به نقل از «خبرآنلاین»

این کتاب ارزشمند و دعا برای مرزداران نظامی، علمی و فرهنگی

تاریخ انتشار: ۱۵ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۱۷۱۱۲۹

ای کاش ایشان با صدای دلنشین خود همانگونه که غزلیات حافظ را خوانده است این دعاها را بخواند و از خود یادگار ماندگار دیگری به جای گذارد.  آنچه در باره این دعاها می توانم بگویم این است که ظاهراً این بخشی از دعاهای ایشان است که باقی مانده و ایکاش بقیه آن هم می بود تا مورد استفاده اهل تحقیق قرار می گرفت. در اینجا به مسئولیت حفاظت از آثار و به ویژه آثار فرهنگی باید اشاره کنم که در گذشته و در شرایط عادی هیچکس و حتی هیچ نهادی خود را مسئول نمی دانسته و شاید الان آنطور که باید نمی داند و تازه بعد از آن از نظر وجدانی هم گویی هیچ خطایی مرتکب نشده اند؛ تنها زمانی متوجه می شوند که یا دیگران به جمع آوری آثار ما بپردازند و ما بر حسب تقلید به این امر اهتمام کنیم یا با خطری مواجه شویم که لزوم داشتن مدارک و اسناد برایمان مهم جلوه گر شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

درهرحال این کتاب ارزشمند که بعد از قرآن و نهج البلاغه مهمترین کتاب ما شیعیان محسوب می شود دارای نثری بسیار فاخر با سبکی خاص و بسیار دشوارفهم تر از نثر قرآن مجید است. خواندن آن و سپس ترجمه آن کار هر کس نیست و تسلط علمی و فکری می خواهد تا از انجام این کار عظیم برآید. این کتاب حاوی مسائل بسیاری است و به ویژه آنکه در شرایط بسیار خفقانی آن زمان گفته شده و امام زیر شدیدترین ممیزی (سانسور) همه جانبه دولت قدّار اموی قرار داشته است. در عین حال محتوای این کتاب بر چند محور بیشترین تأکید را دارد که عبارتند از:

اقرار به وحدانیت و عظمت خدا، دعا و صلوات بر پیامبر و آل، ترس از گناهان و عقاب آخرت، توجه به مردم، و نفرین بر اعدا.

طبیعی است که همین محورها نشان می دهد که امام در قالب دعا آنچه را می خواسته گفته است و چه کسی جز او می تواند به قول معروف با زبان بی زبانی هم حقایق را بازگو، و هم اعتراض و نفرت خود را از وضعیت موجود بیان کند. آنچه بیشتر نظر مرا جلب کرد دعای ایشان برای مرزداران بود. سؤالی که در ذهن من شکل گرفت این بود که او که در شدیدترین دوران خفقان و سانسور قرار دارد و از همه حقوق اجتماعی محروم است چرا برای مرزداران این چنین خالصانه دعا می کند؟ آیا برای مرزداران زمان خودش دعا می کند؟ یا دعای او به طور عام برای همه مرزداران در طول تاریخ به-صورت بالقوه، یا دولت واقعی اسلامی آینده و ازجمله دولت امام زمان است؟ به نظر نمی رسد برای این احتمالات حجت و دلیلی وافی وجود داشته، و اینکه منظور وی بالاصاله مرزداران زمان خودش نبوده باشد. نتیجه این می شود که او با وجودیکه در تحت شدیدترین نظارت ها قرار دارد و بیشترین محرومیت ها را تحمل می کند اما به قائمه اسلامی علاقمند و وجود آن را بهتر از نبود آن می داند. این روحیه یادآور روحیه جدش علی علیه السلام است که در زمان حکومت عمر وقتی به او مشاوره می-دهد آنچنان صمیمی برخورد می کند که گویی به برادرش مشورت می دهد (خطبه 134 و 146).

احتمال دیگر این که شاید منظور او فقط افراد رزمنده در مرزهاست زیرا مرزداران را فارغ از زد و بندهای سیاسی می داند که معمولاً در عاصمه و پایتخت کشور بین صاحبان قدرت و ثروت در جریان است. آنها پاکدلانی هستند که بی خبر از همه جا، یا بی اعتنا به جنجالهای سیاسی فقط برای خدا و حفظ مرزهای اسلامی جانفشانی می کنند.

