جنگ اینترنتی هند و چین در میان افزایش تنش مرزی
تاریخ انتشار: ۱۳ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۵۷۴۹۶
خبرگزاری میزان- در میان صف آرایی یک ماهه نیروهای نظامی هند و چین در منطقه لاداخ و انتقال تجهیزات نظامی سنگین به مناطق مرزی، دو کشور در "توییتر" نیز یک جنگ مجازی را آغاز کردهاند که میتواند به تنشهای بیشتر منجر شود. تاریخ انتشار: 14:30 - 13 خرداد 1399 - کد خبر: ۶۲۵۷۳۷
خبرگزاری میزان - کاربران هندی و چینی روز گذشته اقدام به انتشار تصاویری از درگیریهای خشونت آمیز میان نیروهای ارتش هند و چین در منطقه شمالی دریاچه پانگ گونگ در شرق لاداخ کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این تصاویر سربازهای هند و چین را نشان میدهند که با سنگ، چوب و میلههای آهنین به شدت مجروح شده و تعدادی نیز بیهوش بر روی زمین افتادهاند.
کارشناسان هندی اعلام کردهاند که انتشار این گونه تصاویر میتواند بسیار اثرات منفی داشته باشد و به افزایش ناخواسته تنشها در خط واقعی کنترل میان هند و چین و همچنین شلیک گلوله منجر شود. مرزهای هند و چین در ۴۵ سال گذشته شاهد هیچ درگیری مسلحانهای نبوده است.
ارتش هند از سوی دیگر از انتشار این تصاویر به شدت انتقاد کرده است و آنها را یک اقدام گمراه کننده در میان مناقشه مرزی هند و چین و همچنین مذاکره مداوم دو کشور در سطح نظامی و دیپلماتیک برای حل این تنش توصیف کرده است.
امان آنند سخنگوی ارتش هند گفت: در رسانههای اجتماعی تصاویر مختلفی در خصوص حوادث اخیر در مناطق مرزی منتشر شدهاند. محتوای این تصاویر تایید شده نشده است .تلاشها برای مرتبط کردن آنها با وضعیت در مرزهای شمالی یک اقدام گمراه کننده است.
وی افزود: در حال حاضر هیچ خشونتی میان نیروهای هندی و چینی وجود ندارد. ما به شدت تلاشها برای احساسی کردن این مساله که بر امنیت ملی تاثیر میگذارند را محکوم میکنیم.
این درحالی است که روز گذشته راجنات سینگ وزیر کشور هند در اخطاری شدید به چین اعلام کرد که هند کنونی با سال ۱۹۶۲ متفاوت است و چین نباید این کشور را دستکم بگیرد.
هند و چین در سال ۱۹۶۲ یک جنگ کوتاه مرزی داشتند که به شکست هند در مقابل چین منجر شد.
مقامات هندی همچنین روز گذشته اعلام کردند که ارتش این کشور تعداد بیشتری از نیروهای نظامی خود را از مناطق مختلف به لاداخ منتقل کرده است تا با پنج هزار نیروی نظامی چین در این منطقه مرزی مقابله کند.
مناقشه مرزی میان هند و چین یکی از جدیترین مناقشههای مرزی میان دو کشور از سال ۲۰۱۷ تاکنون است. هند و چین در سال ۲۰۱۷ در منطقه دو کلم واقع در شرق هیمالیا شاهد تنش مرزی بودند که پس از ۷۳ روز و با دخالت رهبران دو کشور حل شد.
همچنین هند و چین در سال ۱۹۶۲ یک جنگ مختصر بر سر اختلافهای مرزی داشتند.
ناظران نظامی معتقدند یکی از دلایل افزایش تنشهای مرزی میان هند و چین، ساخت یک باند فرودگاه و همچنین جاده در نزدیکی مرزها با چین است. هند سعی کرده است تجهیزات و زیرساختهای خود در امتداد مرزهای مشترک با چین را گسترش دهد.
مقامات آگاه هندی اعلام کردند که با وجود مذاکرات میان مقامات نظامی دو کشور، هنوز ارتشهای دو کشور حاضر به عقب نشینی از مواضع خود نیستند.
دهلی نو معتقد است که نیروهای چینی به خاک هند تجاوز کردهاند و برای پایان تنش، باید به درون خاک چین عقب نشینی کنند.
بیشتر بخوانید: ادعای پمپئو در مورد ارتباط چین و ماهان ایر هند و چین به سوی یک تنش مرزی جدی پیش میروند واکنش پکن به تحریم یک شرکت چینی از سوی آمریکا؛ «همکاری با ایران قانونی است» دهلی نو نیروهای مرزی خود را افزایش داداز سوی دیگر چین میخواهد هند ساخت و ساز را در تمام مناطق مورد اختلاف متوقف کند.
