آسمانخراشها ریه شهر را زخمی کرده‌اند
تاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۳۰۲۷۰
همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: «هادی ساعی»، قهرمان تکواندو و پیشکسوت این رشته ورزشی از جمله افرادی است که در مجموعه ورزشی چیتگر حضور فعالی دارد و این محدوده از پایتخت را خیلی خوب می‌شناسد. او باور دارد برج‌سازی‌های سال‌های اخیر منطقه نگران‌کننده است و باید از ساخت این آسمانخراشها جلوگیری شود تا هوایی برای نفس کشیدن در غربی‌ترین تکه از پایتخت باقی بماند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
توجه به موقعیت‌های ویژه منطقه
منطقه ۲۲ ظرفیت‌های ارزشمندی مانند پارک جنگلی چیتگر دارد و در این منطقه طرح‌های مؤثری هم مانند ساخت دریاچه مصنوعی شهدای خلیج‌فارس، اجرا شده است که می‌تواند روزنه امیدی در مقابل این همه برج و آسمانخراش غول‌پیکر محسوب شود، اما رویکرد اصلی در این منطقه باید صیانت از فضاهای سبز و همچنین تفرجگاهی باشد. هادی ساعی درباره حفظ این ظرفیت‌های منطقه می‌گوید: «. منطقه۲۲ بخشی از ریه‌تنفسی و تفرجگاهی شهر تهران است، اما بلندمرتبه‌سازی در این منطقه موجب شده تا این ریه تنفسی شهر، نفس‌هایش به شماره بیفتد. در واقع آسمانخراشها ریه شهر را زخمی کرده‌اند برای همین، ساخت‌وسازها در این بخش باید به حداقل برسد. » او باور دارد شهرداری می‌تواند با احیای موقعیت‌های بالقوه‌ای که هنوز در این منطقه باقی و جاری است، بحران‌های موجود را از بین ببرد و آن را به منطقه ایده‌آل تبدیل کند. » او از تهدیدها به‌عنوان نقاط قوت منطقه نام می‌برد و می‌گوید: «توسعه شبکه حمل‌ونقل عمومی از اولویت‌های زیرساخت‌های شهری در غربی‌ترین منطقه پایتخت است. متأسفانه هنوز منطقه ۲۲ به خطوط ریلی شهر تهران متصل نشده و این موضوع می‌تواند یکی از دغدغه‌های مهم ساکنان باشد که باید قبل از ازدحام جمعیت در این بخش از پایتخت برای آن تدابیر اندیشیده شود تا این شلوغی و رفت و آمدها کمتر به چشم بیاید. اگر اصول شهرسازی رعایت شود، همین ساختمان‌های بلند و آسمانخراشها می‌توانند تهدیدهای موجود را به فرصتی برای این منطقه و شهروندانش تبدیل کنند. »
بحرانی که می‌تواند فرصت شود
توسعه‌یافتگی بیست و دومین تکه از پایتخت هم خوب و هم بد است. ساعی با بیان این مطلب به شرایط ویژه این منطقه اشاره می‌کند و می‌گوید: «وقتی منطقه‌ای از شهر رشد و توسعه می‌یابد به دنبال آن باید امکانات شهری برای رفاه و خدمت‌رسانی به شهروندان افزایش پیدا کند. بر اساس چشم‌اندازهایی که در گذشته برای این منطقه تعریف شده، نباید کمبودی به سبب سرانه در این محدوده وجود داشته باشد، اما اکنون در این منطقه کمبودهای بسیاری در زمینه زیرساخت‌های شهری، معماری و سرانه‌های خدماتی وجود دارد. همچنین سرانه حمل‌ونقل عمومی، بهداشتی و درمانی نیز بسیار کم است. امروز ساختمان‌های بلند که از تعداد واحدهای بی‌شماری تشکیل شده، فضای این منطقه را اشغال کرده‌است و باید برای سکونت شهروندان و بارگذاری جمعیت در آنها، زیرساخت‌های زندگی در این محیط فراهم شود. دریاچه، پارک چیتگر و دیگر نقاط تفریحی و گردشگری در این منطقه از جمله جذابیت‌هایی است که موجب می‌شود تا شهروندان به سکونت در این منطقه ترغیب شوند، اما این جذابیت وقتی به بحران تبدیل می‌شود که امکانات و زیرساخت‌های شهری با تعداد سکونت شهروندان در منطقه تناسبی نداشته باشد. مشکلی که این روزها بیشتر از پیش در این منطقه به چشم می‌آید. این منطقه، در حال شکل‌گیری است و هنوز بخش وسیعی از ساختمان‌ها ساخته یا تکمیل نشده و حضور و رفت‌وآمد مردم زیاد است. برای همین تا زمان باقی است باید براساس استاندارهای شهری، سرانه‌ها را به ازای هر نفر تعیین و اجرا کرد. به نظرمن ارتفاع خانه‌هایی که به آنها مجوز ساخت داده می‌شود، باید کم شود و مانند گذشته بیشتر خانه‌ها ویلایی ساخته شود و این نوع ساخت‌وساز را شاهد باشیم نه سیطره‌ای از برج‌هایی که آسمان را شکافته‌اند. »
ساخت‌وساز باید متوقف شود
هادی ساعی معتقد است برای اینکه بتوان ماهیت و هویت منطقه ۲۲ را حفظ کرد، باید جلو ساخت‌وسازها را گرفت و دیگر نباید شاهد ساخت‌وساز به‌ویژه
بلند مرتبه‌سازی در این بخش باشیم. او می‌گوید: «این منطقه دیگر جایی برای ساخت سازه‌های غول‌پیکر و بزرگ ندارد و انجام این کار عواقب خوبی هم در پی نخواهد داشت. در مقابل باید به فکر احیای بافت‌های فرسوده این منطقه باشیم و زیبایی‌های منطقه و نماهای بصری آن را افزایش دهیم تا علاوه بر سازه‌های مدرن و جدید، هویت، تاریخچه و بناهای قدیمی آن را باقی نگه داریم. با انجام این کار در منطقه ۲۲ سازه‌های جدید و قدیم را در کنار هم خواهیم داشت و این ۲ قطب مخالف را با هم آشتی می‌دهیم. »
سنت و مدرنینه در کنار هم
وسایل و تجهیزات شهری که اکنون به‌عنوان مبلمان شهری از آن یاد می‌شود، در هویت‌بخشی به محله‌ها نقش مؤثری دارند. آبنما، ایستگاه اتوبوس، نیمکت بوستان‌ها، کیوسک تلفن همگانی، تیر چراغ‌برق، علائم
راهنمایی و رانندگی و... هریک به نوبه خود به منطقه هویت می‌بخشند. ساعی در این‌باره می‌گوید: «بافت مسکونی پرتراکم و ساختمان‌های بلندمرتبه به تنهایی بخشی از فضای شهری را اشغال کرده‌اند، بنابراین از فضای باقیمانده باید به شکل اصولی و کارآمد استفاده کرد. مبلمان شهری و زیباسازی سازه‌ها، برای افزایش زیبایی‌های بصری و تلطیف روحیه شهروندان در میان این همه دغدغه‌های روزمره زندگی شهری، مؤثر است و باید از آنها بهره برد. در همین زمینه هرچه به سمت دریاچه و ساختمان‌های تازه‌ساز پیش می‌رویم، این مبلمان‌ها که اغلب شکل سازه‌ای آنها به سبک مدرن است، بیشتر خودنمایی می‌کند، اما در محله‌های قدیمی این مبلمان‌ها نیاز به بازسازی یا نصب مبلمان جدید دارند. برای همین بهتر است برای حفظ هویت تاریخی، این محله‌ها را با المان‌های سنتی و اصیل ایرانی که با تاریخچه محله هم همخوانی داشته باشد، بیاراییم، اما نباید از این موضوع هم غافل شد که اغلب برج‌ها شکل مدرنی دارند و می‌توان از مبلمان‌های شهری با اشکال مختلف و مدرن برای زیباتر کردن نقاط مختلف منطقه استفاده کرد. »
توسعه نقاط تفریحی و گردشگری
دریاچه چیتگر و اقلیم کوهستانی‌اش از جمله فرصت‌های تفرجگاهی بکر پایتخت است و توسعه آن باعث می‌شود تا گردشگران بسیاری به منطقه رفت‌وآمد داشته باشند. ساعی در این‌باره می‌گوید: «ایجاد برخی از پروژه‌های ساده محیط‌زیستی از جنس تفرجگاهی و گردشگری، این منطقه را به محل حضور گردشگران شهری تبدیل می‌کند. چراکه منطقه ۲۲ به سبب موقعیت جغرافیایی‌اش از آب و هوای مطلوب و سالمی برخوردار است. از پارک جنگلی، دریاچه شهدای خلیج‌فارس، روستاهای کوهپایه‌ای واریش و وردیج و