گذری بر سفر صد روزه کرونا به گلستان

اولین ردپای کرونا اسفند پارسال در گلستان مشاهده شد و از آن روز تاکنون مردم این استان همانند دیگر مناطق کشور گرفتار همه‌گیری کرونا و راه های نجات از به خطر افتادن جان خود هستند اما گویی این هشدارها آرام آرام در حال رنگ باختن است.

مشاهدات خبرنگار ایرنا نشان می دهد نحوه برخورد مردم گلستان با کرونا صد روز پس از شیوع این بیماری تغییرات محسوسی کرده و از سخت گیری های ضروری در روزهای آغازین به کم توجهی و فراموشی همه ضابطه های بهداشتی در روزهای اخیر ختم شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بی تفاوتی مشاهده شده به کرونا در رفتار برخی شهروندان گلستانی به گونه ای است که انگار کووید ۱۹ از این استان بار سفر بسته و دیگر خطری جان و سلامت مردم را تهدید نمی کند.

در خیابان شهید بهشتی گرگان و در جمع چند نفره مقابل یک مغازه فروش تاسیسات ساختمانی، حرف ها پیرامون کرونا، گل کرده است.

آقا رضا که با پیراهن قرمز و صدایی بلندتر از بقیه صحبت می کند، کرونا را یک مریضی مخصوص کشورهای آمریکایی و اروپایی می داند که اثری در مردم دیگر کشورها ندارد.

او به دوستانش می گوید: " این آدمایی که به اسم کرونا می میرن، اصلا کرونا ندارن. همه اونا یا تنگی نفس داشتن یا مریضی قلبی"!

باور کردنی نیست که با گذشت حدود سه ماه از همه‌گیری کرونا و وارد شدن خسارت فراوان مالی و جانی به مردم ناشی از شیوع این بیماری، هنوز برخی شهروندان این بیماری را جدی نگرفته اند.

دوستان آقا رضا حرف او را قبول ندارند اما در همهمه فریادهایش ترجیح می دهند سکوت کنند.

چندی پیش ویدئوی برگزاری مسابقه والیبال در شرق گلستان در شبکه های مجازی منتشر شد که در آن هزاران نفر بدون ترس و نگرانی از کرونا فشرده و در کنار هم مشغول تماشای بازی بودند.

انتشار تصاویر کارت عروسی در غرب گلستان و دعوت عمومی از دوستان و آشنایان برای حضور در این مراسم، حضور تنگاتنگ مدیران یکی از شهرهای استان برای افتتاح یک طرح بدون رعایت فاصله گذاری اجتماعی و استفاده نکردن از ماسک و دستکش و برگزاری چند گردهمایی به مناسبت های گوناگون در روزهای اخیر به نشانه بی تفاوتی به کرونا، مردم را به این باور رسانده که دیگر نباید نگران این بیماری بود.

افزایش حضور گروه های طبیعت گردی در جاده های منتهی به مناطق گردشگری گلستان از دیگر مواردی است که تعداد آنها روز به روز در حال افزایش است.

عدم استفاده از دستکش و ماست و رعایت نشدن فاصله اجتماعی و حتی سوار شدن بیش از ظرفیت صندلی در مسیرهای منتهی به مناطق گردشگری دغدغه های فعالان بهداشتی استان را به همراه داشته است.

جعفر رضایی یک راننده تاکسی در گرگان است. او در روزهای اول شیوع کرونا برای مدتی کار را تعطیل کرد اما فشار زندگی و ضرورت تامین معاش خانواده، او را بار دیگر به خیابان ها و محل کسب و کارش بازگرداند.

او می گوید: در روزهای اول، علاوه بر استفاده از ماسک و دستکش، مانع سوار شدن نفر سوم در صندلی عقب می شدم اما پس از مدتی دیدم درآمدهای روزانه ام به شدت کم شده و چاره ای جز بازگشت به روال قبلی ندارم.

این راننده تاکسی گفت: کاهش تردد مردم، درآمدهای رانندگان تاکسی را به شدت کم کرده و در این شرایط ترجیح می دهم پولم را به جای خرید ماسک و دستکش صرف تامین معاش زن و بچه ام کنم.

از دیگر سو، تردد بدون رعایت فاصله گذاری کارگران فصلی روزمزد در گلستان در حال افزایش است.

کارگرانی که این روزها برای نشاء شالی و یا برداشت باقلا، توت فرنگی و دیگر محصولات بهاره به صورت گروهی از محل سکونت خود سوار وانت‌ها و یا مینی‌بوس‌ها می شوند و در فضایی متراکم، مسیر طولانی و حتی چند ساعته را برای رسیدن به مزارع می پیمایند، چگونه می توانند در برابر کرونا ایمن باشند؟

حکیمه احمدی ساکن یکی از شهرهای غرب گلستان است. او هر روز صبح به همراه دیگر زنان هم روستایی‌اش سوار مینی بوس می شود تا برای کار در زمین های کشاورزی و یا شالیزارها، راهی شهرهای شرق مازندران شود.

