کرونا جیبِ کارگران مرزنشین را خالی‌تر از همیشه کرد/ بیکاریِ باربران و دستِ بسته‌ی دولت/ جای خالی بیمه‌های اجتماعی برای اقشار تهی‌دست
تاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۲۳۹۰۳
به گزارش خبرنگار ایلنا، اغلب کسانی که در شهرهای غیرمرزی زندگی می‌کنند، بنادر و شهرهای مرزی در غرب، شرق، شمال و جنوب کشور را با بازار‌ها شلوغ و پررونق می‌شناسند. بسیاری از افراد اصلا به خاطر همین بازار‌ها و اجناسی که تنوع بیشتری دارند و قیمت‌شان هم مناسب است، به این شهرها می‌روند. این شهرها گذرگاه کالاهای وارداتی و صادراتی هستند و معیشت اغلب ساکنان آنها بسته به واردات و صادرات است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کارگران روزمزدی که مزد ندارند
یحیی ازجمله کارگران باربر در بندر گناوه است که به دلیل شیوع کرونا تقریبا تمامی درآمد خود را از دست داده است. او می‌گوید: زندگی باربر وابسته به واردات و صادرات است. کار ما این است که بارها را سوار لنج کنیم یا برعکس کالاهای وارداتی را از لنج‌ها پیاده کنیم؛ اما دیگر لنجی پهلو نمی‌گیر یا اگر پهلو بگیرد آنقدر کم این اتفاق می‌افتد که به ندرت کاری به ما می‌رسد.
مرزنشینان به ویژه کارگران مرزنشین یا کارگران مهاجری که بعضا به صورت فصلی برای کار به مرزها می‌روند دچار مشکلات عدیده شده‌اند از همین رو تا زمان گذر از بحران و بازگشت به شرایط عادی این افراد باید مورد حمایت قرار گیرند. این حمایت‌ها ممکن است کم باشد، اما اکنون شرایط ویژه است و باید دست به دست هم داد تا بحران را پشت سر بگذاریم
یحیی؛ کارگر باربر گناوه‌ای می‌گوید: یک سالی هست که مشکلات ما شروع شده و با شیوع کرونا آنقدر مشکلات زیاد شد که تقریبا همه بیکار شدیم. خیلی از باربرانی که از کهگیلویه و بویراحمد به گناوه آمده بودند تا باربری کنند، به شهرها و روستاهایشان برگشتند. در جریان وضعیت بعضی از آنها هستم. آنها در شهر و روستای خود هم کاری ندارند؛ نه کشاورزی، نه دامپروی و نه کار دیگری. معلوم نیست قرار است از کجا پول دربیاورند تا زندگی را بگذرانند. کمک‌هایی که شده، محدود است و اصلا کفاف نمی‌دهد. مسئولان ما کارگران بیکار شده را مثل بقیه مردم حساب کرده و به آنها یک میلیون تومان وام دادند. آیا نباید من که دو ماه است بیکارم با کسی که در شهرهای کوچک و بزرگ سر کار می‌رود و بالاخره درآمدی دارد، فرق داشته باشم؟
آسیب کرونا به زندگی مرزنشینان
بند ناف معیشت مرزنشینان به واردات و صادرات بسته است و حالا بعد از بیش از دو ماه که محدودیت‌های کرونایی شروع شده، کم کم دارد مرزها بازمی‌شود. اما در این شرایط مغازه‌داران متضرر شده از بستن مغازه‌ها، کارگران باربر، اعضای تعاونی‌های مرزنشینان و ... از بیکاری به شدت خسارت دیده و برای امرار معاش مشکلات جدی پیدا کرده‌اند.
ششم اردیبهشت امسال یاسر فیضی (رئیس کمیسیون تعاونی مرزنشینان اتاق تعاون ایران) گفت: ما حدود هفت میلیون نفر جمعیت مرزنشین در کشور داریم که شیوع کرونا کسب‌و‌کار آنها را تحت تاثیر قرار داده است. با شیوع کرونا و بسته شدن مرزها آسیب جدی به معیشت مرزنشینان وارد شده، چراکه صادرات کالا یکی از مهمترین منابع درآمدی مرزنشینان است.
در حالی که مشخص است کرونا به گروه‌هایی ازجمله مرزنشینان بیشتر خسارت وارد کرده، اما تمهیداتی ویژه‌ای برای جبران خسارت این افراد اندیشیده نشده یا حمایت‌ها آنقدر کم است که عملا مشکلی را حل نمی‌کند. این موضوع به ویژه از این نظر اهمیت پیدا می‌کند که اغلب کارگران در شهرهای مرزی از داشتن بیمه محروم هستند و نمی‌توانند روی حمایت‌های بیمه‌ای در ایام کرونا حساب کنند.