سنگان و آبشار تهران می‌توان به‌عنوان فرصت‌های گردشگری و همچنین منطقه نام برد. تعداد این نقاط در منطقه ۲۲ بی‌شمار است و خوشبختانه در این زمینه همچنان، پتانسیل و ظرفیت‌های بکر بسیاری وجود دارد. دریاچه شهدای خلیج‌فارس از جمله مکان‌های زیبا و فرح‌بخشی است که در صورت رعایت نکات بهداشتی و خداحافظی با ویروس کرونا، شهروندان می‌توانند در کنار آن اوقات خوشی را سپری کنند. این محیط بهترین انتخاب برای گذراندن اوقات فراغت شهروندان تهرانی است. چراکه در این مکان اغلب نیاز و مطالبات تفریحی، فراغتی و گردشگری مورد علاقه پایتخت‌نشینان دور هم جمع شده است. »
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: منطقه ۲۲ محله تکواندو پیشکسوت ورزشی پایتخت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۳۰۲۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درخت کشی در تهران
آفتاب‌‌نیوز :
به‌تازگی ویدئویی در رسانه‌های اجتماعی فراگیر شد که نشان می‌داد شماری از شهروندان با تجمع در مقابل حصار‌های پارک لاله به قطع درختان این پارک و هرگونه ساخت‌وساز در آن اعتراض می‌کنند. پیش‌تر گزارش شده بود که محدوده حصارکشی بخش بزرگی از محوطه قدیمی پارک است که درختان کهنسال دارد. بر مبنای این گزارش، شهرداری قصد دارد در این محدوده ساختمانی بسازد.
شبکه شرق نیز روز پنج‌شنبه در گزارشی نوشت که محوطه حصارکشی بیش از ۳ هزار مترمربع مساحت دارد و در مجاورت ضلع غربی ایستگاه آتش‌نشانی، روبه‌روی خیابان پورسیناست. در این گزارش با استناد به اظهارات شاهدان و ساکنان اطراف پارک لاله آمده است که با «استقرار کانکس در اطراف حریم پارک، این گمانه مطرح شده که قرار است در این قسمت ساخت‌وسازی انجام و درختان آن قطع شود». شهروندان معترض به حصارکشی پارک لاله از نیروهای خدماتی پارک لاله شنیده‌اند که قرار است در این محدوده عملیات ساختمانی آغاز شود. این شهروندان در پرس‌وجو از مدیر پارک و شهرداری منطقه نیز به این پاسخ رسیده‌اند که قرار است در این نقطه از پارک فرهنگسرا ساخته شود. آنها همچنین باخبر شده‌اند که درختان این محدوده نیز قطع خواهند شد.
انتشار تصاویر این حصارکشی سبب شد تا کاربران شبکه‌های اجتماعی ضمن یادآوری سوابق شهرداری در ماجرای ساخت مسجد در پارک قیطریه درباره سرنوشت درختان کهنسال پارک لاله ابراز نگرانی کردند. همزمان کارزاری در نامه به معاونت حقوق عامه قوه قضائیه به راه افتاد که طی آن از تعرض به بوستان‌ها متوقف شود. هرچند در رابطه با ساخت مسجد در پارک قیطریه هم کارزاری ۱۵۰ هزار نفری به راه افتاد، اما به چشم مسئولان نیامد.
مرتضی‌هادی جابری‌مقدم، عضو هیات‌علمی دانشکده شهرسازی دانشگاه تهران در ویدئویی از مقابل حصار‌های پارک لاله ضمن تایید اینکه در محدوده حصار‌ها انبوهی از درختان قرار دارند، گفت که «۳ هزار متر از پارک لاله را با هدف عملیات ساخت‌وساز حصارکشی کرده‌اند». او در ادامه اضافه کرد: «هیچ عقل سلیم و مدیریت خردمندانه‌ای در این نقطه از مرکز شهر تهران، که با تراکم مواجه است، چنین تصمیمی نمی‌گیرد».
این استاد دانشگاه با بیان اینکه متر به متر پارک لاله ارزشمند است، تاکید کرد که «پیرامون پارک لاله، مراکز و ساختمان‌هایی با کاربری‌های مختلف وجود دارد و نیازی به ساخت هیچ بنایی در دل پارک لاله نیست و فضای سبز آن باید حفظ شود».
