گپی کوتاه با یک معلم خاص
تاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۳۸۵۹۶
زندگی معلمان عشایری رنگ دیگری دارد؛ زندگی شان با عشایر پیوند خورده و همراه آنها ییلاق و قشلاق می کنند. هماهنگ کردن زندگی شخصی و زندگی کاری از آن امور مشکلی است که هر کسی از عهده آن بر نمی آید. معلمان عشایری منحصر به فرد و پرتلاشاند؛ معلمان نجیبی که باید بیشتر دیده شوند.
به گزارش ایسنا، "زهره قوامی"، ۲۰ سال سابقه تدریس دارد؛ ۱۰ سال به دبیرستانیها درس داده و ۱۰ سال اخیر معلم دوره ابتدایی و دانش آموزان عشایری بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خودش در این باره توضیح می دهد: ایل از مراوه تپه که برمی گردند به کوه شاه جهان که به بام خراسان شمالی معروف است می روند. خودم در کنار عشایر دامداری می کنم و همراه ایل هستیم. عشایر کوچ رو هستند و بین راه اتراق می کنند. موقع حرکت با بچهها می روم و با آنها هم برمیگردم و وقتی در نزدیکی شیروان اتراق می کنند به خانه خودم در شیروان میروم.
زندگی، کار و مشق عشق خانم معلم برای ۵ دانش آموز
این معلم عشایر، از سختیهای کارش و نبود امکانات آموزشی می گوید اما هربار تاکید می کند با عشق و علاقهای که به بچههای عشایر و شغل معلمی دارد همه این سختیها برایش تمام می شود، احساس خستگی نمی کند و سختیها را با جان و دل می خرد. او می گوید: از شیروان تا محل اسکان عشایر باید ۲۰ کیلومتری مسافت طی کنم تا به بچه ها برسم، درس بدهم و دوباره به خانه خودم برگردم.
او امسال یک کلاس پنج دانش آموزه دارد؛ در هر پایه یک دانش آموز دوره ابتدایی.
تصور دقیقی از درس دادن به عشایر کوچ رو که محل زندگی ثابتی ندارند، ندارم؛ از قوامی درباره وضعیت برپایی کلاسهای درس می پرسم و او با حوصله یک معلم مهربان توضیح می دهد: در مراوه تپه بچهها دور هم جمع می شوند البته هرکدام یک تا دو کیلومتر هم با هم فاصله دارند ولی باز در یک کانکس دور هم جمع می شوند.
او ادامه می دهد: اما وقتی از مراوه به شیروان برمی گردیم؛ تک تک به چادر شاگردهایم می روم و به آنها درس می دهم. گاهی همه یک جا و در یک چادر جمع می شوند و گاهی هم پیش آمده اگر نزدیک شهر اتراق کنند همه با هم به خانه من آمدهاند. البته در همین شیروان هم همه یکجا اتراق نمی کنند و کنار هم نیستند و بعضا ۲۰ تا ۳۰ کیلومتر هم با هم فاصله دارند. در واقع تنها جایی که بچه ها دور هم جمع میشوند در مراوه تپه است.
قوامی با بیان اینکه وقتی عشایر به خراسان برمی گردند پراکنده و در چادر هستند و در چادر تدریس می کنم می گوید: تازه خانوادهها با هم و در یک زمان هم کوچ نمی کنند، یکی امروز کوچ می کند و یکی فردا. مثلا یکی از دانش آموزانم هنوز از مراوه تپه نیامده و چهار نفرشان اینجا در شیروان هستند.
هماهنگی تدریس به دانش آموزان مشکل است و این معلم گاهی کل روز و تا ساعت ۴ و ۵ عصر هم مشغول آموزش به تک تک بچه هاست. او دوزبانگی شاگردانش را نیز یکی از سختیهای تدریس می داند و در این باره توضیح می دهد که بچهها گویش کرمانجی دارند ؛ دانش آموزی دارم که هنوز رنگ تلویزیون را ندیده است. برخی کمتر مشکل دارند و حتی در خود شهرستان شیروان هم خانه دارند و ایامی از سال را در شهر ساکن هستند و تا حدودی امکانات دارند. برخی دیگر هم هیچ فارسی متوجه نمیشوند.