درآمد اندک و در نتیجه ناتوانی در تهیه ماسک و دستکش و ضرورت انجام سفرهای چند صدکیلومتری روزانه، او را بیش از همیشه در معرض کرونا قرار می دهد اما برای حکیمه خانم راهی جز تن دادن به سرنوشت و پذیرفتن خطر احتمال ابتلا به کرونا وجود ندارد.

مشاهدات خبرنگار ایرنا بیانگر آن است که رعایت پروتکل های بهداشتی در پمپ بنزین ها و پمپ گازها نیز بسیار کاهش یافته است و اپراتورها دیگر از ماسک و دستکش استفاده نمی کنند.

بسیاری از اپراتورهای جایگاه ها سوخت از زدن گاز و بنزین مشتریان خودداری می کنند و بی توجه به قانون درج‌شده در گوشه و کنار پمپ بنزین ها به راحتی از شهروندان، پول نقد دریافت می کنند.

مرتضی زاهدی یکی از مشتریان هر روزه پمپ های گاز غرب گلستان است.

شغل این جوان اهل کردکوی، جابه جایی مسافر در کردکوی - گرگان است و مجبور است هر روز چند بار در صف پمپ های گاز منتظر بماند.

او می گوید: روزهای اول شیوع کرونا، اپراتورها اجازه دست زدن به نازل ها را نمی دادند، مدتی که گذشت کنار هر نازل دستکش گذاشتند تا رانندگان خودشان سوخت گیری کنند، حالا هم دیگر خبری از دستکش نیست و مجبوریم خودمان گاز بزنیم.

این راننده گلستانی ادامه می دهد: بارها شنیده ایم که نازل های پمپ بنزین و گاز، از جاهای آلوده برای احتمال انتقال کرونا است اما وقتی اپراتورها خودشان را کنار می کشند، مجبوریم خودمان سوخت گیری کنیم!

سفرهای فراوان روزهای اخیر و گسترش ورود ماشین ها با پلاک غیربومی در کنار بازگشایی آرام آرام مراکز صنفی، افزایش تردد در خیابان ها و معابر و کاهش توجه به ملاحظات بهداشتی، ترس مسوولان بهداشتی از تکرار دوباره شیوع کرونا در گلستان را بیشتر از قبل کرده است.

برخی صاحب نظران ارتباطات معتقدند، تکرار اطلاعات برای حصول یادگیری و تحقق آن ضروری است اما از سوی دیگر عده‌ای معتقدند تکرار بیش از حد یک پیام، ایجاد کننده نوعی نگرش منفی در مخاطب است که در این دوگانگی، معلوم نیست باید به تکرار خبرهای هشداردهنده مربوط به کرونا ادامه داد یا از آن دست کشید؟

به گفته مسوولان دانشگاه علوم پزشکی گلستان، آمار تعداد شهرهای محدوده‌ی سفید، زرد و قرمز استان به دلیل تغییر پیاپی رفتار اجتماعی شهروندان در حال عوض شدن پیاپی است که کوچکترین بی‌تفاوتی می تواند رنگ همه شهرهای گلستان را به قرمز، رنگ خطرناک ناشی از نادیده گرفتن کرونا تبدیل کند.

رییس دانشگاه علوم پزشکی گلستان هفته قبل به ایرنا گفته بود: بسیاری از مردم، اتفاقات دوره همه‌گیری کرونا مانند فوت و بستری افراد به دلیل ابتلا به این بیماری را فراموش کردند و بدون توجه به هشدارها و اطلاعیه های ستاد ملی مقابه با کرونا به تفرجگاه‌ها می روند.

عبدالرضا فاضل اظهار داشت: بر اساس برآوردها گمان می کردیم تا پایان خرداد و با ادامه شیب نزولی ابتلا به کرونا، این بیماری به طور کامل در استان مهار شود اما با کم توجهی شهروندان در رعایت فاصله گذاری اجتماعی و پروتکل های بهداشتی، رسیدن به این هدف در زمان تعیین شده دشوار است.

ویروس کرونا موسوم به "کووید ۱۹" ماه دسامبر (آذر ۹۸) در شهر ووهان واقع در مرکز چین گزارش شد و بتدریج به سایر کشورهای دنیا سرایت کرد.