سیری در دعای 27 صحیفه سجادیه در باره مرزبانان که گرچه این دعا بلندترین نیست ولی بالنسبه طولانی است مشخص می شود که تا چه اندازه امام به حدود وثغور دولت اسلامی و حفظ آن علاقمند است. او در آغاز تا می تواند به آنان دعا می کند که از آن جمله است:

 خدایا بر شمار مرزبانان بیفزا و ساز و برگ جنگشان را برّان کن و قلمرو آنان را نگاهبان باش  و به جمعشان همدلی بخش و درکارشان تدبیر فرما و آذوقه شان را پیاپی برسان و توشه آنان را خود به تنهایی بسنده باش و با پیروزی یاریشان کن و با شکیب یاوریشان نما و به آنان در چاره جویی ها دقت نظر عطا فرما (204)

بر دشمنانشان نفرین می کند که:

 خدایا دشمن آنان را درهم شکن، و دستشان را کوتاه کن، روحیه آنها را ضعیف ساز و میان آنان و توشه شان دوری انداز و در راههای خودشان سرگردانشان فرما و از راهی که می روندگمراه گردان و یاوری به آنها را قطع کن و شمارشان را بکاه و دلشان را از ترس پر کن و دستشان را از گشودن به حمله بازدار و زبانشان را از گفتار فروبند و با سرکوب آنان پشتیبانانشان را پراکنده ساز و با کشتار ایشان موجب عبرت و برگشت آنهایی شو که پشت سر آنان در حرکت اند (205)

او برحفظ ثغور پا می فشارد و به هرآنکس که به جبهه یا پشت جبهه کمک، یا به خانواده های رزمندگان یاری می رساند درود می فرستد و از خدا می خواهد آنها مشمول دعای وی باشند و این را به همه یاری کنندگان دین خدا در همه جا تعمیم می دهد.

پرسش دیگر من این است که وقتی امام سجاد در آن شرائط خاص مرزداران کشور اسلامی را دعا می کند ما چرا چنین نیستیم و چرا از نگاهبانان مرزهای زمینی، هوایی و دریایی خود آن چنان که باید تجلیل نمی کنیم. چرا مجاهدت این جان برکفان از سپاه و ارتش  و بسیج و نیروی انتظامی را با اغراض سیاسی مخلوط می کنیم؟ انصاف این است که رشادت و پایمردی این رزمندگان جان بر کف با هر منطقی و با هرگرایشی قابل تحسین است. اینهمه افتخاراتی که این عزیزان در این چند سال آفریده، و هیمنه ابرقدرت جهان را به چالش جدی کشیده اند آیا مستحق تقدیر قلبی و زبانی نیستند؟ اگر با کسی عداوت و دشمنی داریم نباید حقیقت را فراموش کنیم و این شجاعتها و رشادت ها را نادیده بگیریم، که اگر آنان نبودند معلوم نبود چه به روز ما می آمد. امام سجاد در همان شرائط بدی که برای وی و جامعه به وجود آورده بودند مرزداران پاکدل و صمیمی را می ستاید و حاضر نیست برای سرکوبی دولت وقت دست به دامن بیگانه شود.

همچنین اگر بتوانیم مرزداری را تعمیم دهیم و مرزبانان علمی و فرهنگی و عقیدتی و حتی پاسداران مرزهای سلامت را هم شامل کنیم آنوقت دعا برای نگاهبانان فکری و پاسداران علمی را هم داخل این دعا کرده ایم و در آنصورت اهمیت این توجه ویژه امام را به مرزداران بیشتر می فهمیم.

بنابراین آیا این برای ما درس نیست؟ چرا افتخاراتی که مرزبانان برای ما می آفرینند را تمجید نمی کنیم، آیا دوران ما از زمان امام سجاد بدتر است؟ آیا ما مردم فهمیده تری هستیم؟ آیا بین دوست منحرف و دشمن به خون تشنه نباید فرق گذاشت؟ آیا در مقام اصلاح داخلی باید دست به دامن دشمن بیگانه شد؟

منابع:
علی بن ابیطالب (ع). امام اول.23ق.ه- 40ق. (1397). مترجم و ویراستار حسین استادولی. پدید آورندگان: زهرا قره الاعیان، فاطمه لاجوردی و افسانه مجاوری. تهران: بنیاد نهج البلاغه.
علی بن الحسین (ع) امام چهارم. 38-94ق. (1389). صحیفه سجادیه. فارسی. ترجمه علی موسوی گرمارودی. تهران: هرمس

کد خبر 1395529

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: امام سجاد ع دعا و زیارت برای مرزداران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۷۱۱۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

