به نقل از «اقتصاد آنلاین»

کشف محتویاتی عجیب در گور یک زن خبرساز شد!

تاریخ انتشار: ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۲۲۸۵۹

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از تابناک با تو، در دوران مدرن، خرها حیواناتی بدنام هستند. خرها نسبت به اسبها فیزیک قابل توجهی ندارند، کوتاترند و شکم بزرگتری دارند.  اغلب نام این حیوان به خصوص در فرهنگ مدرن، با نادانی، لجاجت و بلاهت گِره خورده است.

اما اگر زن چینی اشرافی گزارش امروز، الآن زنده بود با دیدگاه امروز ما درباره‌ی خر مخالفت می‌کرد، زیرا داخل قبر این زن استخوان بدن سه خر کشف شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما راز علاقه‌ی این زن اشراف‌زاده که در دوران حکومت تانگ زندگی می‌کرد چیست؟!

نام این زن صاحب قبر جنجالی کوی‌چی است. او یک زن ثروتمند از خانواده‌ای صاحب‌نام در منطقه چیان چین بود که در سال ۸۷۸ میلادی از دنیا رفت. خانم چی این حیوانات را دوست داشت تا جایی که قبل از مرگش وصیت کرد تا سه خر را نیز کنار جسد او مدفون کنند.

به نظر می‌رسد این حیوانات با وجود همه‌ی ویژگی‌های بدی که به آن شناخته می‌شوند بسیار وفادارند. در واقع خر حیوانی بود که خانم چی با آن ورزش چوگان را که بسیار دوست داشت، انجام می‌داد.

این زن چینی به جای اسب با خر به بازی چوگان می‌پرداخت. بنا به گزارش یک پژوهش منتشر شده در ماه مارس ۲۰۲۰ در مجله Antiquity، خرها کوتاهترند و چست و چابک نیستند، به همین دلیل خطر آنها نسبت به سایر موجودات همچون اسبها کمتر است.

کشف قبر خانم (چی) نخستین دلیل قابل استناد از وجود ورزش چوگان با خر در امپراتوری چین باستان است. قبل از کشف این قبر، نام مسابقه چوگان با خر را فقط می‌شد در کتابهای تاریخ پیدا کرد، اما این کشف نه تنها اثبات آن چیزی است که در کتابهای تاریخ آمده، بلکه نشان می‌دهد خرها نه فقط برای کارهای سخت و باربری استفاده می‌شدند، بلکه ارزش بیشتری برای مردم دنیای باستان داشته‌اند.

یک پژوهشگر که در استخراج محتوای قبر خانم چی در سال ۲۰۱۲ نقش داشته می‌گوید: خرها فقط برای افراد سطح بالا نبوده است، بلکه عامه مردم نیز از آن برای مقاصد روزمره بهره می‌بردند.

این‌طور که پیداست خانم کوی‌چی در عصر باستان جنبه‌های غیرمعمول و شریف این حیوانات قدرتمند را درک کرده بود. همسر این زن یک ژنرال چینی به نام باو غاو بود. ورزش چوگان برای آن دو محبوب بود.

چوگان گاهی باعث آسیب دیدگی میشد و بازیکنان بر اثر سقوط، از روی اسبها کشته می‌شدند. ژنرال مهارت بسیاری در چوگان داشت. در طول یکی از مسابقات یک چشم خود را از دست داد. امپراتور چینی به نام موتسونگ نیز بر اثر سقوط از روی یک اسب جان خود را از دست داد. برای کاهش خطر آسیب‌دیدگی و مرگ در چوگان، اشراف‌زادگان به این فکر افتادند تا جای اسب و خر را با هم عوض کنند و اسم این بازی را Lvju گذاشتند. خرها آرام‌تر، با ثبات‌تر، کم‌ارتفاع تر و کم خطر تر بودند. با وجود اینکه چوگان سوار بر خر، همزمان با چوگان با اسب رواج پیدا کرده بود، اما بنا به گفته پژوهشگران، در صفحات تاریخ فقط نسخه چوگان با اسب ثبت شده‌ است.