او می افزاید: دانش آموزی دارم که با گویش فارسی آشنا نبود؛ اما حالا به خوبی فارسی حرف می زند و از روی کتاب روانخوانی می کند. استعداد همه بچهها یکی نیست و باید با تک تکشان هماهنگ بشویم.
از قوامی میپرسم در این روزهای کرونایی با بچهها چگونه کار کرده است؟ که در جواب می گوید: در ابتدا بستههای آموزشی تهیه می کردم و میبردم در منزلشان تحویل میدادم؛ اما دیدم فایدهای ندارد. برخی حتی شبها برق ندارند و چراغ روشناییشان فانوس قدیمی است و امکاناتی موجود نیست. اکثرشان گوشی تلفن همراه معمولی دارند که اغلب هم خاموش است. تصمیم گرفتم حضوری تدریس کنم. وسایل ضدعفونی کننده و دستکش و ماسک بردم؛ کلاس را ضدعفونی میکنیم و با رعایت فاصله اجتماعی تدریس میکنم.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: جهاد آموزشی عشاير کوچ عشایر جمع می شوند مراوه تپه بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۳۸۵۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بعضی استانها مدرسه اوتیسم ندارند/ نحوه استخدام معلم در مدارس اوتیسم
حجت الله الماسی با بیان اینکه مدارس خاص اوتیسم جزو گروه مدارس آموزش و پرورش استثنایی هستند گفت: گروههای مختلف در سازمان استثنایی شامل کم توان ذهنی، ناشنوا، نابینا، معلول جسمی حرکتی هستند که اوتیسم جز یکی از این گروههاست.
وی با بیان اینکه در مدارس اوتیسم دانشآموزان با اختلالات طیف اوتیسم تحصیل می کنند افزود: پایههای تحصیلی آن ها از پیش دبستانی تا متوسطه دوم و کار و دانش ویژه است؛ الگوی آموزشی در این مدارس از پیش دبستانی تا پایان دوره ابتدایی معمولاً آموزش انفرادی که در دنیا رایج است صورت میگیرد و کمتر کار گروهی و فعالیت گروهی انجام میشود.
رئیس سازمان آموزشوپرورش استثنایی حداکثر تراکم کلاس در مدارس اوتیسم را پنج نفر عنوان کرد و ادامه داد: در متوسطه اول و یا به عبارتی پیش حرفهای و کار و دانش خاص با توجه به ویژگیهای هر کدام از گروههای دانش آموزان با نیازهای ویژه در طیف اوتیسم، در گروههای کوچک آموزشهای کلاسی ارائه میشود.
الماسی تفاوت این مدارس را با مدارس عادی اینگونه توضیح داد: در این مدارس سعی میکنیم متناسب با نیاز دانشآموزان طیف اوتیسم که عموما به ارتباط نداشتن و تعامل با محیط و عدم توجه دچار هستند، مناسب سازی لازم انجام شود به عنوان مثال نور در چنین مدارسی باید خاص باشد.
وی با بیان اینکه طیف اوتیسم در سه سطح خیلی شدید، شدید و خفیف تعریف میشود گفت: میزان آموزشها با توجه به شدت معلولیت انجام میشود. در آموزش با نیازهای ویژه در طیف اوتیسم بیشتر تمرکز بر ارائه محتوای دیداری و تصاویر است و کمتر متن و سایر رسانههای دیگر اهمیت دارند.
رئیس سازمان آموزشوپرورش استثنایی تعداد دانش آموزان با اختلالات اوتیسم در کشور که در مدارس استثنایی تحصیل میکنند را حدود ۳۵۰۰ نفر عنوان کرد و افزود: حدود ۳۵۰ نفر طیف اوتیسم با شدت کم یا خفیف در مدارس عادی مشغول به تحصیل هستند.
الماسی با بیان اینکه در کشور ما ۳۵ مدرسه خاص اوتیسم وجود دارد اظهار کرد: در استانهای مختلف گاه بیشتر از یک مدرسه وجود دارد و بعضی استانها مدرسه ندارند.
منبع: خبرگزاری ایسنا