنند.»
این فرایند که اصطلاحا «اسپاگتی‌سازی» نامیده می‌شود به این دلیل رخ می‌دهد که کشش گرانشی در انتهای جسمی که نزدیک‌تر به سیاهچاله است، بسیار قوی‌تر از نیروی کشش در انتهای دیگر است.
افق رویداد سیاهچاله شبیه‌سازی‌شده حدود ۲۵ میلیون کیلومتر عرض دارد و بینندگان ابر مسطح بزرگی از گاز داغ و ساختارهای درخشانی به نام «حلقه‌های فوتونی» را مشاهده خواهند کرد.
همانطور که دوربین به سیاهچاله نزدیک می‌شود، درخشش دیسک برافزایشی و ستارگان افزایش می‌یابد. در زمان واقعی دوربین حدود ۳ ساعت طول می‌کشد تا به افق رویداد برسد، اما برای ناظری که از دور مشاهده می‌کند این پدید رسیدن به طور کامل هرگز اتفاق نمی‌افتد.
در واقعا هر چه فضا-زمان بیشتر به افق منحرف می‌شود، تصویر دوربین آهسته‌تر می‌شود و سپس از جایی به بعد به نظر می‌رسد که تصویر منجمد شده است. به همین دلیل است که ستاره‌شناسان در ابتدا از سیاهچاله ها به عنوان «ستاره‌های یخ‌زده» یاد می‌کردند.
هنگامی که دوربین از خط افق رویداد عبور می‌کند، نابود شدن آن توسط فرآیند اسپاگتی‌سازی تنها ۱۲.۸ ثانیه طول می‌کشد. از این نقطه، تنها حدود ۱۳۰ هزار کیلومتر تا «تَکینِگی گرانشی» فاصله وجود دارد. این وضعیتی در فضا-زمان است که طبق نظریه نسبیت عام انیشتین، در آن چگالی و میدان گرانشی جسم بی‌نهایت می‌شوند.
این آخرین مرحله از سفر در ویدئوی ناسا، در یک چشم به هم زدن به پایان می‌رسد.
ویدئو
ببینید | فریادهای تهیهکننده سریالهای خاطرهانگیز رضا عطاران بر سر فرد محکوم در پرونده مرگ مشکوک زهره فکور صبور در صحنه دستگیری!