براساس آخرین آمار رسمی تا روز پنجم خرداد ۱۳۷ هزار و ۷۲۴ نفر در ایران به طور قطعی به ویروس کرونا مبتلا شده و با فوت ۳۴ نفر در ۲۴ ساعت گذشته، تعداد جان باختگان کرونا در کشور به هفت هزار و ۴۵۱ نفر رسید.

برچسب‌ها ویروس کرونا گرگان گلستان پروندهٔ خبری کرونا در ایران؛ آخرین اخبار و گزارش‌ها

منبع: ایرنا

کلیدواژه: ویروس کرونا گرگان گلستان ویروس کرونا گرگان گلستان ماسک و دستکش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۰۷۷۱۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شارژ رفاه با دورکاری؛ کرونا با زندگی ما چه کرد؟!

شوک کرونا باعث گسترش دورکاری در اکثر کشور‌ها شد. حال پس از گذر از این همه‌گیری، اندکی از حجم دورکاری‌ها کم شده است؛ اما مزیت‌های آن باعث شده است که تعادل جدیدی میان کار و زندگی ایجاد شود. مطالعات جدید نیز نشان می‌دهد، می‌توان تعطیلات یا دورکاری نیروی کار را به نحوی تنظیم کرد که نه تنها اثر منفی در عملکرد اقتصادی نداشته باشد، بلکه باعث بهبود رفاه خانوار‌ها شود.

به گزارش دنیای اقتصاد؛ یک مطالعه جدید از صندوق بین‌المللی پول، اثرات کاهش زمان رفت و آمد بر افزایش رفاه را تایید کرده است. همچنین یک گزارش در اکونومیست نیز شکل جدید دورکاری در اقتصاد آمریکا را مورد بررسی قرار داده که باعث بهبود وضعیت زندگی افراد شده است.

در هفته‌های اخیر، بحث تعطیلات دو روزه در ایران مطرح شده است که بسیاری از کارشناسان بر مزایای اجرایی شدن آن تاکید می‌کنند؛ بنابراین می‌توان همسو با عصر جدید پساکرونا، در اقتصاد ایران نیز تعادل جدیدی میان کار و زندگی تعریف کرد.

یک پژوهش انجام‌شده توسط صندوق بین‌المللی پول نشان داده است که کاهش ساعات رفت‌وآمد برای کار یکی از والدین می‌تواند اثری مثبت معادل ۱.۵ تا ۴.۵ درصد میزان مصارف خانوار برای آن خانواده داشته باشد. این پژوهش در زمانی که مباحثه در رابطه با ویکند دو روزه در کشور بالا گرفته است، می‌تواند دلالت‌های مثبتی را در حمایت از این طرح داشته باشد. پژوهش صندوق بین‌المللی پول اثر مثبت رفاهی انواع دورکاری را که می‌تواند رفت‌وآمد افراد را کاهش دهد، ارزیابی کرده است.

اثر کرونا بر کاهش زمان رفت‌وآمد‌ها

همه‌گیری کووید-۱۹ به روش‌های بی‌سابقه‌ای دنیای کار را تغییر داده است؛ به‌طوری که کار از راه دور یا دورکاری به‌عنوان یک نوع مهم کار در بازار‌های کاری دنیا مورد توجه قرار گرفته است. با گسترش دورکاری، شیوه کار، مکان انجام کار و ساختار آن تغییر داده شده و هنجار‌های سنتی در مورد زمان کار، رفت‌وآمد و تعادل بین کار و زندگی به چالش کشیده شده است.

توانایی دورکاری به‌طور قابل توجهی زمان رفت‌وآمد را کاهش می‌دهد یا حتی به‌طور کامل آن را حذف می‌کند، یک جزء تقریبا بزرگ از روز کاری که می‌تواند به فعالیت‌های دیگر اختصاص یابد. این تغییر در الگو‌های کار و رفت‌وآمد به تنهایی بر کارگران تاثیر نمی‌گذارد؛ اما می‌تواند تصمیمات کل خانواده را تغییر دهد.

دورکاری یکی از والدین می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر تخصیص زمان دیگری تاثیر بگذارد؛ میزان اثرگذاری این زمان ذخیره‌شده بستگی به این دارد که زمان پس‌انداز شده، چگونه صرف می‌شود. با وجود مطالعات بسیاری که در مورد تغییرات در الگو‌های کاری و تخصیص زمان به دلیل همه‌گیری انجام شده است، پویایی‌های مرتبط بین همسران و پیامد‌های رفاهی گسترده‌تر این پویایی‌ها نسبتا ناشناخته باقی مانده است.

هدف پژوهش انجام‌شده توسط صندوق بین‌المللی پول این بوده است که با تحلیل چگونگی تغییر تخصیص زمان در دوران پس از همه‌گیری، با در نظر گرفتن تغییرات بر اساس جنسیت و شغل افراد، به این حوزه مطالعاتی توسعه‌نیافته کمک کند.

در این پژوهش از داده‌های نظرسنجی استفاده از زمان آمریکا (ATUS) استفاده شده است، یک نظرسنجی جامع که توسط اداره آمار کار ایالات‌متحده انجام شده است و نحوه تخصیص زمان افراد در ایالات‌متحده را در فعالیت‌های مختلف ارزیابی می‌کند. داده‌های ATUS نشان می‌دهد قبل از همه‌گیری تفاوت‌های قابل‌توجهی در تخصیص زمان بین مردان و زنان وجود دارد.

به‌طور کلی مردان ساعت‌های بیشتری کار می‌کنند و بیشتر از زنان در رفت‌وآمد هستند. پس از همه‌گیری، کاهش قابل توجهی در زمان رفت‌وآمد کارگران در مشاغل دورکار شناسایی شده است که به ۱.۷ ساعت در هفته برای مردان و ۱.۲ ساعت در هفته برای زنان می‌رسد. علاوه بر این، بررسی‌های این پژوهش حاکی از کاهش بیش از یک‌ساعت در هفته در ساعات کاری مردان است، با این حال تغییر قابل توجهی در ساعات کاری زنان مشاهده نمی‌شود.

نتایج پژوهش چه می‌گوید؟

بررسی‌ها نشان می‌دهد دستاورد‌های رفاهی قابل توجهی با کاهش زمان رفت‌وآمد به‌دست می‌آید و این دستاورد‌ها برای خانواده‌هایی که کاهش بیشتری را تجربه می‌کنند، بیشتر است. هنگامی که حداقل یکی از همسران در یک شغل از راه دور کار می‌کند، سود کل رفاه از ۱.۵ تا ۴.۵ درصد در معادل مصرف متغیر است.

این سود مخصوصا برای زوج‌هایی که هر دو طرف در مشاغل دورکار، کار می‌کنند مشهود است؛ زیرا زن و شوهر هر دو از این تغییر سود می‌برند. دومین سود بزرگ را زوج‌هایی در یافت می‌کنند که شوهر در شغلی از راه دور کار می‌کند و کمترین سود زمانی مشاهده می‌شود که زن در یک شغل دورکار مشغول شده است.

دلالت‌های این پژوهش برای ایران چه می‌تواند باشد؟

دورکاری به‌عنوان یک گزینه کاری در بسیاری از محیط‌های کاری ایران نیز در دوران همه‌گیری به‌صورت گسترده اجرایی شد. کسب‌وکار‌های فراوانی به صورت دورکار به پیشبرد اهداف خود پرداختند؛ با این حال، با پایان همه‌گیری و بازگشایی پس از آن، اغلب کسب‌وکار‌ها به شیوه حضوری کار کردن بازگشتند.

بررسی‌های این پژوهش نشان می‌دهد دورکاری در بسیاری از کسب‌و‌کار‌ها می‌تواند مازاد رفاهی را برای کارکنان شرکت‌ها ایجاد کند که بدون هزینه مشخص مالی برای کارفرماست. البته این مساله در این پژوهش مورد بررسی قرار نگرفته که دورکاری چه اثری بر بهره‌وری کسب‌وکار‌ها می‌گذارد، با این حال اثر رفاهی این شیوه کار و جذابیت آن برای نیروی کار اثبات شده است.

به‌خصوص در شرایطی که رفت‌وآمد در شهر‌های بزرگ هزینه‌های زیادی را چه به لحاظ زمانی و چه به لحاظ مالی بر افراد تحمیل می‌کند.

دلالت مهم دیگر این پژوهش را می‌توان اهمیت کاهش رفت‌وآمد‌ها و فراغت کارکنان از کار، با کاهش ساعت کاری دانست. مدت‌هاست در کشور ما، صحبت‌ها در رابطه با ویکند یا آخر هفته دوروزه بالا گرفته است. به نظر می‌رسد دو روزه شدن تعطیلات آخر هفته، حتی اگر منجر به کاهش ساعات کاری نیروی کار نیز شود، اثر رفاهی مثبتی را برای جامعه خواهد داشت.

پژوهش‌هایی که در رابطه با اثر ویکند دوروزه بر میزان بهره‌وری کسب‌وکار‌ها انجام شده است، تاکید دارند که این شیوه از توزیع روز‌های تعطیل اثر منفی بر بهره‌وری کسب‌وکار‌ها ندارد و چه بسا با تقویت وضعیت روحی نیروی کار، منجر به رشد بهره‌وری کسب‌وکار‌ها نیز بشود.