به نقل از «فارس»

آیا «تب سنجی» در تشخیص مبتلا یان به کرونا مؤثر است؟

تاریخ انتشار: ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۹۹۱۳۶۷

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه یکی از مهمترین شاخص‌های تشخیص کرونا در کشور میزان غلظت اکسیژن در خون است، گفت:تب سنجی جلوی فروشگاه‌ها و ادارات برای تشخیص بیماری چندان موثر نیست.

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری فارس، حمید سوری دکترای تخصصی اپیدمیولوژی با بیان اینکه گذاشتن تب سنج جلوی در فروشگاه‌ها و ادارات  برای تشخیص بیماران در کشور ما چندان موثر نیست، تاکید کرد: باید الگوهای ابتلا در کشور شناسایی شده و از افراد جامعه بر اساس این الگوها محافظت شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان اینکه یکی از مهمترین شاخص‌های تشخیص کرونا در کشور ما میزان غلظت اکسیژن در خون است، افزود: در کشور ما ۶۰ درصد بیماران هنگام ابتلا غلظت اکسیژن خونشان پایین تر از ۹۳ درصد می‌شود؛ این درحالی است که در چین تنها ۱۴ درصد مبتلایان دچار کاهش غلظت اکسیژن در خون می‌شوند.

چه عواملی در طول مدت اپیدمی ها نقش دارند؟

این اپیدمیولوژیست درباره عوامل موثر در طول مدت اپیدمی‌ها توضیح داد: طول مدت اپیدمی‌ها به قدرت، سرعت انتشار و میزان عفونت زایی عامل بیماری زا، تمهیدات انسان‌ها و امکانات و فرصت ‌های جامعه برای مقابله با بیماری بستگی دارد.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به وجود تفاوت در الگوهای اپیدمی بیماری کووید ۱۹ در کشورهای مختلف، گفت: در کشور ما تب شاخص چندان مهمی برای شناسایی بیماری نیست و بیماری ۴۰ درصد مبتلایان با تب آغاز می‌شود؛ در حالی که در چین بیماری ۷۵ درصد مبتلایان با تب شروع شده است.

سوری با اشاره به اهمیت طول مدت اپیدمی و شدت آن، افزود: شدت اپیدمی به معنای تعداد مرگ و میر و بستری‌هایی است که بر اثر بیماری رخ می‌دهد، برای مثال در مورد آنفولانزای فصلی ابتلا بسیار زیاد است اما شدت بیماری به قدری نیست که باعث بستری تعداد زیادی از افراد شود و ظرفیت بالقوه بالایی برای مرگ و میر و آسیب‌های اقتصادی و اجتماعی ندارد.

وی افزود: بنابراین طول دوره اپیدمی به عوامل مختلفی بستگی دارد؛ به همین خاطر در بعضی از کشورها مانند کره جنوبی مدت اپیدمی کووید ۱۹کوتاه تر است اما در برخی جوامع مانند ایتالیا و یا ایران اپیدمی ماه‌ها طول می‌کشد.

این اپیدمیولوژیست درباره علت تفاوت در طول مدت اپیدمی‌ها، بیان داشت: ممکن است تفاوت در نوع مداخلات، سرعت عمل و یا شدت عمل در اعمال مداخلات و همچنین ماهیت عامل بیماری زا در کشورهای مختلف با یکدیگر باعث تفاوت در طول مدت اپیدمی باشد.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه به علت بالا بودن سرعت انتشار کووید ۱۹ تقریبا هیچ نقطه غیرآلوده‌ای در کره زمین باقی نمانده است، گفت: زمانی می‌توان این اپیدمی را خاموش کرد که هرچقدر سریعتر میزان مولد پایه را کاهش دهیم، یعنی میانگین افرادی که از یک فرد در طول دوره بیماری مبتلا می شوند را به کمتر از یک برسانیم.

 سوری ادامه داد: هرچقدر که زودتر میزان مولد پایه کم شود، طول مدت اپیدمی کاهش می‌یابد. اگر بخواهیم وضعیت جامعه را به حالت طبیعی و عادی رها کنیم ممکن است اپیدمی خیلی طولانی شده و حتی سال ها به طول انجامد.

وی متذکر شد: بعضی از عوامل بیماری زای ویروسی دچار متاسیون(جهش) می‌شوند و این مسئله هم از عواملی است که در طول مدت بیماری‌ها می‌تواند نقش داشته باشد.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی افزود: برخی از اپیدمی‌ها مانند آبله و یا سرخک، طول مدت اپیدمی کوتاه تری دارند، زیرا اگر کسی به آنها دچار شود، تا آخر عمر نسبت به آن مصون می‌شود اما در مورد ویروس‌هایی مانند سارس، مرس و یا کووید ۱۹ هنوز نمی‌دانیم که فرد در صورت ابتلا چه مدت نسبت به آن مصون می‌ماند.

این اپیدمیولوژیست ادامه داد: البته گزارش‌های پراکنده‌ای نسبت به ابتلای مجدد افراد به کووید ۱۹ گزارش شده است، اما هنوز قطعی نیست.

وی درباره اثر وضعیت کشورهای مختلف بر روی شرایط اپیدمی سایر کشورها، توضیح داد: حل مشکل پاندمی کووید ۱۹ از محدوده شهر، استان و کشور فراتر است و یک مشکل جهانی است که نیاز به هماهنگی و همکاری بین المللی دارد.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اضافه کرد: حتی اگر در کشوری یک مورد بیماری یافت نشود، هر روز و ساعت این احتمال وجود دارد که بیماری از خارج کشور وارد شود؛ مگر اینکه کشوری خود را کامل ایزوله کند و کسی را به کشور راه ندهد و حتی واردات را نیز محدود کند که تقریبا غیر ممکن است.

 سوری یادآور شد: زمانی اپیدمی خاموش شده تلقی می‌شود که دو دوره از اپیدمی بگذرد و مورد جدیدی گزارش نشود، مثلا دوره بیماری کووید ۱۹ حدود دو هفته است، یعنی اگر چهار هفته هیچگونه ابتلای جدیدی ( منظور بستری و مرگ نیست) گزارش نشود، اپیدمی خاموش تلقی می‌شود.

این اپیدمیولوژیست تاکید کرد: از نظر علم  اپیدمی منطقه‌ای سفید محسوب می ‌شود که دو دوره از بیماری گذشته باشد و مورد جدیدی دیده نشود.

وی درباره راه‌های سالم ماندن جامعه پس از خاموشی اپیدمی، اظهار کرد: بعد از کنترل اپیدمی در جامعه یا همان دوره پست اپیدمی، نباید جامعه به حال خود رها شود، بلکه باید اندازه‌های بروز بیماری مرتب گزارش شود و تمهیدات لازم برای مراقبت از جامعه اتخاذ شود؛ یعنی ممکن است تا چند سال مجبور شویم هر شخص جدیدی که وارد کشور می‌شود را کنترل و در صورت الزام قرنطینه کنیم تا جامعه مصون باقی بماند؛ در غیر این صورت شانس شیوع مجدد اپیدمی وجود دارد.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه وقوع موج‌های بعدی کرونا به میزان سرعت انتشار بیماری بستگی دارد، گفت: هرچقدر فاصله گذاری اجتماعی کمتر رعایت شود، تعداد کسانی که به طور متوسط مبتلا می‌شوند بیشتر خواهد بود.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: کرونا اپیدمی ایران عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی غلظت اکسیژن کشور ما کووید ۱۹

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۹۹۱۳۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هوش مصنوعی آرتروز زانو را ۸ سال زودتر تشخیص می‌دهد

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینرینگ، آرتروز (OA) به عنوان یکی از شایع‌ترین اشکال التهاب مفاصل شناخته می‌شود که تقریباً توسط ۳۵ میلیون بزرگسال درآمریکا با آن مواجه هستند. متأسفانه هنوز درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما تلاش‌ها برای پیدا کردن تراپی‌های جدید در حال انجام است.

در حال حاضر، یک مطالعه جدید توانسته راه‌حلی جایگزین ارائه دهد که می‌تواند بیماری را سال‌ها قبل از ظاهر شدن علائم به قربانی تشخیص دهد.

متخصصان توانستند با استفاده از یک آزمایش بیومارکر خون، آغاز آرتروز زانو را تا هشت سال قبل از زمانی که یک پرتو ایکس به طور معمول پیش‌بینی می‌کرد، پیش‌بینی کنند.

تشخیص بیماری سال‌ها قبل از بروز علائم

با استفاده از هوش مصنوعی، محققان نمونه‌های سرم افراد تجزیه و تحلیل کردند تا پپتید‌های خاصی که مرتبط با پروتئین‌ها هستند و نشان‌دهنده تغییرات مولکولی زودهنگام مرتبط با آرتروزهستند، شناسایی کنند.

این آزمایش توانست تشخیص‌های سنتی را در بیماران، سال‌ها قبل از بروز ناهنجاری‌های رادیوگرافی شناسایی کند.

۶ پروتئین موجود در سرم به دانشمندان کمک کرد تا تمایز بین افرادی که به آرتروزمبتلا شده‌اند و آنهایی که تا ۸ سال بعد با احتمال ۷۷ درصد به این بیماری مبتلا می‌شوند تشخیص دهند.

ویرجینیا بایرز کراوس، نویسنده ارشد این مقاله می‌گوید: «در حال حاضر، برای نشان دادن شواهد واضح از آرتروز زانو، باید عکس‌برداری اشعه ایکس انجام دهید، و زمانی که بیماری شما در این روش تشخیص داده شود، بیماری شما برای مدتی در حال پیشرفت است.

وی افزود: آنچه آزمایش خون ما نشان می‌دهد این است که تشخیص این بیماری خیلی زودتر از مجوز تشخیص فعلی ما امکان پذیر است.

تحلیل نمونه‌های سرم ۲۰۰ زن سفیدپوست

نشانگر‌های زیستی یا بیومارکرها، تغییرات مولکولی را که در بافت مفصل اتفاق می‌افتند، قبل از اینکه آسیب ساختاری در اشعه ایکس قابل توجه باشد، نشان دادند. این امر حتی قبل از بروز علائم بالینی مانند زانو درد نیز آشکار است.

به منظور شناسایی پپتید‌های سرم از ۲۰۰ زن سفیدپوست نمونه سرم گرفته شد. نیمی از این زنان قبلاً مبتلا به آرتروز تشخیص داده شده بودند.

آنها خاطرنشان کردند که استفاده از سن و شاخص توده بدنی (BMI) برای پیش بینی آرتروزکافی نیست، زیرا ناحیه زیر منحنی (AUC) ۵۱ درصد را نشان می‌دهد و وقتی درد زانو در نظر گرفته شد، این مقدار به ۵۷ درصد رسید.

درحالی که با استفاده از تست نشانگر زیستی ناحیه زیر منحنی  ۷۷ درصد بود که نشان دهنده اثربخشی بیشتر این روش نسبت به سایر روش‌های موجود است.

با شناسایی نشانگر‌های زیستی خون که می‌توانند آرتروز را قبل از ظهور این علائم سنتی پیش بینی کنند، می‌توان مداخلات پزشکی را زودتر شروع کرد و پیشرفت بیماری را کاهش داد.

هدف محققان ابداع این راه حل برای اهداف تشخیصی بالینی و همچنین یک ابزار تحقیقاتی بود. علاوه بر این، آزمایش نشانگر زیستی می‌تواند به تولید دارو‌های موثر برای درمان آرتروز کمک کند.

کراوس خاطرنشان کرد: این مهم است، زیرا شواهد بیشتری ارائه می‌دهد که ناهنجاری‌هایی در مفصل وجود دارد که می‌توانند توسط نشانگر‌های زیستی خون قبل از تشخیص آرتروز توسط اشعه ایکس شناسایی شوند. آرتروز در مراحل اولیه می‌تواند «پنجره‌ای از فرصت» برای توقف روند بیماری و بازیابی سلامت مفاصل فراهم کند.

انتهای پیام/