معلم علمدار مبارزه با جهل و معمار هویت کشور است

  به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان خوزستان، رضامراد صحرایی پنجشنبه شب در آیین نکوداشت ادیب دزفول دکتر محمدرضا سنگری در حسینیه ثارالله این شهرستان گفت: این شخصیت از معلمان برجسته کشور است که نکوداشت او نکوداشت جایگاه و مقام معلم است.   وی معلم را علمدار مبارزه با جهل دانست و افزود: گرامیداشت مقام معلم وظیفه‌ای همگانی است و همه در این زمینه مسئولیت دارند.   صحرایی با بیان اینکه آینده کشور به دست معلم است، ادامه داد: معلمی شغل انبیاء، سازنده زیرساخت سرافرازی و معمار هویت آینده کشور است.   وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه نسل‌های مختلفی از کشور، مقاومت را از قلم شیوای دکتر سنگری آموخته اند، اضافه کرد: آموزش و پرورش جمهوری اسلامی به دلیل تربیت نیرو‌های ممتاز، سربلند است.   وی می‌گوید: هیچ کس در جامعه بر معلم برتری ندارد و جامعه‌ای که معلمان خود را گرامی بدارد چنین جامعه‌ای سرفراز خواهد بود.   صحرایی با بیان اینکه بسیاری از کودکان شور و شعور عاشورایی را از آثار دکتر سنگری آموخته اند، گفت: دکتر سنگری در ادبیات مقاومت و پایداری صاحب سبک است و نقش تحسین برانگیزی در تربیت نسل‌های مختلف و آشنایی با فرهنگ عاشورایی داشته است.   وی با بیان اینکه مقام معلم از مقام عالم برتر است افزود: دکتر سنگری پس از دریافت علم و عالم بودن، معلم برجسته و ادیبی فاخر است.   وزیر آموزش و پرورش تجمیع عالم و معلم بودن را از جمله ویژگی‌های ممتاز دکتر سنگری دانست و گفت: سنت حسنه نکوداشت چهره‌های فاخر و نخبه علمی و فرهنگی حرکتی ارزشمند است که باید بیش از پیش تقویت شود.   دکتر محمدرضا سنگری در اولین روز آبان ۱۳۳۳ هجری شمسی در خانواده‌ای اهل دین، ادب و معرفت د درفول دیده به جهان گشود. وی تمام دوران کودکی، نوجوانی، جوانی و بسیاری از سال‌های پس از آن را در دزفول گذراند و از مبارزان جوان پیش از انقلاب و رزمنده و مبلغ موثر سال‌های دفاع مقدس است.   سنگری، پس از پایان تحصیل در مقطع کاردانی در سال ۱۳۵۴ به عنوان معلم ادبیات به استخدام آموزش پرورش درآمد و پس از آن در سال ۱۳۷۳ با گذراندن مراتب عالی علمی موفق به اخذ درجه دکتری در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران شد.   دکتر سنگری یکی از پژوهشگران عاشورایی برجسته کشور است که سوابقی نظیر عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، عضو شورای نویسندگان کتاب مطالعات اجتماعی، مدیر دفتر هنر و ادبیات عاشورایی حوزه هنری، عضو گروه ادبیات انقلاب اسلامی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مدیر گروه ادبیات اندیشه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، عضو شورای بررسی متون پژوهشگاه علوم انسانی و دبیر علمی کتاب سال عاشورا را دارد.   عضو شورای مشاوران تربیتی سازمان پژوهش و برنامه ریزی، عضو شورای فرهنگی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، عضو گروه پژوهشی ادبیات پژوهشگاه بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس، عضو هیات مدیره کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، رئیس شورای علمی بنیاد دعبل خزاعی، عضو هیات امنای دانشگاه علوم پزشکی دزفول، دبیر علمی جشنواره شعر غدیر بنیاد بین المللی غدیر، دبیر علمی کتاب ربع قرن دفاع مقدس، دبیر علمی جشنواره کتاب سال دفاع مقدس، عضو هیات امنای بسیج هنرمندان کشور و داور ۱۰‌ها جشنواره و سوگواره شعر، داستان، تحقیق، پژوهش و مقاله نگاری نیز از دیگر سوابق اجرایی وی هستند.   این پژوهشگر برجسته، مولف بیش از ۱۰۰ عنوان کتاب از جمله نظیر سوگ سرخ، سرچشمه امید، در قلمرو راز، نافله باغ، ادبیات معاصر، جاده سجاده و روزنه‌ای به دنیای نوجوانی است. وی همچنین در تألیف ۳۰ جلد کتاب درسی ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان و کتاب‌های راهنمای معلم مشارکت داشته است.