اگر آمریکا بتواند «مکانیزم ماشه» را علیه ایران کلید بزند...
تاریخ انتشار: ۷ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۰۸۱۹۴۲
رویداد۲۴ «اریک برور» در اندیشکده «مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی» (CSIS) نوشت: همانطور که برایان هوک، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران، اخیراً به وال استریت گفت، اگر واشنگتن نتواند از طریق شورای امنیت تحریم تسلیحاتی علیه ایران را که در ماه اکتبر منقضی میشود، تمدید کند، حاضر است مستقیما نسبت به انجام آن مبادرت ورزد.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تلاش آمریکا برای استفاده از مکانیسم ماشه در شرایط فعلی ضمن عمیقتر کردن اختلاف بین آمریکا و اروپا همزمان اعتبار آمریکا و شورای امنیت را تضعیف میکند. از این مساله هم نباید غافل شد که تمدید تحریم تسلیحاتی ایران باعث گسترش برنامه هستهای تهران هم خواهد شد.بیشتر بخوانید: رفت و برگشتهای پاتریوتهای آمریکا به خاورمیانه؛ همه چیز به ایران برمی گردد؟
آقای هوک در اظهارات خود، ملاحظه جدی در مورد خطرات واکنش احتمالی ایران را نادیده گرفته است. شاید ایران در شورای امنیت حمایتی کسب نکند، در آن صورت بدون تردید به هرگونه اقدام احتمالی پاسخ خواهد داد. در واقع، ایران در صورت تمدید تحریمهای سازمان ملل گزینه هستهای خود را که شامل خروج از پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای (NPT) میشود روی میز خواهد گذاشت. این از نظر قانونی، حداقل راه را برای تولید سلاحهای هستهای هموار میکند. در صورت کنارهگیری ایران از انپیتی این کشور پس از کرهشمالی به دومین کشوری تبدیل میشود که از این پیمان خارج شده است.
در مجموع در صورت واکنش ایران قواعد بازی تغییر خواهد کرد، به همین خاطر این سناریو نیاز به بررسی حداقل چهار موضوع مهم دارد.
سوال اول این است که آیا ایران واقعاً انپیتی را ترک خواهد کرد؟ سیاستمداران ایرانی سالها است که این تهدید را مطرح میکنند. برای نخستین بار دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران در سال ۲۰۱۸ و درست قبل از خروج آمریکا از برنامه جامع اقدام مشترک (JCPOA) اعلام کرد که در صورت ترک برجام از سوی آمریکا خروج احتمالی ایران از انپیتی یکی از گزینهها خواهد بود. با این وجود، در حالی که واشنگتن توافق هستهای را ترک کرد، ایران همچنان در انپیتی باقی ماند. ظریف وزیر امور خارجه ایران نیز ژانویه سال جاری چنین موضوعی را در مقابل نمایندگان مجلس مطرح کرد.
تهدیدات فعلی احتمالاً در ابتدا با هدف جلوگیری از تمدید تحریمها صورت گرفته، اما به هر حال این بدان معنا نیست که ما نباید این اظهارات را جدی بگیریم. اگرچه به سختی میتوان دقیقاً دانست که طرفداران خروج ایران از انپیتی در داخل کشور چقدر دست بالا را دارند، اما احتمالاً تهران هنوز تصمیمی در این باره نگرفته است، بعید است تا زمانی که ضربهای واقعا کاری به ایران وارد نشده این کشور تصمیم به چنین کاری بگیرد. علاوه بر این، ایران نیازی به تصمیم گیری عجولانه نخواهد داشت و میتواند همچنان صبر کند. بدون شک، واکنشهای روسیه، چین و اروپا در تصمیم ایران نقش به سزایی خواهد داشت. اگر ایران بفهمد که آمریکا از نظر دیپلماتیک منزوی شده و طرفهای دیگر هیچ همراهی با واشنگتن ندارند، تهران نیز به احتمال زیاد در پیمان باقی خواهد ماند.
دوم، نگرانی فعلی حداقل در کوتاه مدت خروج ایران از انپیتی نیست بلکه حرکت این کشور به سمت ساخت مخفیانه سلاح هستهای است. با این حال یادآوری این نکته حائز اهمیت است که خروج از انپیتی میتواند به معنای تقابل با آژانس بینالمللی انرژی اتمی باشد و این حداقل در مقطع فعلی برای ایران ضرورتی ندارد.
ایران میتواند برای برآورده کردن ضروریات داخلی از انپیتی خارج شود و در عین حال به بازرسان اجازه دهد همچنان به امکانات اتمی ایران دسترسی داشته باشند. چنین اقدامی از طرفی میتواند به جامعه بینالمللی اطمینان نسبتا بیشتری بدهد. با فرض اینکه ایران در حال حاضر مشغول ساخت سلاح هستهای نیست، فراهم کردن چنین دسترسی به نفع تهران خواهد بود تا بدین شکل از تشدید تنشها جلوگیری کند. نکته اصلی این که خروج از انپیتی به معنای پایان یافتن بازرسیهای آژانس نیست.
سوم، خروج ایران از ان پی تی فوری و به سرعت نخواهد بود. طبق شرایط این پیمان، ایران موظف است سه ماه پیش از تصمیم خود برای خروج اطلاعرسانیهای لازم را انجام دهد. البته، ایران نیز مانند کره شمالی به سادگی میتواند این الزام را نادیده بگیرد، اما با انجام این کار، این سوظن به وجود میآید که تهران به دنبال ساخت سلاح هستهای است. بنابراین، مذاکره احتمالاً طولانی مدتی میتواند انجام شود که طی آن روسیه، چین و اروپا سعی در ترغیب تهران به ماندن در این معاهده خواهند کرد. اگرچه این استراتژی تا حدودی مخاطره آمیز است، اما ایران میتواند بر اساس منافع خود از اهرم انپیتی برای اعمال فشار بهره ببرد. بلافاصله پس از اعلام تصمیم ایران مبنی بر ترک انپیتی احتمالا دولتهای دیگر به دنبال دادن امتیازی به ایران باشند و این خود بر تصمیم جمهوری اسلامی اثر میگذارد. این اقدام خود فرصتی برای یک راه حل دیپلماتیک مهیا میکند، اما در عین حال میتواند بحرانساز هم باشد.
چهارم و شاید مهمتر از همه، خروج از ان پی تی به معنای این نیست که ایران تصمیم به تولید سلاح هستهای گرفته است. به دلایلی که در بالا ذکر شد، نیت تهران از خروج احتمالی از پیمان در درجه اول یک بازی سیاسی است. صادقانه بگویم که ایران به خوبی آگاه است خروج از انپیتی و حرکت به سمت ساخت سلاح اتمی این کشور را در آستانه جنگ قرار میدهد. عقب نشینی از انپیتی هیچ یک از این واقعیتهای اساسی را تغییر نمیدهد.
با این حال خروج از انپیتی شانس ایران برای توسعه سلاحهای هستهای در آینده را افزایش میدهد. بدون انپیتی، طرفداران سلاحهای هستهای در ایران دست بالا را خواهند یافت چرا که تهران دیگر با محدودیتها و عواقب کمتری روبرو است. علاوه بر این، کاهش نظارت بینالمللی در طی یک بازه زمانی و عدم وجود اقدامات تقویت شده در زمینه برجام، مانند پروتکل الحاقی، ممکن است تهران وسوسه شود تا به سمت ساخت مخفیانه سلاح برود.
تصمیم آمریکا برای استفاده از مکانیسم ماشه، یک خطای استراتژیک است. این امر با انواع عواقب منفی، فواید اندکی همراه خواهد داشت و بحران کنونی بین آمریکا و ایران را تشدید میکند. حتی اگر ایران تصمیم به ترک انپیتی بگیرد، باز هم این امکان را دارد تا به جامعه جهانی اطمینان دهد به سمت ساخت بمب هستهای نمیرود. لینک کوتاه: کپی در کلیپ بورد کپی لینک خبر های مرتبط
منبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 رابطه ایران و آمریکا مکانیزم ماشه ایران از ان پی تی سلاح های هسته ای خروج از ان پی تی سلاح هسته ای سمت ساخت بین المللی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۰۸۱۹۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماشه افزایش قیمت گاز در اروپا چکانده میشود
بازارهای گاز طبیعی هفته گذشته تحت تاثیر نگرانیها نسبت به توقف جریان گاز روسیه به اتحادیه اروپا، گارد افزایشی به خود گرفتند.
به گزارش ایسنا، در سال ۲۰۱۹، روسیه و اوکراین توافق ترانزیت خط لوله پنج ساله را برای تامین گاز طبیعی به اروپا امضا کردند. با وجود اینکه دو سال از جنگ روسیه با اوکراین میگذرد، هر دو کشور به اجرای قرارداد ادامه دادهاند. اما اکنون قرار است این توافق به پایان برسد زیرا کییف اعلام کرده که قصد ندارد آن را پس از انقضا در ۳۱ دسامبر، تمدید کند.
از سوی دیگر، کادری سیمسون، مسئول انرژی اتحادیه اروپا اعلام کرده که بازوی اجرایی این بلوک، هیچ علاقهای به تلاش برای تجدید توافق تراتزیت ندارد. واردات گاز از طریق اوکراین، تنها پنج درصد از کل واردات گاز اتحادیه اروپا را به خود اختصاص میدهد. اورا سابادوس، تحلیلگر ارشد شرکت اطلاعات بازار ICIS، به پولیتیکو گفت: اتریش، مجارستان و اسلواکی از توقف این واردات، احتمالا بیشترین ضربه را خواهند دید.
خوشبختانه، اگر اروپا بخواهد وابستگی خود به محصولات انرژی روسیه را به میزان بیشتری قطع کند، این اتفاق برای تولیدکنندگان گازی که مدتها رنج بردهاند، میتواند یک موهبت کمیاب باشد. پاتریک پویانه، مدیرعامل شرکت «توتال انرژی» پیشبینی کرده است تحریمهای پیشنهادی اتحادیه اروپا برای ممنوعیت واردات گاز طبیعی مایع (الانجی) روسیه، باعث افزایش شدید قیمت گاز و سود بردن فروشندگان جهانی گاز از جمله خود «توتال انرژی» میشود.
او در پاسخ به سوال تحلیلگری که درباره تاثیر تحریمهای پیشنهادی اتحادیه اروپا پرسیده بود، گفت: اگر اتحادیه اروپا، پروژه «یامال الانجی» را تحریم کند، قیمت الانجی به سرعت بالا خواهد رفت و در سطح جهانی، به نفع ما خواهد بود. اگر تحریمهایی در کار باشند، مثبت است و منفی نیست زیرا درآمد توتال از پروژه «یامال الانجی»، کاملا محدود است. سران اروپا بر این موضوع واقف هستند که امنیت تامین کنونی آنها، بر الانجی متکی است و نمیخواهند دوباره افزایش قیمت را مشاهده کنند. آنچه من درک میکنم این است که آنها ممکن است ایدههایی داشته باشند اما این ایدهها برای سال ۲۰۲۷ به بعد خواهد بود نه قبل از آن.
شرکت فرانسوی «توتال انرژی»، سهم ۲۰ درصدی در پروژه «یامال الانجی» واقع در شرق روسیه دارد و سهم عمده این پروژه در اختیار شرکت روسی نواتک است که توتال در آن، ۱۹.۴ درصد سهم دارد. این شرکت، به دلیل تحریمهای مالی آمریکا و اتحادیه اروپا، سود نقدی از پروژه «یامال الانجی» از سال ۲۰۲۳ دریافت نکرده است. با این حال، این شرکت حدود ۴۵۰ میلیون دلار سود نقدی نیم سالانه را در اواخر سال ۲۰۲۲ از نواتک دریافت کرد.
اتحادیه اروپا به کشورهای عضو هشدار داده است که در صورت از دست دادن گاز روسیه که با زمستان سخت همراه شود، خود را برای بدترین سناریو آماده کنند. این وضعیت با تصمیم اخیر برلین برای مالیات یکجانبه بر صادرات گاز تشدید میشود و این امر، سواپ واردات از روسیه با عرضه از طریق آلمان، ایتالیا یا ترکیه را برای این کشورها دشوارتر میکند.
جوزف سیکلا، وزیر صنعت جمهوری چک هفته گذشته درباره این مالیات گفت: ما باید از اقداماتی که به کار انجام شده، آسیب میزند و روسیه را تقویت میکند، اجتناب کنیم.
این بلوک تاکنون موفق به حذف تدریجی حدود دو سوم واردات گاز روسیه و افزایش واردات از آمریکا و نروژ شده است. با این حال، روسیه ۱۴.۸ درصد از گاز اتحادیه اروپا را در سال ۲۰۲۳ تامین کرد. با توجه به اینکه هنوز خاطره قیمتهای بیسابقه گاز پس از آغاز عملیات نظامی روسیه در اوکراین تازه است و سیاستمداران اروپایی برای کنترل قیمت انرژی و تضمین عرضه، تحت فشار هستند، باید دید آیا اتحادیه اروپا به تحریمهای باقی مانده ادامه میدهد یا خیر
حجم بالای ذخایر گاز
با این حال، عوامل کلی عرضه و تقاضای بازار گاز، ضعیف ماندهاند زیرا بازارهای جهانی در بحبوجه دورنمای ضعیف تقاضا، با حجم بالایی از عرضه گاز مواجه هستند. ذخایر گاز اتحادیه اروپا در هفته گذشته، به بیش از ۷۲ میلیون متر مکعب معادل ۶۲ درصد از حجم این ذخایر رسید که برای این وقت از سال، یک رکورد محسوب میشود. همچنین ذخایر گاز در کالیفرنیا هم تقریبا در آستانه فصل ذخیره سازی مجدد برای فصل گرمایش بعدی، تقریبا پر هستند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، در بخش تقاضا، اروپا با جبهه هوای گرمی مواجه خواهد شد که تقضا برای گاز را در این قاره کاهش میدهد و همزمان، عرضه گاز بیشتری در هفتههای آینده در راه خواهد بود زیرا کارخانه الانجی فریپورت پس از رفع مشکلات فنی، فعالیتش را ازسرمیگیرد. ماههاست که این کارخانه که دومین تاسیسات بزرگ صادرات گاز طبیعی مایع (الانجی) در آمریکاست، به دلیل مشکلات فنی، زیر ظرفیت ۸۰ درصدی خود فعالیت کرده است.
انتهای پیام