قبر خانم کوی‌چی نشان می‌دهد که او علاقه‌ی زیادی به خرها داشته است، لا اقل هر چه بود در می‌یابیم او دوست داشته در معیت خرها به آغوش مرگ برود. او در ۵۹ سالگی از دنیا رفت. البته مرگ او ربطی به چوگان با خر ندارد. اندکی قبل از مرگ وصیت کرد تا با خرهایی که در بازی چوگان سوار شده دفن بشود، تا به این صورت برای همیشه با خرها باشد.

نشانه‌های منحصر به فرد استخوانهای خر یافت شده در قبر کوی‌چی نشان میدهد این خرها بیشتر عمر خود را در دویدن سریع، پیچ و تاب خوردن و چرخش ناگهانی سپری کرده‌اند که این حرکات جز در بازی چوگان در ورزش دیگری قابل تصوّر نیست.

سونگهای‌هو پژوهشگر اکادمی باستان‌شناسی شانکسی می‌گوید: این کشفیات نشان می‌دهد خری که در داخل قبر یافت شده در بازی چوگان استفاده می‌شد و نه برای نقل مکان و جا به جایی.

اما ویلیام تایلر دانشمند آنتروپولوژی در دانشگاه کولورادو که نقشی در این پژوهش نداشته می‌گوید ممکن است این نشانه‌ها دلالت بر این کند که خر مورد نظر در کشیدن ارابه یا کوبیدن دانه‌ها نقش داشته است و این فعالیتها نیز همان اثر چوگان را روی استخوان های خر دارد.

در هر دو حالت پژوهش ها نشان می‌دهد، خر در عصر باستان دارای جایگاه ویژه‌ای بوده و خانم ساندرا اولسن دانشمند باستان شناس دانشگاه کانزاس می‌گوید: وقت آن رسیده تا ارزش و اهمیت خرها را بیشتر بدانیم.

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: باستان شناسی چین حیوان خانواده مرگ قبر الاغ نشان می دهد بازی چوگان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۲۲۸۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف «گذرگاه مردگان»

باستان‌شناسان با استفاده از لیزر «لیدار» مجموعه‌ای از بقایای نادر دوران نوسنگی را کشف کردند که در زمین زراعی واقع در ایرلند پنهان شده بود. برخی باستان‌شناسان احتمال می‌دهند این سازه‌ها به مردگان اختصاص داشته و مسیری برای عزاداری دسته‌جمعی و یا انتقال مردگان به بهشت ‌بوده باشد.

به گزارش ایسنا، بررسی با لیزر «لیدار» صدها بنای سازه‌ای ماقبل تاریخ را که قبلاً کشف نشده بودند، از جمله پنج مورد نادر را که در بخش‌هایی از زمین‌های کشاورزی در حومه ایرلند واقع شده‌اند، آشکار کرد.

«لایوساینس» درباره این کشف تازه نوشته است: باستان‌شناسان با استفاده از لیزر «لیدار» که در آن یک هواپیما از بالای سر پرواز می‌کند و یک دستگاه، ارتعاش‌های لیزری را به زمین پرتاب می‌کند، سازه‌هایی را در «ویکلو» واقع در شرق ایرلند کشف کرده‌اند. این ارتعاش‌ها به اشیاء‌ برخورد می‌کند و سپس بازمی‌گردد و از این طریق به محققان کمک می‌کند که به نقشه توپوگرافی منطقه دست پیدا کنند.

منطقه‌ای که توسط محققان مورد بررسی قرار گرفته است، در طول دوران نوسنگی پیشین (که از حوالی ۳۷۰۰ پیش از میلاد آغاز می‌شود) عصر برنز میانه و متأخر (۱۴۰۰ تا ۸۰۰ پیش از میلاد) مورد استفاده مردم قرار می‌گرفت.

البته، بر اساس گزارشی که بیست و پنجم آوریل ۲۰۲۴ در ژورنال «آنتیکیتی» منتشر شده است، شواهدی از حضور انسان در فاصله ۲۰۰۰ ساله بین این دو دوره تاریخی که با نام دوره «نوسنگی میانه» شناخته می‌شود، تا پیش از این اکتشاف، به ندرت مشاهده شده بود.

 به رغم سال‌ها فعالیت کشاورزی که به بخشی از این بقایای باستانی آسیب رسانده است، بررسی‌های «لیدار»، مدل‌های سه‌بعدی از این محوطه پر از سازه، از جمله چندین سازه تاریخی کمیاب را که در حقیقت محوطه‌های طولانی، باریک، خاکی و در عین‌حال بزرگ هستند و برای اهداف آیینی مورد استفاده قرار می‌گرفتند و با نام «کورسوس» (گونه‌ای سازه یادمانی در دوران نوسنگی) شناخته می‌شوند، آشکار کرد.

«جیمز اودریسکول» (James O'Driscoll)، باستان‌شناسی در دانشگاه «آبردین» در اسکاتلند در گفت‌وگو با «لایو ساینس» توضیح داد: «من کاوش در این محوطه را حدود ۱۰ سال پیش به عنوان بخشی از مطالعات دوره دکتری آغاز کردم و ایده اولیه این بود که این محوطه، محل بزرگ‌ترین قلعه‌تپه عصر برنز در ایرلند است. پس از تحقیقات مختلف، ما کم کم به این نتیجه رسیدیم که علاوه‌بر بقایای عصر برنز، تعداد زیادی بقایای نوسنگی نیز در آن وجود دارد. در حوالی سال ۲۰۱۴، فردی به طور اتفاقی یکی از این سازه‌های یادبود «کورسوس» را کشف کرد و به دنبال آن، تحقیقات به کمک «لیدار» ‌ انجام شد.»‌

این باستان‌شناس گفت: «تحقیقات با لیزر لیدار به کشف چهار مورد دیگر از «کورسوس»ها منجر شد. به همین دلیل است که این یک کشف بسیار مهم به شمار می‌آید؛ چرا که ما انتظار آن را نداشیم، به این دلیل که سازه‌های یادبود «کورسوس» به صورت گروهی در ایرلند وجود ندارد. شاید حدود ۱۰ مورد در بریتانیا وجود داشته باشد، اما در ایرلند فقط حدود ۲۰ مورد، آن‌ هم به صورت انفرادی شناسایی شده بود.»

با اینکه طول بیشتر این پنج سازه به  ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر می‌رسد، اما بزرگترین آن‌ها ۴۰۰ متر طول دارد.

همچنین با در نظر گرفتن این نکته که مردم، این سازه‌ها را در دوره پیش از اختراع بولدوزر خلق کرده‌اند، ساخت چنین سازه‌های یادبودی بسیار قابل توجه است.

به گفته «اودریسکول»، با توجه به اینکه این سازه‌ها در دوران نوسنگی ساخته شده‌اند، در آن زمان هیچ ابزار فلزی وجود نداشت و مردم مجبور بودند از ابزارهای چوبی استفاده کنند.

 باستان‌شناسان معتقدند این سازه‌ها ممکن است برای اهداف مختلفی از جمله موارد مربوط به  ارتباط با «رویدادهای بزرگ خورشیدی»، کشاورزی و «گذرگاه‌هایی برای مردگان» ساخته شده باشند. برای مثال، چهار مورد از این سازه‌های باستانی به سمت «طلوع خورشید در انقلاب تابستانی» ساخته شده‌اند.

«اودریسکول» با اشاره به اینکه این بناهای تاریخی احتمالاً به مردگان اختصاص داده شده بودند، ‌ بیان کرد: «با اینکه ما دقیقا از آیین‌هایی که در آنجا برگزار شده است اطلاعی نداریم، اما شواهد نشان می‌دهد این سازه‌ها ممکن است به عنوان مسیرهای دسته‌جمعی برای عزاداری یا مسیری برای انتقال مردگان به بهشت ‌مورد استفاده قرار گرفته باشند.»‌

این کارشناس افزود: «این بناهای تاریخی به ما کمک می‌کنند تا شیوه زندگی این مردمان نوسنگی را که نسل اول کشاورزان بودند، درک کنیم.»

انتهای پیام