فارین‌پالیسی: دولت ترامپ قصد دارد تا پیش از انتخابات، برجام را به طور کامل نابود کند
تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۲۶۸۴۲۶
خبرگزاری آریا-نشریه فارین‌پالیسی در گزارشی نوشت که دولت ترامپ قصد دارد تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری 2020 در این کشور برجام را به طور کامل نابود کند تا در صورت شکست ترامپ، دولت بعدی با زمین سوخته مواجه شود.
به گزارش آریا، فارین‌پالیسی در این گزارش که بامداد شنبه منتشر شد، با اشاره به تلاش دولت دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا برای تمدید تحریم‌های تسلیحاتی علیه ایران هنگام انقضای آن در مهرماه سال جاری و همچنین تهدید به استفاده از مکانیسم ماشه به رغم خروج از برجام، نوشت که این اقدام واشنگتن را در تقابل مستقیم با همپیمانان اروپایی و همچنین روسیه، چین و ایران قرار داده که خواهان حفظ این توافق هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این گزارش همچنین با اشاره به مخالفت صریح روسیه، چین و اتحادیه اروپا با هرگونه حق استفاده آمریکا از قطعنامه 2231 به عنوان یکی از طرف‌های برجام به دلیل خروج این کشور از این توافق، ادامه داد: این نمایش واشنگتن نه تنها اعتبار توافق هسته‌ای ایران (برجام) را تهدید می‌کند، بلکه مشروعیت شورای امنیت سازمان ملل متحد را نیز به خطر می‌اندازد.
به نوشته فارین‌پالیسی، «ریچارد نفیو» مقام دولت باراک اوباما رییس جمهوری پیشین آمریکا که در مذاکرات منجر به برجام نقش داشت، گفت: [این اقدام واشنگتن] برای مخالفان برجام و کسانی که سازمان ملل را دوست ندارند، فرصتی طلایی است که با یک سنگ دو نشان بزنند. در بدترین حالت، برجام از بین می‌رود و سازمان ملل مهجور و خنثی می‌شود.
نفیو همچنین تاکید کرد که در صورت تمدید تحریم تسلیحاتی علیه ایران یا فعال شدن مکانیسم ماشه، دیگر تا مدت‌ها هیچ قطعنامه تحریم در شورای امنیت سازمان ملل تصویب نخواهدشد، زیرا کشورهای دیگر مثل چین و روسیه همکاری نخواهند کرد.
«جاناتان فالتون» کارشناس مسایل چین و خاورمیانه در شورای آتلانتیک این رویکرد دولت ترامپ را «خطا» دانست و گفت: موضوع کره شمالی و ایران را نمی‌توان بدون چین حل کرد، و در صورتی که برجام از بین برود موضوع کره شمالی قابل حل نیست، چراکه هیچ انگیزه‌ای برای همکاری نیست و هر توافقی ممکن است از بین برود.
فارین‌پالیسی در ادامه گزارش نوشت که آمریکا با پیش‌بینی همین بن‌بست به رغم مطرح کردن بحث تمدید تحریم تسلیحاتی علیه ایران از مدت‌ها پیش، هنوز این موضوع را به صورت رسمی در شورای امنیت برای مذاکره طرح نکرده است.
به نوشته این نشریه، به نظر می‌رسد تاکنون ایران، روسیه، چین و طرف‌های اروپایی برجام در صدد گرفتن زمان بوده‌اند که برجام را تا انتخابات ماه نوامبر (آبان‌ماه) در آمریکا زنده نگه‌دارند. اگر «جو بایدن» نامزد حزب دموکرات برای انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده پیروز شود، برجام احیا می‌شود.
اما اینگونه به نظر می‌رسد که دولت ترامپ مصمم است سیاست زمین سوخته را اتخاذ کرده و مطمئن شود هر اتفاقی که در انتخابات نوامبر روی دهد، توافق هسته ای باراک اوباما باید نابود شود.
«الی گرانمایه» کارشناس روابط خارج شورای اروپایی در این باره گفت که عناصر ضدایرانی در آمریکا می‌خواهند هر چه از برجام مانده نابود شود تا هرگونه پل دیپلماتیک میان ایران و آمریکا بسته بماند.
«کلسی داونپورت» کارشناس عدم اشاعه در انجمن کنترل تسلیحات نیز با هشدار درباره اینکه تمدید تحریم تسلیحاتی علیه ایران همه تلاش‌ها برای عدم اشاعه هسته‌ای در جهان را به خطر می‌اندازد، به فارین‌پالیسی گفت: موضوع نابود کردن برجام و اطمینان از این است که هر دولتی که در آینده بر سر کار بیاید نتواند برجام را احیا کند.
ایران و قدرت‌های بزرگ در ژوئیه 2015 (تیر/مرداد 1394) به توافقی تاریخی دست یافتند که در برابر لغو تحریم‌ها، ایران فعالیت‌های هسته‌ای خود را محدود و برخی را متوقف کند اما در ماه می 2018 (اردیبهشت 1397) ترامپ یکجانبه از این توافق خارج شد و تحریم‌ها را دوباره اعمال کرد.
مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا به تازگی برخلاف اظهارات گذشته خود، برگرفته از توطئه‌پردازان اندیشکده تروریستی و صهیونیستی بنیاد دفاع از دموکراسی مدعی شد آمریکا مشارکت‌کننده قطعنامه 2231 است و بر اساس بند 11 آن می‌تواند خواستار تمدید ممنوعیت تسلیحاتی ایران شود.
روسیه، چین، برخی کشورهای اروپایی و ایران تاکید کرده‌اند این یک برداشت نادرست از قطعنامه است و آمریکا در هجدهم اردیبهشت سال 1398 به صراحت اعلام کرد به مشارکت خود در برجام خاتمه داده است.
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: فارین پالیسی ترامپ برجام پیش آمریکا تسلیحاتی علیه ایران فارین پالیسی تمدید تحریم سازمان ملل دولت ترامپ هسته ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۶۸۴۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بایدن یا ترامپ؟ / کدام نقاط ابهام، سرنوشت کاخ سفید را غیرقابل پیس‌بینی کرده؟
به گزارش خبرآنلاین در حال حاضر انتخابات شخصیت‌محور و حول دو شخصیت کاملا متفاوت می‌چرخد. بایدن، کاندیدای حزب دموکرات شخصیتی است که تجلی و تبلور نظام ایالات متحده در تمامیت آن است. او با توجه به مراحل گوناگونی که در زندگی سیاسی خود داشته، محصول نهایی نظام (Establishment) آمریکا و نخبگان حاکم بر آنهاست.
هرچند که ترامپ یک دوره رئیس‌جمهور آمریکا بوده، اما نسبت به نظام سیاسی و مخصوصا نخبگان حاکم آن نه فقط خودی محسوب نمی‌شود، بلکه تمایلات خاصی بروز داده و می‌دهد که همگی نشانه‌هایی از شک و تردید او درخصوص نهادها و نخبگان حاکم است. نمی‌توان او را ضدنظام خواند؛ ولی به راحتی می‌توان او را بی‌ایمان و بی‌باور به کارآیی مخصوصا جنبه‌های سیاسی نخبگان حاکم دید.
همچنین روشن است که در تحلیل بایدن و ترامپ از نظر روان‌شناختی با دو تیپ شخصیتی روبه‌رو هستیم. البته هر دو قدرت‌طلب و قدرت‌پرست هستند؛ اما شخصیت ترامپ، توده‌گرا، پرخاشگر، ناامن، توطئه‌اندیش و البته توانا در ایجاد ارتباط با مردم و اقشار عادی اجتماعی است.
بایدن، نخبه‌گراست و با اقشار فرادست اجتماعی بهتر می‌تواند ارتباط برقرار کند. او اهل سازماندهی و اجماع‌سازی است. بایدن ایدئولوژیک و با چارچوب‌های شناختی مشخص نسبت به آمریکا و جهان است و در مقابل، ترامپ، اهل معامله و در حوزه مسائل کلان و استراتژیک دیدگاه‌های سیالی دارد.
روشن است که از این بعد، حملات بایدن و ترامپ به شخصیت، هویت و پندار و گفتار یکدیگر در کانون مبارزات انتخاباتی قرار خواهد گرفت .نوع و درجه و شدت حملات به یکدیگر، متفاوت و بی‌تردید حملات از این به بعد بی‌رحمانه‌تر خواهد بود. ترامپ با توجه به مهارت‌های پیشین رسانه‌ای، در پردازش عبارت‌ها و واژگان کوبنده توانایی بیشتری از بایدن دارد. نقدا ترامپ بایدن را با عنوان عامه‌پسند «جو خواب‌آلود» (Sleepy Joe) یاد می‌کند. به سن بالای او و نسیان‌ها و فراموشی‌های متعدد او می‌تازد و بایدن بر کاستی‌ها و کژی‌های رفتاری ترامپ خرده می‌گیرد. واضحا حملات این دو به یکدیگر بسیار شخصی و بسیار بی‌رحمانه خواهد بود.
همچنین روشن است که این انتخابات، حول دو هویت و جهت‌یابی در سیاست داخلی و خارجی آمریکا می‌چرخد که البته بخشی از این نبرد هویتی، کهن و با پیشینه طولانی در حیات سیاسی آمریکاست. تفاوت نگرش بین طرفداران دولت حداقلی که جمهوری‌خواهان هستند و دولت غیرحداقلی که دموکرات‌ها در پی آن هستند، ریشه‌ای گسترده در تاریخ اندیشه و عمل سیاسی آمریکا و فراتر از آن در غرب دارد. کشمکش سوسیال دموکراسی و لیبرال دموکراسی پدیده‌ای فراگیر در کلیت غرب است. بایدن یک سوسیال دموکرات و ترامپ یک لیبرال افراطی مخصوصا در کاهش مالیات‌هاست، فراتر از این زیرساخت اندیشه‌ای، روشن است که آمریکا دوقطبی‌شده و قطب‌بندی‌ها حول مسائلی چون هویت آمریکایی، مهاجرت، تجارت، مذهب، آزادی‌های اجتماعی، مالیات، رابطه با دنیای خارج، تعلیم و تربیت و در یک کلام نگرش آمریکا به خود و به دیگران می‌چرخد.با دو آمریکا روبه‌رو هستیم؛ ترامپ آمریکای باز از نظر اقتصادی (نه البته در تجارت) و بسته از نظر فرهنگی و اجتماعی را نمایندگی می‌کند و بایدن اقتصاد باز ولی با مقررات و ضابطه‌مند و تا حدودی بسته درباره ایجاد برابری اجتماعی همراه با آزادی‌های گسترده ذهنی را دنبال می‌کند. نژاد و فرهنگ در میان موضوعاتی عمیقا جداکننده هستند.
آنچه ذکر شد، روشنی‌ها به‌طور نسبی و اجمالی بودند. اما هر انتخابات، ازجمله انتخابات آمریکا، مخصوصا در این مقطع زمانی با ابهامات متعددی روبه‌رو است.
جمع‌بندی حدود هفت نظرسنجی آن است که در سطح ملی بایدن ۴۵درصد و ترامپ ۴۴درصد از آرا را در موقعیت کنونی به خود اختصاص داده‌اند. ولی این جلو بودن بایدن ممکن است پایدار نباشد. ابهامات در این میان نقش دارند.
ابهامات داخلی برای هر دو طرف کم نیستند. ابهام در سرنوشت نهایی پرونده‌های حقوقی ترامپ را نمی‌توان دست گرفت. ابهام دیگر ظرفیت مالی و توان پشتیبانی اقتصادی از اردوگاه‌های انتخاباتی است. ترامپ در این حوزه عقب‌تر است و از همه جالب‌تر برای آمریکایی‌ها که البته برای کسانی که در خارج از آمریکا هستند، حساسیت و هیجانی دربرندارد؛ پویایی بحث آزادی سقط جنین است. توضیح آنکه اکثر اعضای دیوان عالی کشور، نگرش دست راستی و محافظه‌کارانه داشته و چندی پیش یکی از رای‌های صادرشده در دهه۷۰ میلادی آن دیوان را که متضمن آزادی سقط جنین بود، لغو کردند.دموکرات‌ها آزادی سقط جنین را در زمره آزادی‌های طبیعی و مشروع و جمهوری‌خواهان به دلایل مذهبی و فرهنگی با آن مخالفند. این موضوع برای ترامپ دردسرساز شد و در این اواخر اعلام کرد که مساله سقط جنین را باید بر عهده ایالت‌ها گذاشت و در این میان ایالت آریزونا به قانون ممنوعیت مصوبه۱۸۶۰ برگشت و به معنای دقیق کلمه غوغایی در چند روز گذشته در فضاهای رسانه‌ای آمریکا ایجاد کرده که نتایج آن مبهم است.
در بعد خارجی، ابهام‌ها نیز قابل توجه است؛ ولی مهم‌ترین آنها تاثیر بحران غزه بر رای‌دهندگان، مخصوصا دموکرات‌ها است. اغراق نیست، اگر گفته شود که در میان بحران‌های خاورمیانه‌ای هیچ بحرانی مانند غزه در سیاست داخلی آمریکا اثرگذار نبوده و مخصوصا اثرات آن در ایالت‌هایی که به ایالت‌های چرخشی (Swing States) شناخته می‌شوند، جدی است. توضیح آنکه برخی از ایالت‌ها، به‌طور سنتی و پایدار به یک حزب رای داده‌اند و هویت حزبی مشخصی دارند؛ ولی برخی بین دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان با آرای هرچند کم در چرخش هستند. ایالت میشیگان با حدود ۲۰۰هزار آمریکایی عرب‌تبار و مسلمان از زمره آنهاست. بحران غزه ممکن است پیامدهای ناخواسته و نامشخص عمیق‌تری از درگیری آمریکا در خاورمیانه را دربرداشته باشد که آن هم بر ابهام‌ها می‌افزاید. در تاریک و روشنی انتخابات آمریکا، این گزاره جدی می‌شود که سیاست سرنوشت محتومی ندارد و به متغیرهای متعددی بستگی دارد که برخی شناخته‌شده و برخی نامشخص هستند. 21302 برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899331
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