یحیی می‌گوید: من مشمول دریافت بیمه بیکاری نیستم و تا جایی که می‌دانم هیچکدام از کارگران باربر، چه بومی‌ها و چه مهاجران، بیمه ندارند و بیمه بیکاری هم نمی‌گیرند. در شرایط عادی اوضاع ما خوب نیست چه رسد به حالا که دیگر اصلا همه چیز به هم ریخته و به نان شب‌مان محتاجیم.
در توزیع بسته‌های حمایتی دقت شود
علی ساری (نماینده مردم خوزستان در مجلس) به ایلنا می‌گوید: شکی نیست که شیوع کرونا معیشت مردم را تحت تاثیر قرار داده است. کارگران مناطق مرزی ازجمله خسارت‌دیدگان از کرونا هستند، چراکه شیوع کووید ۱۹ بر صادرات و واردات تاثیر گذاشته است. خسارت‌ها زیاد است و اقدامات حمایتی قطعا جوابگوی همه زیان‌ها نیست.
او ادامه می‌دهد: دولت در بسته‌های مختلفی که برای حمایت از شهروندان برای گذر از بحران کرونا در نظر گرفته، مرزنشینان را هم لحاظ کرده است.
اما این نماینده مجلس با بیان اینکه، "باید در نظر داشت که دست دولت هم بسته است و نمی‌تواند خسارت‌ها را به طور کامل جبران کند" به همه‌گیری بحرانی که با آن مواجه هستیم اشاره کرده و می‌گوید: باتوجه به شرایط ویژه کشور نباید انتظارات بیهوده ایجاد کرد. می‌توان شعار داد و مردم را با وعده و وعید سرگرم کرد، اما وقتی می‌دانیم نمی‌توانیم همه خسارت‌ها را جبران کنیم، نباید توقع بیجا ایجاد کنیم.
پس چه باید کرد؟ آیا مرزنشیننان و بیکاران باید گرسنه بمانند؟، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس می‌گوید: انتظاری که از دولت و نهاد‌های حمایتی می‌رود این است که در توزیع حمایت‌ها دقت لازم را داشته باشند. در روزهای اخیر مسئولان بسته‌های حمایتی را تشریح کرده که برخی از آنها اعطا شده است. وام یک میلیونی، کمک‌های بلاعوض به نیم دهک پایین جامعه و وام‌های حمایتی برای کسب‌و‌کار‌ها برخی از حمایت‌های اعطایی و وعده داده شده، هستند. مشکلی که بعضا در گذشته وجود داشته این بوده که کمک‌ها در مواردی به دست افراد مستحق نرسیده است. باید در توزیع بسته‌های حمایتی دقت کرد و افراد نیازمند را در اولویت قرار داد.
زندگی باربر وابسته به واردات و صادرات است. کار ما این است که بارها را سوار لنج کنیم یا برعکس کالاهای وارداتی را از لنج‌ها پیاده کنیم؛ دیگر لنجی پهلو نمی‌گیر یا اگر پهلو بگیرد آنقدر کم این اتفاق می‌افتد که به ندرت کاری به ما می‌رسد
این نماینده مجلس دهم تاکید می‌کند: مرزنشینان به ویژه کارگران مرزنشین یا کارگران مهاجری که بعضا به صورت فصلی برای کار به مرزها می‌روند دچار مشکلات ویژه شده‌اند. تا زمان گذر از بحران و بازگشت به شرایط عادی این افراد باید مورد حمایت قرار گیرند. این حمایت‌ها ممکن است کم باشد، اما شرایط ویژه است و باید دست به دست هم بدهیم تا بحران را پشت سر بگذاریم.
بازگشت به شرایط عادی و درس‌های کرونایی
قطعا اولویت، بازگشت به شرایط عادی است و قطعا کمک‌های اعطایی جوابگو نیست، بنابراین باید هرچه زودتر شرایط کار کردن را برای بیکار شدگان ازجمله کارگران مناطق مرزی فراهم کرد. در کنار این مهم شاید لازم باشد آینده‌نگری‌هایی هم داشته باشیم. ازجمله مشکلات پیش آمده در جریان شیوع کرونا این بود که کارگرانی بیکار شدند، در شرایطی که هیچ بیمه‌ای نداشتند. یکی از کارویژه‌های بیمه‌های اجتماعی جبران خسارت در شرایط بحرانی است. اگر فرهنگ بیمه گسترش می‌یافت و ضریب نفوذ آن بیشتر بود، تمامی بار جبران خسارت کرونا به دوش دولت نمی‌افتاد. دست تنها بودن دولت در شرایط بحرانی باعث شده حمایت‌ها بسیار ناچیز باشد. شهروندان به حق می‌پرسند مگر با بسته حمایتی ۲۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومانی چند روز می‌شود زندگی کرد یا در شرایطی که حداقل مخارج ماهانه شش میلیون تومان است، وام یک میلیونی یارانه‌بگیران چه دردی را دوا می‌کند؟ مسئولان دولتی البته می‌گویند بضاعت ما همین است. اما اگر شهروندان بیمه داشتند و بیمه‌ها متعهد به جبران خسارت می‌شدند هم کمیت و هم کیفیت کمک‌ها بیشتر می‌شد. ترویج بیمه‌های اجتماعی یکی از درس‌های کرونا برای آینده است.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: بیکاری واردات صادرات کرونا مرزنشینان واردات و صادرات باربران بیمه های اجتماعی آسیب کرونا به مشاغل تعاونی های مرزنشینان بیکاری مرزنشینان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۲۳۹۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دیگر بهانه‌ای برای بیمه نکردن کارگران ساختمانی وجود ندارد
قانون بیمه کارگران ساختمانی در هفته کارگر از سوی رییس جمهور ابلاغ شد تا روزنه‌ای برای تحقق آرزوی دیرینه کارگران ساختمانی که سال‌ها در انتظار بیمه لحظه شماری می‌کردند، گشوده شود.
به به گزارش ایسنا، رئیس جمهور در اجرای اصل ۱۲۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، «قانون تفسیر ماده (۵) قانون بیمه‌های اجتماعی کارگران ساختمانی» را که ۱۹ فروردین ۱۴۰۳ در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۲۹ فروردین ۱۴۰۳ به تأیید شورای نگهبان رسید، جهت اجرا به وزارت کشور، وزارت راه و شهرسازی، وزارت امور اقتصادی و دارایی و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ابلاغ کرد.
قانون بیمه کارگران ساختمانی در خصوص تغییرات ماده ۵ قانون بیمه‌های اجتماعی کارگران ساختمانی مبنی بر تغییر وضعیت منابع درآمدی سازمان تامین اجتماعی به مجلس ارائه شد و مجلس فروردین ماه امسال با تصویب کلیات و جزییات طرح استفساریه ماده ۵ قانون بیمه‌های اجتماعی کارگران ساختمانی، سازوکاری برای پرداخت بیمه کارگران ساختمانی تعیین کرد.
کارگر ساختمانی جزو مشاغل سخت و زیان‌آور به شمار می‌رود و طبق آمارها بیشترین حوادث ناشی از کار مربوط به فعالیت در کارگاه‌های ساختمانی و بخش ساختمان است.
برابر آمارها ۵۰ درصد حوادث کشور مربوط به کارگران ساختمانی و ۵۰ درصد مابقی حوادث، مربوط به بیمه‌شدگان دیگر مشاغل است که این مساله اهمیت بیمه کارگران ساختمانی را بیش از پیش نشان می‌دهد.
روز گذشته در گردهمایی جشنواره امتنان که با حضور رئیس جمهور، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و کارگران منتخب برگزار شد، حل مسأله بیمه کارگران ساختمانی و تامین مسکن کارگران مورد تاکید قرار گرفت.
علیرضا محجوب - دبیرکل خانه کارگر از رئیس جمهور خواست تا موضوع بیمه کارگران ساختمانی را رسیدگی کند و گفت: بیمه کارگران ساختمانی مدام به محاق می‌رود و کم اهمیت‌تر نزد مسئولین می‌شود. از شما خواهش می‌کنیم که به این موضوع رسیدگی کنید.
وی با بیان اینکه حل مشکل بیمه کارگران ساختمانی به بن بست رسیده است، توجه به بیمه کارگران ساختمانی و کمک به این قشر از کارگران را توجه به شریف‌ترین بخش کارگران کشور دانست.
بر اساس استفساریه ماده ۵ قانون بیمه‌های اجتماعی کارگران ساختمانی، مقرر شد که ۲۵ درصد از عوارض شهرداری به سازمان تامین اجتماعی به منظور بیمه کارگران ساختمانی اختصاص پیدا کند تا کارگر ساختمانی مورد حمایت قرار گیرد. همچنین از محل مواد ۹۹ و ۱۰۰ قانون شهرداری حق بیمه کارگران ساختمانی به جهت اینکه ساخت و ساز به واسطه آنها صورت می گیرد، پرداخت شود. با تعیین این ساز و کار دیگر مشکلی برای بیمه کارگران ساختمانی وجود ندارد چون هم منافع تامین اجتماعی از محل بیمه کارگران ساختمانی تامین شده و هم منابع بیمه کارگران مشخص شده است.
به گزارش ایسنا، با ابلاغ قانون تفسیر ماده(۵) قانون بیمه‌های اجتماعی کارگران ساختمانی توسط رئیس جمهور، سازمان تامین اجتماعی موظف است به تعهد قطعی خود در خصوص بیمه کارگران ساختمانی عمل کند و به آرزوی دیرینه کارگران ساختمانی که سال‌ها در انتظار بهره مندی از مزایای بیمه اجتماعی لحظه شماری می کردند، جامه عمل بپوشاند.
انتهای پیام
به بهانه تقابل بایرن مونیخ و رئال مادرید؛ گل های کریستیانو رونالدو در آلیانز آرنا / فیلم