جابری‌مقدم ابراز امیدواری کرد که حصار‌ها با «همت مردم» جمع شود و شهرداری از باارزش‌ترین اراضی شهر تهران دست بردارد و «عناد و لجبازی» با مردم را ادامه ندهد.
ساختمانی احداث نمی‌شود
بعد از آن، اما روز جمعه ۱۴ اردیبهشت، خبرگزاری مهر گزارشی نوشت که برای پیگیری ماجرای حصارکشی پارک لاله با روابط عمومی شهرداری منطقه ۶ تماس گرفته و این پاسخ را شنیده است: «هر گونه دخل‌وتصرف در بوستان‌ها بر عهده سازمان بوستان‌هاست و شهرداری مناطق فقط در نگهداشت بوستان‌ها دخیل‌اند».
تلاش خبرگزاری مهر برای ارتباط با مدیران سازمان بوستان‌ها به نتیجه‌ای نرسید، اما یکی دیگر از مدیران شهری نیز به این خبرگزاری گفت: «سرانجام حصارکشی مشخص نیست و شاید کلاً طرحی که مدنظر بوده، لغو شود و به اجرا درنیاید».
به گفته این مدیر شهری، ساخت فرهنگسرا و سرویس بهداشتی از پروژه‌هایی بود که اجرای آن فعلاً تعلیق شده است.
خبرگزاری فارس با مدیرمسئولی داماد زاکانی هم مدعی شد که «به گفته مسئولان شهرداری، علت فنس‌کشی و این حریم‌سازی براساس نیاز پارک و بنا به درخواست مردم بعد از برگزاری جشن‌ها و مراسم‌های متنوع ماه‌های قبل صورت گرفته و برای پروژه ایجاد فضای عمومی و آبنما برای زیباسازی بوستان لاله است و قرار نیست حتی یک درخت هم درآنجا قطع شود».
همزمان مهدی عباسی، رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران درباره حصارکشی پارک لاله و زمزمه‌های ساخت‌وساز در بخش جنوبی این پارک قدیمی گفته که «پیگیری و گفتگو‌هایی با ریاست شورای شهر، معاون خدمات شهری شهردار و شهردار منطقه داشتم و براساس هماهنگی و گفت‌وگوی انجام شده با معاون خدمات شهری؛ پروژه‌ای در این نقطه احداث نمی‌شود».
او درباره احتمال ساخت مجتمع فرهنگی و هنری در این نقطه هم گفت: «ما مخالف ساخت مجموعه‌های فرهنگی و هنری نیستیم، اما هر چیز در جای خودش. در جنوب بلوار کشاورز، اراضی توسعه دانشگاه تهران وجود دارد که چند صد متر با این نقطه فاصله دارد، می‌توان برای ساخت چنین مجموعه‌هایی با آنها تفاهم کرد. پارک قدیمی لاله با درختان کهنسال از دارایی‌های معنوی و ارزشمند شهر است که باید از آن محافظت کرد».
قطع درخت در هوای آلوده تهران
کارشناسان محیط زیست تاکید دارند که در ماجرای ساخت‌وساز داخل پارک‌ها، مساله تنها به قطع درختان محدود نیست، زیرا در نتیجه آن اراضی با ارزش زیست‌محیطی از نظر جذب آب و بهبود کیفیت هوا به سازه‌های شهری بدل می‌شوند و تنفس‌گاه‌ها از میان می‌روند.
عباس آخوندی، استاد دانشگاه تهران و وزیر کابینه‌های مرحوم اکبر هاشمی و حسن روحانی در واکنش به حصارکشی و احتمال ساخت‌وساز در پارک لاله در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «چگونه اینان به خودشان اجازه می‌دهند در شهری که اغلب روز‌های سال در وضعیت هوای ناسالم است این‌گونه به تخریب پارک‌ها و قطع درختان دست یازند؟ شمایان از کجا آمده‌اید که زندگی مردم برایتان پشیزی ارزش ندارد؟»
او ادامه داد: «شورای شهر چه می‌کند؟ نهاد‌های مدنی کجایند؟ احزاب و گروه‌های اصلاح‌طلب چرا لب به اعتراض نمی‌گشایند؟ آیا نباید قدری آزادگی داشت و در برابر این تخلفات ایستادگی کرد؟ ما را چه می‌شود؟» درحالی که طبق قانون هر گونه فعالیت عمرانی که منجر به تخریب فضای سبز و قطع درختان شود، ممنوع است طی دو سال اخیر به تناوب، خبر‌هایی از قطع درختان تهران در مناطق مختلف منتشر شده است. در بیشتر این موارد، مدیران شهری مدعی شده‌اند که سن زیستی درختان قطع شده، تمام شده بود. اکنون نیز این خطر وجود دارد که درختان کهنسال پارک لاله با ادعای پایان سن زیستی قطع شوند.
احداث این پارک بزرگ، که یکی از تنفس‌گاه‌های مهم تهران در محدوده خیابان انقلاب، بلوار کشاورز و امیرآباد است، در سال ۱۳۴۳ در اراضی تحت اختیار ارتش ملی ایران آغاز شد و حدود دو سال بعد نیز پایان یافت.
ارتش ملی ایران از این محدوده ۳۵ هکتاری، که پیش از احداث پارک باغ جلالیه نام داشت، برای سوارکاری و رژه استفاده می‌کرد. پس از احداث این پارک، نخستین کتابخانه کودکان و نوجوانان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیز در این مجموعه راه‌اندازی شد. همچنین انجمن آثار ملی تندیس‌هایی از مفاخر ایران ازجمله ابوریحان بیرونی و عمر خیام را در نقاط مختلف این پارک نصب کرد.
در پارک لاله گونه‌های مختلف گیاهی ازجمله چنار، اقاقیا، کاج، سرو نقره‌ای، نارون، پالم، اقاقیا، افرا، ماهونیا، بربریس و صنوبر وجود دارد و فضای سبز آن نیز به گونه‌ای طراحی شده که برای آرامش و استراحت مناسب است.
در طراحی این پارک با الهام از الگوی پارک‌های ژاپنی آب‌نما‌ها و نهر‌ها به شکل مارپیچ ساخته شده‌اند. موزه هنر‌های معاصر، موزه فرش ایران و هتل لاله از ساختمان‌های مشهور نزدیک به پارک لاله‌اند.
سونامی حصارکشی
حصارکشی در پارک‌های تهران این روزها تبدیل به رویه شده است. اولین مورد مربوط به پارک قیطریه بود. جایی که شهرداری تهران و مالک از فرصت تعطیلات نوروز استفاده کرده تا بتوانند بخش زیادی از عملیات ساخت را جلو ببرند. همان نگرانی که اهالی محل پیش از تعطیلات داشتند و ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران نیز به آن اشاره کرده و تذکر داده بود.
او ضمن مخالفت با ساخت مسجد در پارک قیطریه تاکید کرد: «حداقل ۱۵ درخت ارزشمند قدیمی با قطر چند ده سانتی‌متری در محوطه حصارکشی شده، وجود دارد که امکان جابه‌جایی آنها حتی در فصل مناسب هم وجود ندارد؛ علاوه بر آن از ده‌ها اصله درخت و گونه‌های گیاهی نیز باید محافظت شود». او روز چهارشنبه ۸ فروردین در شبکه اجتماعی ایکس نوشت که ساخت مسجد در بخشی از بوستان قیطریه نه تنها «تعظیم شعائر اسلامی نیست بلکه موجب بدبینی بخش وسیعی از شهروندان خواهد شد، تا کی قرار است خودزنی کنیم؟» نگرانی‌ها در این زمینه از چند هفته پیش از تعطیلات نوروز آغاز شد، زمانی که انتشار تعدادی عکس نشان می‌داد قسمتی از این پارک حصارکشی شده است. پس از آن کارزاری برای حفظ این بوستان و جلوگیری از ساخت مسجد در آن به راه افتاد و برخی فعالان محیط زیست، معماران شهری و اعضای شورای شهر نیز گرایش به ساخت مسجد در گوشه‌گوشه شهر تهران ازجمله در پارک قیطریه و حتی به شرط قطع درخت را نشانه «کج‌سلیقگی» دانستند. همچنین ازجمله دیگر اعتراض‌ها، جمعی از اهالی این منطقه روز سیزدهم فروردین در این پارک دست به تجمع زدند که البته از سوی مسئولان مربوط به آن توجهی نشد. این همه درحالی است که بسیاری از کاربران در فضای مجازی می‌نویسند، مقامات مسئول درحالی بر احداث این مسجد اصرار می‌ورزند که شمار اندک نمازگزاران و حاضران در مساجد در سراسر کشور را نادیده می‌گیرند.
منبع: روزنامه سازندگی
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