هند و چین در مرزهای مشترک به طول بیش از ۳ هزار کیلومتر دارای اختلاف هستند و با وجود برگزاری مذاکرات مختلف مرزی، دو کشور هنوز نتوانستهاند این اختلافات را رفع کنند.
/انتهای پیام/
ایرنا
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: هند چین هند و چین دو کشور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۵۷۴۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
صدور ترور و خشونت به جهان/ کارکرد واقعی اتحادیه اروپا چیست؟
تازهترین تحقیقات نشان میدهد که بودجه نظامی کشورهای اروپایی از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ میلادی ۱۶ درصد افزایش یافته که این رقم یک رکورد جدیدی در سه دهه گذشته است. بر اساس دادههای موسسه بینالمللی تحقیقات برای صلح، موسوم به «سیپری»، بودجه نظامی کشورهای اروپای مرکزی و غربی اکنون بیشتر از سال آخر جنگ سرد است. دادههای این تحقیقات جدید نشان میدهند که اروپا از آغاز سال ۲۰۲۲ شاهد افزایش هزینههای نظامی بوده که این رقم در سال ۲۰۲۳ به مجموع ۵۵۲ میلیارد یورو رسیده است.
افزایش ۱۶ درصدی بودجه نظامی کشورهای اروپایی در این بازه زمانی بیشتر از هزینه دفاعی این کشورها در سال ۲۰۲۲ و ۶۲ درصد بیشتر از سال ۲۰۱۴ است که رقمی معادل ۳۳۰ میلیارد یورو بود. رسانههای غربی مانند یورونیوزو دویچه وله، این افزایش تصاعدی را ناشی ازتهدیدات روسیه و جنگ اوکراین قلمداد میکنند، حال آنکه صادرات تسلیحاتی کشورهای اروپایی از واردات آنها پیشی گرفته و همین مسئله، نشان میدهد که اساسا جنگ اوکراین بهانهای بیش نیست! به عبارت بهتر، شرکتهای تسلیحاتی در اروپا مشغول سوداگری با خون شهروندان دیگر کشورهای دنیا به بهانه جنگ هستند. جنگی که اروپا در کنار آمریکا به استمرار آن اصرار میورزد.
بهانهجوییهای مضحکانه
همه کشورهای اروپایی عضو ناتو به جز یونان، ایتالیا و رومانی هزینههای نظامی خود را در سال ۲۰۲۳ افزایش دادهاند. لورنزو اسکارازاتو، مشاور تحقیقاتی سیپری به یورونیوز گفت از زمانی که روسیه در سال ۲۰۱۴ کریمه را به خاک خود ضمیمه کرد، هزینه نظامی اروپا هر سال افزایش یافته است. اقدام روسیه در ضمیمه کردن کریمه به خاک خود و همچنین حمله نظامی به اوکراین در فوریه سال ۲۰۲۲، دولتهای اروپایی را بر آن داشت تا بودجه دفاعی خود را با سرعتی بیسابقه افزایش دهند. اسکارازاتو گفت: «شکی نیست که در سال ۲۰۲۳، عامل اصلی افزایش هزینههای نظامی اروپا، تهاجم تمام عیار روسیه به اوکراین بوده است.»
اگر ادعای اسکارازاتو درست باشد، قاعدتا باید شاهد انباشت تسلیحات در اروپا و عدم صادرات آنها به نقاط دیگر جهان (خصوصا از سال ۲۰۲۱ تا کنون) باشیم، اما آمار و مستندات چنین چیزی را نشان نمیدهد!
رشدی که متعارف نیست
در سال ۲۰۲۳، بریتانیا نسبت به دیگر کشورهای اروپایی بیشترین هزینه نظامی را نسبت به تولیدات ناخالص داخلی داشته است. این کشور رقمی معادل ۲.۳ درصد تولید ناخالص داخلی را صرف هزینههای نظامی کرده است. وزارت دفاع بریتانیا در سال جاری میلادی اعلام کرد که این رقم را به ۲.۵ درصد افزایش خواهد داد. آلمان نیز بودجه نظامی خود را از سال ۲۰۱۴ تا سال ۲۰۲۳ به میزان ۴۸ درصد افزایش داده است. در سال ۲۰۲۲، دولت آلمان متعهد شد که دو درصد از تولید ناخالص ملی، حد نصاب تعیینشده از سوی ناتو را به امور دفاعی اختصاص دهد. دادههای تحقیقات جدید سیپری نشان میدهند که بودجه نظامی لهستان نسبت به سال ۲۰۱۴ میلادی بیش از دو برابر شده است. این کشور در سال ۲۰۲۳ رقمی معادل ۳.۸ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف هزینههای دفاعی کرده است که هنوز از هدف اعلام شده ۴ درصدیاش فاصله دارد. لهستان مدتهاست که افزایش هزینههای دفاعی و امنیتی خود را به بهانه «نگرانی از حمله روسیه به کشورهای اروپایی عضو ناتو» در اولویت قرار داده است.
جایگاه فرانسه و اروپا در ترویج جهانی جنگ و خشونت
ایالات متحده و فرانسه در حال حاضر بر صادرات تسلیحات جهانی تسلط دارند و واشنگتن بین سالهای ۲۰۱۴-۲۰۱۸ و ۲۰۱۹-۲۰۲۳ صادرات خود را ۱۷ درصد و پاریس ۴۷ درصد در مدت مشابه افزایش دادهاند. ایالات متحده به تنهایی مسئول ۴۲ درصد از کل صادرات تسلیحات جهانی بود و بین سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ به ۱۰۷ کشور تسلیحات ارسال کرد که بیش از هر صادرکننده بزرگ دیگری بوده است. از سوی دیگر، افزایش صادرات تسلیحات فرانسه عمدتا به دلیل تحویل هواپیماهای جنگی به هند، قطر و مصر بوده است. همان گونه که مشاهده میشود، این کشورها در محدوده جغرافیایی اروپا قرار ندارند و ارتباطی نیز با فرامتن و متن جنگ اوکراین ندارند! فرانسه برای اولین بار در فهرست بزرگترین صادرکنندگان تسلیحات در جهان از روسیه جلوتر ایستاد و در رتبه دوم قرار گرفت و روسیه در رتبه سوم قرار گرفت. بیشترین سهم صادرات تسلیحات فرانسه با ۴۲ درصد به کشورهای آسیایی و اقیانوسیه و همچنین ۳۴ درصد به کشورهای خاورمیانه اختصاص داشته است.
بزرگترین دریافت کننده صادرات تسلیحات فرانسه هند بود که نزدیک به ۳۰ درصد از کل صادرات را به خود اختصاص داده. هند بین سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ بزرگترین واردکننده تسلیحات در جهان بود اگرچه تامینکننده اصلی آن روسیه است که ۳۶ درصد از کل واردات آن را به خود اختصاص داده است. کاتارینا جوکیچ، محقق در SIPRI میگوید: «فرانسه از فرصت تقاضای قوی جهانی برای تقویت صنعت تسلیحات خود از طریق صادرات استفاده میکند. فرانسه به ویژه در فروش هواپیماهای جنگی خود در خارج از اروپا موفق بوده است.»
همان گونه که مشاهده میکنیم، فرانسویها، ژرمنها و انگلیسیها نوعی رقابت پنهان را بر سرکاسبی با خون شهروندان سایر نقاط دنیا و حتی شهروندان اوکراینی آغاز کرده اند. بی دلیل نیست که اتحادیه اروپا بر استمرار جنگ اوکراین اصرار میورزد، زیرا در صورت ایجاد صلح و ثبات واقعی در نظام بین الملل، از جمله در اوکراین، اساسا جایی برای سوداگری شرکتهای تسلیحاتی با خون شهروندان کشورهای گوناگون باقی نخواهد ماند.
نتیجهگیری
در میان کشورهای اروپایی، ایتالیا هم شاهد افزایش صادرات تسلیحاتی خود در سه سال گذشته بوده به طوری که صادرات این کشور ۸۶ درصد رشد کرده است. اروپای غربی همراه با ایالات متحده ۷۲ درصد از کل صادرات تسلیحات در سالهای ۲۰۱۹-۲۰۲۳ را به خود اختصاص دادهاند، در حالی که اروپا به تنهایی مسئول حدود یک سوم صادرات جهانی تسلیحات از جمله حجم زیادی از صادرات به خارج از منطقه بوده است. در مجموع پنج کشور اروپایی، به استثنای روسیه، در میان ۱۰ صادرکننده برتر جهان قرار گرفتند که شامل فرانسه (مقام دوم)، آلمان (مقام پنجم)، ایتالیا (مقام ششم)، بریتانیا (مقام هفتم) و اسپانیا (مقام هشتم) میشود. همه این کشورها عضو پیمان آتلانتیک شمالی بوده و درجنگ اوکراین به صورت مستقیم و غیر مستقیم مشارکت دارند، اما صادرات خود را نه به میدان نبرد در کی یف، بلکه به دیگر نقاط دنیا معطوف کرده اند. ترویج خشونت و ناامنی در نظام بین الملل از سوی اتحادیه اروپا، از یک راهبرد پنهان، تبدیل به یک راهبرد آشکار شده است.
منبع: پایگاه بصیرت
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی