افشین معصومی: ترجیح میدهم کنسرتی برگزار نکنم / هیج حمایتی از اهالی موسیقی در دوران کرونا صورت نگرفت
تاریخ انتشار: ۲۰ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۲۲۳۷۹۱
افشین معصومی از تهیه کنندگان موسیقی است و میگوید که با شرایطی که دولت اعلام کرده، ترجیح میدهد کنسرتی برگزار نکند. ۲۰ خرداد ۱۳۹۹ - ۰۰:۰۵ فرهنگی موسیقی و تجسمی نظرات - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم - چند ماهی است که جامعه ایران و البته جامعه جهانی درگیرِ مبارزه با ویروس کرونا است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
روز گذشته از سوی دولت اعلام شد که کنسرتهای موسیقی از اول تیر و پس از حدود چهار ماه تعطیلی باید از سرگرفته شود. دولت اعلام کرده که کنسرتهای موسیقی با 50 درصد از ظرفیت سالنها میتواند برگزار شود. البته هنوز پروتوکلهای قطعی برای برگزاری کنسرت در اوضاعِ کرونایی اعلام نشده است.
اکنون مهمترین پرسش این است که آیا برای گروههایی که در عرصه موسیقی ایرانی، کلاسیک و نواحی فعالیت میکنند، امکانِ برگزاری کنسرتهایشان با شرایط اعلام شده از سوی دولت وجود دارد یا خیر.
معصومی در سالهای گذشته ایدهی «چندشب» را ارائه و اجرا کرد. «چند شب» مجموعهای از کنسرتهای تکنوازی و دونوازی است که در طول سال و در چند مرحله برگزار میشود.
برای بررسی اوضاعِ کنونیِ موسیقیهایی که مخاطب محدودی دارند، سراغِ افشین معصومی رفتیم و با او گفتوگویی داشتیم.
در ادامه حاصل این گفتوگو را میخوانید:
کرونا چه تاثیری بر موسیقی گذاشت؟ در چند ماه گذشته چه برسرِ موسیقی گذشت.
بیشک موسیقی در ماههای گذشته تعطیل بود و راه درآمد بسیاری از اهالی موسیقی قطع شده است. کنسرتهای موسیقی به طور کامل تعطیل شده و بیشتر کلاسهای آموزش موسیقی هم به تعطیلی کشده شده و فقط بخش معدودی از این کلاسها به صورت آنلاین برگزار میشود. البته خودِ من با کلاسهای آنلاینِ آموزش موسیقی چندان موافق نیستم.
نباید فراموش کنیم که کنسرتهای موسیقی برای هنرمندانی که در عرصه موسیقی ایرانی، کلاسیک و نواحی فعالیت میکنند، درآمد چندانی ندارند و بیشتر درآمدشان از راه همین آموزش موسیقی است.
دولت اعلام کرده که کنسرتهای موسیقی به شرط فروش پنجاه درصد از ظرفیت سالن، میتوانند برگزار شوند. آیا با این شرایط شما برنامههایتان را به صحنه میبرید؟
در کنسرتهایی که ما برگزاری میکنیم به هیچ وجه بحث سود مالی مطرح نیست. این کنسرتها بیشتر به خاطر جنبهی هنری و فرهنگیشان برگزار میشوند. مگر کلِ درآمد این اجراها مثلا در یک سالن 200 نفری چقدر است که الان این درآمد نصف هم بشود.
ترجیح میدهم تا بهتر شدنِ اوضاع و بهتر شدنِ حال مردم اجرایی به صحنه نبرم.
اگر دولت سوبسیدی به این اجراها اختصاص دهد چطور؟ مثلا اگر سالنها اجارهشان را نصف کنند، حاضرید کنسرتهای پروژهی «چندشب» را برگزار کنید؟
در کل حوزه فعالیت ما موسیقی تجاری نیست. فرض کنید سالن اجارهاش را نصف کند، صدابردار و نورپرداز و طراح صحنه و دیگران هم دستمزدشان را نصف کنند. آیا میتوان از نوازندهای که چهار ماه است درآمدی نداشته، بخواهیم که دستمزدش را نصف کند؟
با این اوصاف از سر گیریِ برگزاری کنسرتها را به صلاح میدانید؟
به نظرم کار بیهودهای است. ما هیچ عجلهای برای شروع اجراهایمان نداریم.
در بخش موسیقی پاپ چطور؟ به نظرتان آنها تمایل به ادامه کار دارند با شرایطِ فروشِ پنجاه درصد سالن؟
شاید بخش تجاریِ موسیقی بتواند اجراهایش را برگزار کند. البته در اجراهای پاپ هم بخش زیادی از جذابیتها به حضور مردم و شلوغیِ هیجانش بستگی دارد. یعنی مردم به کنسرتهای پاپ میروند تا در یک سالنِ پر از تماشاگر با هم به دیدن کنسرت بنشینند. فکرش را بکنید در سالنی که نصفش خالی است و هر کسی یک صندلی با کناردستیاش فاصله ادارد؛ شاید هیجان و لذتِ زیادی برای مخاطبان ایجاد نشود.
البته همه اینها حدس و گمان است و باید دید چه پیش خواهد آمد. به هر حال این وضعیتی است که ما برای نخستین بار با آن مواجهیم و تجربهای درباره آن نداریم.
شما سالهای زیادی در عرصه برگزاری کنسرتهای موسیقی فعال بودهاید و مخاطبان عرصه موسیقی را خوب میشناسید. به نظرتان با شروع دوباره کنسرتها و با شرایطی که دولت برای برگزاری کنسرتها تعیین کرده، واکنش مخاطبان چه خواهد بود؟ آیا آنها از کنسرتهای موسیقی استقبال میکنند.
در بخش مخاطبانِ موسیقیهایی که ما کنسرتهایش را برگزار میکنیم، تقریبا مطمئنم که استقبال چندانی نخواهد بود. به هر حال مخاطبان موسیقی ایرانی، کلاسیک و البته موسیقی نواحی کسانی در رده سنیِ 25 سال به بالا هستند. این افراد منطقی تصمیم میگیرند و منطق هم با توجه به اوضاع کنونی کشور این است که به دیدن کنسرتها نروند.
اما در بخش موسیقی پاپ، مخاطبان اصلی قشر نوجوان هستند. نوجوانان هم طاقت چندانی برای ماندن در خانه ندارند و تصمیمهایشان بیشتر احساسی است. به نظرم مخاطبان کنسرتهای پاپ از این اجراها استقبال میکنند.
در اوضاعی که کرونا بر جامعه سایه انداخته، کسی هست که به مشکلات و گرفتاریهای اهالی موسیقی رسیدگی کند. شما با نوازندگانِ بسیاری در ارتباط هستید، کسی به گرفتاریها و مشکلاتشان رسیدگی کرده است؟ نهادهای دولتی برای جبران ضرر و زیانِ نوازندگانی که در این چهار ماه بیکار بودند، اقدامی انجام دادند؟
تا جایی که من میدانم خیر. باید از دفتر موسیقی و انجمن موسیقی پرسید که چرا تا کنون کاری نکردهاند. متاسفانه دفتر موسیقی جایی است که تنها به صدور مجوز اختصاص دارد و کار دیگری انجام نمیدهد.
انجمن موسیقی هم که کلا در طول سال فقط چند بار آن هم هنگام برگزاری جشنوارهها کاری برای انجام دادن دارد و کلا انجمن موسیقی دفتر اجرایی جشنوارههاست.
این اوضاع و این شرایط دشوار، زمانی است که باید نهادهایی مثل انجمن موسیقی به میان بیایند و از اهالی موسیقی حمایت کنند. خانه موسیقی و دفتر موسیقی وزارت ارشاد هم در این شرایط سخت باید به جبران ضررِ اهالی موسیقی بپردازند.
خانه موسیقی فقط دفتر بیمه هنرمندان شده است. دفتر موسیقی هم فقط دفتر مجوزدهی است. اینها اثبات میکند که ما هیچ برنامهی مُدونی برای موسیقی نداشته و نداریم.
متاسفانه تا کنون و تا جایی که من مطلع هستم، هیچ حمایتی از نوازندگان نشده است. باید توجه کنیم که اهالی موسیقی در حال حاضر منبع درآمدیشان را از دست دادهاند. در همین حوزه موسیقی ایرانی که ما هم در آنجا فعال هستیم، نوازندگان بیشتر درآمدشان در حوزه آموزش است و کنسرتها درآمد چندانی برایشان ندارد.
دوران کرونا جایی بود که انجمن موسیقی و دیگر نهادهای هنری باید برای اثبات ماهیتشان به کمکِ هنرمندان میآمدند اما چنین کاری را هرگز انجام ندادند.
انتهای پیام/
R33357/P/S4,40/CT2 واژه های کاربردی مرتبط ویروس کرونا رئیس جمهور تالار حافظ تالار وحدت موسیقیمنبع: تسنیم
کلیدواژه: ویروس کرونا رئیس جمهور تالار حافظ تالار وحدت موسیقی ویروس کرونا رئیس جمهور تالار حافظ تالار وحدت موسیقی کنسرت های موسیقی برگزاری کنسرت ها موسیقی ایرانی اهالی موسیقی انجمن موسیقی دفتر موسیقی دولت اعلام موسیقی هم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۲۳۷۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مظلومتر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است/تخصیص یارانه دولتی برای سفره فرهنگی مردم
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، کنسرت «اشعار نو از نغمههای کهن» در نوزدهمین شب موسیقی فرهنگسرای ارسباران در شبهای پنج شنبه و جمعه، ۶ و ۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ برگزار شد. در این کنسرت که به سرپرستی محمدرضا برزین و خوانندگی صادق شیخ زاده اجرا شد، تصنیفها و قطعات پیش در آمد اصفهان، شاه ختایی، پنبه جاری، المنت و لله، کهربا، نخجیر، ریشه در خاک، حریم یار، کردی و آفتابکاران با آهنگسازی علی اصغر بهاری، محمد رضا برزین، صادق شیخ زاده و قطعاتی با ملودیهای قدیمی و محلی بر اساس اشعاری ازهوشنگ ابتهاج، فریدون مشیری، فاضل نظری، علی حاتمی، حامد عسگری و اشعار محلی اجرا شد.
صادق شیخ زاده خواننده درباره این کنسرت گفتوگویی با خبرگزاری آنا انجام داده که مشروح آن را میخوانید:
لطفا درباره جزییات این کنسرت برایمان توضیح بدهید .
کنسرت نغمههای کهن یا اشعاری نو از نغمههای کهن یک اجرای دغدغه انگیز برای شنیده شدن نغمههای با اصالت است، آنچه که امروزه بیشتر مردم در ارتباط با گذشته با آن در ارتباط هستند. تمام تلاشمان این بود که بتوانیم در قالب یک موسیقی اصیل به بازخوانی نغمههایی بپردازیم که برگرفته از موسیقی فولکلور، موسیقی دستگاهی یا برگرفته از رسوم و آیینهای مناطق مختلف هستند تا با اشاعه آنها مردم شعر تازه بشنوند و فضایی تداعی کنیم که اگر چه به جهت کلامی به مردم نزدیکتر است، اما ممکن است نغمههای آن در طول سالیان سال فراموش شده باشد.
چطور شد در فرهنگسرای ارسباران اجرا رفتید؟
از سویی به جهت حمایتهای فرهنگسرای ارسباران و اینکه تصمیم گرفتیم جایی اجرا برویم که مردم هم قدرت خرید داشته باشند و بتوانند در این کنسرت شرکت کنند و خوشبختانه استقبال هم از کنسرت خوب بود به طوریکه یک سانس را به دو سانس در دو شب رساندیم ، امیدواریم این استقبال ادامه پیدا کند و بتوانیم در روزهای دیگر هم اجرا داشته باشیم
درباره قطعات و سازندگان آن هم برایمان توضیح دهید؟
اجرا توسط قطعات تنظیم و یا ساخته شده محمدرضا برزین اتفاق میافتد که نوازنده خوبی در ساز سه تار است، سنتور را سوها شمعدانی،عود آناهیتا نصیریان، سازهای کوبهای پویان توکلی ، تنبک امیرحسین تات و ساز سه تار با مسعود صادقی است.
با توجه به مبالغ بالای کنسرتها در این ایام، چقدر قدرت خرید مردم و حضور عموم برای شرکت در این کنسرت برایتان اولویت داشت؟
در واقع این نکته برایمان حائز اهمیت بود، چقدر هم خوب است که دولت و حاکمیت بخشی از هزینههای کنسرتها را تقبل کند. بدون تعارف این تعداد کنسرتی که هر شب در کشور برگزار میشود اگر بخشی از هزینهها را هم دولت بدهد، خیلی استقبال چشمگیر میشود، بنابراین سر سفره فرهنگی مردم باید یارانههای دولتی با حمایتهایی این چنین داشته باشیم که خوشبختانه ما توانستیم از آن برخوردار شویم.
ما امروز میبینیم که حتی خوانندههای شهیر موسیقی ایرانی روی به موسیقیهای الکترونیک و موسیقیهای غیر ایرانی میآورند، حتی به نظر من آن موسیقیها موسیقیهای پاپ نیست همانطور که بهتر از من میدانید موسیقی پاپ موسیقی مردمی هست بنابراین یک موسیقی میتواند موسیقی کلاسیک باشد، فولکلور باشد حتی سنتی باشد به خاطر فرم اجرا ولی پاپ تلقی شود، یعنی جمیع مردم با آن احساس نزدیکی کنند، حتی این موسیقیهایی که توسط بعضی از خوانندهها اجرا میشود و به روی صحنه میرود موسیقیهای پاپ نیستند.
البته برخی هم موسیقی خاص هستند، موسیقی که در ژانر موسیقی الکترونیک، موسیقی کلاسیک، حتی موسیقی کلاسیک غربی است ولی باز این حرف به این منظور و به این مفهوم نیست که آنها نباید باشد چرا آنها هم باید باشند، اما اقبال صد درصدی خوانندگان موسیقی اصیل ایرانی به آن موسیقیها منجر به این میشود که این سمت ما خیلی خالی باشیم ما خیلی تنها و معدود باشیم امروزه شما میشنوید که توسط یک سلسله از هنرمندان عزیز و گرامی ابراز نگرانی درباره تئاتر وجود دارد، این هم به جا است اما واقعا باید بگویم که مظلوم تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است حتی موسیقی سنتی هم نه، موسیقی اصیل ایرانی.
متأسفانه به دلیل ذائقهای که توسط عدهای بین مردم ایجاد شده، دافعه نسبت به سازهایی چون سه تار، سنتور،عود، سازها کوبهای و آواز ایرانی ایجاد شده است، در صورتی که اینها شاخههای موسیقی اصیل ایرانی هستند.
شما سالهاست که در عرصه آواز ایرانی فعالیت میکند، دراین باره چه تجربیاتی دارد و برایمان بگویید.
به عنوان کسی که برنامه های مختلف داشتهام میگویم، که اتفاقاً مردم در مناسبتهای آیینی خودشان بسیار هم علاقمند این موسیقی و آوازها هستند، اگر این آوازها درست طراحی شود برای لحظات خلوت آدمی فوق العاده است.
ما انسانها دارای حالتهای مختلف، متنوع و گوناگونی به جهت روانی هستیم و برای هر کدام از این حالتها موسیقی خاص خود را طلب میکنیم و مثل یک نوع تغذیه روحی است، به همین دلیل ما به تمام فرهنگها که از دل فرهنگ خودمان بیرون میآید ادای دین میکنیم و به آن اصالت میدهیم و در این مواجهه هم نیاز داریم که هر کدام از آنها را مصرف کنیم اتفاقاً موسیقی جدی هم موسیقی مصرفی است، اما موسیقی مصرف شده برای حالات خاص آدمی و هر آدمی البته حالات خاص خودش را دارد اما این طیف حالتها از چند گونه بیرون نیست و من امیدوارم که این نوع اجراها مورد حمایت قرار بگیرد.
بنابراین اگر حمایت درستی صورت گیرد، اقبال مردمی هم زیاد میشود و ما با فوجی از مخاطب روبه رو میشویم، در حال حاضر کنسرتهایی که در سالنهای مجلل برگزار میشوند که بعضا حتی استانداردهای ابتدایی موسیقی را هم ندارند. ما سالن تخصصی اجرای کنسرت کم داریم اما هستند اندازهای که کارمان راه بیافتد.
انتهای پیام/