دانش‌آموزان روستایی و عشایر از «شاد» بازماندند
تاریخ انتشار: ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۱۴۵۷۰
رویداد۲۴ "عدالت آموزشی" و ارتباط آن با پلتفرم آموزشی "شاد" را شاید با شنیدن این جمله که ۴۰ درصد دانش‌آموزان به دلایل مختلف همچون نداشتن اینترنت و گوشی هوشمند از حضور در فضای مجازی و تحصیل در کنار سایر همکلاسی‌ها جا مانده‌اند، بهتر بتوان درک کرد.
طبق آماری که وزیر اعلام کرده است، ۶۰ درصد دانش‌آموزان به "شاد" وصل شده‌اند و ۴۰ درصد از حضور در این فضا بازمانده‌اند البته او قول داده است تا تمام دانش‌آموزان را تحت پوشش آموزش قرار دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وزیر آموزش‌وپرورش حتی این را گفته است که الزامی برای حضور دانش‌آموزان در "شاد" وجود ندارد و اگر خانواده‌ای توان اقتصادی کافی را ندارند برای خرید گوشی خود را به زحمت نیاندازد، ما برای کمک آمدیم، نه برای اذیت کردن مردم و اجبار. راضی نیستیم خانواده‌ای خودش را به مشقت بیندازد.
اگر همین گذاره را در نظر بگیریم و امیدوار باشیم که این وعده وزیر آموزش‌وپرورش رنگ اجرا به خود بگیرد، اما چند پرسش درباره چگونگی تحت پوشش قرار دادن تمام دانش‌آموزان مطرح است.
در گفتگو‌هایی که با تعداد زیادی از معلمان داشتیم، آن‌ها گفتند، تعدادی از دانش‌آموزانشان از کلاس درس "شاد" جامانده‌اند و هنوز عضو این پیام رسان نشده‌اند؛ آن‌ها به این موضوع هم اشاره کردند که حالا کلاس درس حقیقی در بستر مجازی " شاد " اجرا می‌شود، معلم تمام دانش‌آموزان را رصد می‌کند و اگر فردی آنلاین نباشد غیبت می‌خورد و معلمان ملزم هستند طبق برنامه درسی خود در کلاس‌های شاد تدریس کنند.
نقطه آغاز مشکلات خانواده‌ها
همین موضوع نقطه آغاز مشکلات خانواده‌هاست، پدر یا مادری که مشاهده می‌کند فرزندش از کلاس درس جا مانده و معلم هم مشغول به تدریس دروس است، برای جبران عقب افتادگی تحصیلی فرزندش ناگزیر به خرید گوشی هوشمند است، حالا یا به سختی از پس هزینه‌های گوشی‌های هوشمند که این روز‌ها کف قیمت آن از سه میلیون بالاتر است برمی‌آید یا اینکه نمی‌تواند و قید تحصیل مجازی فرزندش را می‌زند. حال در این میان آسیب‌های روانی جاماندن از کلاس درس "شاد" برای دانش‌آموزی که می‌بیند بیشتر همکلاسی‌هایش مشغول یادگیری هستند، اما او از قافله "شاد" جا مانده است! بماند.
حالا در میان تمام این دغدغه‌ها و دلنگرانی‌های خانواده‌ها و دردسری که حضور در کلاس درس "شاد" در روزهای کرونایی برایشان رقم زد، وزیر آموزش‌وپرورش در رسانه‌ها می‌گوید نیازی به خرید گوشی نیست و خانواده‌ها خود را به دردسر نیاندازند، اما آیا به معلمان اعلام شده است با دانش‌آموزانی که توان حضور در کلاس درس "شاد" را ندارند، همکاری شود.
وقتی وزیر آموزش‌وپرورش در تلویزیون درباره ظرفیت شبکه شاد برای برگزاری آزمون‌های آنلاین اعلام می‌کند:"در حال بررسی شرایط و امکان امتحانات در بستر پیام رسان "شاد" هستیم" دانش‌آموزی که از حضور در این فضا باز مانده است، به لحاظ روانی چه اضطراب و نگرانی را تحمل خواهد کرد؟
به هر حال به نظر می‌رسد صرف نظر از صحبت‌های این روزهای مسئولان آموزش‌وپرورش، خواسته یا ناخواسته خانواده‌ها را دچار دردسر و نگرانی‌هایی کرده‌اند که این موضوع طی یک گفت‌وگوی ساده با خانواده‌ها و حتی سرزدن به موبایل فروشی‌ها قابل رصد است.
پدری که برای خرید گوشی برای فرزندش اقدام کرده است، می‌گوید: گوشی هوشمند داریم، اما چون در اختیار من است ناچار شدم به خرید گوشی برای پسرم شدم چرا که معلم در فضای مجازی تدریس می‌کند و چاره‌ای جز تهیه گوشی برای دو پسرم ندارم؛ الان هم گوشی آنقدر گران شده است که موبایل ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار تومانی یک ماه قبل را سه میلیون و ۴۰۰ هزار تومان می‌فروشند وقتی هم علت گرانی را جویا می‌شویم می‌گویند، جنس در بازار نیست.
دانش‌آموزان ساکن شهر‌ها که از آموزش مجازی جاماندند
حال این بخشی از دغدغه خانواده‌هایی است که تا حدی توانایی مالی برای خرید گوشی هوشمند را دارند، اما بخش دیگر ماجرا، خانواده‌هایی هستند که توان مالی خرید گوشی را ندارند و از قضا ساکن مناطق روستایی و عشایری هم نیستند در حاشیه شهر‌های بزرگ یا اصلاً همین برخی مناطق تهران زندگی می‌کنند، حال تکلیف این دانش‌آموزان که از کلاس درس "شاد" بازمانده‌اند، چیست؟
یکی از مخاطبان در واکنش به صحبت‌های وزیر آموزش‌وپرورش درباره شبکه شاد می‌گوید: "این سامانه خطوط اختلاف طبقاتی را پررنگ کرد حتی اگر آموزش آن‌هایی که از "شاد" جا ماندند به روش‌های دیگر جبران شود، این کودک حسرت همراهی بقیه کودکان در شاد را دارد؛ این حسرت‌ها تلخ و خانمان‌سوز است این روز‌ها شنیدن حسرت پدر و مادر‌ها در تأمین یک موبایل برای استفاده فرزندشان از غم انگیزترین اخبار است".
حتی اگر به گفته مسئولان آموزش و پرورش، مدارس باید راهکاری برای آموزش این دانش‌آموزان پیدا کنند، اما معلمی که حالا تمام وقتش درگیر آموزش مجازی است، چگونه فرصت پرداختن به دانش‌آموزان بازمانده از این جریان را دارد یا اینکه حتی اگر این ظرفیت هم فراهم باشد آیا این اطمینان وجود دارد که مدارس برنامه‌ای برای آموزش این دانش‌آموزان طراحی کنند؟
بیشتر بخوانید: محرومیت‌های دانش‌اموزان سیستان و بلوچستان در شرایط شیوع کرونا معلمانی که برای جانماندن دانش‌آموزان، گوشی و تلویزیون می‌خرند
فریبا ایازی روزبهانی؛ معلم مدرسه شبانه‌روزی در این رابطه می‌گوید: در مدرسه شبانه‌روزی ما دانش‌آموزان اصلاً اینترنت ندارند، در پایه دوازدهم دو دانش‌آموزم در کلاس درس "شاد" غایب هستند، چون گوشی ندارند البته با آن‌ها به‌صورت تلفنی در ارتباط هستم و دروس را پیگیری می‌کنم؛ معلمانی هستند که تلاش می‌کنند تا دانش‌آموزانشان از آموزش مجازی باز نمانند و در این باره شاهد بودیم برخی معلمان گوشی هوشمند و تلویزیون برای دانش‌آموزان خود خریدند، اما آیا این امکان برای تمام معلمان وجود دارد که برای دانش‌آموزان گوشی بخرند؟ آموزش و پرورش هم تا به امروز راهکاری برای این دانش‌آموزان ارائه نکرده است و عملاً آن‌ها از جریان آموزش مجازی جا ماندند.
گروه دوم دانش‌آموزانی که از "شاد" جا مانده‌اند، دانش‌آموزان مناطق روستایی و عشایری هستند که اساساً در آن مناطق زیرساختی فراهم نیست و حالا به دلیل نبود امکانات و نگرانی نسبت به خلأ آموزشی دانش‌آموزان این مناطق، معلمان آستین‌های همت را بالا زده و کلاس‌های درس حضوری را برگزار کردند.
منصور شعبانی؛ معلم عشایری از استان فارس که ۹ دانش‌آموز در کلاس ۵ پایه دارد، می‌گوید: من خودم گوشی دارم و با فضای مجازی هم مرتبط هستم، اما دانش‌آموزانم اصلا اینترنت ندارند تازه اگر اینترنت هم باشد اصلاً ابزار تدریس یعنی موبایل را ندارند در این منطقه حتی تلویزیون هم نیست بنابراین کلاس درس "شاد" اصلاً برای آن‌ها معنایی ندارد.
او ادامه می‌دهد: اسفند ماه مدارس کاملاً تعطیل بود، اما چون نگران عقب ماندگی درسی دانش‌آموزان بودیم و در این مدت آن‌ها آموزشی را دریافت نکرده بودند، بعد از تعطیلات عید کلاس‌های درس را برگزار کردیم و آموزش‌ها با رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی به‌صورت حضوری ارائه می‌شود تا دانش‌آموزانم از جریان آموزش باز نمانند. منبع: تسنیم لینک کوتاه: کپی در کلیپ بورد کپی لینک خبر های مرتبط
منبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 شبکه شاد آموزش و پرورش وزیر آموزش وپرورش دانش آموزان آموزش مجازی گوشی هوشمند کلاس درس خانواده ها خرید گوشی مانده اند جا مانده روز ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۱۴۵۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معلم خلاق، دانش‌آموز هنر آفرین
اینجا اتاق یک مؤسسه هنری یا فروشگاه تولیدات هنرهای تجسمی نیست. اینجا کلاسی است در یک مدرسه متوسطه دوره اول؛ کلاسی که به همت معلم دوراندیش و دانش‌آموزان هنردوستش تبدیل به یک کارگاه تولید هنرهای سنتی شده است. حالا پسران مدرسه امام‌رضا(ع) در خیابان خواجه‌ربیع به کمک محسن پاک‌منش که معلمی هنردوست و هنرآموز است، عبارت «از هر انگشتش یک هنر می‌ریزد» را معنی کرده‌اند.
یک مدرسه معمولی با کادر غیرمعمولی
از زیر تابلو اسم مدرسه که نام امام رضا(ع) بر آن نقش بسته، وارد حیاط شده و بعد به سمت کارگاه بچه‌ها می‌رویم. در مسیر همه چیز معمولی است؛ انگار اینجا هم یک مدرسه متوسطه مثل سایر مدرسه‌هاست. اما وارد کارگاه که می‌شویم، تازه ماجرا شروع می‌شود و متوجه می‌شویم با یک مدرسه با کادر غیرمعمولی طرف هستیم. کادری که به رسالت مدارس امام رضا(ع) توجه کرده و پرورش را مقدم بر آموزش قرار داده‌اند تا بچه‌ها زیر سایه امام رضا(ع) شاد، باانگیزه و توانمند بار بیایند و به سمت خودکفایی قدم بردارند. این را می‌توان از نگاه‌های روشن بچه‌ها به صورت معلمشان فهمید که به مهر در کنار او می‌ایستند و با اشتیاق تمام به دستانش نگاه می‌کنند تا بیاموزند. معلمی که بناست آنچه در سال‌ها آموخته را حالا با همه وجود در اختیار دانش‌آموزانش قرار دهد.
دانش‌آموزان خوشبختی که هنرها می‌آموزند
آقامعلم، کلاس هنر را از آنچه در ذهن ما می‌گذرد، فراتر برده است. در این مدرسه وقتی زنگ هنر می‌خورد، دانش‌آموزان فقط دنبال قلم خوشنویسی و جعبه مدادرنگی نیستند، از کیسه گچ گرفته تا تکه‌های چرم به دست می‌گیرند و راهی کارگاه می‌شوند. آن‌ها در زنگ هنر آزادند! آزاد برای اینکه یک اثر هنری خلق کنند. این اثر هنری می‌تواند یک صفحه نقاشی باشد یا یک کیف چرمی دست‌دوز، شاید هم یک ظرف سفالی.
محسن پاک‌منش دو روز در هفته در این مدرسه حاضر است. او معلم هنر است و هرچه از نوجوانی تاکنون در حوزه تولیدات صنایع دستی یاد گرفته، ریخته روی میز کار. به دانش‌آموزی چرم‌دوزی می‌آموزد و به دانش‌آموز دیگری طراحی گرافیک. دانش‌آموزان مدرسه امام رضا(ع) خواجه‌ربیع خیلی خوشبخت‌اند که در این سن، آموزش‌های عملی دانشگاه را با معلم هنردوست خود می‌آموزند.
اولویت برایم تدریس است
آقای پاک‌منش از 18سالگی انواع و اقسام هنرها را آموزش دیده و حالا هر چه در این 30سال آموخته را در کلاس هنر با دانش‌آموزانش به اشتراک می‌گذارد. دیپلم هنرهای سنتی دارد، فوق‌دیپلم نقاشی گرفته و در ادامه از طریق دانشگاه فرهیختگان وارد دنیای جذاب معلمی شده و لیسانس هنرهای تجسمی را زیربغل زده است. او همه دوره تحصیل را به هنر گذرانده و همین موضوع، عرق به هنر را در وجودش پرورانده است. همان چیزی که دوست دارد در صورت بروز استعداد در دانش‌آموزانش هم پرورش یابد.
عشق به هنرهای سنتی اصیل ایرانی سبب شده محسن پاک‌منش از دوران فراغت نوجوانی و جوانی، حداکثر بهره را ببرد و در گذر زمان، آموزش طراحی فرش، بافت فرش، دوخت سنتی، سفال‌گری، آینه‌کاری، کاشی هفت‌رنگی و تذهیب را سپری کند. آموزش‌هایی که حالا به کار او می‌آید و علاوه بر اینکه در این حوزه فعالیت دارد، آن‌ها را به دانش‌آموزانش می‌آموزد.
آقای معلم بیش از 21سال سابقه تدریس دارد، حالا هفت سالی می‌شود گذرش به خواجه‌ربیع افتاده و وقت کلاس هنر را با بچه‌های این محدوده از شهر می‌گذراند. او علاوه بر سال‌های تدریس، در حوزه‌های فرهنگی و هنری، امور مدیریتی و مربی‌گری را نیز عهده‌دار بوده است اما اولویت برایش تدریس است، چرا که این فضا، روح هنری او را نوازش می‌کند.
مهارت‌آموزی در کنار تعلیم و تربیت
آقامعلم در نوع خودش، آموزگاری نمونه است که سعی کرده مهارت‌آموزی را در کنار تعلیم و تربیت در بچه‌ها پرورش دهد. او خاطره‌ای از نختین روزهای تغییر فاز کلاس‌های هنر در مدرسه امام رضا(ع) دارد. آقامحسن تعریف می‌کند: روز اولی که وارد کلاس هنر این مدرسه شدم، یک سفره یک‌بارمصرف کنار کلاس پهن و روی آن شروع کردیم به سفال‌گری. کلاس که تمام شد، دیدیم اصلاً وضع نظافت جالب نیست. این شرایط ادامه‌دار بود و به این نتیجه رسیدیم نمی‌توان این گونه با دانش‌آموزان هنر کار کنیم. از مدیریت درخواست کردیم و به ما دو میز در کتابخانه دادند. دوباره پیگیری کردیم و حالا ما یک کارگاه در مدرسه داریم که محل هنرنمایی تک‌تک این دانش‌آموزان است.
«هنر، تجربه و مهارت» این عنوان تابلویی است که بر سردر کارگاه مدرسه امام رضا(ع) حک شده است. کارگاهی که دانش‌آموزان زنگ هنر خود را در آن سپری می‌کنند. آن‌ها در دوره نونهالی هنر را در اینجا می‌آموزند، با خطا و آزمون آن را تجربه می‌کنند و در نهایت در حوزه‌ای که به آن علاقه دارند مهارت کسب کرده و در ادامه اتفاقات بهتر را تجربه می‌کنند.
«پدر مرحومم پیگیر بودند چیزی را یاد بگیرم که دوست دارم، به همین خاطر در کانون فرهنگی‌تربیتی کودک و نوجوان شهرمان در قوچان از کلاس هنر می‌آمدم، می‌رفتم کلاس خط، از آن کلاس به کلاس دیگر و این موضوع برای من لذت‌بخش بود. من از این لذت می‌بردم که می‌آموزم و تجربه می‌کنم»؛ این جملاتی است که محسن پاک‌منش در وصف دغدغه‌های امروزش بیان می‌کند و ادامه می‌دهد: چون آن زمان، مرور هنرها و تجربه‌های مختلف برایم شیرین بود و زمینه‌ساز درآمد و موفقیت این روزهایم شد، این برایم یک اصل شد که دانش‌آموزان من هم این تجربه را کسب کنند.
کسب درآمد با هنرهایی که آقامعلم آموخت
کلاس «هنر، تجربه و مهارت» مدرسه امام رضا(ع) فقط خاص زنگ هنر نیست، درِ این کلاس دو روز در هفته به روی دانش‌آموزان باز است. فرقی نمی‌کند در ساعت کلاسی به اینجا سر بزنیم یا زنگ تفریح؛ بچه‌ها در هر فرصتی که بدست می‌آورند، لباس کار می‌پوشند، خود را به کارگاه می‌رسانند و لابه‌لای میزهای کار وول می‌خورند و اثر تولید می‌کنند. از کیف دستی چرمی گرفته تا جاسوئیچی. از آینه رنگ‌کاری شده گرفته تا مجسمه. ظرف‌های سنگی و سفالی و نقاشی و خطاطی هم دیگر تولیدات آن‌هاست که در قفسه نمایشگاهی کارگاهشان می‌توان دید.
دست‌ها داخل مواد و رنگ، صورت‌هایی که حین کار با ابزار سیاه شده و لباس‌های گلی؛ این تصویری است که در چهره دانش‌آموزان داخل کارگاه نمایان می‌شود. بچه‌ها وقتی وارد این کلاس می‌شوند، می‌دانند شاید لباس‌های مرتب و اتوکشیده‌شان کثیف شود، با وجود این با ذوق بسیار می‌آیند و آخر هم باید به زور از کارگاه به سمت کلاس بعدی هدایتشان کرد. به قول آقای پاک‌منش اینجا همه آزادند و کسی نباید نگران نمره باشد، آن‌ها باید استعداد خود را بشناسند و آن را در این کارگاه پرورش دهند. همان اتفاقی که نفرات قبلی رقم زده‌اند، دانش‌آموزان سال‌های گذشته این مدرسه الان و در دوران دانشجویی روی هنرهایی که در متوسطه فراگرفته‌اند، متمرکزند و از آن کسب درآمد می‌کنند.
سودهای 100 درصد از هنر دست دانش‌آموزی
محمد، ساعتی را ساخته که برایش 4هزار تومان تمام شده و الان تا یک میلیون تومان مشتری دارد. سعید هم سه ظرف رزین خود را با قیمت 100هزار تومان ساخته و به زودی به قیمت 300هزار تومان به دوستان و آشنایان خواهد فروخت. مجبتی هم کارهای چرمی دوخته که به گفته خودش سود 500هزارتومانی به او خواهد رساند. این وضعیت بسیاری از دانش‌آموزان این مدرسه است که به کمک محسن پاک‌منش هنرهای سنتی آموخته‌اند و حالا از این طریق، بخشی از مخارج تحصیل خود را تأمین می‌کنند.
آن‌ها گروهی در ایتا درست کرده‌اند، هرکس محصولات خود را در این فضا به اشتراک می‌گذارد و بعد هم می‌فروشد و درآمدش را در جیبش می‌گذارد و همگی در کنار هم از این اتفاقات خوب لذت می‌برند. به گفته آقای پاک‌منش، برخی از بچه‌ها تجربه فروش تولیدات خود از طریق سایت دیوار را هم دارند که مایه امیدواری برای آینده آن‌هاست.
معلم هنرمند منطقه ما با تجربه کار این سال‌ها، به این نتیجه رسیده که با تکیه بر توان دانش‌آموزی و قشر جوان می‌توان در بسیاری از حوزه‌ها به خودکفایی رسید. او می‌گوید: می‌خواهم به تأکید رهبر معظم انقلاب بر مهارت‌آموزی دانش‌آموزان اشاره کنم؛ ایشان در سخنانی تأکید داشتند دانش‌آموز در کنار درس یک مهارت را کسب کند، الان دانش‌آموزان مدرسه ما بیش از یک مهارت دارند که اگر این اتفاق در همه مدارس رقم بخورد، می‌تواند نتایج مثبتی برای شهر و کشورمان به همراه داشته باشد.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت