آلبرشت دورر؛ نقاش و نظریه‌پرداز هنری رنسانس
تاریخ انتشار: ۱ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۰۲۶۲۵۵
آلبرشت دورر در ۲۱ مه ۱۴۷۱ میلادی در نورنبرگ آلمان دیده به جهان گشود. پدرش طلاساز بود و آلبرشت نزد او طلاسازی آموخت و تا پایان عمر از این امر در خلق آثار هنری خود بهره گرفت. دورر در زمینه باسمه‌سازی (برای چاپ) ملاک و مبنایی بنیان گذارد که در آن زمان در سراسر اروپا موجب دگرگونی شد. وی در ۱۳ سالگی با انجام یک اثر خودنگاره با تکنیک سیلور پوینت استعداد خود را در نقاشی نشان داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بعد از خلق آثار بی بدیل آوازه دورر در سراسر اروپا پیچیده شد و بسیاری از هنرمندان آن دوره با او مکاتبه و دوستی داشتند. رافائل سانتسیو نقاش و معمار فلاندری دوران رنسانس افتخار می‌کرد که با دورر مبادله نقاشی کرده است. از افتخارات این هنرمند آلمانی این است که ماکسیمیلیان یکم امپراتور رم و پادشاه آلمان در ۱۵۱۲ میلادی به نورنبرگ رفت و در آنجا آوازه هنر و استعداد دورر را شنید، او چند سفارش نقاشی داد و دورر را به عنوان نقاش دربار منصوب کرد. در واقع در دوران رنسانس، ایتالیا به عنوان مرکز هنر دنیا شناخته می‌شد و شهرت برخی از هنرمندانش به خارج از مرزهای این سرزمین و به سراسر اروپا رسیده بود. در این دوران هنرمندان ایتالیایی از برترین هنرمندان زمان شناخته می‌شدند و کمتر هنرمندی در خارج از ایتالیا بود که بتواند با هنرمندان این سرزمین رقابت کند. در همین شرایط آلبرشت دورر از سرزمین آلمان به پا خاست و به سطح هنرمندان افسانه‌ای ایتالیا رسید.
خدمات هنری آلبرشت دورر
از مهم ترین آثار این چهره نادر نقاشی می توان به ملانکولیا، آدم و حوا، چهار سوار سرنوشت، چهره نقاش، چهره ماکسیمیلیان و دستان دعاگو اشاره کرد. دستان دعاگو مقدمه‌ای برای خلق آثاری برای محراب کلیسا با رنگ‌های مختلف در زمینه سنت‌های دین مسیح بود. آلبرشت دورر در این بخش فعالیت‌های گسترده‌ای داشت و نقاشی‌های او در محراب بسیاری از کلیساهای جهان هنوز وجود دارند. همچنین از دیگر آثار وی تابلو کرگدن نام دارد که یک گراور چوبی است که دورر در ۱۵۱۵ میلادی خلق کرد. این کرگدن از هند به لیسبون پایتخت پرتغال و از آنجا به رم منتقل شده بود. البته دورر این حیوان را ندیده بود و این اثر را بر مبنای آنچه برای او تعریف کرده و کشیده بودند، خلق کرد. این اثر اکنون در موزه انگلیس قرار دارد.
از دیگر آثار دورر تابلوی مالیخولیا است که به شیوه باسمه کاری از روی لوحه مسی در ۱۵۱۴ میلادی خلق شده و یکی از چشمگیرترین و پراهمیت ترین آثار این دوره به شمار می آید. در این تابلو، مالیخولیا به شکل فرشته ای غرق در تفکر رو به افق در کنار یک سری ابزارآلات مختلف نشان داده شده است که هر کدام از آنها نماد یکی از فنون و دانش های آن زمان است.
پژوهش در زمینه ریاضیات
آلبرشت دورر را بیشتر به عنوان هنرمند نقاش و چاپگر می‌شناسند در حالی که وی علاوه بر هنر در ریاضیات نیز پژوهش‌ها و فعالیت‌های ارزشمندی داشته و چند کتاب در این زمینه تالیف کرده است که از ارزش بسیار زیادی برخوردارند. اثر مهم او با عنوان چهار کتاب درباره تناسبات انسان را منتشر کرد. این اثر یکی از نخستین کتاب‌ها در زمینه ریاضیات بود که در آلمان منتشر شد. در واقع دورر، استادی بود که در زمینه‌های مختلف هنری و علمی فعالیت می‌کرد. نقاشی، گراورسازی و حکاکی روی چوب و فلزات زمینه‌های اصلی فعالیت هنری‌اش را تشکیل می‌دادند. او که تحصیلات دانشگاهی نداشت، معتقد بود که هندسه و ریاضی کلید درک هنر است. دورر موضوع آثار هنری خود را از افسانه‌ها و سنت‌های مسیحی دوره قرون وسطی انتخاب می‌کرد، همچنین او را به خاطر نبوغ و وسعت کارها و علایقش، داوینچی آلمان نامیده‌اند.
آلبرشت دورر برترین چاپگر تاریخ
دورر یکی از برترین هنرمندان چاپ در تاریخ است و بسیاری از متخصصان و پژوهشگران او را برترین هنرمند در این زمینه می‌دانند. او مجموعه‌های زیادی را به شیوه‌های مختلف چاپی همچون وودکات (چاپ چوبی) و اچینگ (چاپ تیزابی) به انجام رساند از این مجموعه‌ها می‌توان از مصائب بزرگ، مصائب کوچک و زندگی مریم مقدس نام برد. همچنین در سال‌های ۱۵۱۳ و ۱۵۱۴ دورر سه اثر چاپی با عنوان‌های «شوالیه، مرگ و شیطان»، «قدیس ژروم در حال مطالعه» و «مالیخولیا» آفرید که برجسته‌ترین آثار چاپی او به شمار می‌روند.
برخی از ویژگی های آثار آلبرشت دورر
آلبرشت دورر با طرح‌های قلمی و کارهای گرافیک خود تا امروز یکی از برجسته‌ترین طراحان شناخته می‌شود که تنها با خط‌زنی‌های استادانه تابلوهای کاملی عرضه کرده است. برخی از طرح‌های او بدون هرگونه آرایش و رنگ و لعاب اضافی دنیایی کامل از مناظر طبیعی یا چهره‌های انسانی ارایه می‌دهند. همچنین او با تکمیل فنونی مانند نقره و کنده‌کاری روی فلز یا چوب از پیشگامان هنر گراورسازی به شمار می‌رود که با تکثیر آثار خود افراد هرچه بیشتری را به بازار هنر دعوت کرد. این نابغه هنری فقط به هنر و دین علاقمند نبود، او با بهره‌گیری از علوم پرسش‌های بسیاری را در زمینه طبیعت و انسان مطرح می‌کرد. او می‌توانست موجودات مختلف طبیعت را به طور بسیار دقیقی ترسیم کند. نقاشی خرگوش او یکی از نمونه‌های مشهور در این زمینه است، این تابلو در موزه آلبرتینا در شهر وین نگهداری می‌شود. دورر کورکورانه از هنر ایتالیا تقلید نمی‌کرد، بلکه هر آنچه که جذاب بود؛ می گرفت و آن را با افکار و ایده های خود در می آمیخت و سپس آن را با روح زمان و مکانی که در آن می زیست ترکیب کرده و عرضه می کرد. وی شهرت کارهای خود را با خلق آثار گراور به اوج رساند و آثار چاپی او به صورت حکاکی روی مس و چوب بود. دورر کاملاً از تمام تکنیک های گرافیکی زمان از زغال سنگ، آبرنگ، مداد ایتالیایی به قلم نیشکر و پین نقره ای برخوردار بود و طراحی برای دورر مهمترین مرحله ایجاد ترکیب بود. این مرحله شامل مطالعات، طرح های سر، پا، دست ها، پارچه های تزئینی بود.
وفات
این چهره سرشناس هنری قسمت عمده‌ای از سال‌های پایانی عمر خود را وقف پژوهش در زمینه اصول نظری هنر ساخت و براساس بررسی کاملی از عقاید پیرو دلا فرانچسکا رساله‌ای در زمینه ژرفانمایی و هندسه نگاشت. سرانجام این نابغه آلمانی در ۶ آوریل ۱۵۲۸ میلادی در نورنبرگ دیده از جهان فروبست.
برچسب‌ها ایتالیا لئوناردو داوینچی هنرمندان آلمان موزه نقاشیمنبع: ایرنا
کلیدواژه: ایتالیا لئوناردو داوینچی هنرمندان آلمان موزه نقاشی ایتالیا لئوناردو داوینچی هنرمندان آلمان موزه نقاشی خلق آثار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۰۲۶۲۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دستور ساواک برای بازرسی از عروس امام
فرزند آیت‌الله مرتضی حائری یزدی (و نوه مؤسس حوزه علمیه قم)، عروس امام خمینی(ره) و همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی که همراه پدرش در تبعید بود و در تبعید شهید شد؛ هر کدام این نسبت‌های خانوادگی کافی بود تا معصومه حائری یزدی تحت نظر و مراقبت ساواک باشد.
به گزارش ایسنا، به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ معصومه حائری یزدی که روز پنجشنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ در ۸۶ سالگی درگذشت و پیکر ایشان روز هشتم اردیبهشت پس از تشییع در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) در بقعه شیخ فضل‌الله به خاک سپرده شد.
محل دفن ایشان از این جهت نمادین است که بقعه شیخ فضل‌الله نوری در سال‌های دور محل ملاقات امام خمینی(ره) و آیت‌الله شیخ مرتضی حائری یزدی بود که به جز همکاری در هیأت مصلحین حوزه، هر روز هنگام غروب آفتاب آنجا با هم گفت‌وگو می‌کردند.[1]
ازدواج مصطفی و معصومه در سال ۱۳۳۳، پیوند دو خاندان خمینی و حائری یزدی بود؛ این زندگی مشترک پس از ده سال با تبعید حاج مصطفی خمینی همراه پدر، وارد مرحله تازه‌ای شد و تا زمان شهادت همسر در اول آبان ۱۳۵۶، معصومه حائری بارها برای دیدارش به نجف رفت و برگشت.
یکی از سندهایی که در آرشیو مرکز اسناد انقلاب اسلامی وجود دارد (شماره پرونده ۳۹۲) ، موافقت اداره کل سوم ساواک با درخواست معصومه حائری برای صدور گذرنامه جهت مسافرت به عراق را نشان می‌دهد.
طبق این اسناد، شهربانی کل کشور در نامه‌ای محرمانه از ریاست سازمان اطلاعات و امنیت کشور درباره تقاضای صدور پروانه خروج از کشور استعلام می‌گیرد:
«شهربانی کل کشور
تاریخ ۴۶/۶/۱۳
از شهربانی کل کشور (اداره اطلاعات)
به تیمسار ریاست سازمان اطلاعات و امنیت کشور
درباره معصومه حائری یزدی فرزند مرتضی شناسنامه ۶۹۲۳۵ قم متولد ۱۳۱۷
نامبرده بالا طی تسلیم شرحی اعلام نموده مدتی قبل برای دیدار بستگان خود از عراق به ایران مراجعت و جهت بازگشت به کشور مزبور به منظور ملحق شدن به همسرش حاج سیدمصطفی خمینی تقاضای صدور پروانه خروج نموده است. خواهشمند است دستور فرمائید نسبت به انجام درخواست مشارالیها نظریه اعلام دارند.
رئیس شهربانی کل کشور . سپهبد مبصر از طرف سرتیپ صمد پاکپور»
اداره کل امنیت داخلی ساواک در گزارشی خیلی محرمانه دستور می‌دهد که ضمن موافقت با عزیمت عروس آیت‌الله خمینی در موقع خروج او بازرسی بدنی شود:
«سازمان اطلاعات و امنیت کشور
تاریخ: ۴۶/۶/۱۹
گزارش
درباره: بانو معصومه حائری یزدی (همسر مصطفی خمینی فرزند آیت‌الله خمینی)
محترماً به عرض می‌رساند شهربانی کل کشور صلاحیت مشارالیها را جهت صدور پروانه خروج به مقصد کشور عراق از ساواک استعلام نموده است.
با توجه به اینکه همسر مشارالیها در عراق بسر می‌برد و قبلاً هم با عزیمت او موافقت گردیده در صورت تصویب ضمن موافقت با عزیمتش در موقع خروج او از مرز ضمن بازرسی وسائلش توسط بانوئی بازرسی بدنی هم انجام شود.»
در نهایت اداره کل سوم ساواک با سفر او به عراق موافقت می‌کند:
« سازمان اطلاعات و امنیت کشور
از اداره کل سوم
به مدیریت کل اداره نهم (۹۱۱)
درباره: معصومه حائری یزدی فرزند سید مرتضی
بازگشت ۹۱۱/۷۸۶۹-۴۶/۶/۱۸
عزیمت مشارالیها به کشور عراق از نظر این اداره کل بلامانع است.
مدیرکل اداره سوم. مقدم۴۶/۷/۱»
رفت‌وبرگشت همسر سیدمصطفی خمینی به ایران در سال‌های بعد هم از سوی ساواک تحت نظر بود؛ یکی در سال ۱۳۵۵ گزارش ساواک قم درباره سفر بانو خدیجه ثقفی (همسر امام) با معصومه حائری یزدی (همسر مصطفی خمینی) و نوه‌های ایشان از عراق به تهران و قم به منظور دیدار اقوام.
در این گزارش با موضوع «ورود همسر و عروس خمینی به ایران» آمده است: « روز پنجشنبه ۳۵/۴/۳ همسر خمینی به اتفاق عروسش (همسر مصطفی) و نوه‌هایش از بغداد وسیله هواپیما وارد تهران شدند. همسر خمینی به منزل پدرش رفته و چند روزی برای دیدن خویشاوندانش در تهران خواهد ماند ولی همسر مصطفی (عروس خمینی) به قم آمده و به منزل آقا مرتضی حائری وارد شده است. همسر محمدعلی موسوی که دختر آقای بنابی است و در نجف با عروس خمینی سابقه دوستی داشته در قم به ملاقات ایشان رفته بود و از قول وی نقل می‌کرد که آقای خوئی اخیراً که خواست درس شروع کند کسی را نزد آقای خمینی فرستاد و از ایشان صلاح کرد و به صلاح آقای خمینی درس را شروع کرده است لکن خود خمینی تاکنون درس شروع نکرده و از وضع آنجا بسیار ناراحت است. وی افزوده بود که وضع آخوندها در نجف فعلاً تا حدودی خوب است و افرادی که از طرفداران خمینی هستند به هیچ وجه مورد تعرض حکومت واقع نمی‌شوند بلکه از دیگران آزادتر زندگی می‌کنند ولی حوزه نجف بسیار محدود شده است و اضافه کرده بود که محمدعلی منتظری هم در نجف است و اکثراً به مسافرت می‌رود.
نظریه شنبه - نظری ندارد.
نظریه یکشنبه - مفاد گزارش صحیح است. همسر مصطفی خمینی دختر آقای مرتضی حائری است که به منطور دیدن والدین و خویشاوندانش به ایران مراجعت کرده و به قم آمده. ضمناً همسر خمینی هم دختر ثقفی است و والدینش در تهران سکونت دارند. نامبرده مسلماً پس از مدتی طبق معمول به منظور دیدن فرزندانش به قم خواهد آمد.
نظریه دوشنبه - نظریه یکشنبه مورد تایید می‌باشد. ضمناً دو برگ فتوکپی نامه خمینی و همسرش که برای دخترشان به آدرس قم ارسال شده جهت مزید استحضار به پیوست تقدیم می‌گردد.
نظریه سه‌شنبه - مفاد گزارش خبر و نظرات داده شده مورد تائید است.»
چند ماه پس از شهادت آیت‌الله سیدمصطفی خمینی، اداره کل سوم ساواک در ۲۲ تیر ۱۳۵۷ از ساواک اراک برای تحقیق در زمینه بازگشت فرزند و همسر او به قم استعلام کرد: «طبق اطلاع نوه خمینی به نام حسین مصطفی خمینی فرزند مصطفی به اتفاق مادرش به ایران عزیمت و گویا در قم سکونت دارد. سریعاً در این زمینه تحقیقات لازم معمول نتیجه اعلام - ثابتی
گیرنده - سازمان قم جهت اقدام لازم و اعلام نتیجه»
سه ماه بعد نمایندگی ساواک در کویت در گزارشی خیلی محرمانه، منشأ تأیید نگرانی آیت‌الله شهاب‌الدین مرعشی نجفی و علمای تهران و قم از محاصره منزل امام خمینی توسط دولت عراق را «همسر مصطفی مرحوم» عنوان کرد:
«موسویان ضمن یک تماس تلفنی با شیخ فتوت در کویت به او گفته آقایان نجفی مرعشی و چند تن از علماء در تهران و قم اطلاع پیدا کرده‌اند که منزل آقا (خمینی) را دولت عراق محاصره کرده و آقایان ناراحت هستند. شما تحقیق کنید و نتیجه را به ما بگوئید. شیخ فتوت هم کوشش کرد که مستقیما با منزل خمینی تماس بگیرد ولی نتوانست و سپس به منزل پسرش مرحوم مصطفی تلفن کرد و عروس خمینی موضوع را تأیید و اضافه نمود که آقا برای نماز و زیارت به حرم می‌روند ولی خیلی از این وضع ناراحت هستند و دولت عراق تحت عنوان محافظت از آقا این کار را می‌کند اما چون اعتراض کرده‌اند قرار است تا فردا مأمورین را بردارند و لذا فردای روز بعد شیخ نامبرده تلفن کرده و متوجه شده که منزل از محاصره خارج شده است.
نظریه منبع - زمانیکه مصطفی خمینی زنده بود شیخ فتوت به لحاظ روابط و آشنایی قبلی با او از قم به منزل آنان در عراق می‌رفت و با این لحاظ عروس خمینی او را کاملا می‌شناسد و مطالبی را که می‌گوید صحت دارد.
نظریه ۱ - مفاد گزارش و نظریه منبع صحت دارد.
نظریه ۲- نظریه ۱ مورد تأیید است.»
انتهای پیام
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور